Jump to content

«Մասնակից:Astxik Eganyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Տող 1404. Տող 1404.
== Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա ==
== Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա ==
{{Տեղեկաքարտ Դերասան}}
{{Տեղեկաքարտ Դերասան}}
'''Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա''' ({{lang-ru|Елена Алексеевна}}, {{ԱԾ}}), խորհրդային և ռուսական [[թատրոն|թատրոնի]], [[Կինեմատոգրաֆիա|կինոյի]] և [[Հնչյունավորում|հնչյունավորման]] [[Դերասանական արվեստ|դերասանուհի]], հեռուստահաղորդավարուհի․ [[Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ]] (2002 թվական), Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի (2000 թվական), երկու «Նիկա» մրցանակի (1990, 1993 թվականներ), «ՏԷՖԻ» մրցանակի (2004 թվական) և մի քանի «Ոսկե արծիվ» մրցանակի (2005, 2017, 2024 թվականներ) դափնեկիր։
'''Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա''' ({{lang-ru|Елена Алексеевна}}, {{ԱԾ}}), խորհրդային և ռուսական [[թատրոն|թատրոնի]], [[Կինեմատոգրաֆիա|կինոյի]] և [[Հնչյունավորում|հնչյունավորման]] [[Դերասանական արվեստ|դերասանուհի]], հեռուստահաղորդավարուհի․ [[Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ]] (2002 թվական)<ref name="34-2002">{{cite web |title=Указ Президента Российской Федерации от 14 января 2002 года № 34 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» |url=http://www.kremlin.ru/acts/bank/17736 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20180612140922/http://www.kremlin.ru/acts/bank/17736 |archive-date=2018-06-12 |accessdate=2013-02-16 |website=kremlin.ru |publisher=Официальный сайт [[Президент Российской Федерации|Президента Российской Федерации]]}}</ref>, Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի (2000 թվական)<ref name="autogenerated2">[[s:Указ Президента РФ от 6.06.2001 № 655|Указ Президента Российской Федерации от 6 июня 2001 года № 655 «О присуждении Государственных премий Российской Федерации в области литературы и искусства 2000 года»]] // ru.wikisource.org</ref>, երկու «Նիկա» մրցանակի (1990, 1993 թվականներ), «ՏԷՖԻ» մրցանակի (2004 թվական) և մի քանի «Ոսկե արծիվ» մրցանակի (2005, 2017, 2024 թվականներ) դափնեկիր։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==


=== Վաղ տարիներ ===
=== Վաղ տարիներ ===
Ծնվել է 1961 թվականի մարտի 5-ին Ուկրաինայի ԽՍՀ Ժիտոմիրի մարզի Նովոգրադ-Վոլինսկի քաղաքում:
⚫
Ծնվել է 1961 թվականի մարտի 5-ին Ուկրաինայի ԽՍՀ Ժիտոմիրի մարզի Նովոգրադ-Վոլինսկի քաղաքում: Հայրը՝ Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Յակովլը զինծառայող է եղել, մայրը՝ Վալերիա Պավլովնա Յակովլևան՝ [[Գիտահետազոտական ինստիտուտ|գիտահետազոտական ինստիտուտի]] աշխատակից: Ընտանիքը ստիպված էր շատ հաճախ տեղից տեղ տեղափոխվել։ Որպես հետևանք, Ելենա Յակովլևան փոխել է բազմաթիվ դպրոցներ: Դերասանուհու մանկության մեծ մասն անցել է [[Իրկուտսկի մարզ|Իրկուտսկի մարզի]] Նիժնեուդինսկ քաղաքում։


⚫
Հայրը՝ Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Յակովլը զինծառայող է եղել, մայրը՝ Վալերիա Պավլովնա Յակովլևան՝ [[Գիտահետազոտական ինստիտուտ|գիտահետազոտական ինստիտուտի]] աշխատակից: Ընտանիքը ստիպված էր շատ հաճախ տեղից տեղ տեղափոխվել։ Որպես հետևանք, Ելենա Յակովլևան փոխել է բազմաթիվ դպրոցներ: Դերասանուհու մանկության մեծ մասն անցել է [[Իրկուտսկի մարզ|Իրկուտսկի մարզի]] Նիժնեուդինսկ քաղաքում<ref name="Судьба человека на russia.tv">''Автор и ведущий: [[Корчевников, Борис Вячеславович|Борис Корчевников]]''. [https://russia.tv/video/show/brand_id/62239/episode_id/1645913/video_id/1762013/ Видео. Программа «Судьба человека». «Судьба Елены Яковлевой» (выпуск от 19 января 2018 года)] {{Wayback|url=https://russia.tv/video/show/brand_id/62239/episode_id/1645913/video_id/1762013/|date=20191109063314}}. Официальный сайт телеканала [[Россия-1|«Россия-1»]] // russia.tv</ref>։
⚫
[[1978|1978 թվականին]] ավարտել է [[Խարկով|Խարկովի]] թիվ 138 միջնակարգ դպրոցը։ Ավարտելուց հետո նա հասցրել է աշխատել և՛ գրադարանավարուհի [[Խարկովի ազգային համալսարան|ԽՄԱ-ում]], և՛ [[Քարտեզագրություն|քարտեզագիր]]: Այնուհետև աշխատել Է Խարկովի էլեկտրասարքավորումների գործարանում որպես համալրող։ Աշխատավարձը խնայել է մայրաքաղաք գնալու համար։ Իսկ 1980 թվականին, երբ բավականաչափ գումար է կուտակել, մեկնել է Մոսկվա՝ ընդունվելու [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|ԳԻՏԻՍ]], քանի որ դեռ մանուկ հասակում որոշել էր դերասանուհի դառնալ։ Ելենայի խոսքով ընդունելության քննությանը իր դերասանական ելույթի ժամանակ ընդունելության հանձնաժողովի նախագահն ու անդամները «արցունքների աստիճանի ծիծաղել են» իր հորինած միզանսցենայի վրա։ Նրանց ընդունել են առաջին իսկ փորձից, բացի այդ, օգնեցին հաջողությամբ հանձնել մնացած քննությունները։ Յակովլևայի դասախոս Վլադիմիր Անդրեևի խոսքով՝ դեռևս ընդունելության քննություններին պարզ էր, որ իրեն մեծ ապագա է սպասվում. ընդունելության ժամանակ կարդալով մենախոսությունը՝ Յակովլևան ծնկի է իջել, և ընդունող հանձնաժողովը նրան լսել է կանգնած: Ինքը՝ Ելենա Յակովլևան, հիշում է իր ընդունելության մասին այսպես․ <blockquote>Սեղանի շուրջ մի փոքրիկ սենյակում հանձնաժողով է նստած, իրենց դիմաց կանգնած եմ ես: Հայտարարում եմ: ««Հարություն», Լև Տոլստոյ»։ Իսկ Տոլստոյը գրել է՝ «Կատյուշա Մասլովան ծնկի է իջել»։ Այսպիսով, ես էլ ծնկի իջա։ Նրանց մոտից ոչինչ չէր երևում, այսպիսով ստիպված էին ոտքի կանգնել, և գրեթե իմ ամբողջ մենախոսությունը նրանք լսեցին կանգնած։ </blockquote>1984 թվականին ավարտում է [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|Ա. Վ. Լունաչարսկու անվան թատերական արվեստի պետական ինստիտուտի դերասանական]] ֆակուլտետը (ԳԻՏԻՍ) (դասընթացի գեղարվեստական ղեկավար Վլադիմիր Ալեքսեևիչ Անդրեև)։

⚫
[[1978|1978 թվականին]] ավարտել է [[Խարկով|Խարկովի]] թիվ 138 միջնակարգ դպրոցը<ref name="Судьба человека на russia.tv2" />։ Ավարտելուց հետո նա հասցրել է աշխատել և՛ գրադարանավարուհի [[Խարկովի ազգային համալսարան|ԽՄԱ-ում]], և՛ [[Քարտեզագրություն|քարտեզագիր]]: Այնուհետև աշխատել Է Խարկովի էլեկտրասարքավորումների գործարանում որպես համալրող։ Աշխատավարձը խնայել է մայրաքաղաք գնալու համար։ Իսկ 1980 թվականին<ref name="Зеркало для героя на ntv.ru">''Автор и ведущая: [[Пушкина, Оксана Викторовна|Оксана Пушкина]]''. [https://www.ntv.ru/video/1274160/?from=newspage Видео. Программа «Зеркало для героя. Елена Яковлева» (выпуск от 8 апреля 2016 года)]. Официальный сайт телекомпании [[НТВ|«НТВ»]] // ntv.ru (8 апреля 2016 года)</ref>, երբ բավականաչափ գումար է կուտակել, մեկնել է Մոսկվա՝ ընդունվելու [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|ԳԻՏԻՍ]], քանի որ դեռ մանուկ հասակում որոշել էր դերասանուհի դառնալ<ref name="Судьба человека на russia.tv4" /><ref name="Зеркало для героя на ntv.ru3" />։ Ելենայի խոսքով ընդունելության քննությանը իր դերասանական ելույթի ժամանակ ընդունելության հանձնաժողովի նախագահն ու անդամները «արցունքների աստիճանի ծիծաղել են» իր հորինած միզանսցենայի վրա։ Նրան ընդունել են առաջին իսկ փորձից<ref name="Зеркало для героя на ntv.ru2" />, բացի այդ, օգնեցին հաջողությամբ հանձնել մնացած քննությունները<ref>[http://www.kp.ru/daily/26200.3/3086325/ Елена Яковлева: «Первой моей ролью был крик за кулисами». — Знаменитая актриса рассказала о секретах творческой и семейной жизни] {{Wayback|url=http://www.kp.ru/daily/26200.3/3086325/|date=20140501142736}}. Газета [[Комсомольская правда|«Комсомольская правда»]] // kp.ru (27 февраля 2014 года)</ref>։ Յակովլևայի դասախոս Վլադիմիր Անդրեևի խոսքով՝ դեռևս ընդունելության քննություններին պարզ էր, որ իրեն մեծ ապագա է սպասվում. ընդունելության ժամանակ կարդալով մենախոսությունը՝ Յակովլևան ծնկի է իջել, և ընդունող հանձնաժողովը նրան լսել է կանգնած: Ինքը՝ Ելենա Յակովլևան, հիշում է իր ընդունելության մասին այսպես․ <blockquote>Սեղանի շուրջ մի փոքրիկ սենյակում հանձնաժողով է նստած, իրենց դիմաց կանգնած եմ ես: Հայտարարում եմ: ««Հարություն», Լև Տոլստոյ»։ Իսկ Տոլստոյը գրել է՝ «Կատյուշա Մասլովան ծնկի է իջել»։ Այսպիսով, ես էլ ծնկի իջա։ Նրանց մոտից ոչինչ չէր երևում, այսպիսով ստիպված էին ոտքի կանգնել, և գրեթե իմ ամբողջ մենախոսությունը նրանք լսեցին կանգնած<ref name="autogenerated1">[http://www.1tv.ru/documentary/fi6975/fd201310021355 Биографический документальный фильм «Елена Яковлева. ИнтерЛеночка»] {{Wayback|url=http://www.1tv.ru/documentary/fi6975/fd201310021355|date=20131029200403}}. Официальный сайт [[Первый канал (Россия)|«Первого канала»]] // 1tv.ru (2 октября 2011 года)</ref>։ </blockquote>1984 թվականին ավարտում է [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|Ա. Վ. Լունաչարսկու անվան թատերական արվեստի պետական ինստիտուտի դերասանական]] ֆակուլտետը (ԳԻՏԻՍ) (դասընթացի գեղարվեստական ղեկավար Վլադիմիր Ալեքսեևիչ Անդրեև)<ref>[https://www.gitis.net/actors/nashi-vypuskniki ГИТИС. Актёрский факультет. Наши выпускники (1950 — настоящее время)] {{Wayback|url=https://www.gitis.net/actors/nashi-vypuskniki|date=20201125223731}}. Официальный сайт [[Российский институт театрального искусства — ГИТИС|Российского института театрального искусства — ГИТИСа]] // gitis.net</ref>։


=== Կարիերա ===
=== Կարիերա ===
Տող 1419. Տող 1421.
Նա իր դեբյուտը կատարեց Գիտելի դերում Գալինա Վոլչեկի «Երկուսը ճոճանակի վրա» (1984 թվական) նորացված ներկայացման մեջ, որը հիմնված է [[Ուիլյամ Գիբսոն|Ուիլյամ Գիբսոնի]] պիեսի վրա, Յակովլևայի առաջին գործընկերը Նիկոլայ Պոպկովն էր:
Նա իր դեբյուտը կատարեց Գիտելի դերում Գալինա Վոլչեկի «Երկուսը ճոճանակի վրա» (1984 թվական) նորացված ներկայացման մեջ, որը հիմնված է [[Ուիլյամ Գիբսոն|Ուիլյամ Գիբսոնի]] պիեսի վրա, Յակովլևայի առաջին գործընկերը Նիկոլայ Պոպկովն էր:


1986 թվականին Վալերի Ֆոկինը Յակովլևային առաջարկեց անցնել [[Մոսկվայի Մ. Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոն]], որտեղ նա աշխատել է երեք տարի։ Դրանից հետո վերադարձել է «Սովրեմենիկ», և, չնայած որ հազվադեպ դեպք է, հետ է վերցվել։ Սակայն, 2011 թվականի մայիսին քսանյոթ տարի թատրոնում ծառայելուց հետո հիսուն տարեկան հասակում կրկին լքեց այն։ Նրա հետ թատրոնից հեռացել է նաև նրա ամուսինը՝ Վալերի Շալնիխը։ Ելենան այսպես է բացատրել իր հեռանալու պատճառը․<blockquote>«…Все взрослеют, и театр уже стал не тот, который я безумно любила, в последние годы театр стал резко меняться, и не в лучшую сторону. Театр стал абсолютно другим — таким, как все…»<ref name="autogenerated6">''Александр Ярошенко''. [https://rg.ru/2013/10/10/monolog.html Современница. Монолог актрисы Елены Яковлевой, записанный в дни наводнения в Приамурье] {{Wayback|url=https://rg.ru/2013/10/10/monolog.html|date=20161105223945}}. [[Российская газета|«Российская газета»]] // rg.ru (10 октября 2013 года)</ref>.</blockquote>Ելենա Յակովլևայի դեբյուտը կինոյում Գեորգի Յունգվալդ-Խիլկևիչի «Երկուսը մեկ հովանոցի տակ» (1983 թվական) ֆիլմն էր։
1986 թվականին Վալերի Ֆոկինը Յակովլևային առաջարկեց անցնել [[Մոսկվայի Մ. Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոն]], որտեղ նա աշխատել է երեք տարի։ Դրանից հետո վերադարձել է «Սովրեմենիկ», և, չնայած որ հազվադեպ դեպք է, նրան հետ են վերցրել<ref name="Зеркало для героя на ntv.ru4" />։ Սակայն, 2011 թվականի մայիսին քսանյոթ տարի թատրոնում ծառայելուց հետո հիսուն տարեկան հասակում կրկին լքեց այն<ref name="Судьба человека на russia.tv3" />։ Նրա հետ թատրոնից հեռացել է նաև նրա ամուսինը՝ Վալերի Շալնիխը<ref>[http://www.kp.ru/daily/25789/2772082/ Елена Яковлева: «Я не любимица Галины Волчек. У нас были хорошие, уважительные отношения» (+ ''аудио''. Радио «КП». Елена Яковлева: «Решение уйти из театра зрело давно, но я оттягивала»)] {{Wayback|url=http://www.kp.ru/daily/25789/2772082/|date=20131116024034}}. Газета [[Комсомольская правда|«Комсомольская правда»]] // kp.ru (18 ноября 2011 года)</ref>։ Ելենան այսպես է բացատրել իր հեռանալու պատճառը․<blockquote>«…Բոլորը մեծանում են, և թատրոնն այլևս այն չէ, ինչ ես խելագարորեն սիրում էի, վերջին տարիներին թատրոնը սկսեց կտրուկ փոխվել, և ոչ դեպի լավը: Թատրոնը բոլորովին այլ է դարձել, ինչպես բոլորն էին…»<ref name="autogenerated62">''Александр Ярошенко''. [https://rg.ru/2013/10/10/monolog.html Современница. Монолог актрисы Елены Яковлевой, записанный в дни наводнения в Приамурье] {{Wayback|url=https://rg.ru/2013/10/10/monolog.html|date=20161105223945}}. [[Российская газета|«Российская газета»]] // rg.ru (10 октября 2013 года)</ref>։</blockquote>Ելենա Յակովլևայի դեբյուտը կինոյում Գեորգի Յունգվալդ-Խիլկևիչի «Երկուսը մեկ հովանոցի տակ» (1983 թվական) ֆիլմն էր։


1980-ական թվականներին նա շատ է նկարահանվել (''Մարիան'' [[Վադիմ Աբդռաշիտով|Վ. Աբդրաշիտովի]] «Պլումբում կամ Վտանգավոր խաղում», ''Միլան'' Ա. Սախարովի «<nowiki/>[[Թռչելու ժամանակն է|Թռչելու ժամանակն է»]] ֆիլմում և այլք), այնուամենայնիվ, համամիութենական համբավը նրան հասավ «Ինտերդևոչկա»-ում (1989 թվականին) ''Տանյա Զայցևայի'' դերից հետո, ռեժիսոր Պյոտր Տոդորովսկին, որը հիմնված էր Վլադիմիր Կունինի սկանդալային պատմության վրա: Պյոտր Տոդորովսկին հաստատել է այն ժամանակ անհայտ դերասանուհի Ելենա Յակովլևային «գիշերային թիթեռի» դերի համար անսպասելիորեն ամբողջ անձնակազմի խմբի համար, թեև այդ դերի համար լսվել են «''խորհրդային կինոյի ամենավիչ գեղեցկուհիները»''՝ [[Իրինա Ռոզանովա|Իրինա Ռոզանովան]], Տատյանա Դոգիլևան, [[Ինգեբորգա Դապկունայտե|Ինգեբորգա Դապկունայտեն]]։ Ենթադրվում է, որ դերասանուհին ռեժիսորին գերել է իր հոգով, այլ ոչ թե գեղեցիկ կազմվածքով։ 2014 թվականի փետրվարի 12-ին ստեղծագործական երեկոյի ընթացքում, որը տեղի է ունեցել Կիևի սպաների տան բեմում, Ելենան պատմել է «Ինտերդևոչկա» ֆիլմի թեստերի մասին, որը նա անվանել է պարզապես «անկեղծ զրույց»։
1980-ական թվականներին նա շատ է նկարահանվել (''Մարիան'' [[Վադիմ Աբդռաշիտով|Վ. Աբդրաշիտովի]] «Պլումբում կամ Վտանգավոր խաղում», ''Միլան'' Ա. Սախարովի «<nowiki/>[[Թռչելու ժամանակն է|Թռչելու ժամանակն է»]] ֆիլմում և այլք), այնուամենայնիվ, համամիութենական համբավը նրան հասավ «Ինտերդևոչկա»-ում (1989 թվականին) ''Տանյա Զայցևայի'' դերից հետո, ռեժիսոր Պյոտր Տոդորովսկին, որը հիմնված էր Վլադիմիր Կունինի սկանդալային պատմության վրա: Պյոտր Տոդորովսկին հաստատել է այն ժամանակ անհայտ դերասանուհի Ելենա Յակովլևային «գիշերային թիթեռի» դերի համար անսպասելիորեն ամբողջ անձնակազմի խմբի համար, թեև այդ դերի համար լսվել են «''խորհրդային կինոյի ամենավիչ գեղեցկուհիները»''՝ [[Իրինա Ռոզանովա|Իրինա Ռոզանովան]], Տատյանա Դոգիլևան, [[Ինգեբորգա Դապկունայտե|Ինգեբորգա Դապկունայտեն]]։ Ենթադրվում է, որ դերասանուհին ռեժիսորին գերել է իր հոգով, այլ ոչ թե գեղեցիկ կազմվածքով<ref>''Анжелика Заозёрская''. [https://vm.ru/afisha/670249-serdce-ne-kamen-5-tragicheskih-geroin-eleny-yakovlevoj «Сердце не камень»: 5 трагических героинь Елены Яковлевой] {{Wayback|url=https://vm.ru/afisha/670249-serdce-ne-kamen-5-tragicheskih-geroin-eleny-yakovlevoj|date=20191109053110}}. Газета [[Вечерняя Москва|«Вечерняя Москва»]] // vm.ru (5 марта 2014 года)</ref>։ 2014 թվականի փետրվարի 12-ին ստեղծագործական երեկոյի ընթացքում, որը տեղի է ունեցել Կիևի սպաների տան բեմում, Ելենան պատմել է «Ինտերդևոչկա» ֆիլմի թեստերի մասին, որը նա անվանել է պարզապես «անկեղծ զրույց»<ref>[http://www.segodnya.ua/culture/showbiz/elena-yakovleva-rasskazala-o-probah-k-kartine-interdevochka-495244.html Елена Яковлева рассказала о пробах к картине «Интердевочка» (видео). Актриса устроила свой творческий вечер в Киеве] {{Wayback|url=http://www.segodnya.ua/culture/showbiz/elena-yakovleva-rasskazala-o-probah-k-kartine-interdevochka-495244.html|date=20140407072838}}. Газета [[Сегодня (газета, Украина)|«Сегодня»]] (Украина) // segodnya.ua (12 февраля 2014 года)</ref>։


