krajina

krajina (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	krajina	krajinje	krajiny
genitiw	krajiny	krajinow	krajinow
datiw	krajinje	krajinomaj	krajinam
akuzatiw	krajinu	krajinje	krajiny
instrumental	z(e) krajinu	z(e) krajinomaj	z(e) krajinami
lokatiw	po krajinje	po krajinomaj	po krajinach

Semantika

Kolokacije:

[1] sucha krajina, rěčna krajina, trawna krajina, horinska krajina, morenowy

Wotwodźene wopřijeća:

krajinar

Přełožki

hebrejski: [1] נוף (nof)

němski: [1] Gegend, Landschaft, Gelände

Referency a dalše informacije

• Uniw. Leipzig: Słowoskładowy leksikon „krajina“