1990-ականներին [[Պյոտր Տոդորովսկի|Տոդորովսկի ավագը]] նկարահանեց Յակովլևային իր ևս երեք ֆիլմերում՝ «Անկոր, նորից Անկոր» (1992), «<nowiki/>[[Ինչ հրաշալի խաղ է]]<nowiki/>» (1995) և «Ռետրո եռյակ» (1998): Հետագայում նա շատ զղջաց [[Նիկիտա Միխալկով|Նիկիտա Միխալկովի]] «Արևից այրվածները» (1994) ֆիլմում կոմդիվի կնոջ չխաղացած դերի համար, որի համար ռեժիսորը հաստատեց [[Ինգեբորգա Դապկունայտե|Ինգեբորգա Դապկունայտեն]]։
1990-ականներին [[Պյոտր Տոդորովսկի|Տոդորովսկի ավագը]] նկարահանեց Յակովլևային իր ևս երեք ֆիլմերում՝ «Անկոր, նորից Անկոր» (1992), «<nowiki/>[[Ինչ հրաշալի խաղ է]]<nowiki/>» (1995) և «Ռետրո եռյակ» (1998): Հետագայում նա շատ զղջաց [[Նիկիտա Միխալկով|Նիկիտա Միխալկովի]] «Արևից այրվածները» (1994) ֆիլմում կոմդիվի կնոջ չխաղացած դերի համար, որի համար ռեժիսորը հաստատեց [[Ինգեբորգա Դապկունայտե|Ինգեբորգա Դապկունայտեն]]<ref name="autogenerated8" />։


Ելենա Յակովլևան հայտնի է «Կամենսկայա» հեռուստասերիալի ''Նաստյա Կամենսկայայի'' դերով: Հարցազրույցներից մեկում գրող Ալեքսանդրա Մարինինան նշել է, որ դեմ չէ «Կամենսկայա 7»-ի նոր սերիաների հնարավոր թողարկմանը, սակայն դա կախված է կինոընկերության և հեռուստատեսության նկարահանումներից։
Ելենա Յակովլևան հայտնի է «Կամենսկայա» հեռուստասերիալի ''Նաստյա Կամենսկայայի'' դերով: Հարցազրույցներից մեկում գրող Ալեքսանդրա Մարինինան նշել է, որ դեմ չէ «Կամենսկայա 7»-ի նոր սերիաների հնարավոր թողարկմանը, սակայն դա կախված է կինոընկերության և հեռուստատեսության նկարահանումներից<ref>{{Cite news |author=Анна Велигжанина |date=2011-12-01 |title=Александра Маринина: «Каменская-7»? Я не против!» |url=http://www.kp.ru/daily/25797.3/2778417/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20170213004701/http://www.kp.ru/daily/25797.3/2778417 |archive-date=2017-02-13 |accessdate=2017-06-10 |publisher=Газета «[[Комсомольская правда]]» // kp.ru |language=ru}}</ref>։


[[2018|2018 թվականի]] [[Մարտ|մարտին]] Ելենան վերադարձավ «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ»]] թատրոնի բեմ, որպես հրավիրված դերասանուհի՝ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գալինա Վոլչեկի խնդրանքով — «փրկել ներկայացումը «Խաղում ենք... Շիլլեր»» ռեժիսոր՝ [[Ռիմաս Տումինաս]], որտեղ նա նորից սկսեց խաղալ շոտլանդացի [[Մարի Ստյուարտ|Մարի Ստյուարտի]] թագուհու դերը։ 2000 թվականի մարտի 1-ին տեղի է ունեցել այդ ներկայացման պրեմիերան և Ելենան այդ դերի առաջին կատարողն էր։
[[2018|2018 թվականի]] [[Մարտ|մարտին]] Ելենան վերադարձավ «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ»]] թատրոնի բեմ, որպես հրավիրված դերասանուհի՝ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գալինա Վոլչեկի խնդրանքով — «փրկել ներկայացումը «Խաղում ենք... Շիլլեր»» ռեժիսոր՝ [[Ռիմաս Տումինաս]], որտեղ նա նորից սկսեց խաղալ շոտլանդացի [[Մարի Ստյուարտ|Մարի Ստյուարտի]] թագուհու դերը։ 2000 թվականի մարտի 1-ին տեղի է ունեցել այդ ներկայացման պրեմիերան և Ելենան այդ դերի առաջին կատարողն էր<ref name="О возвращении в «Современник» на sovremennik.ru">[https://sovremennik.ru/news/sezon_2017_2018/mart_2018/23_marta_v_spektakle_igraem_shillera_rol_marii_styuart_vnov_ispolnit_elena_yakovleva/?sphrase_id=416977 Новости. 23 марта в спектакле «Играем… Шиллера!» роль Марии Стюарт вновь исполнит Елена Яковлева!] Официальный сайт [[Современник (театр)|Московского театра «Современник»]] // sovremennik.ru (21 марта 2018 года)</ref><ref name="Биография на sovremennik.ru">[https://sovremennik.ru/actors/elena-yakovleva/ Приглашённые артисты. Елена Яковлева. Биография, роли в театре, фотографии] {{Wayback|url=https://sovremennik.ru/actors/elena-yakovleva/|date=20191109053112}}. Официальный сайт [[Современник (театр)|Московского театра «Современник»]] // sovremennik.ru</ref>։


[[2023|2023 թվականի]] մարտին նկարահանվել է ՎՏԲ բանկի գովազդում։
[[2023|2023 թվականի]] մարտին նկարահանվել է ՎՏԲ բանկի գովազդում։


=== Տեսակետներ և հասարակական գործունեություն ===
=== Տեսակետներ և հասարակական գործունեություն ===
2008-2011 թվականներին Ելենա Յակովլևան ՌԴ նախագահին կից մշակույթի և արվեստի խորհրդի անդամ էր<ref>{{cite web |last= |first= |date=2008-03-19 |title=Президент утвердил новых советников по культуре |url=http://www.pravda.ru/news/culture/19-03-2008/260176-president-0/ |url-status=live |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402152208/http://www.pravda.ru/news/culture/19-03-2008/260176-president-0/ |archivedate=2015-04-02 |accessdate= |publisher=«[[Правда.Ру]]» // pravda.ru}}</ref><ref>{{cite web |author=Наталия Маргиева |date=2011-07-21 |title=Медведев исключил из совета по культуре и искусству Михалкова и Пиотровского |url=http://www.kp.ru/daily/25723.4/2714993/ |url-status=live |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150721022359/http://www.kp.ru/daily/25723.4/2714993/ |archivedate=2015-07-21 |accessdate= |publisher=«[[Комсомольская правда]]» // kp.ru}}</ref>։
2008-2011 թվականներին Ելենա Յակովլևան ՌԴ նախագահին կից մշակույթի և արվեստի խորհրդի անդամ էր։


Հանդես է եկել կենդանիների պաշտպանության մասին օրենքի ընդունման օգտին<ref>{{cite web |last= |first= |date=2004-01-29 |title=Защита животных — это и защита людей |url=https://novayagazeta.ru/politics/24978.html |url-status=live |archiveurl=https://web.archive.org/web/20210122104000/https://novayagazeta.ru/politics/24978.html |archivedate=2021-01-22 |accessdate= |publisher=«[[Новая газета]]» // novayagazeta.ru}}</ref>, կողմ է արտահայտվել սեռական ծառայությունների ոլորտի օրինականացմանը<ref>{{cite web |author=Денис Зинченко |date=2014-05-16 |title=Елена Яковлева: Проституцию надо легализовать |url=http://sobesednik.ru/kultura-i-tv/20140516-elena-yakovleva-prostituciyu-nado-legalizovat |url-status=live |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402132438/http://sobesednik.ru/kultura-i-tv/20140516-elena-yakovleva-prostituciyu-nado-legalizovat |archivedate=2015-04-02 |accessdate= |publisher=Газета «[[Собеседник]]» // sobesednik.ru}}</ref>։
Հանդես է եկել կենդանիների պաշտպանության մասին օրենքի ընդունման օգտին, կողմ է արտահայտվել սեռական ծառայությունների ոլորտի օրինականացմանը։


2013 թվականի հոկտեմբերին «<nowiki/>[[Ռոսիյսկայա գազետա]]<nowiki/>»-ի հրապարակած մենախոսության մեջ, Յակովլևան հանդես է եկել [[Պետական դումա]] գործունեության քննադատությամբ՝
2013 թվականի հոկտեմբերին «<nowiki/>[[Ռոսիյսկայա գազետա]]<nowiki/>»-ի հրապարակած մենախոսության մեջ, Յակովլևան հանդես է եկել [[Պետական դումա]] գործունեության քննադատությամբ՝


2023 թվականի հունվարի 7-ին [[Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինա|Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինայի]] ֆոնին Ուկրաինայի պատժամիջոցների ցուցակում ներառվել են այն անձինք, ովքեր «հրապարակայնորեն ագրեսիվ պատերազմի կոչ են անում, արդարացնում և օրինական են ճանաչում Ռուսաստանի զինված ագրեսիան Ուկրաինայի դեմ, Ուկրաինայի տարածքի ժամանակավոր օկուպացիան»: Նախատեսվում է երկրի տարածքում ակտիվների արգելափակում, տնտեսական և ֆինանսական պարտավորությունների կատարման դադարեցում, մշակութային փոխանակումների և համագործակցության դադարեցում, ուկրաինական պետական պարգեւներից զրկում։
2023 թվականի հունվարի 7-ին [[Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինա|Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինայի]] ֆոնին Ուկրաինայի պատժամիջոցների ցուցակում ներառվել են այն անձինք, ովքեր «հրապարակայնորեն ագրեսիվ պատերազմի կոչ են անում, արդարացնում և օրինական են ճանաչում Ռուսաստանի զինված ագրեսիան Ուկրաինայի դեմ, Ուկրաինայի տարածքի ժամանակավոր օկուպացիան»: Նախատեսվում է երկրի տարածքում ակտիվների արգելափակում, տնտեսական և ֆինանսական պարտավորությունների կատարման դադարեցում, մշակութային փոխանակումների և համագործակցության դադարեցում, ուկրաինական պետական պարգևներից զրկում<ref>{{Cite web |title=Хроника: театр во время боевых действий. Месяц 11 |url=https://oteatre.info/hronika-mesyats-11/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20230117132613/https://oteatre.info/hronika-mesyats-11/ |archive-date=2023-01-17 |access-date=2023-01-17 |website=[[Театр (журнал)|Театр]] |lang=ru}}</ref><ref>{{Cite web |title=ЯКОВЛЕВА Елена Алексеевна - биография, досье, активы |url=https://sanctions.nazk.gov.ua/ru/sanction-person/25214/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20230530082537/https://sanctions.nazk.gov.ua/ru/sanction-person/25214/ |archive-date=2023-05-30 |access-date=2023-05-30 |website=Война и санкции |lang=ru}}</ref>։


=== Անձնական կյանք ===
=== Անձնական կյանք ===


* Առաջին ամուսինը — Սերգեյ Յուլին (ծնվել է 1957 թվականի ապրիլի 20-ին), դրամատիկական դերասան, [[Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ]] (1999), [[Չիտա|Չիտայի]] Անդրբայկալյան տարածաշրջանային դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար: Նրանք ամուսնացան, լինելով [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|ԳԻՏԻՍ-ի]] ուսանողներ, կես տարի անց բաժանվեցին։
* Առաջին ամուսինը — Սերգեյ Յուլին (ծնվել է 1957 թվականի ապրիլի 20-ին), դրամատիկական դերասան, [[Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ]] (1999)<ref>[http://www.bestpravo.com/rossijskoje/di-dokumenty/b3g.htm Указ Президента Российской Федерации от 1 апреля 1999 года № 408 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»]. {{Wayback|url=http://www.bestpravo.com/rossijskoje/di-dokumenty/b3g.htm|date=20131111200631}} // bestpravo.com</ref><ref>[http://ez.chita.ru/encycl/person/?id=6057 С. А. Юлин] {{Wayback|url=http://ez.chita.ru/encycl/person/?id=6057|date=20131105000850}} // ez.chita.ru (Энциклопедия Забайкалья).</ref>, [[Չիտա|Չիտայի]] Անդրբայկալյան տարածաշրջանային դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար: Նրանք ամուսնացան, լինելով [[Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ|ԳԻՏԻՍ-ի]] ուսանողներ, կես տարի անց բաժանվեցին<ref name="autogenerated10">[http://7days.ru/article/privatelife/muzh-eleny-yakovlevoy-otkrovenno-rasskazal-o-zhene-i-konflikte-v-sovremennike/1 Муж Елены Яковлевой откровенно рассказал о жене и конфликте в «Современнике» (Валерий Шальных. Коллекция. «Караван историй»)]. // 7days.ru (6 мая 2013 года)</ref>։
* Երկրորդ ամուսինը — Վալերի Շալնիխ — (ծնվել է 1956 թվականի ապրիլի 8-ին), «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ]]<nowiki/>» թատրոնի դերասան (1977—2011), [[Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ]] (2006), 1990 թվականի մարտի 3-ին Մոսկվայի Գրիբոյեդովի գրանցման գրասենյակում ամուսինները գրանցել են իրենց ամուսնությունը, իսկ մինչ այդ հինգ տարի ապրել են [[Համակեցություն|համակեց ամուսնության մեջ]]։ Հարսանիքի վկան եղել է դերասան Իգոր Կվաշան։
* Երկրորդ ամուսինը — Վալերի Շալնիխ — (ծնվել է 1956 թվականի ապրիլի 8-ին), «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ]]<nowiki/>» թատրոնի դերասան (1977—2011), [[Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ]] (2006), 1990 թվականի մարտի 3-ին Մոսկվայի Գրիբոյեդովի գրանցման գրասենյակում ամուսինները գրանցել են իրենց ամուսնությունը, իսկ մինչ այդ հինգ տարի ապրել են [[Համակեցություն|համակեց ամուսնության մեջ]]։ Հարսանիքի վկան եղել է դերասան Իգոր Կվաշան<ref name="autogenerated82">[http://www.kp.ru/daily/23472.3/37383/ Елена Яковлева и Валерий Шальных: «Это счастье, что мы до сих пор не развелись». У супружеской пары хрустальная свадьба — 15 лет со дня бракосочетания] {{Wayback|url=http://www.kp.ru/daily/23472.3/37383/|date=20131116015408}}. Газета [[Комсомольская правда|«Комсомольская правда»]] // kp.ru (3 марта 2005 года)</ref>։
* Որդի — Դենիսը (ծնվել է 1992 թվականի նոյեմբերի 7-ին), սովորել է Մոսկվայի Բոլշայա Պոլյանկայի հեռուստատեսության և ռադիոհեռարձակման հումանիտար ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետում, այնուհետև թողել է։ Զբաղվում է բոդիբիլդինգով։
* Որդի — Դենիսը (ծնվել է 1992 թվականի նոյեմբերի 7-ին), սովորել է Մոսկվայի Բոլշայա Պոլյանկայի հեռուստատեսության և ռադիոհեռարձակման հումանիտար ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետում, այնուհետև թողել է։ Զբաղվում է բոդիբիլդինգով<ref name="autogenerated102" /><ref>[https://7days.ru/news/kakoy-krasavchik-elena-yakovleva-pokazala-syna-bez-tatuirovok.htm «Какой красавчик!» Елена Яковлева показала сына без татуировок. — Актриса поздравила Дениса с днём рождения] {{Wayback|url=https://7days.ru/news/kakoy-krasavchik-elena-yakovleva-pokazala-syna-bez-tatuirovok.htm|date=20191109053111}}. // 7days.ru (8 ноября 2019 года)</ref>։

⚫
Ելենայի սիրված գրողները — [[Իվան Բունին]] և [[Վլադիմիր Նաբոկով]]։ [[Հոբբի|Հոբբին]] — ձիավարություն և անվաչմուշկներ։

․

․

․

․

․

․


⚫
Ելենայի սիրված գրողները — [[Իվան Բունին]] և [[Վլադիմիր Նաբոկով]]<ref name="autogenerated83" />։ [[Հոբբի|Հոբբին]] — ձիավարություն և անվաչմուշկներ<ref name="autogenerated84" />։
․


== Ստեղծագործություն ==
== Ստեղծագործություն ==
Տող 1561. Տող 1549.
|2000
|2000
|''Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի''
|''Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի''
|«Խաղում ենք... Շիլլեր»<ref name="«Играем… Шиллера!» на sovremennik.ru">{{cite web |title=Спектакль «Играем… Шиллера!». Сценический вариант трагедии Ф. Шиллера «Мария Стюарт» в постановке Римаса Туминаса. Премьера состоялась 1 марта 2000 года |url=https://www.sovremennik.ru/perfomances/chystye-prudi/igraem-shillera/ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130512002914/http://sovremennik.ru/play/program.asp?id=19 |archivedate=2013-05-12 |accessdate=2013-02-14 |publisher=Официальный сайт [[Современник (театр)|Московского театра «Современник»]] // sovremennik.ru |deadlink=}}</ref>
|«Խաղում ենք... Շիլլեր»
|«Մարիա Ստյուարտ» (պիես)
|«Մարիա Ստյուարտ» (պիես)
|''[[Յոհան Ֆրիդրիխ Շիլլեր|Ֆրիդրիխ Շիլլեր]]''
|''[[Յոհան Ֆրիդրիխ Շիլլեր|Ֆրիդրիխ Շիլլեր]]''
Տող 1596. Տող 1584.
|2018
|2018
|''Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի''
|''Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի''
|«Խաղում ենք... Շիլլեր»<ref name="О возвращении в «Современник» на sovremennik.ru2" /><ref name="Биография на sovremennik.ru2" /><ref name="«Играем… Шиллера!» на sovremennik.ru2" />
|«Խաղում ենք... Շիլլեր»
|«''Մարիա Ստյուարտ''» (պիես)
|«''Մարիա Ստյուարտ''» (պիես)
|''[[Յոհան Ֆրիդրիխ Շիլլեր|Ֆրիդրիխ Շիլլեր]]''
|''[[Յոհան Ֆրիդրիխ Շիլլեր|Ֆրիդրիխ Շիլլեր]]''
Տող 1679. Տող 1667.
'''«ԱՐՏ-Գործընկեր XXI» միջազգային թատերական գործակալություն (Մոսկվա)'''
'''«ԱՐՏ-Գործընկեր XXI» միջազգային թատերական գործակալություն (Մոսկվա)'''


* 2005 (առ այսօր) — «Թղթե ամուսնություն», ձեռնարկությունների ներկայացումը, որը հիմնված Գաննա Սլուցկիի և Սերգեյ Բոդրով ավագի պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Ալեքսանդր Օգարև) — ՞՞՞՞՞՞
* 2005 (առ այսօր) — «Թղթե ամուսնություն», ձեռնարկությունների ներկայացումը, որը հիմնված Գաննա Սլուցկիի և Սերգեյ Բոդրով ավագի պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Ալեքսանդր Օգարև) — ''Դաշա, խնամող''<ref>[https://artpartner.ru/bumazhnyj-brak/ Антрепризный спектакль «Бумажный брак» по пьесе Ганны Слуцки и Сергея Бодрова-старшего. Режиссёр — Александр Огарёв. Информация о спектакле, видеоролик, фотографии] {{Wayback|url=https://artpartner.ru/bumazhnyj-brak/|date=20200921093013}}. Официальный сайт [[Арт-Партнёр XXI|Международного театрального агентства «Арт-Партнёр XXI»]] (Москва) // artpartner.ru</ref>
* 2009 — «Սիրո տարածք», Մայքլ Քրիստոֆերի «Տիկինը սպասում է, կլարնետը խաղում » պիեսի հիման վրա ձեռնարկատիրական ներկայացում՝ Միխայիլ Միշինի թարգմանությամբ և խմբագրմամբ (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով) — ''նա''
* 2009 — «Սիրո տարածք», Մայքլ Քրիստոֆերի «Տիկինը սպասում է, կլարնետը խաղում է» պիեսի հիման վրա ձեռնարկատիրական ներկայացում՝ Միխայիլ Միշինի թարգմանությամբ և խմբագրմամբ (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով) — ''նա''<ref>[https://artpartner.ru/territoriya-lubvi/ Антрепризный спектакль «Территория любви» по пьесе Майкла Кристофера. Режиссёр — Владимир Панков. Информация о спектакле, видеоролик, фотографии] {{Wayback|url=https://artpartner.ru/territoriya-lubvi/|date=20200511074233}}. Официальный сайт [[Арт-Партнёр XXI|Международного театрального агентства «Арт-Партнёр XXI»]] (Москва) // artpartner.ru</ref>
* 2015 — «Ո՞վ է վախենում Վիրջինիա Վուլֆից», ձեռնարկությունների ներկայացում «Սաունդրամա» ժանրում, որը հիմնված է [[Էդուարդ Օլբի]] համանուն պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով, պրեմիերայի ցուցադրությունները տեղի են ունեցել 2015 թվականի հուլիսի 7-ին և 8-ին [[Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն|«Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն»]] թատրոնի բեմում) — Ջորջի կին՝ Մարտա։
* 2015 — «Ո՞վ է վախենում Վիրջինիա Վուլֆից», ձեռնարկությունների ներկայացում «Սաունդրամա» ժանրում, որը հիմնված է [[Էդուարդ Օլբի]] համանուն պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով, պրեմիերայի ցուցադրությունները տեղի են ունեցել 2015 թվականի հուլիսի 7-ին և 8-ին [[Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն|«Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն»]] թատրոնի բեմում) — Ջորջի կին՝ Մարտա<ref>''Ольга Свистунова''. [https://tass.ru/kultura/2097191 Елена Яковлева предстанет перед зрителями в новой театральной роли. — Народная артистка России сыграет главную роль в спектакле «Кто боится Вирджинии Вульф?»] {{Wayback|url=https://tass.ru/kultura/2097191|date=20191113233118}} Информационное агентство России [[ТАСС|«ТАСС»]] // tass.ru (6 июля 2015 года)</ref><ref>''Мария Юрченко''. [http://portal-kultura.ru/articles/theater/105373-ne-tak-strashen-olbi-kak-ego-igrayut/ Не так страшен Олби, как его играют. — На сцене театра «Содружество актёров Таганки» показали антрепризный спектакль «Кто боится Вирджинии Вульф?» по Эдварду Олби. Летнюю премьеру представили режиссёр Владимир Панков, студия «SounDrama» и театральное агентство «Арт-партнёр XXI»] {{Wayback|url=http://portal-kultura.ru/articles/theater/105373-ne-tak-strashen-olbi-kak-ego-igrayut/|date=20191112012432}}. Газета [[Культура (газета)|«Культура»]] // portal-kultura.ru (14 июля 2015 года)</ref>։


=== Ֆիլմագրություն ===
=== Ֆիլմագրություն ===
Տող 2079. Տող 2067.
=== Հեռուստատեսություն ===
=== Հեռուստատեսություն ===


* [[1986]] — անցկացրել է «Զարթուցիչ» մանկական հեռուստահաղորդման թողարկումներից մեկը («Դետեկտիվ պատմություն հանդիսատեսի նամակների կորստի մասին»)։
* [[1986]] — անցկացրել է «Զարթուցիչ» մանկական հեռուստահաղորդման թողարկումներից մեկը («Դետեկտիվ պատմություն հանդիսատեսի նամակների կորստի մասին»)<ref>{{Cite web |title=Будильник. Детективная история о пропаже писем зрителей (1986) — YouTube<!-- Заголовок добавлен ботом --> |url=https://www.youtube.com/watch?v=tPUPyGH5ov8 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20220624085453/https://www.youtube.com/watch?v=tPUPyGH5ov8&feature=youtu.be |archive-date=2022-06-24 |access-date=2022-06-24}}</ref>։


* [[2000]] — Ելենա Յակովլևան հանդես է եկել որպես հեռուստահաղորդավար: Կլարա Նովիկովայի հետ միասին նա վարում էր ամենօրյա թոք-շոու՝ «Ի՞նչ է ուզում կինը» «<nowiki/>[[Ռոսիա 1|РТР]]<nowiki/>» հեռուստաալիքի եթերում (այնուհետև վերանվանվեց «Ռոսիա» հեռուստաալիք) վերապրած մի քանի եթերաշրջաններ և ավարտվեց [[2005 թվական|2005 թվականին]]։
* [[2000]] — Ելենա Յակովլևան հանդես է եկել որպես հեռուստահաղորդավար: Կլարա Նովիկովայի հետ միասին նա վարում էր ամենօրյա թոք-շոու՝ «Ի՞նչ է ուզում կինը» «<nowiki/>[[Ռոսիա 1|РТР]]<nowiki/>» հեռուստաալիքի եթերում<ref>{{cite web |author=Антонина Крюкова |date=2000-09-14 |title=Желания женщины остаются за кадром |url=http://www.trud.ru/article/14-09-2000/11972_zhelanija_zhenschiny_ostajutsja_za_kadrom.html |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20180401003738/http://www.trud.ru/article/14-09-2000/11972_zhelanija_zhenschiny_ostajutsja_za_kadrom.html |archive-date=2018-04-01 |access-date=2018-03-31 |publisher=Газета [[Труд (газета)|Труд]] // trud.ru}}</ref> (այնուհետև վերանվանվեց «Ռոսիա» հեռուստաալիք) վերապրած մի քանի եթերաշրջաններ և ավարտվեց [[2005 թվական|2005 թվականին]]<ref>''Ведущие: [[Дибров, Дмитрий Александрович|Дмитрий Дибров]] и [[Губин, Дмитрий Павлович|Дмитрий Губин]]''. [http://www.tvc.ru/channel/brand/id/21/show/episodes/episode_id/1108 Видео. Программа «Временно доступен. Елена Яковлева» (выпуск от 6 марта 2011 года; продолжительность — 00:51:48)] {{Wayback|url=http://www.tvc.ru/channel/brand/id/21/show/episodes/episode_id/1108|date=20191109053110}}. Официальный сайт телекомпании [[ТВ Центр|«ТВ Центр»]] // tvc.ru</ref><ref>[http://www.elena-yakovleva.ru/show_arhive.php?id=197 Три дня из жизни Елены Яковлевой] {{Wayback|url=http://www.elena-yakovleva.ru/show_arhive.php?id=197|date=20131022014514}}. // elena-yakovleva.ru</ref>։
* [[2013]] — [[Փետրվարի 22|փետրվարի 22-ին]] [[Ռոսիա 1]] հեռուստաալիքում կայացել է «հանդիպման իրավունք» նոր [[զրույց-հանդես]] պրեմիերան, որի հաղորդավարն է դարձել Ելենա Յակովլևա<nowiki/>ն։ <nowiki/>Ավելի վաղ 2012 թվականի սեպտեմբերից դեկտեմբեր, հաղորդումը հեռարձակվել է ուկրաինական «<nowiki/>[[Ինտեր]]<nowiki/>» հեռուստաալիքով։
* [[2013]] — [[Փետրվարի 22|փետրվարի 22-ին]] [[Ռոսիա 1]] հեռուստաալիքում կայացել է «հանդիպման իրավունք» նոր [[զրույց-հանդես]] պրեմիերան, որի հաղորդավարն է դարձել Ելենա Յակովլևա<nowiki/>ն<ref>[http://ufa.kp.ru/daily/26036.4/2951455/ «Право на встречу» с Еленой Яковлевой] {{Wayback|url=http://ufa.kp.ru/daily/26036.4/2951455/|date=20131022004547}}. Газета [[Комсомольская правда|«Комсомольская правда»]] в Уфе // ufa.kp.ru (21 февраля 2013 года)</ref><nowiki/><ref>[http://www.aif.ru/dontknow/dontknows/304/13012 О чём будет программа Елены Яковлевой «Право на встречу»?] {{Wayback|url=http://www.aif.ru/dontknow/dontknows/304/13012|date=20131022010919}} Газета [[Аргументы и факты|«Аргументы и факты»]] // aif.ru (02 марта 2013 года)</ref>։ Ավելի վաղ 2012 թվականի սեպտեմբերից դեկտեմբեր, հաղորդումը հեռարձակվել է ուկրաինակ<nowiki/>ան «<nowiki/>[[Ինտեր|Ի]]<nowiki/>[[Ինտեր|նտեր]]<nowiki/>» հեռուստաալիքով<ref>{{cite web |date=2012-12-14 |title=«Интер» не даёт зрителям «Права на встречу» |url=https://mediananny.com/raznoe/21701/_Inter__ne_daet_zriteliam__Prava_na_vstrechu___ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20220227003507/http://mediananny.com/raznoe/21701/_Inter__ne_daet_zriteliam__Prava_na_vstrechu___ |archive-date=2022-02-27 |access-date=2018-06-07 |publisher=Сайт «Медианяня» // mediananny.com}}</ref>։


== Պարգևներ և կոչումներ ==
== Պարգևներ և կոչումներ ==
Պետական պարգևներ՝
Պետական պարգևներ՝


* 1995 — արվեստի բնագավառում ունեցած վաստակի համար ստացել է «<nowiki/>[[Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ]]<nowiki/>»-ի պատվավոր կոչումը<ref name="rdt">Русский драматический театр: энциклопедия / Под общ. ред. М. И. Андреева, Н. Э. Звенигородской, А. В. Мартыновой и др. — {{М.}}: Большая российская энциклопедия, 2001. — 568 с.: ил. — ISBN 5-85270-167-X.</ref><ref name="1325-1995">{{cite web |title=Указ Президента Российской Федерации декабря 1995 года № 1325 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» |url=http://www.kremlin.ru/acts/bank/8663 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210116114315/http://www.kremlin.ru/acts/bank/8663 |archive-date=2021-01-16 |accessdate=2013-02-16 |website=kremlin.ru |publisher=Официальный сайт [[Президент Российской Федерации|Президента Российской Федерации]]}}</ref>։
* 1995 — արվեստի բնագավառում ունեցած վաստակի համար ստացել է «<nowiki/>[[Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ]]<nowiki/>»-ի պատվավոր կոչումը։
* 2001 — 2000 թվականի գրականության և արվեստի բնագավառում Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի դափնեկիր (թատերական արվեստի բնագավառում) դասական և ժամանակակից խաղացանկի դերերի կատարման համար։ 2001 թվականի հունիսի 12-ին [[Մոսկվա|Մոսկվայի]] Կրեմլի Մեծ պալատում «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ]]<nowiki/>» մրցանակը դերասանուհի Ելենա Յակովլևային հանձնել է [[Ռուսաստանի նախագահ]] [[Վլադիմիր Պուտին|Վլադիմիր Պուտինը]]։
* 2001 — 2000 թվականի գրականության և արվեստի բնագավառում Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի դափնեկիր (թատերական արվեստի բնագավառում) դասական և ժամանակակից խաղացանկի դերերի կատարման համար<ref name="autogenerated23" />։ 2001 թվականի հունիսի 12-ին [[Մոսկվա|Մոսկվայի]] Կրեմլի Մեծ պալատում<nowiki/> «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմենն]]<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|իկ]]<nowiki/>» մրցանակը դերասանուհի Ելենա Յակովլևային հանձնել է [[Ռուսաստանի նախագահ]] [[Վլադիմիր Պուտին|Վլադիմիր Պուտինը]]<ref>[http://archive.kremlin.ru/events/photos/2001/06/39938.shtml Москва, Кремль, Екатерининский зал. Церемония вручения Государственных премий и премий Президента]. {{Wayback|url=http://archive.kremlin.ru/events/photos/2001/06/39938.shtml|date=20131029205721}} // archive.kremlin.ru (12 июня 2001 года)</ref>։
* 2002 — արվեստի բնագավառում ունեցած մեծ վաստակի համար ստացել է «Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ»-ի պատվավոր կոչումը։
* 2002 — արվեստի բնագավառում ունեցած մեծ վաստակի համար ստացել է «Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ»-ի պատվավոր կոչումը<ref name="34-20022" />։
* 2006 — թատերական արվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և ստեղծագործական հաջողությունների համար ստացել է Պատվո Շքանշան։
* 2006 — թատերական արվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և ստեղծագործական հաջողությունների համար ստացել է Պատվո Շքանշան<ref name="368-2006">[[s:Указ Президента РФ от 14.04.2006 № 368|Указ Президента Российской Федерации от 14 апреля 2006 года № 368 "О награждении государственными наградами Российской Федерации работников государственного учреждения культуры города Москвы «Московский театр „Современник“»"]] // ru.wikisource.org</ref>։


'''Այլ մրցանակներ, խրախուսանքներ և հանրային ճանաչում՝'''
'''Այլ մրցանակներ, խրախուսանքներ և հանրային ճանաչում՝'''
Տող 2100. Տող 2088.
* 1990 — «Համաստեղություն» կինոյի դերասանների միջազգային փառատոնի մրցանակ՝ «''Լավագույն գլխավոր դերասանուհի''» անվանակարգում:
* 1990 — «Համաստեղություն» կինոյի դերասանների միջազգային փառատոնի մրցանակ՝ «''Լավագույն գլխավոր դերասանուհի''» անվանակարգում:
* 1990 — Շանհայի հեռուստատեսային ֆիլմերի միջազգային փառատոնի մրցանակ «''Լավագույն դերասանուհի''» «Սիրտը քար չէ» ֆիլմում:
* 1990 — Շանհայի հեռուստատեսային ֆիլմերի միջազգային փառատոնի մրցանակ «''Լավագույն դերասանուհի''» «Սիրտը քար չէ» ֆիլմում:
* 1990 — Հռոմի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ «Սանդուղք» ֆիլմում ստացել է «''Լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում:4
* 1990 — Հռոմի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ «Սանդուղք» ֆիլմում ստացել է «''Լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում:


* '''Անկոր, նորից Անկոր ֆիլմի համար՝'''
* '''Անկոր, նորից Անկոր ֆիլմի համար՝'''
* 1993 — «Նիկա» մրցանակի դափնեկիր «''Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում։
* 1993 —
* 1993 — «Համաստեղություն» կինոյի դերասանների միջազգային փառատոնի մրցանակ։
* 1993 —
* 1994 — հայրենական կինոյի «Կանանց աշխարհ» փառատոնի մրցանակ — «''Հմայքի և հույսի լույսի համար''»։
* 1994 —
* 1999 — մանկական կինոյի VII միջազգային կինոփառատոնի «Արտեկ-99» մրցանակ — «''Լավագույն դերասանուհի''» «Յուկա» ֆիլմում դերակատարման համար։
* 1999 —
* 1999 — «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» թերթի թատերական մրցանակի դափնեկիր — «''Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի''»։
* 1999 —
* 2000 — «Արտեկ-2000» մանկական կինոյի VIII միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ — «''Լավագույն դերասանուհի''»։
* 2000 —


* '''«Կամենսկայա» հեռուստասերիալի համար՝'''
* '''«Կամենսկայա» հեռուստասերիալի համար՝'''
* 2000 — «Միասին՝ երրորդ հազարամյակում» I միջազգային հեռուստատեսային կինոֆորումի մրցանակի դափնեկիր — «''Լավագույն դերասանուհի''»՝ «Մի խանգարեք դահիճին» ֆիլմում դերակատարման համար։
* 2000 —
* 2002 — X համառուսաստանյան կինոփառատոնի մրցանակ «Վիվատ կինո Ռուսաստան» (Սանկտ Պետերբուրգ) «''Հեռուստասերիալի լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում։
* 2002 —
* 2002 — «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» թերթի «Տարվա դեմքեր 2002» մրցանակի դափնեկիր — «''Տարվա դերասանուհի''»։
* 2002 —
* 2003 — «Օրենք և հասարակություն» (V) իրավապահ թեմաներով դետեկտիվ ֆիլմերի և հեռուստածրագրերի միջազգային փառատոնի դափնեկիր «դետեկտիվ ֆիլմում/սերիալում (դերասան / դերասանուհի) օրենքի ներկայացուցիչ» անվանակարգում «Կամենսկայա-2» սերիալում ունեցած դերի համար<ref>[https://detectivefest.ru/russian/index.php?c=art&id=53056 Победители V Международного кинофестиваля «Закон и общество»]. {{Wayback|url=https://detectivefest.ru/russian/index.php?c=art&id=53056|date=20120328024656}} // detectivefest.ru</ref>։
* 2003 —
* 2004 — ՏԷՖԻ մրցանակի դափնեկիր «հեռուստատեսային ֆիլմում/սերիալում կանացի դերի կատարող» անվանակարգում «Կամենսկայա-3» սերիալում դերի համար<ref>{{cite web |title=Победители конкурса «ТЭФИ—2004» |url=http://www.tefi.ru/ru/tefi/tefi04/ |archiveurl=https://www.webcitation.org/6IvJgWYzF?url=http://www.tefi.ru/ru/tefi/tefi04/ |archivedate=2013-08-16 |accessdate=2013-10-07 |publisher=Фонд «Академия российского телевидения» // tefi.ru |lang= |description=Национальный телевизионный конкурс «ТЭФИ» |deadlink=yes}}</ref>։
* 2004 —
* '''Ներկայացում «Խաղում ենք... Շիլլեր», «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ]]<nowiki/>» թատրոնի բեմում՝'''
* '''Ներկայացում «Խաղում ենք... Շիլլեր», «<nowiki/>[[Սովրեմեննիկ (թատրոն)|Սովրեմեննիկ]]<nowiki/>» թատրոնի բեմում՝'''
* 2000 — «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» թերթի թատերական մրցանակի դափնեկիր — «''Լավագույն դերասանուհի''»։
* 2000 —
* 2000 — «<nowiki/>[[Բալթիկայի տուն|Բալթիկայի տուն»]] X միջազգային փառատոնի ժյուրիի հատուկ մրցանակ «''Դերասանական զուգերգի համար''» «<nowiki/>[[Մարինա Նեյոլովա|Մարինա Նեյոլովայի]]<nowiki/>» հետ։
* 2000 —
* 2002 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2002 թվականի «''Լավագույն դերասանուհի''»։
* 2003 —
* 2003 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2003 թվականի «''Լավագույն դերասանուհի''»։
* 2003 —
* 2003 — Ռուսական կինոփառատոնի «Սիրել ռուսերեն» մրցանակը — «''Ամենաէլեգանտ դերասանուհին''»։
* «'''[[Իմ խորթ եղբայր Ֆրանկենշտեյնը]]<nowiki/>» ֆիլմի համար՝'''
* «'''[[Իմ խորթ եղբայր Ֆրանկենշտեյնը]]<nowiki/>» ֆիլմի համար՝'''
* 2004 — «<nowiki/>[[Կինոտավր]]<nowiki/>» Ռուսական բաց կինոփառատոնի նախագահական խորհրդի մրցանակ «''Դերասանական անսամբլի համար''»<ref>{{Cite web |title=Призёры Открытого российского кинофестиваля «Кинотавр» (2004 год) |url=http://www.kinotavr.ru/ru/history/winners/ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20131023014844/http://www.kinotavr.ru/ru/history/winners/ |archivedate=2013-10-23 |accessdate=2013-11-08 |publisher=// kinotavr.ru |deadlink=yes}}</ref>։
* 2004 —
* 2005 — 2004 թվականի «Ոսկե արծիվ» ազգային կինոմրցանակի դափնեկիր «''Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում։
* 2005 —
* 2004 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2004 թվականի «''Լավագույն դերասանուհի''»։
* 2004 —
* 2013 — Կինոյի և հեռուստատեսության պրոդյուսերների ասոցիացիայի մասնագիտական մրցանակ հեռուստատեսային կինոյի ոլորտում (Ապկիտ) «հեռուստատեսային ֆիլմի / սերիալի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում («Ժուկով» հեռուստասերիալ)<ref>{{cite web |title=Лауреаты Профессионального приза Ассоциации продюсеров кино и телевидения в области телевизионного кино 2012 |url=http://www.rusproducers.ru/page/17575 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140416101544/http://www.rusproducers.ru/page/17575 |archivedate=2014-04-16 |accessdate=2014-04-26 |publisher=// rusproducers.ru |lang= |deadlink=yes}}</ref>։
* 2013 —
* '''«<nowiki/>[[Ամենալավ օրը]]<nowiki/>» ֆիլմի համար՝'''
* '''«<nowiki/>[[Ամենալավ օրը]]<nowiki/>» ֆիլմի համար՝'''
* 2017 — 2016 թվականի «Ոսկե արծիվ» ազգային կինոմրցանակի դափնեկիր «''Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում<ref>{{cite web |date=2017-01-27 |title=Лауреаты «Золотого орла 2017»: «Рай» — лучший фильм года |url=http://thr.ru/cinema/orel/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20170128091810/http://thr.ru/cinema/orel/ |archive-date=2017-01-28 |accessdate=2017-01-28 |publisher=«[[The Hollywood Reporter|The Hollywood Reporter Russia]]» // thr.ru}}</ref>։
* 2017 —
* 2024 — «Ոսկե արծիվ» 2023 թվականի «''Հեռուստատեսության լավագույն դերասանուհի''» անվանակարգում («Շնիկով տիկինը»)։
* 2024 —


== Վավերագրական ֆիլմեր և հեռուստահաղորդումներ ==
== Վավերագրական ֆիլմեր և հեռուստահաղորդումներ ==


* «Ելենա Յակովլևա․, «ԻնտերԼենոչկա»» («<nowiki/>[[Առաջին ալիք (Ռուսաստան)|Առաջին ալիք]]<nowiki/>», 2011)<ref>{{cite web |author= |date=2011-03-06 |title=«Елена Яковлева. ИнтерЛеночка». Документальный фильм |url=https://www.1tv.ru/doc/pro-zhizn-zamechatelnyh-lyudey/elena-yakovleva-interlenochka |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210803005025/https://www.1tv.ru/doc/pro-zhizn-zamechatelnyh-lyudey/elena-yakovleva-interlenochka |archive-date=2021-08-03 |access-date=2021-08-03 |website=www.1tv.ru |publisher=[[Первый канал (Россия)|Первый канал]] |lang=ru}}</ref><ref>{{cite web |author= |date=2011 |title=«Елена Яковлева. ИнтерЛеночка». Документальный фильм |url=https://www.1tv.com/announce/9431 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20211031000125/https://www.1tv.com/announce/9431 |archive-date=2021-10-31 |access-date=2021-10-31 |website=www.1tv.com |publisher=[[Первый канал (Россия)|Первый канал]] |lang=ru}}</ref>
* «Ելենա Յակովլևա․, «ԻնտերԼենոչկա»» («<nowiki/>[[Առաջին ալիք (Ռուսաստան)|Առաջին ալիք]]<nowiki/>», 2011)
* «Ելենա Յակովլևա․, «Կինը եզրին»» («<nowiki/>[[ՏՎ Ցենտր]]<nowiki/>», 2016)
* «Ելենա Յակովլևա․, «Կինը եզրին»» («<nowiki/>[[ՏՎ Ցենտր]]<nowiki/>», 2016)<ref>{{cite web |author= |date=2016 |title=«Елена Яковлева. Женщина на грани». Документальный фильм |url=https://www.tvc.ru/channel/brand/id/2606 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210803005022/https://www.tvc.ru/channel/brand/id/2606 |archive-date=2021-08-03 |access-date=2021-08-03 |website=www.tvc.ru |publisher=[[ТВ Центр]] |lang=ru}}</ref>
* «Ելենա Յակովլևա․, «Դեբյուտից մինչև համառուսաստանյան ճանաչում»» («<nowiki/>[[Միր]]<nowiki/>», 2021)
* «Ելենա Յակովլևա․, «Դեբյուտից մինչև համառուսաստանյան ճանաչում»» («<nowiki/>[[Միր]]<nowiki/>», 2021)<ref>{{cite web |author= |date=2021-03-06 |title=«Елена Яковлева. От дебюта до всероссийского признания». Телепередача |url=http://mirtv.ru/video/68381/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210924002520/http://mirtv.ru/video/68381/ |archive-date=2021-09-24 |access-date=2021-09-24 |website=mirtv.ru |publisher=[[Мир (телерадиокомпания)|Мир]] |lang=ru}}</ref>


․
․

19:49, 27 Մարտի 2024-ի տարբերակ

  • Արևային էներգիա հավաքող սարք

Արևային էներգիա հավաքող սարք, արևային ջերմային էներգիա հավաքող, տեսանելի ճառագայթման և ինֆրակարմիր ճառագայթներ տեղափոխող սարք։ Ի տարբերություն արևային մարտկոցների, որոնք արտադրում են էլեկտրաէներգիա, արևային էներգիա հավաքող սարքը արտադրում է ջերմակայուն նյութ։

Սովորաբար օգտագործում են շենքերի տաք ջրամատակարարման և ջեռուցման համար։

Արևային էներգիա հավաքող սարքի տեսակները

Տափակ

Արևային էներգիա հավաքող հարթ սարք

Տափակ սարքը բաղկացած է արևային ճառագայթները կլանող մասնիկից (կլանիչ), թափանցիկ և ջերմամեկուսիչ շերտերից։ Կլանիչ մասնիկները կապված են ջերմափոխադրիչ համակարգի հետ։Այն պատված է կամ սև ներկով կամ հատուկ ընտրված ծածկույթով (սովորաբար սև նիկելով կամ տիտանի օքսիդով): Թափանցիկ մասնիկը սովորաբար օգտագործվում է թրծած ապակուց մետաղների պարունակությունը նվազեցնելու համար, կամ հատուկ անհարթ կիսակարբոնատով։ Պանելի ետնամասը ծածկված է ջերմամեկուսիչ սարքով։ Այն խողովակները, որոնց միջով տարածվում է հովացուցիչ նյութը, պատրաստվում են հյուսված պոլիեթիլենային նյութից: Պանելը հերմետիկ է, դրա համար անցքերը սիլիկոնով հերմետիկ փակվում են:

Ջերմության ընդունման բացակայության դեպքում հարթ տափակ կոլեկտորներն ունակ են ջուրը տաքացնել 190-210°C։

Ինչքան շատ է հավաքող սարքի միջով էներգիային հոսող հովացնող նյութ փոխանցվում, այնքան բարձր է նրա արդյունավետությունը։ Այն բարձրացնել կարելի է, եթե օգտագործվեն հատուկ օպտիկական ծածկույթներ, որոնք ինֆրակարմիր հատվածում ջերմային էներգիա չեն անջատում:

Վակուումային արևային էներգիա կլանող սարքեր

Հնարավոր է ջերմամեկուսիչի ջերմաստիճանը հասնի մինջև 250-300 °C, ջերմության սահմանափակման ռեժիմ։ Դրան հասնելու միջոցը ջերմային կորուստների նվազեցումն է բազմաշերտ ապակե ծածկույթի օգտագործման, հերմետիզացիայի կամ կոլեկտորներում վակուում ստեղծելը:

Փաստորեն, արևային ջերմային խողովակն ունի կենցաղային թերմոսներին նման հարմարանք: Խողովակի միայն արտաքին հատվածն է թափանցիկ, մինչդեռ ներքին խողովակն ունի բարձրակարգ ծածկույթ, որը կառավարում է արեգակնային էներգիան: Արտաքին և ներքին ապակյա խողովակի միջև կա վակուում: Հենց վակուումային միջին շերտը հնարավորություն է տալիս խնայել 95% ջերմային էներգիա։

Բացի այդ, վակուումային արեգակնային ճառագայթների ալեհավաքի մեջ հայտնաբերվեցի փոքրիկ ջերմային խողովակներ, որոնք ջերմության հաղորդիչ հանդիսացան։ Արեգակմային լույսով ճառագայթահարման դեպքում ներքևի հատվածում գտնվող լուծույթը տաքանալով վերածվում է գոլորշու։ Գոլորշիները բարձրանում են խողովակի վերին հատված (էլեկտրակուտակիչ), որտեղ կուտակվում և ջերմությունը փոխանցում են էներգիա հավաքող սարքին: Այս ծրագրի օգտագործումը թույլ է տալիս հասնել ավելի մեծ ՕԳԳ-ի (համեմատած հարթ կոլեկտորների հետ) ցածր ջերմաստիճանի և թույլ լուսային պայմաններում։

Ժամանակակից կենցաղային արևային կոլեկտորներն ունակ են ջուրը տաքացնել մինչև եռման աստիճան, նույնիսկ շրջակա միջավայրի բացասական ջերմաստիճանի դեպքում:

Կոլեկտորային սարքավորումը կենցաղում

Ջերմակայուն (ջուր, օդ, յուղ կամ անտիֆրիզ) ջեռուցվում է կոլեկտորի միջով շրջանառվելով, այնուհետև ջերմային էներգիան փոխանցում է պահեստային բաքին, որը տաք ջուր է պահում սպառողի համար:

Պարզ տարբերակում ջրի շրջանառությունը բնականաբար տեղի է ունենում կոլեկտորի ջերմաստիճանի տարբերության պատճառով: Այս լուծումը հնարավորություն է տալիս բարձրացնել արևի տեղադրման արդյունավետությունը, քանի որ արևային կոլեկտորի արդյունավետությունը նվազում է հովացման հեղուկի ջերմաստիճանի բարձրացման հետ միասին:

Կան նաև կուտակման տիպի արևային ջրի ջեռուցման կայաններ, որոնցում չկա առանձին կուտակիչ բաք, և ջեռուցվող ջուրը պահվում է անմիջապես արևի կոլեկտորի մեջ: Այս դեպքում տեղադրումը ուղղանկյուն ձևին մոտ գտնվող բաք է:

Վակուումային գլանային Բարակ բարձրընտրված
Օգուտներ Օգուտներ
Ցածր կորուստներ Ունի ձյունն ու սառնամանիքը մաքրելու ունակություն
Արթյունավետություն ցուրտ սեզոննում մինջև -30C Բարձր կատարում ամռանը
Բարձր ջերմաստիճան առաջացնելու ունակություն Գների / կատարողականի գերազանց հարաբերականություն հարավային լայնություննորի և տաք կլիմայական գոտիների համար
Օրվա ընթացքում աշխատանքի երկար ժամանակահատված Կարող է տեղադրվել ցանկացած անկյունում
Մոնտաժի հեշտություն Նախնական ցածր գին
Ցածր արագաստային մակերես
Գերազանց գին / կատարողական հարաբերակցություն բարեխառն լայնությունների և ցուրտ կլիմայի համար
Թերություններ Թերություններ
Ձյունից ինքնամաքրվելու անկարողություն Բարձր ջերմության կորուստ
Համեմատաբար բարձր նախնական արժեք Ցածր արդյունավետություն ցուրտ սեզոնում
Թեքության աշխատանքային անկյունը 20° -ից ոչ պակաս
  • Մոնտաժի բարդությունը կապված է հավաքած կոլեկտորի տանիք հասցնելու անհրաժեշտության հետ
Բարձր առագաստային ունակություն

Արևային կոլեկտորներ

120-250 °C-ի գործառնական ջերմաստիճանի բարձրացումը հնարավոր է կոնցենտրատորների արևային կոլեկտորներում ներարկել կլանող տարրերի տակ տեղադրված պարաբոլոցիլինային ռեֆլեկտորների միջոցով: Ավելի բարձր գործառնական ջերմաստիճաններ ստանալու համար պահանջվում են արևին հետևող սարքեր ։

Արևային օդային կոլեկտորներ

Արևային օդային կոլեկտորները արևի էներգիայով աշխատող և օդը տաքացնող սարքեր են: Արևային օդային կոլեկտորները հաճախ օգտագործվում են տարածքների ջեռուցման, գյուղատնտեսական արտադրանքի չորացման համար: Օդը անցնում է կլանիչի միջոցով բնական կոնվենցիայով կամ օդափոխիչի ազդեցությամբ:

Որոշ արևային տաքացուցիչներում կլանող / միացված են վինտիլյատորներ, որոնք բարելավում են ջերմային հաղորդումը: Այս կառուցվածքի թերությունն այն է, որ այն էներգիա է ծախսում վինտելյատորների աշխատանքի վրա, դրանով իսկ բարձրացնելով համակարգի շահագործման ծախսերը: Սառը կլիմայական պայմաններում օդը ուղարկվում է կլանիչ-/ և կոլեկցիոների պատի միջև: Այսպիսով, խուսափեք ջերմության կորուստներից ապակեպատման միջոցով: Սակայն, եթե օդը ջեռուցվում է ոչ ավելի, քան 17° C բարձր ջերմաստիճանի արտաքին օդի, ջերմային կրող կարող է շրջանառվել երկու կողմերում / կլանիչի առանց մեծ արդյունավետության կորուստների։

Օդային կոլեկտորների հիմնական արժանիքները նրանց պարզությունն ու հուսալիությունն են: Պատշաճ խնամքի դեպքում որակյալ կոլեկցիոներ կարող է ծառայել 10-30 տարի, իսկ նրանց կառավարումը շատ հեշտ է ։ Ջերմային / չի պահանջվում, քանի որ օդը չի սառչում։

Դիմում

Արևային կոլեկտորները օգտագործվում են արդյունաբերական և կենցաղային տարածքների ջրազրկման, արտադրական գործընթացների տաք ջրամատակարարման և կենցաղային կարիքների համար: Ամենամեծ թվով արտադրական գործընթացները, որոնք օգտագործվում են ջերմ և տաք ջուր (30-90 °c), տեղի են ունենում սննդի և տեքստիլ արդյունաբերություն, որոնք այդպիսով ունեն ամենաբարձր ներուժ օգտագործման արևային կոլեկտորներ։

Եվրոպայում 2000 թվականին ընդհանուր արևային կոլեկտորի մակերեսը կազմել է 14,89 մլն մ², իսկ ամբողջ աշխարհում-71,341 մլն մ²։

Արևային կոլեկտորը կարող է արտադրել էլեկտրաէներգիայի միջոցով ֆոտոգալվանային տարրերի կամ Ստիռլինգ շարժիչի։

Արևային կոլեկտորները կարող է օգտագործվել բույսերի / ծովային ջուր. Գերմանական օդատիեզերական կենտրոնի (ԴԼՐ) գնահատումներով մինչև 2030 թվականը հասցրած ջրի ինքնարժեքը մեկ խորանարդ մետրի համար կնվազի մինչև 40 եվրո։

Ռուսաստանւմ

Ըստ ուսումնասիրությունների ՌԳԱ է ջերմ ժամանակահատվածում (մարտ-ապրիլ-սեպտեմբեր), որոնց մեծ մասը Ռուսաստանի տարածքում միջին օրական գումարը արեգակնային ճառագայթման է 4.0-5.0 կՎտժ/m2 (հարավային Իսպանիայում-5.5-6.0 կՎտժ / մ 2, հարավային Գերմանիայում - մինչև 5 կՎտժ / մ²): Սա թույլ է տալիս տաքացնել կենցաղային նպատակների համար մոտ 100 լիտր ջրի միջոցով արևային կոլեկցիոներ տարածքում 2 մ², հավանականությունը մինչև 80%, այսինքն, գրեթե ամեն օր։ Ըստ միջին տարեկան ընդունելության արեգակնային ճառագայթման ղեկավարները են являются Զաբակալյե, Պրիմորյե և հարավ Սիբիր։ Նրանց հետևում են եվրոպական մասի հարավը (մոտավորապես մինչեւ 50С°) և Սիբիրի զգալի մասը:

Ռուսաստանում արևային կոլեկտորների օգտագործումը 0,2 մ² / 1000 մարդ: Գերմանիայում շահագործվում է 140 մ² / 1000 մարդ, Ավստրիայում 450 մ² / 1000 մարդ, Կիպրոսում մոտ 800 մ² / 1000 մարդ:

Ամառային շրջանում Ռուսաստանի շրջանների մեծ մասը մինչեւ 65°: բնութագրվում է միջին օրական ճառագայթման բարձր արժեքներով: Ձմռան ընթացքում ստացվող արեգակնային էներգիայի քանակը նվազում է կախված տեղադրման լայն դիրքից մի քանի անգամ։

Տեղադրման դիմումը պետք է ունենա մեծ մակերևույթ, երկու Եզրագծային անտիֆրիզ, լրացուցիչ ջերմափոխանակիչներ։ Այդ դեպքում կիրառվում են վակուումային կոլեկտորների կամ հարթ կոլեկտորների հետ բարձր ընտրովի ծածկույթների, քանի որ ջերմաստիճանի տարբերության միջև տաքացնող ջերմության և արտաքին օդը ավելի մեծ է: Սակայն, նման դիզայնի գինը ավելի բարձր է։

Կոլեկտորների կառուցումը ներկայումս իրականացվում է հիմնականում Կրասնոդարի երկրամասում, Բուրյաթիայում, Պրիմորսկի եւ Խաբարովսկի երկրամասերում:

Արևային աշտարակ

Առաջին անգամ արդյունաբերական տիպի արևային էլեկտրակայանի ստեղծման գաղափարը խորհրդային ինժեներ Ն․ Վ. Լինիցկին առաջադրել էր 1930-ական թվականներին: Նույն ժամանակ նրանց առաջարկվել էր Աշտարակի Կենտրոնական ընդունիչով արեևային կայանի սխեման: Դրանում արևի ճառագայթների հավաքման համակարգը բաղկացած էր հելիոստատների դաշտից հարթ ռեֆլեկտորներից, որոնք կառավարվում էին երկու կոորդինատներով։ Յուրաքանչյուր հելիոստատ արտացոլումը արևի ճառագայթների վրա մակերեւույթը Կենտրոնական ընդունիչի, որը պետք է վերացնել ազդեցությունը փոխադարձ ստվերում բարձրացվել է հելիոստատ դաշտում։ Իր չափերով և պարամետրերով ընդունիչը նման է սովորական տիպի գոլորշու կաթսային:

Տնտեսական գնահատականները ցույց են տվել նման կայաններում 100 ՄՎտ հզորությամբ խոշոր տուրբոգեներատորների օգտագործման նպատակահարմարությունը։ Նրանց համար բնորոշ պարամետրերն են ջերմաստիճանը 500 °C և ճնշումը 15 ՄՊա։ Նման կոնցենտրացիան ձեռք է բերվել երկու կոորդինատներով հելիոստատների կառավարման միջոցով։ Կայանները պետք է ունենային ջերմային մարտկոցներ ջերմային մեքենայի աշխատանքը արևային ճառագայթման բացակայության պայմաններում ապահովելու համար։

ԱՄՆ-ում 1982 թվականից կառուցվել է 10-ից մինչև 100 ՄՎտ հզորությամբ աշտարակային տիպի մի քանի կայան։ Այս տիպի համակարգերի մանրամասն տնտեսական վերլուծությունը ցույց է տվել, որ հաշվի առնելով 1 կվտ-ի կառուցման բոլոր ծախսերը, ծախսվում է մոտավորապես $1150: Մեկ կվտ·ժ էլեկտրաէներգիայի արժեքը մոտ $+0.15։

Պարաբոլոցիկլային խտանյութերը

Պարաբոլոցիկլային խտանյութերը ունեն պարաբոլայի ձև, որը ձգվում է ուղիղ գծի երկայնքով:

1913 թվականին Ֆրանկ Շումանը Եգիպտոսում կառուցել է ջրավերականգնող կայան պարաբոլոցիլինային խտանյութերից։ Կայանը բաղկացած էր հինգ խտանյութերից յուրաքանչյուր 62 մետր երկարությամբ։ Ռեֆլեկտիվ մակերեսները պատրաստված էին սովորական հայելիներից։ Կայանն արտադրում էր ջրային գոլորշի, որի միջոցով րոպեում 22 500 լիտր ջուր էր հոսում։

Պարաբոլիկ գլանային հայելային խտանյութը կենտրոնանում է արևի ճառագայթումը գծի մեջ և կարող է ապահովել իր հարյուրապատիկ կոնցենտրացիան: Պարաբոլայի կիզակետում տեղադրված է տաքացուցիչով խողովակ (յուղ) կամ ֆոտոգալվանային տարր։ 2010 թվականի օգոստոսին NREL-ի մասնագետները փորձարկել են ընկերության SkyFuel տեղադրումը։ Փորձարկումների ժամանակ ցուցադրվեց 73% շոգեգազային խտանյութերի ջերմային արդյունավետությունը 350 °C ջերմության ջերմաստիճանում։

Պարաբոլոկիլինդրային հայելիները կազմում են մինչև 50 մ երկարություն: Հայելիները կողմնորոշվում են հյուսիս-հարավ առանցքով, և ունեն շարքեր մի քանի մետրից հետո: Ջերմային փոխադրողը մտնում է ջերմային մարտկոց, որպեսզի ավելի շատ էլեկտրականություն ստանա գոլորշու տուրբինային գեներատորից։

1984-1991 թվականներին Կալիֆորնիայում կառուցվել են պարաբոլոիլինդրային հանգույցներից ինը էլեկտրակայաններ, որոնց ընդհանուր հզորությունը կազմում է 354 ՄՎտ: Էլեկտրաէներգիայի սակագինը մեկ կՎտ/վ-ի համար կազմել է մոտ 0.12 դրամ:

Գերմանական Solar Millennium AG ընկերությունը կառուցում է արևային էլեկտրակայան Ներքին Մոնղոլիայում ( չին. Էլեկտրակայանի ընդհանուր կարողությունը 2020-ին կավելանա մինչև 1000 ՄՎտ: Առաջին փուլի կարողությունը կլինի 50 ՄՎտ:

2006 թվականի հունիսին Իսպանիան կառուցեց առաջին 50 ՄՎտ ջերմային արևային էլեկտրակայանը։ Իսպանիայում մինչև 2010 թվականը կարող էին կառուցվել 500 ՄՎտ հզորությամբ էլեկտրակայաններ, որոնք ունեն պարաբոլոցիլինդրային հանգույցներ:

Համաշխարհային բանկը ֆինանսավորում է նմանատիպ էլեկտրակայանների կառուցումը Մեքսիկայում, Մարոկկոյում, Ալժիրում, Եգիպտոսում և Իրանում:

Արեգակնային ճառագայթման կոնցենտրացիան նվազեցնում է ֆոտովոլտային տարրի չափերը: Սակայն այն նվազեցնում է իր արդյունավետությունը և պահանջում է ինչ-որ սառեցման համակարգ։

Պարաբոլային խառնուրդներ

Պարաբոլիկ հանգույցներն ունեն պարաբոլոիդային պտույտի ձև: Պարաբոլիկ ռեֆլեկտորը կառավարվում է երկու կոորդինատների կողմից, մինչ հետևում է Արեգակին։ Արևի էներգիան կենտրոնանում է փոքր տարածքի վրա։ Դրանց վրա ընկնող արեգակնային ճառագայթման մոտ 92%-ը արտացոլում են հայելիները: Ռեֆլեկտորի ուշադրությունը փակագծի վրա հանդիսանում է Սթիրլինգի շարժիչը, կամ ֆոտովոլտային տարրերը: Սթիրլինգի շարժիչը տեղադրված է ջեռուցման տարածքը ռեֆլեկտորի ուշադրության կենտրոնում պահելու համար: Սթիրլինգի շարժիչի աշխատանքային մարմինը սովորաբար օգտագործվում է որպես ջրածնային, կամ հելիում:

2008 թվականի փետրվարին Սանդիայի ազգային լաբորատորիան հասավ 31,25% արդյունավետության մի հաստատությունում, որը բաղկացած էր պարաբոլիկ հանգույցից Սթիլինգի շարժիչից:

Ներկայումս կառուցվում են 9-25 կՎ հզորությամբ պարաբոլային հանգույցներ ունեցող բույսեր: Մշակվում են 3 կՎ հզորությամբ տնամերձեր: Նման համակարգերի արդյունավետությունը կազմում է մոտ 22-24%, ինչը ավելի բարձր է, քան ֆոտովոլտային բջիջներինը: Կոլեկտորները պատրաստվում են սովորական նյութերից պողպատից, պղնձից, ալյումինից և այլն առանց «արևային մաքրության» սիլիկոնի օգտագործման: Պողպատի արդյունաբերության մեջ օգտագործվում է այսպես կոչված «մետալուրգիական սիլիկոնը» մաքրությունը 98%: Ֆոտովոլտային բջիջների արտադրության համար սիլիցիումն օգտագործվում է «արևային մաքրություն» կամ «արևային գրադիացիա»՝ 99.9999% մաքրությամբ:

2001 թվականին արևային կոլեկտորներում գեներացվող էլեկտրաէներգիայիգինը կազմել է 0,09-0,12 դրամ մեկ կՎտ/վ: ԱՄՆ էներգետիկայի նախարարությունը կանխատեսում է, որ մինչև 2015-Ֆրեզնելի ոսպնյակները օգտագործվում են ֆոտովոլտային բջջի մակերեւույթին արեւային ճառագայթումը կենտրոնացնելու համար կամ ջերմափոխանակիչով խողովակի վրա։

Stirling Solar Energy-ն մշակում է մինչև 150 կՎտ մեծությամբ արևային հավաքիչներ Սթիլինգի շարժիչներով: Ընկերությունը կառուցում է աշխարհի ամենամեծ արևային էլեկտրակայանը Հարավային Կալիֆորնիայում: Մինչև 2010 թվականը կլինեն 20 հազար պարաբոլիկ հավաքողներ, որոնց տրամագիծը 11 մետր է: Էլեկտրակայանի ընդհանուր կարողությունը կարող է ավելանալ մինչև 850 ՄՎտ:

Ֆրենելի լինզան

Ֆրեզնելի լինզաները օգտագործվում են ֆոտովոլտային բջջի մակերեւույթին արևային ճառագայթումը կենտրոնացնելու համար կամ ջերմափոխանակիչով խողովակի վրա։ Օգտագործվում են և օղակաձև, և գոտիական ոսպնյակներ: ԼՖՌ տերմինն օգտագործվում է անգլերեն LFR — linear Fresnel reflector:

Տարածում

2010 թվականին ամբողջ աշխարհում գրանցվել է 1170 ՄՎտ արևային ջերմային էլեկտրակայան: Դրանցից 582 ՄՎտ է Իսպանիայում, իսկ ԱՄՆ-ում՝ 507 ՄՎտ։ Նախատեսվում է կառուցել 17.54 ԳՎ արևային ջերմային էլեկտրակայաններ: Դրանցից ԱՄՆ-ում կա 8 670 ՄՎտ, Իսպանիայում 4,460 ՄՎտ, Չինաստանում 2500ՄՎտ: 2011 թվականին ուներ 23 արտադրող և 12 երկրից տափակ հավաքողների մատակարար 88 արտադրողներ և 21 երկրներից վակուում հավաքողների մատակարարներ:

Տես նաև


Չինաստանի Հանրապետության վարչական բաժինները

Իր մեծ բնակչության և հսկայական տարածքի պատճառով Չինաստանի վարչական բաժանումը հին ժամանակներից բազմաստիճան է եղել: ԿՆՌ սահմանադրությունը նախատեսում է վարչակարգի եռաստիճան բաժանում նահանգներ (ինքնավար շրջաններ, կենտրոնական ենթակայության քաղաքներ), կոմսություններ և տարածքներ: Այնուամենայնիվ, ԿՆՈ-ում փաստացի գոյություն ունի տեղական ինքնավարության հինգ մակարդակ. Գավառ, շրջան, ծխական համայնք և գյուղ: Չինաստանի Հանրապետության վարչական բաժինը նման է ԿՀՌ-ի բաժանմանը, բայց այն փաստորեն վերացրեց բաժանմունքը մարզերի և շրջաններ չկան (տես Չինաստանի Հանրապետության վարչական բաժինը ավելի մանրամասն):

№ Տարածաշրջան Պինյին Չինարեն (Պ) Չինարեն (Ու) Адм. центр Пиньинь Китайский (П) Китайский (У) Население,

(2010) чел.

Площадь,

км²

Плотность,

чел./км²

Провинции
1 Անյխոյ Անյխոյ 安徽 安徽 Խեֆեյ Խեֆեյ 合肥 合肥 59 500 510 140 455 423,63
2 Ֆուցզյան Ֆուցզյան 福建 福建 Ֆուչժոյի Ֆուչժոյի 福州 福州 36 894 216 122 919 300,15
3 Ֆուցզյան Ֆուցզյան 甘肅 甘肃 Լանյչժոու Լանյչժոու 蘭州 兰州 25 575 254 459 233 55,69
4 Գուանդուն Գուանդուն 廣東 广东 Գուանչժոու Գուանչժոու 廣州 广州 104 303 132 178 341 584,86
5 Գուանդուն Գուանդուն 貴州 贵州 Գույան Գույան 貴陽 贵阳 34 746 468 174 976 198,58
6 Հայնան Հայնան 海南 海南 Խայկոու Խայկոու 海口 海口 8 671 518 34 438 251,80
7 Հեբեյ Հեբեյ 河北 河北 Շիցզյաչժուան Շիցզյաչժուան 石家莊 石家庄 71 854 202 187 240 383,75
8 Խեյլունցզյան Խեյլունցզյան 黑龍江 黑龙江 Խարբին Խարբին 哈爾濱 哈尔滨 38 312 224 431 767 88,73
9 Խանանյ Խանանյ 河南 河南 Չժենչժոու Չժենչժոու 鄭州 郑州 94 023 567 166 310 565,35
10 Խուբեյի Խուբեյի 湖北 湖北 Ուխանյ Ուխանյ 武漢 武汉 57 237 740 185 673 308,27
11 Խունանյ Խունանյ 湖南 湖南 Չանշա Չանշա 長沙 长沙 65 683 722 211 231 310,96
12 Ցզյանսու Ցզյանսու 江蘇 江苏 Նանկին Նանկին 南京 南京 78 659 903 98 285 800,32
13 Ցզյանսի Ցզյանսի 江西 江西 Նանյչան Նանյչան 南昌 南昌 44 567 475 171 041 260,57
14 Գարին Գարին 吉林 吉林 Չանչունյ Չանչունյ 長春 长春 27 462 297 191 038 143,75
15 Լյաոնին Լյաոնին 遼寧 辽宁 Շենյան Շենյան 瀋陽 沈阳 43 746 323 147 451 296,68
16 Ցինխայի Ցինխայի 青海 青海 Սինին Սինին 西寧 西宁 5 626 722 720 459 7,81
17 Շանյսի Շանյսի 山西 山西 Տայուանյ Տայուանյ 太原 太原 37 327 378 204 846 182,22
18 Շանյդուն Շանյդուն 山東 山东 Ցզինանյ Ցզինանյ 濟南 济南 95 793 065 156 219 613,20
19 Շենսյի Շենսյի 陝西 陕西 Սիանյ Սիանյ 西安 西安 35 712 111 149 708 238,55
20 Սիչուանյ Սիչուանյ 四川 四川 Չենդու Չենդու 成都 成都 80 418 200 491 146 163,74
21 Յնյնանյ Յնյնանյ 雲南 云南 Կունյմին Կունյմին 昆明 昆明 45 966 239 388 610 118,28
22 Չշեցզյան Չշեցզյան 浙江 浙江 Խանչժոու Խանչժոու 杭州 杭州 54 426 891 106 078 513,08
Провинция, контролируемая Китайской Республикой

(политический статус не определён)

23 Թայվան Թայվան 台灣 台湾 Թայվան Թայվան 臺北 台北 23 069 345 36 178 637,66
Автономные районы
24 Գուանսի-Չժուանսկիյ ինքնավար մարզ. Գուանսի 廣西 广西 Նանյին Նանյին 南寧 南宁 46 026 629 235 001 195,86
25 Ներքին Մոնղոլիա Ներքին Մոնղոլիա 內蒙古 内蒙古 Խուխ-Խոտո Խուխ-Խոտո 呼和浩特 呼和浩特 24 706 321 1 181 104 20,92
26 Նինսյա-Խուեյսկիյ Նինսյա-Խուեյսկիյ 寧夏 宁夏 Ինյչուանյ Ինյչուանյ 銀川 银川 6 301 350 52 188 120,74
27 Սինյցզյան-Ույգուրսկիյ Սինյցզյան-Ույգուրսկիյ 新疆 新疆 Ուրումչի Ուրումչի 烏魯木齊 乌鲁木齐 21 813 334 1 743 441 12,51
28 Տիբետսկիյ Տիբետսկիյ 西藏 西藏 Լխասա Լխասա 拉薩 拉萨 3 002 166 1 178 441 2,55
Города центрального подчинения
29 Պեկին Պեկին 北京 北京 19 612 368 16 808 1166,85
30 Չունցին Չունցին 重慶 重庆 28 846 170 82 403 350,06
31 Շանխայ Շանխայ 上海 上海 23 019 148 6 500 3541,41
32 Տյանյցզինյ Տյանյցզինյ 天津 天津 12 938 224 11 943 1083,33
Специальные административные районы
33 Գոնկոնգ

(Սանգան)

Գոնկոնգ 香港 香港 6 864 346 1 095 6268,81
34 Մակաո

(Աոմինյ)

Աոմինյ 澳門 澳门 541 200 27 20 044,44
Ընդհանուր 1 363 249 758 9 662 593 141,09

․

․

.

.

.

.

https://ru.wikipedia.org/wiki/Очень_странные_дела_(1-й_сезон)

Տարօրինակ դեպքեր (1-ի եթերաշրջան)

2016 թվականի հուլիսի 15-ին ամբողջ աշխարհում Netflix-ում տեղի ունեցավ ամերիկյան գիտաֆանտաստիկ սարսափ «Տարօրինակ դեպքեր» սերիալի առաջին եթերաշրջանի պրեմիերան[1]։ Սերիալը ստեղծվել է Դաֆեր եղբայրների կողմից, ովքեր նաև հանդես են եկել որպես գործադիր պրոդյուսերներ Շոն Լևիի և Դեն Քոենի հետ միասին։

Առաջին եթերաշրջանի գլխավոր դերերում են եղել՝ Վայնոնա Ռայդեր, Դեյվիդ Հարբոր, Ֆին Վուլֆհարդ, Միլլի Բոբբի Բրաուն, Գեյթեն Մատարացո, Քալեբ Մաքլաֆլին, Նատալյա Դայեր, Չարլի Հիթոն, Կարա Բուոնո, Մեթյու Մոդայն, Նոա Շնափ, Ջո Քիրի և Շենոն Պերսեր։

Սյուժե

Առաջի եջերաշրջանի գործողությունները սկսվում են 1983 թվականի նոյեմբերին, երբ Հոուքինսի ազգային լաբորատորիայի հետազոտողները ճեղք են անում «Հակառակ կողմ» ալյընտրանքային չափման միավորումում։ Հակառակ կողմից փախչում է մի հրեշ, որն առևանգում է մի տղայի, ում անունը Ուիլ Բայերս է և Բարբարա անունով դեռահաս մի աղջկա։ Ուիլի մայրը՝ Ջոյսը և քաղաքային ոստիկանության պետ՝ Ջիմ Հոփեր փնտրում են Ուիլին։ Այդ ժամանակ լաբարատորիայից փախչում է մի փոքր աղջիկ, ում անունը Տասնմեկ է, ով տիրապետում է տելեկինեզի, և նա օգնում է Ուիլի ընկերներին՝ Մայքին, Դասթինին և Լուկասին փնտրել Ուիլին[2]։

Դերերում

Գլխավոր դերերում

Վայնոնա Ռայդեր — Ջոյս Բայերս[3]

Դեյվիդ Հարբոր — Ջիմ Հոփեր

Ֆին Վուլֆհարդ — Մայք Ուիլեր[4]

Միլլի Բոբբի Բրաուն — Տասնմեկ («Օդի»)

Գեյթեն Մատարացո — Դասթին Հենդերսոն

Քալեբ Մաքլաֆլին — Լուկաս Սինքլեր

Նատալյա Դայեր — Նենսի Ուիլեր

Չարլի Հիթոն — Ջոնաթան Բայերս

Կարա Բուոնո — Կարեն Ուիլեր[5]

Մեթյու Մոդայն — Մարտին Բրեններ[6]

Նոա Շնափ — Ուիլ Բայերս

Երկրորդական կերպարներ

Ջո Քիրի — Սթիվ Հարինգթոն[7][8]

Շենոն Պերսեր — Բարբարա «Բարբ» Հոլանդ[9]

Ռոս Փարթրիջ — Լոննի Բայերս[10]

Ջո Քրեսթ — Թեդ Ուիլեր

Մարկ Սթեգեր — Հրեշ[11]

Ռոբ Մորգան — սպա Փաուել

Ջոն Փոլ Ռեյնոլդս — սպա Քալահան

Ռանդալ Պ. Հավենս — Սքոթ Քլարկ

Էյմի Մալինզ — Թերի Այվզ[12]

Քեթրին Դայեր — Քոնի Ֆրեյզեր

Պեյթոն Ուիչ — Տրոյ[13]

Քեյդ Ջոնս — Ջեյմս

Չեսթեր Ռաշինգ — Թոմի Հ.

Չելսի Թալմիջ — Քերոլ

Թինսլի և Էնիսթոն Փրայս — Հոլլի Ուիլեր

Քրիս Սալիվան — Բենի Համոնդ

Տոբայաս Ջելինեկ — գլխավոր գործակալ

Սյուզան Շալուբ Լարկին — Ֆլորենս («Ֆլո»)

Դրվագներ

№

ընդհանուր

№ եթերաշրջանում Անուն Ռեժիսոր Սցենարի հեղինակ Պրեմիերայի ամսաթիվ
1 1 «Գլուխ առաջին․ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

«Chapter One: The Vanishing of Will Byers»

Դաֆեր եղբայրներ Դաֆեր եղբայրներ 2016 թվականի հուլիսի 15
1983 թվական, Հոքինս, Ինդիանա նահանգ։ ՄՄՆ-ի Էներգետիկայի նախարարության լաբարատորյաում գիտնականի վրա հարձակվում է անհայտ էակ։ Տասներկուամյա Ուիլ Բայերսը իր ընկերների հետ «Ստորգետին և Վիշապներ» խաղալուց հետո ուշ երեկոյան տուն է վերադառնում, բայց ճանապարհին հանդիպում է ինչ-որ էակի և անհայտ կորչում է։ Մյուս օրը գլուխը սափրված աղջիկ, որի հագին հիվանդանոցային վերնաշապիկ է, տեղային սրճարանից սնունդ է գողանում։ Բեննի (Քրիս Սալիվան), սրճարանի տերը, խղճաց նրան, կերակրեց և զանգահարեց սոցիալական ծառայություն։ Կինը, ով եկել էր երեխայի հետևից, ներկայանալով որպես սոցիալական ծառայության աշխատակից, սպանում է Բեննիին։ Զինված գործակալները խուզարկում են սրճարանը աղջկան գտնելու նպատակով, բայց նրան հաջողվում է թաքնվել։ Ուիլի մոր՝ Ջոյսի տանը զանգում է հեռախոսը։ Նրան թվում է, թե միջամտության միջոցով լսում է Ուիլի և մեկ ուրիշի ձայնը։ Ուիլի ընկերներ՝ Լուկասը, Մայքը և Դաստինը, երեկոյան գնում են անտառ նրան փնտրելու նպատակով և այնտեղ հանդիպում են մի աղջկա։
2 2 «Գլուխ երկրորդ․ Էքսցենտրիկ Թխկի փողոցից»

«Chapter Two: The Weirdo on Maple Street»

Դաֆեր եղբայրներ Դաֆեր եղբայրներ 2016 թվականի հուլիսի 15
Ընկերները պարզում են, որ աղջկա անունը Տասնմեկ է (նրա ձեռքին դաջված է 011 թիվը), և տալիս են նրան Օդի մականունը։ Լաբորատորիայի գիտնականները ուսումնասիրում են Բայերսի տան մոտակայքում գտնվող տարածքը և գոմի պատին, որտեղ Ուիլը անհետացել է, տարօրինակ նյութ են հայտնաբերում: Մայքի տանը Օդին նկարի մեջ ճանաչում է Ուիլին։ Նա օգտագործում է իր հոգեկինետիկ ունակությունները, որպեսզի փակի դուռը և չի թողնում Դասթինին ու Լուկասին պատմեն Մայքի ծնողներին իր մասին։ Հոփերը ուսումնասիրում է անտառը Ուիլին գտնելու համար և լաբորատորիայից ոչ հեռու Օդիի հիվանդանոցի վերնաշապիկից մի կտոր է գտնում: Նենսին իր ընկերուհու՝ Բարբի հետ գնում է Սթիվի տուն երեկույթի։ Ուիլի եղբայր՝ Ջոնաթանը, գնում է անտառ որոնումների, որտեղ գտնվել էր Ուիլի հեծանիվը, նա ձայներ է լսում և դուրս է գալիս Սթիվի տան մոտ, որտեղ տեսնում է Նենսիին, Սթիվին և մի զույգի լողավազանի մոտ։ Ջոնաթանը մի քանի նկարներ է անում, այդ թվում նկարում է Բարբիին, նրա անհետացումից մի պահ առաջ նստած էր լողավազանի եզրին։ Ջոյսը ևս մեկ զանգ է ստանում Ուիլից, լսում է իր սենյակից ինքն իրեն միացված մագնիտոֆոնը և տեսնում է պատից դուրս եկող տարօրինակ արարածի։
3 3 «Գլուխ երեք․ Հիանալի, Ջոլի»

«Chapter Three: Holly, Jolly»

Շոն Լևի Ջեսիկա Մաքքլենբերգ 2016 թվականի հուլիսի 15
Արթնանալով դատարկ լողավազան հիշեցնող տարօրինակ վայրում՝ Բարբը փորձում է աստիճաններով դուրս գալ դրանից, բայց ինչ-որ բան նրան հետ է քաշում ներքև: Ջոյսը տանը կախում է մի քանի էլեկտրական ծաղկեպսակներ՝ Ուիլի հետ կապ հաստատելու համար, որը, լինելով ինչ-որ զուգահեռ հարթությունում, կարող է միացնել և անջատել տան լամպերը: Հոփերը, իր օգնականների հետ միասին, դուրս է գալիս դոկտոր Մարտին Բրենների և լաբորատորիայի հետքի վրա և թերթի արխիվներում գտնում է Թերի Այվզ անունով մի կնոջ մասին, որը պնդում էր, որ իր դստերը ծնվելուց անմիջապես հետո առևանգել են գիտնականները։ Օդին հիշում է իր կյանքը լաբարատորյայում՝ Բրեններին, ում նա անվանում է «հայրիկ», հրամայում է նրան տեղափոխել պատժախուց կատուի վրա տելեկինետիկ ունակությունները չօգտագործելու համար: Նենսին սկսում է անհանգստանալ անհայտ կորած Բարբի համար։ Սթիվը և իր ընկերները գտնում են նկարները, որոնք արել է Ջոնատանը։ Նրանք պատռում են դրանք և կոտրում են տեսախցիկը, բայց Նենսին նկատում է նկարներից մեկում միայնակ նստած Բարբին և վերադառնում է Սթիվի տան մոտ։ Տանից ոչ հեռու նա գտնում է Բարբի նախկին տեղում կայանված մեքենան և նկատում է ծառերի մեջ շարժվող արարածին։ Ջոյսը պատի վրա նկարում է այբուբենի տառերը ծաղկեպսակի լամպերի կողքին։ Ուիլը նրան հաղորթում է, որ նա կենդանի է, և որ գտնվում է վտանգավոր վայրում։ Նա հասցնում է փոխանցել «վազիր» նախքան արարածը սկսում է դուրս գալ պատից։ Քիչ անց նահանգի ոստիկանությունը հայտնում է Ուիլի մարմնի հայտնաբերման մասին քաղաքի մոտակայքում գտնվող ջրով լցված քարհանքում:
4 4 «Գլուխ չորորդ։ Մարմին»

«Chapter Four: The Body»

Շոն Լևի Ջասթին Դոբլ 2016 թվականի հուլիսի 15
Օդին ապացոիցում է ընկերներին, որ Ուիլը դեռ կենդանի է կապ հաստատելով նրա հետ Մայքի հաղորդիչի միջոցով։ Ֆիզիկայի կաբինետում օգտագործելով հզոր ռադիոկայան, Օդին ու իր ընկերները լսում են Ուիլի ձայնը, ով ասում է իր մորը, որ նա վախենում է։ Այդ ժամանակ Ջոյսը գտնվում է Ուիլի սենյակում և լսում է իր ձայնը պատից։Նա պատռում է պաստառը և դրա տակ հայտնաբերում տարօրինակ կիսաթափանցիկ նյութ, իսկ հետևում՝ Ուիլի ուրվագիծը: Ջոյսը սկսում է կացնով հարվածել պատին, բայց միայն ծակում է պատը դեպի փողոց։ Ուսումնասիրելով Ջոնաթանի կողմից արված Բարբի Լուսանկարը, Նենսին նկատում է նրա հետևում կանգնած հրեշին: Նենսին գնում է Ջոնաթանի մոտ, նա տպում է նկարի ավելի մեծ տարբերակը և գիտակցում է, որ նկարում պատկերված արարածը նման է Ջոյսի նկարագրածին՝ մարդանման մարմին երկար ձեռքերով և գլխով առանց դեմքի: Հոփերը գտնում է, որ Ուիլի մարմինը հայտնաբերելու հանգամանքները տարօրինակ են, գալիս է դիահերձարան և կտրում մարմինը, որը պարզվում է որակապես պատրաստված մանեկեն է: Այն շարժվում է դեպի լաբորատորիայի շենք և ներս թափանցում։
5 5 «Հինգերորդ գլուխ․ Լու և ակրոբատ»

«Chapter Five: The Flea and the Acrobat»

Դաֆեր եղբայրներ Ալիսոն Թաթլոկ 2016 թվականի հուլիսի 15
Հոփերը ներխուժում է լաբորատորիա և ուժի գործադրմամբ հասնում է ստորին մակարդակ, որտեղ հայտնաբերում է տարօրինակ տեսք ունեցող անցում, բայց անձնակազմին հաջողվում է ներարկիչով քնեցնել նրան: Ջոյսի ամուսին՝ Լոնին, կարողանում է համոզել իրեն, որ այնն ամենը ինչը կապված է Ուիլի հետ՝ հալյուցինացիա է, քանի որ նրա մարմինը գտել էին։ Տղաները գալիս են այն եզրակացության, որ Ուիլը մնացել է մեկ այլ հարթությունում, որն Օդին անվանում է՝ «մուլտիվերս»՝ հրեշների վայրը (որին նա անվանում է՝ Դեմոգորգոն ի պատիվ «Ստորգետին և Վիշապներ» արարածի)։ Հողարկավորությունից հետո ընկերները հարցնում են պարոն Կլարկին զուգահեռ աշխարհների մասին, և նա նրանց պատմում է տարածությունների միջև պորտալի գոյության հիպոթետիկ հնարավորության մասին: Հոփերը արթնանում է իր տան մեջ, և խուզարկության ընթացքում հայտնաբերում է վրիպակը։ Հոփերի օգնականները հայտնում են նրան, որ Բարբի մեքենան գտել են քաղաքից հեռու։ Տղաները պարզում են, որ պորտալի հայտնվելը կապված է հզոր էլեկտրամագնիսական դաշտի հետ և փորձում են կողմնացույցի օգնությամբ հայտնաբերել մագնիսական անոմալիան։ Օդին հիշում է, թե ինչպես էին նրան տանում զգայական զրկանքների պալատ իր տելեպատիկ կարողությունները ուժեղացնելու համար: Նրա հանձնարարությունը խորհրդային լրտեսից տեղեկատվության տելեպատիկ գաղտնալսում էր, և դրա կատարման ընթացքում նա հայտնաբերեց տարօրինակ արարած: Օդին զգուշացնում է ընկերներին պորտալի վտանգների մասին և խառնում է կողմնացույցի սլաքները, որպեսզի շփոթի նրանց հետքից։ Լուկասը դա նկատում է և Օդիին մեղադրում է դավաճանության մեջ։ Մայքը պաշտպանում է նրան, ինչը հանգեցնում է նրա և Լուկասի միջև ծեծկռտուքի: Օդին խառնվում է և իր տելեկինեզի ուժերի օգնությամբ հետ է նետում Լուկասին, որը որոշ ժամանակ կորցնում է գիտակցությունը հարվածից։ Այդ ժամանակ Նենսին և Ջոնատանը անտառում հանդիպում են վիրավոր եղնիկի, որին քարշ տալով տանում է հրեշը։ Նենսին հայտնաբերում է պորտալ, որը տանում է դեպի «մուլտիվերս» և մտնում է նրա մեջ, որտեղ տեսնում է եղնիկ ուտող հրեշի։
6 6 «Գլուխ Վեցերորդ․ Հրեշ»

«Chapter Six: The Monster»

Դաֆեր եղբայրներ Ջեսսի Նիքսոն-Լոպես 2016 թվականի հուլիսի 15
Ջոնատանին հաջողվում է դուրս հանել և փրկոլ նրան հրեշից։ Միասին նրանք գնում են Նենսիի տուն, նա խնդրում է Ջոնատանին մնալ իր հետ, քանի որ վախենում է մենակ մնալ։ Սթիվը պատուհանից տեսնում է նրանց ննջարանում։ Մյուս առավոտ Նենսին ու Ջոնատանը որոշում են սպանել հրեշին, ինչի համար որսորդական խանութից գնում են թակարդ և փամփուշտներ։ Վերադարձի ճանապարհին նրանք բախվում են Սթիվի հետ,որի ընկերները Նենսիի հասցեին վիրավորական գրություն են թողել կինոթատրոնի ճակատին։ Ստիվի հետ ծեծկռտուկի պատճառով ոստիկանները ձերբակալում են Ջոնատանին։ Հոփերը որոնում է իր սեփական տունը և գտնում գաղտնալսող սարքը, այնուհետև գնում է Ջոյսի մոտ և հայտնում, որ լիովին հավատում է իր պատմություններին: Միասին նրանք ուղեվորվում են Թերի Այվզի մոտ, որպեսզի իմանան իր կորած դստեր մասին։ Թերին գտնվում է պրոստրացիայի մեջ։ Նրան խնամող քույրը պատմում է, որ երիտասարդ տարիներին Թերին մասնակցել է ԿՀՎ-ի՝ գիտակցությունը շահարկելու միջոցներն ուսումնասիրելու նախագծին, և ըստ նրա պնդման դոկտոր Բրենները առևանգել է Թերիի դստերը ծնվելուց անմիջապես հետո։ Օդին մենակ թափառում է անտառում և հիշում, թե ինչպես առաջադրանքներից մեկի կատարման ժամանակ պատահաբար պորտալ բացեց դեպի «մուլտիվերս» թույլ տալով հրեշին ներթափանցել սովորական աշխարհ։ Օդիին փնտրելիս Մայքն ու Դաստինը հանդիպում են կռվարար Տրոյի և իր ընկերներին։ Տրոյը դանակով սպառնում է Դաստինին ու պահանջում է, որ Մայքը ցած նետվի մեծ բարձրությունից լիճ քարհանքի հատակին, որտեղ մինչ այդ հայտնաբերվել էր Ուիլի մարմինը։ Մայքը ցած է նետվում, բայց կախվում է օդում և հետ վերադառնում՝ նրան փրկում է Օդին։ Լուկասը հետևում է լաբորատորիան և տեսնում, թե ինչպես են զինված մարդկանցով մի քանի միկրոավտոբուսներ դուրս գալիս տարածքից և գնում դեպի Մայքի տուն։
7 7 «Գլուխ յոթերորդ․ Լոգարան»

«Chapter Seven: The Bathtub»

Դաֆեր եղբայրներ Ջասթին Դոբլ 2016 թվականի հուլիսի 15
Լուկասը հաղորդիչով զգուշացնում է ընկերներին, որ նրանց մոտ են ուղևորվում գործակալներ։ Մայքը, Դաստինը ու Օդին վազում են տանից հետևի դռնով։ Լուկասը միանում է նրանց։ Միկրոավտոբուսներից մեկը փակում է ճանապարհը, բայց Օդին օգտագործելով իր տելեկինետիկ ունակությունները, շրջում է այն։ Հետապնդումից կտրվելուց հետո նրանք գալիս են մեքենաների աղբանոց, և Լուկասը հաշտվում է Մայքի և Օդիի հետ։ Ջոյսն ու Հոփերը գալիս են ոստիկանական բաժանմունք, որտեղ հայտնաբերում են Նենսիին և Ջոնաթանին։ Ջոնատանը պատմում է նրանց էակի մասին։ Նրանց հաջողվում է հաղորդիչով կապնվել Մայքի ու իր ընկերնորի հետ։ Հանդիպելուց հետո նրանք որոշում են Օդիի համար զգայական զրկանքի տեսախցիկ պատրաստել, որպեսզի ուժեղացնեն նրա տելեպատիկ ունակությունները, որոնք անհրաժեշտ են Ուիլին և Բարբին գտնելու համար: Այդպիսի տեսախցիկ ստանալու համար, նրանք օգտագործում են դպրոցի փչովի լողավազան լցնելով այն հագեցած աղի լուծույթով խտությունը ավելացնելու համար։ Օդիին հաջողվում է հայտնվել «մուլտիվերսում», որտեղ նա գտնում է Բարբին մահացած և իմանում է Ուիլի գտնվելու վայրը՝ նա թաքնվում է իր խրճիթում, որը նա և իր եղբայրը ժամանակին կառուցել են։ Հոփերն ու Ջոյսը գնում են լաբորատորիա նպատակ ունենալով մտնել գլխավոր պորտալ և փրկել Ուիլին, բայց այնտեղ նրանց շրջապատում են գործակալները։ Նենսին և Ջոնաթանը որոշում են իրականացնել դեմոգորգոնին սպանելու իրենց ծրագիրը, գաղտնի վերցնում են իրենց իրերը ոստիկանական բաժանմունքից և գնում Բայերսների տուն։ «Մուլտիվերսում» էակը գտնում է Ուիլի ապաստանը։
8 8 «Գլուխ ութերորդ․ Հակառակ կողմ»

«Chapter Eight: The Upside Down»

Դաֆեր եղբայրներ Սյուժե: Փոլ Դիխտեր

Հեռուստասերիալ: Դաֆեր եղբայրներ

2016 թվականի հուլիսի 15
Բրենները հարցաքննում է Հոփերին, և նա նրան գործարք է առաջարկում, որ նա ասի Օդիի գտնվելու վայրը պորտալ մուտք գործելու դիմաց։ Հագնելով պաշտպանիչ կոմբինեզոններ Ջոյսն ու Հոփերը պորտալով թափանցում են «մուլտիվերս»։ Այնտեղ նրանք հայտնաբերում են հրեշի բույնը, այնուհետև գտնում Ուիլին՝ նա անգիտակից վիճակում է, կերակրափողում գտնվում է լպրծուն, երկար էակ։ Արարածին հեռացնում են, Ուիլին արհեստական շնչառություն են տալիս, և նա ուշքի է գալիս։ Այդ ժամանակ Նենսին ու Ջոնատանը տեղադրում են թակարդներ, հետո ափի մեջ կտրվածքներ են անում, որպեսզի դեմոգորգոնի ուշադրությունը գրավեն այրյան հոտով։ Հայտնվում է Սթիվը նպատակ ունենալով ներողություն խնդրել Նենսիից և Ջոնաթանից առավոտյան տեղի ունեցած միջադեպի համար: Պատից հայտնվում է դեմոգորգոնը և հարձակվում Ջոնատանի վրա։ Սթիվին հաջողվում է հետ մղել նրան, նրանք բոլորը միասին փախչում են միջանցքով, որտեղ հրեշը թակարդն է ընկնում, բայց նրան հաջողվում է փրկվոլ և փախչել դեպի իր հարթություն: Դպրոց, որտեղ թաքնվում են տղաներն ու Օդին, ներխուժում են գործակալները ռազմական ոստիկանության ուղեկցությամբ։ Նրանք շրջափակում են երեխաներին, բայց տելեկինեզի օգնությամբ Օդին սպանում է նրանց։ Դա իրենից շատ ուժեր է խլում, նրան գտնում է Բրենները, բայց այդ ժամանակ հայտնվում է հրեշը, որի ուշադրությունը գրավել էր սպանված գործակալների արյունը։ Երեխաները փորձում են թաքնվել դասասենյակներից մեկում, բայց այն գտնում է նրանց։ Օդին հավաքելով իր վերջին ուժերը, անշարժացնում է դեմոգորգոնին, հրաժեշտ է տալիս Մայքին և արարածի հետ միասին վերածվում է փոշու։ Ուիլը վիամիավորվում է մոր, եզբոր և իր ընկերների հետ։ Սև մեքենայով գործակալը տանում է Հոփերին։ Մեկ ամիս անց՝ Սուրբ ծննդյան նախօրեին Ջոնատանը գալիս է Ուիլերների տուն եղբոր հետևից, ով խաղում է իր ընկերների հետ։ Նենսին նրան կոտրված տեսախցիկի փոխարեն նվիրում է նորը, նա հաշտվել է Սթիվի հետ։ Հոփերը անտառի մեջտեղում փայտե տուփի մեջ թողնում է վաֆլի տուփ՝ Օդիի սիրելի կերակուրը: Սուրբ ծննդյան ընթրիքից առաջ Ուիլը կարճ ժամանակով գնում է լոգարան, որտեղ նա հազում է և գցում ինչ-որ լպրծուն էակ լվացարանի մեջ, և շրջապատող աշխարհը մի պահ վերածվում է «մուլտիվերսի»:

Արտադրություն

Վերամշակում

Ross Duffer by Gage Skidmore
Matt Duffer by Gage Skidmore

«Տարօրինակ դեպքեր» սերիալը ստեղծվել է Մեթ և Ռոս Դաֆերների կողմից, որոնք մասնագիտորեն հայտնի են որպես Դաֆեր եղբայրներ։ 2015 թվականին երկուսն էլ ավարտեցին «Թաքնվածները» ֆիլմի սցենարը, որը նրանք էլ նկարահանեցին, որում փորձում էին ընդօրինակել Մ. Նայթ Շյամալան-ի ոճը, սակայն Warner Bros ֆիլմի դիստրիբյուտորի փոփոխության պատճառով ֆիլմը չստացավ մեծ վաճառք, և Դաֆերները վստահ չէին իրենց ապագայի վերաբերյալ։ Ի զարմանս նրանց՝ հեռուստատեսային պրոդյուսեր Դոնալդ Դե Լայնը, տպավորված լինելով «Թաքնվածները» ֆիլմի սցենարով, մոտեցավ և առաջարկեց Շյամալանի հետ աշխատել «Սոճիներ» սերիալի դրվագների վրա։ Շյամալանը դարձավ եղբայրների մենթոր դրվագներից մեկի արտադրության ընթացքում, և երբ աշխատանքն ավարտվեց, նրանք զգացին, որ պատրաստ են թողարկել իրենց սեփական հեռուստասերիալը։

Դաֆեր եղբայրները պատրաստեցին սցենար, որն ըստ էության նման էր սերիալի իրական փորձնական դրվագին, ինչպես նաև 20 էջանոց գրքի հետ, որն օգնում էր նրանց վաճառել սերիալը ցանցին։ Նրանք իրենց պատմությունը փոխանցեցին մի քանի կաբելային ցանցերի,որոնցից յուրաքանչյուրը մերժում էր սցենարը այն հիմքով, որ գլխավոր հերոսներ՝ երեխաների շուրջ կենտրոնացած սյուժեն չի աշխատի․ ցանցի աշխատողները խնդրում էին այն դարձնել կամ մանկական շոու, կամ հրաժարվել երեխաներից և կենտրոնանալ Հոփերի՝ պարանորմալ երևույթների հետազոտության վրա։ 2015 թվականի սկզբին 21 Laps Entertainment-ի փոխնախագահ Դեն Քոենը սցենարը բերեց իր գործընկեր Շոն Լևիին։ Հետագայում նրանք Դաֆեր եղբայրներին հրավիրեցին իրենց գրասենյակ և գնեցին սերիալի իրավունքները, եղբայրներին տալով դրա ամբողջական հեղինակությունը։ Փորձնական դրվագի սցենարը կարդալուց հետո Netflix սթրիմինգային ծառայությունը գնել է ամբողջ եթերաշրջանը չբացահայտված գումարի դիմաց, 2015 թվականի ապրիլի սկզբին Netflix-ը հայտարարեց շոուի մասին, և դրա թողարկումը նախատեսված էր 2016 թվականին։ Դաֆեր եղբայրներն ասացին, որ այն ժամանակ, երբ նրանք առաջարկեցին Netflix-ին իրենց սերիալը, ծառայությունն արդեն հայտնի էր իր օրիգինալ ծրագրերով, ինչպիսիք են՝ «Խաղաթղթե տնակ» և «Նարնջագույնը նոր սևն է», որոնց հետևում կանգնած էին հայտնի պրոդյուսերները և պատրաստ էին հնարավորություն տալ իրենց նման ապագա պրոդյուսերներին։ Եղբայրները սկսեցին գրել սերիալի սցենարները և հրավիրեցին Լևիին ու Քոենին որպես գործադիր պրոդյուսերներ ընտրելու դերասանական կազմն ու նկարահանումները սկսելու համար։

Սերիալն ի սկզբանե հայտնի էր որպես «Մոնթոկ», քանի որ սցենարը նկարահանվել է Նյու Յորքի Մոնթոկում և մոտակա Լոնգ Բիչի վայրերում։ Եղբայրները ընտրեցին Մոնթոկ, քանի որ նա Սփիլբերգյան կապեր ուներ «Ծնոտներ» ֆիլմի հետ, որտեղ Մոնթոկն օգտագործվում էր որպես հորինված էմիթի կղզի։ Այն բանից հետո, երբ եղբայրները որոշեցին փոխել պատմությունը և գործողությունների վայրը տեղափոխել հորինված Հոքինս քաղաք, նրանք զգացին, որ այժմ կկարողանան քաղաքի հետ անել այնպիսի բաներ, որոնք իրականում չէին կարող պատկերացնել իրական գտնվելու վայրի հետ, ինչպես, օրինակ, քաղաքը կարանտինի տակ փակել։ Գործողության վայրի փոփոխությամբ նրանք ստիպված էին նոր անուն գտնել սերիալի համար Netflix-ի Թեդ Սարանդոսի ղեկավարությամբ, որպեսզի նրանք կարողանան սկսել այն գովազդել լայն հասարակության համար: Եղբայրները սկսեցին օգտագործել Սթիվեն Քինգի «Հայացքով բոցավառողը» վեպի պատճենը, վերնագրի տառատեսակի և արտաքին տեսքի օգտագործումը դիտարկելու համար, և նրանք կազմեցին հնարավոր այլընտրանքների երկար ցուցակ: Այնուհետև հայտնվեց «Տարօրինակ դեպքեր» վերնագիրը, քանի որ այն նման էր Քինգի «Պետքական բաներ» վեպի, չնայած Մեթը նշեց, որ նրանք, ի վերջո, «շատ թեժ վեճեր» են ունեցել այս վերջնական վերնագրի վերաբերյալ։

Սցենար

«Տարօրինակ դեպքերի» գաղափարը սկսվեց այն բանից, երբ եղբայրները զգացին, որ կարող են վերցնել 2013 թվականի «Գերիներ» ֆիլմի գաղափարը՝ մանրամասնելով այն բարոյական պայքարը, որի միջով անցնում է հայրը, երբ առևանգում են իր դստերը և ընդլայնում այն մոտ ութ ժամվա ընթացքում սերիալային հեռուստատեսային մոտեցմամբ: Կենտրոնանալով այս պատմության անհայտ կորած երեխայի ասպեկտի վրա՝ նրանք ցանկանում էին տրամադրել «մանկական զգայունության» գաղափարը, որը նրանք կարող էին առաջարկել, և նրանք խաղացին հրեշի գաղափարի հետ, որը կարող էր կլանել մարդկանց: Եղբայրները զգում էին, որ այս գաղափարների համադրությունը «երբևէ ամենալավ բանն էր»: Այս հրեշին պատմության մեջ մտցնելու համար նրանք մտածում էին «սառը պատերազմի ժամանակ նրանք կարդում էին տարօրինակ փորձերի մասին», ինչպիսին է «ՄԿ-Ուլտրա» նախագիծը, ինչը հնարավորություն տվեց հիմնավորել հրեշի գոյությունը գիտության մեջ, այլ ոչ թե հոգևոր ինչ-որ բանի: Այն նաև օգնեց նրանց որոշել օգտագործել 1983 թվականը որպես ժամանակաշրջան, քանի որ դա «Կարմիր լուսաբաց» ֆիլմի թողարկումից մեկ տարի առաջ էր, որը կենտրոնացած էր սառը պատերազմի պարանոյայի վրա։ Հետագայում նրանք կարող էին օգտագործել իրենց բոլոր անձնական ոգեշնչումները 1980-ական թվականներից իրենց ծննդյան տասնամյակից, որպես սերիալի տարրեր ստեղծելով այն գիտաֆանտաստիկայի և սարսափի ոլորտում։ Որպես ոգեշնչում, Դաֆեր եղբայրները անվանեցին (ի թիվս այլ բաների)՝ Սթիվեն Քինգի վեպեր, ֆիլմեր, որոնք ստեղծել է Սթիվեն Սփիլբերգ, Ջոն Կարպենտեր, Ուես Քրեյվեն, Ռոբերտ Զեմեկիս, Ջորջ Լուկաս, Գիլյերմո դել Տորո, ֆիլմեր, ինչպիսիք են՝ «Օտարը» և «Մնա ինձ հետ», ճապոնական անիմե, ինչպիսիք են՝ «Ակիրա» և «Էլֆիական երգ» և համակարգչային խաղեր, ինչպիսիք են՝ «Silent Hill» և «The Last of Us»։

Քանի որ Netflix-ը հանդես է գալիս որպես սերիալի հարթակ, Դաֆեր եղբայրները պարտադիր չէին հավատարիմ մնալ տիպիկ 22 դրվագային ձևաչափին և նախընտրում էին ութ դրվագային մոտեցումը: Նրանք մտահոգված էին, որ հեռուստատեսության 22 դրվագային եթերաշրջանը դժվար կլինի «պատմել կինեմատոգրաֆիական պատմության» այսդան դրվագներով: Ութ դրվագները թույլ տվեցին նրանց ժամանակ տրամադրել բնութագրելու համար, բացի պատմությունը զարգացնելուց․ եթե նրանք ավելի քիչ ազատ ժամանակ ունենային, նրանք պետք է շարունակեին պատմել սարսափ ֆիլմի հրեշին ներկայացնելուն պես և հրաժարվեին բնութագրելուց։ Որպես ութ դրվագների մի մաս, եղբայրները ձգտում էին առաջին եթերաշրջանը դարձնել «մեծ ֆիլմ», ավարտել բոլոր հիմնական պատմվածքները, որպեսզի «հանդիսատեսն իրեն բավարարված զգա», բայց որոշը չլուծված թողեցին նշելու համար, որ «կա մեծ դիցաբանություն և վերջում կան շատ կախված գծեր», մի բան, որը կարող էր հետազոտվել հետագա եթերաշրջաններում, եթե Netflix-ը ցանկանար ստեղծել ևս մի եթերաշրջան:

Ինչ վերաբերում է սերիալում մանկական կերպարներ գրելուն, ապա Դաֆեր եղբայրներն իրենց համարում էին վտարանդիներ, երբ նրանք ավագ դպրոցում էին, ուստի նրանց համար հեշտ էր սցենար գրել Մայքի և նրա ընկերների, և հատկապես Բարբի համար։ Ջոսյը ստեղծվել է Ռիչարդ Դրեյֆուսի կերպարի՝ «Երրորդ աստիճանի սերտ հանդիպումներ» Ռոյ Նիրիի կերպարով, քանի որ նա բոլորի համար «բացարձակապես խենթ է» թվում, երբ փորձում է գտնել Ուիլին։ Այլ կերպարներ, ինչպիսիք են Բիլլին 2-րդ եթերաշրջանում, ունեն ավելի չարագործ հատկանիշներ, որոնք ի սկզբանե պարտադիր չէ, որ ակնհայտ լինեն, Մեթը բացատրեց, որ նրանք հետագա ոգեշնչում են ստացել Սթիվեն Քինգից այս հերոսների համար, քանի որ Քինգը «միշտ ունի իսկապես հոյակապ մարդկային չարագործներ», որոնք կարող են ավելի չար լինել, քան գերբնական չարիքը։

Դերասանների ընտրություն

2015 թվականի հունիսին հայտարարվել էր, որ սերիալին միացել են համապատասխանաբար Ջոյսի և անանուն ոստիկանապետի դերերում Վայնոնա Ռայդերն ու Դեյվիդ Հարբորը։ Եղբայրների քասթինգի տնօրենը՝ Կարմեն Կուբան, Ջոյսի դերը առաջարկեց Ռայդերին, և նրանք երկուսն էլ անմիջապես հետաքրքրված էին նրանով, քանի որ նա գերակշռում էր 1980-ականների ֆիլմերում։ Լևին հավատում էր, որ Ռայդերը կարող է «փչացնել հուզական հրատապությունը և դեռ գտնել շերտեր, նրբերանգներ և տարբեր կողմեր [Ջոյս]»: Ռայդերը բարձր գնահատեց, որ շոուի բազմաթիվ պատմվածքները պահանջում էին, որ նա գործի Ջոյսի օգտին, քանի որ «նա իր մտքից դուրս է, բայց իրականում ինչ-որ բան է մտածել», և պրոդյուսերները հավատում էին, որ նա կարող է հաղթահարել այս դժվար դերը։ Դաֆեր եղբայրները նախկինում հետաքրքրված էին Հարբորով, ով «Stranger Things»-ից առաջ ուներ չարագործ կերպարների փոքր դերեր, և նրանք զգում էին, որ նա «շատ երկար է սպասել այդ հնարավորությանը», որտեղ կլինի գլխավոր դերերում, մինչդեռ ինքը՝ Հարբորը, ոգևորված էր սցենարով և «կոտրված հակահերոս կերպար՝ թերություններով» խաղալու հնարավորությամբ։

Երկու ամիս անց հաջորդեց դերասանների լրացուցիչ ընտրությունը, և Մայքի դերը ստացավ՝ Ֆին Վուլֆհարդ, Միլլի Բոբբի Բրաունը՝ չբացահայտված դեր, Գեյթեն Մատարացո՝ Դաստին, Քալեբ Մաքլաֆլին՝ Լուկաս, Նատալյա Դայեր՝ Նենսի, և Չարլի Հիթոն՝ Ջոնատան։ 2015 թվականի սեպտեմբերին Կարա Բուոնոն միանում է դերասանական կազմին՝ Կարենի դերում, և մեկ ամիս անց Մեթյու Մոդայնը ստանձնեց Մարտին Բրենների դերը։ Լրացուցիչ դերասաններ, ովքեր պարբերաբար հայտնվում են առաջին եթերաշրջանի ընթացքում, ներառում են Նոա Շնապին՝ Ուիլի դերում, Շենոն Պերսերը՝ Բարբարա «Բարբ» Հոլանդի դերում, Ջո Քիրին՝ Սթիվ Հարինգթոնի դերում, և Ռոս Փարթրիջը Լոննիի դերում, ի թիվս այլոց:

Դերասաններ, ովքեր երեխաների դերեր էին ստանալու, կարդում էին «Մնա ինձ հետ» ֆիլմից տողեր։ Դաֆեր եղբայրները հաշվել են, որ դերերի համար նրանք անցել են մոտ հազար տարբեր մանկական դերասանների միջով: Նրանք նշել են, որ Վուլֆհարդն արդեն «կինոյի սիրահար էր», և նրան դուր էին գալիս 1980-ականների ժամանակաշրջանի ֆիլմերը, և նա հեշտությամբ լրացրեց դերը, մինչդեռ նրանք կարծում էին, որ Մատարացոյի ունկնդրումը շատ ավելի վավերական է, քան մյուս լսվողների մեծ մասը, և նրանք ընտրեցին նրան մեկ անգամ դիտելուց հետո, երբ լսվեց նրա ձայնագրությունը։

Նկարահանումներ

Եղբայրները ցանկանում էին սերիալը նկարահանել Լոնգ Այլենդը, համապատասխանեցնել Մոնթաուկի սկզբնական հայեցակարգին: Սակայն 2015թ. նոյեմբերին պլանավորված նկարահանումների պատճառով դժվար էր սերիալը նկարահանել Լոնգ Այլենդում ցուրտ եղանակին, և արտադրությունը սկսեց վայր փնտրել Ատլանտայի, Ջորջիայի տարածքում և մոտակա վայրերում: Եղբայրները, որոնք մեծացել էին Հյուսիսային Կարոլինայում, գտել են շատ վայրեր, այդ տարածաշրջանում նրանք հիշում էին իրանց մանկությունը, և զգում էին, որ թաղամասը լավ կաշխատի պատմությունը Ինդիանա նահանգի Հոքինս հորինված քաղաքին փոխանցելու համար:

2015 թվականի նոյեմբերին սկսվել է առաջի եթերաշրջանը, և նրանք լայն տեղի էին ունենում Ատլանտայում, Ջորջիայում, որտեղ Դաֆեր եղբայրները և Լևին ներգրավված էին առանձին դրվագների ուղղորդման: Ջեքսոնը ծառայել է որպես Ինդիանա նահանգի Հոքինս հորինված քաղաքի հիմք: Մնացած վայրերը, որտեղ կայանում էին նկարահանումները Ջորջիայի հոգեկան առողջության ինստիտուտն է, որպես Հոքինսի ազգային լաբորատորիա, Պատրիկ Հենրի ավագ դպրոցը Սթոքբրիջում, Ջորջիա, ավագ դպրոցի տեսարանների համար, Էմորիի համալսարանի շարունակական կրթության բաժին, Ջորջիա նահանգի Դուգլասվիլ քաղաքի նախկին քաղաքապետարան, Ջորջիայի միջազգային ձիասպորտի այգի, Բաթս գավառի Պրոբեյթ դատարան, Ջորջիա, Իստ-պոյնտա հին գրադար և Իստ-պոյնտա Իստ-պոյտենում Մկրտիչ առաջին եկեղեցի, Ջորջիա, Ֆայետվիլ, Ջորջիա, Ստոու Մաունտին զբոսայգի, Պալմետտո, Ջորջիա, ու Ուինստոն, Ջորջիա: Այս հավաքածուի վրա աշխատանքներ են իրականացվել Ատլանտայի Screen Gem Studios-ում: Սերիալը նկարահանվել է Red Dragon թվային տեսախցիկով: Առաջի եթերաշրջանի նկարահանումները վերջացել են 2016 թվականի վերջում:

Նկարահանումների ժամանակ եղբայրները փորձում էի գրավել կադրեր, որոնք կարող էին դիտվել որպես հարգանքի տուրք 1980-ականների այդ հղումներից շատերին, որոնք նրանք հիշեցին: Նրանց նպատակը չէր լրացնել իրենց աշխատանքը այս հղումներով, սակայն դրա փոխարեն անել այնպես, որպեսզի սերիալը դիտողներին թվա 1980-ականների ֆիլմ։ Նրանք մի փոքր ժամանակ են ծախսել այս աշխատանքները վերանայելու համար և փոխարենը օգտվել են իրենց հիշողությունից։ Մեթը նաև խոստովանեց, որ իրենց նկարահանման որոշ օմմաժներ միտումնավոր չեն արվել, բայց դրանք շատ համեմատելի են, ինչպես ընդգծվեց երկրպագուների կողմից արված տեսանյութում, որը կողք կողքի համեմատում էր 1980-ականների մի քանի աշխատանքների հետ։ Մեթը մեկնաբանեց տեսանյութը. «Ոմանք դիտավորյալ էին, իսկ ոմանք էլ արվել էին ենթագիտակցական մակարդակում»։ Եղբայրները խոստովամել էն, որ 1980-ականների այս ֆիլմերի խորհրդանշական տեսարաններից շատերը, ինչպիսին է «Պոլտերգեյստ»-ը, այն էր, որ «վերցվեց մի շատ սովորական իր, որի հետ մարդիկ ամեն օր գործ ունեն, նրանց հեռուստացույցը, և այն լցված էր այլաշխարհիկ բանով», որպեսզի Ուիլը շփվի Ջոյսի հետ, օգտագործվեց Սուրբ Ծննդյան լույսերի գաղափարը։

Եղբայրները 1980-ականների սենսացիաների մեծ մասը վերագրում էին արտադրության-նկարիչներին և զգեստների-նկարիչներին, ինչպես նաև սաունդթրեքի կոմպոզիտորներին, ովքեր օգնեցին վերստեղծել այս դարաշրջանը նրանց համար։ Ռեկվիզիտների բաժնի ղեկավարներ՝ Լինդա Ռայսի բյուջեն մոտավորապես 220․000 դոլար էր, ֆիլմերի մեծամասնության նման, 1980-ականների արտեֆակտներ ձեռք բերելու համար, օգտագործելով Իբէյ և քայլելով շուկաներում և Ատլանտայի տարածքում գտնվող անշարժ գույքի վաճառքում։ Ռեկվեզիտի հիմնական մասը բնօրինակ իրեր էին 1980-ականներից, և միայն մի քանի իրեր են պատրաստվել որպես պատճեններ, ինչպիսիք են «Զնդաններ և վիշապներ» գրքերը։

Տեսողական էֆեկտներ

Որպեսզի սերիալում ստեղծեն ծերանալու էֆեկտ, կադրերի վրա ավելացվել է ․․․, որը նկարահանվել է 1980-ականների կինոնկարի սկանավորմամբ։ Դաֆերները ցանկանում էին վախեցնել հեռուստադիտողներին, բայց պարտադիր չէ շոուն դաժան ու արյունոտ դարձնել, հետևելով, թե ինչպես 1980-ականների Amblin Entertainment ֆիլմերը նպաստեցին Ամերիկյան կինոասոցիացիայի վարկանիշների համակարգին: Դա «հիմնականում տրամադրության, մթնոլորտի, լարվածության և վախի մեջ էր, քան արյունահեղության», չնայած նրանք չէին վախենում հասնել ավելի սարսափելի տարրերի, հատկապես առաջին եթերաշրջանի ավարտին։ Եղբայրները ցանկանում էին խուսափել հրեշի և սերիալի այլ մասերի համակարգչային էֆեկտներից և մնալ գործնական էֆեկտներով։ Այնուամենայնիվ, նկարահանման վեցամսյա ժամանակը նրանց քիչ ժամանակ է թողել որոշ կադրերի համար գործնական էֆեկտների կարգավորումները պլանավորելու և փորձարկելու համար:


․

.

.

.

/

/

/

/

/

Ազատ արձակում

Առաջի եթերաշրջանը կազմված է ութ ժամյա դրվոգներից

Տարօրինակ դեպքեր
Հրապարակման տեղեկատվություն Լրացուցիչ բովանդակություն
  • Ֆորմատ: AC-3, Blu-ray, DTS Surround Sound, Dubbed, NTSC, Subtitled, Widescreen
  • Լեզու/վերնագիր: անգլերեն, իսպաներեն
  • Պատկերի ֆորմատ 2:1
  • 4 սկավառակից բաղկացած հավաքածու, 8 դրվագ
  • Գալիս է հավաքվող պաստառով, որը չի կարելի գնել առանձին կապոցից.
  • Ռետրո փաթեթավորում, որը նախատեսված է VHS CBS-FOX վինտաժային կասետի տեսք ունենալու համար:
DVD թողարկման ժամկետները
Շրջան 1 Շրջան 2 Շրջան 4
2017 թվականի հոկտեմբերի 17 (Blu-ray/DVD)

2017 թվականի նոյոմբորի 15 (4K/Blu-ray)

.

.

.

/

/

/

Մրցանակներ

Մրցանակ Կատեգորիա Թեկնածուներ / работа Արդյունք Նշում
Մրցանակ ACE Eddie Մեկժամյա սերիալի լավագույն մոնտաժը, ոչ կոմերցիոն հեռուստատեսության համար Դին Զիմերման

«Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Առաջադրում
Քևին Դ. Ռոսս

«Գլուխ յոթերորդ՝ Լոգարան»

Առաջադրում
Ամերիկայի կինոարվեստի ինստիտուտ Տարվա 10 լավագույն հեռուստատեսություն «Տարօրինակ դեպքեր» Հաղթանակ
Նկարիչների գիլդիա Մեկժամյա պատմական կամ ֆանտաստիկ մեկ տեսախցիկով հեռուստասերիալ Քրիս Տրուխիլիո

« Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը», « Գլուխ երրորդ՝ Սուրբ Ծննդյան մոմեր» և « Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
Բրեմ Ստոկերի մրցանակ Լավագույն սցենարը Դաֆեր եղբայրներ

« Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Առաջադրում
Դաֆեր եղբայրները

« Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
BAFTA Լավագույն միջազգային ծրագիր Մետ Դաֆեր, Ռոսս Դաֆեր, Շոն Լեվի, Դեն Քոհեն Առաջադրում
ֆիլմի ձայնի հասարակություն Հեռուստատեսության համար ձայնի ակնառու նվաճումը մեկ ժամում Քրիս Դուրֆի, Ջո Բարնեթ, Ադամ Ջենքինս, Յուդա Գյոտց և Ջոն Գենտներ

« Գլուխ յոթերորդ՝ Լոգարան»

Առաջադրում
Կոստյումների դիզայներների գիլդիա Լավագույն պատմական հեռուստասերիալ Քիմբերլի Ադամս,Մալգոսիա Տուրզանսկա Առաջադրում
Հեռուստատեսային քննադատների ընտրություն Լավագույն դրամատիկ սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Ամենադիտված շոուն «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
ԱՄՆ-ի ռեժիսորների գիլդիա մրցանակ Լավագույն ռեժիսուրա դրամատիկական սերիալի համար Դաֆեր եղբայրներ

« Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Առաջադրում
«Վիշապ» մրցանակ Լավագույն գիտաֆանտաստիկ կամ ֆանտաստիկ հեռուստասերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Հաղթանակ
Primetime «Էմմի» մրցանակ Լավագույն դրամատիկ սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Երկրորդ պլանի լավագույն դերասան դրամատիկ սերիալում Դեյվիդ Հարբոր Ջիմ Հոփերի դերում

« Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի դրամատիկ սերիալում Միլի Բոբի Բրաուն Տասնմեկի / Ջեյն Այվս դերերում

«Գլուխ ութերորդ՝ Լոգարան»

Առաջադրում
Լավագույն ռեժիսուրա դրամատիկական սերիալի համար Դաֆեր եղբայրներ

«Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Առաջադրում
Լավագույն գրություն դրամատիկական սերիալի համար Առաջադրում
Լավագույն հրավիրյալ դերասանուհի դրամատիկ սերիալում Շենոն Պյորսեր Բարբ Հոլանդի դերում

« Գլուխ երրորդ՝ Սուրբ Ծննդյան մոմեր»

Առաջադրում
Լավագույն արտադրության ձևավորում պատմական ծրագրում (մեկ ժամ կամ ավելի) Քրիս Տրուխիլիո,Ուիլյամ Դևիս, Ջես Ռոյալ

«Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Առաջադրում
Լավագույն դերակատարում դրամատիկական սերիալում Կարմեն Կուբա, Տարա Ֆելդշտեյն, Չեյզ Փերիզ Հաղթանակ
Լավագույն օպերատորական աշխատանք մեկ տեսախցիկով սերիալում (մեկ ժամ) Թիմ Այվզ

«Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
Լավագույն մեկ տեսախցիկով մոնտաժ դրամատիկական սերիալի համար Դին Զիմերման

«Գլուխ առաջին՝ Ուիլ Բայերսի անհետացումը»

Հաղթանակ
Քևին Դ. Ռոսս

«Գլուխ ութերորդ՝ Լոգարան»

Առաջադրում
Լավագույն սանրվածքներ մեկ խցիկով սերիալի համար Սառա Հինդսգալ, Էվելին Ռոչ

«Գլուխ երկրորդ՝ Տարորինակը Maple Street-ում»

Առաջադրում
Լավագույն գրիմ մեկ խցիկով սերիալի համար (ոչ բարդ) Մայք Մայքլս, Թերեզա Ուեսթ

«Գլուխ վեցերորդ՝ Հրեշ»

Առաջադրում
Լավագույն երաժշտական նվագակցություն Նորա Ֆելդեր

«Գլուխ երկրորդ՝ Տարորինակը Maple Street-ում»

Առաջադրում
Լավագույն ձայնային մոնտաժ սերիալում Բրեդլի Նորթ, Կրեյգ Հենիգան, Ջորդան Ուիլբի, Ջոնաթան Գոլոդներ, Թիֆանի Ս. Գրիֆիթ, Սեմ Մունոս, Դևիթ Կլոթց, Նոել Ոտ, Ջինջեր Գարի

«Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Հաղթանակ
Լավագույն ձայնը կատակերգական կամ դրամատիկական սերիալում (մեկ ժամ) Ջո Բարնեթ, Ադամ Ջենկինս, Քրիս Դյորֆի, Բիլ Հիգլի

«Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
Լավագույն վարկերի ձևավորում Միշել Դոերտի, Պիտեր Ֆրանկֆուրտ, Արիսու Քասիվագի, Էրիկ Դեմյուսի Հաղթանակ
Լավագույն օրիգինալ թեմատիկ երգ Մայքկլ Սթայն, Քայլ Դիքսոն Հաղթանակ
Ստեղծագործական ակնառու նվաճումներ ինտերակտիվ մեդիայում՝ սցենարային ծրագրի շրջանակներում Netflix, CBS Digital

Stranger Things VR Experience

Առաջադրում
Fangoria Chainsaw հաղթանակ Լավագույն հեռուստասերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Հաղթանակ
Հեռուստատեսային լավագույն դերասանուհի Միլի Բոբի Բրաուն Հաղթանակ
Երկրորդ պլանի լավագույն հեռուստատեսային դերասան Դեյվիդ Հարբոր Առաջադրում
Երկրորդ պլանի լավագույն հեռուստատեսային դերասանուհի Վայնոնա Ռայդեր Հաղթանակ
Gold Derby TV հաղթանակ Դրամատիկական սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Հաղթանակ
Երկրորդ պլանի դերասանուհի դրամատիկական սերիալում Միլի Բոբի Բրաուն Առաջադրում
Վայնոնա Ռայդեր Առաջադրում
Երկրորդ պլանի դերասան դրամատիկական սերիալում Դեյվիդ Հարբոր Առաջադրում
Դրամատիկական դրվագ Ջաստին Դոուբլ, Դաֆեր եղբայրներ

«Գլուխ՝ յոթերորդ՝ Լոգարան»

Առաջադրում
Փոլ Դիխտեր, Դաֆեր եղբայրներ

«Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
Տարվա դերասանական կազմ Դերասանական կազմ՝ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Տարվա կատարող Միլի Բոբի Բրաուն Հաղթանակ
«Ոսկե գլոբուս» Լավագույն հեռուստասերիալ-դրամա «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Հեռուստատեսային սերիալի լավագույն դերասանուհի-դրամա Վայնոնա Ռայդեր Առաջադրում
Golden Reel Լավագույն ձայն՝ Կարճ ձևի հեռուստատեսություն — երաժշտություն Դեյվիդ Կլոց

« Գլուխ երրորդ՝ Սուրբ Ծննդյան մոմեր»

Հաղթանակ
Լավագույն ձայն՝ Կարճ ձևի հեռուստատեսություն-աղմուկի ձևավորում Ջեյկոբ Մաքնոթոն

«Գլուխ ութերորդ՝ Հակառակ կողմ»

Առաջադրում
«Գրեմմի» Լավագույն սաունդթրեք տեսողական լրատվամիջոցների համար Stranger Things Volume 1 Առաջադրում
Stranger Things Volume 2 Առաջադրում
Hollywood Music in Media Awards Լավագույն թեմատիկ երգ-հեռուստաշոու/թվային հոսքային սերիալ Քայլ Դիքսոն և Մայքլ Սթայն Առաջադրում
Լավագույն օրիգինալ երաժշտություն-հեռուստաշոու/մինի սերիալ Առաջադրում
Լավագույն երաժշտական նվագակցություն-հեռուստատեսություն Նորա Ֆելդեր Հաղթանակ
Հյուգո մրցանակ Լավագույն բեմադրություն-մեծ համազգեստ Դաֆեր եղբայրներ Առաջադրում
Տեղաբաշխման մենեջերների գիլդիայի մրցանակ Պատմական հեռուստասերիալի լավագույն վայրերը Թոնի Հոլի Առաջադրում
Դիմահարդարմանն և վարսահարդարման գիլդիա Պատմական հեռուստասերիալի լավագույն դիմահարդարումը Էմի Լ. Ֆորսայթ, Սամանտա Սմիթ Առաջադրում
Պատմական հեռուստասերիալի լավագույն վարսահարդարումը Սարա Խայնդսգոլ, Էվելին Ռոուչ Առաջադրում
MTV Movie & TV Awards Տարվա հեռուստատեսային շոու Հաղթանակ
ТВ-ի լավագույն դերասանուհին Միլի Բոբի Բրաուն Հաղթանակ
Լավագույն չարագործ Դեմոգորգոն Առաջադրում
Լավագույն հերոս Միլի Բոբի Բրաուն Առաջադրում
Ազգային հեռուստատեսության մրցանակ Լավագույն պատմական դրամատիկական սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
People’s Choice Awards Սիրված հեռուստաշոու «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Սիրված գիտաֆանտաստիկ/ֆենտեզի սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Սիրված դերասանուհին գիտաֆանտաստիկ սերիալում Միլի Բոբի Բրաուն Առաջադրում
«Peabody» Լավագույն ժամանցային ծրագիր «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Ամերիկայի պրոդյուսերների գիլդիա Դրամատիկական էպիզոդիկ հեռուստասերիալ Դաֆեր եղբայրներ, Շոն Լևի, Դեն Կոեն, Իեն Պաթերսոն Հաղթանակ
«Արբանյակային» Լավագույն ժանրային հեռուստասերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Լավագույն դերասանուհին հեռուստասերիալ՝ դրամայում Վայնոնա Ռայդեր Առաջադրում
Սատուրն (մրցանակ) Լավագույն հեռուստասերիալ, հրապարակված նոր լրատվամիջոցների կողմից «Տարօրինակ դեպքեր» Հաղթանակ
Լավագույն դերասանուհին հեռուստատեսությունում Վայնոնա Ռայդեր Առաջադրում
Լավագույն երիտասարդ դերասանուհին հեռուստասերիալում Միլի Բոբի Բրաուն Հաղթանակ
Էկրանային դերասանների գիլդիայի մրցանակ Լավագույն դերասանուհի դրամատիկ սերիալում Միլի Բոբի Բրաուն Առաջադրում
Վայնոնա Ռայդեր Առաջադրում
Լավագույն դրամատիկական սերիալի դերասանական կազմ Հիմնական կազմը Հաղթանակ
Կինեմատոգրաֆիստների միություն Տարվա օպերատոր — հեռուստատեսություն Բոբ Գորելիկ Առաջադրում
Հեռուստատեսային քննադատների ասոցիացիա Տարվա ծրագիր «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Ակնառու նվաճում դրամայում Առաջադրում
Ակնառու նոր ծրագիր Առաջադրում
Teen Choice Awards Գիտա-ֆանտաստիկ/ֆենտեզի հեռուստաշոու Առաջադրում
Բեկումնային հեռուստաշոու Առաջադրում
Ծագող հեռուստաստղ Ֆին Վոլֆհարթ Առաջադրում
Միլի Բոբի Բրաուն Առաջադրում
Վիզուալ էֆեկտների մասնագետների միություն Լավագույն տեսողական էֆեկտները ֆոտոռեալիստական ​​հաջորդականության մեջ Մարկ Քոլբի, Ահարոն Սիմս, Օլքան Թան Առաջադրում
Ամերիկայի գրողների գիլդիա Դրամատիկական սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում
Նոր սերիալ «Տարօրինակ դեպքեր» Առաջադրում

Примечания

  1. ↑ Ryan, Maureen (2013-01-22). «"House of Cards" On Netflix: Inside Intel on Kevin Spacey's Dark Drama». The Huffington Post. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-24-ին. Վերցված է 2013-01-25-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ Gallagher, Caitlin (2016-07-15). «Is Hawkins A Real Town? 'Stranger Things' Will Make You Nostalgic For These Other '80s Classics». Bustle. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-22-ին. Վերցված է 2016-08-05-ին.
  3. ↑ Ausiello, Michael (2015-06-15). «Scoop: Winona Ryder to Headline Untitled Netflix Supernatural Thriller». TVLine. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-08-16-ին. Վերցված է 2015-08-24-ին.
  4. ↑ Andreeva, Nellie (2015-08-20). «Duffer Bros. Netflix Supernatural Drama Series Sets Young Cast, Gets Title». Deadline Hollywood. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-01-15-ին. Վերցված է 2015-08-24-ին.
  5. ↑ Petski, Denise (2015-09-01). «Cara Buono Joins Netflix's 'Stranger Things'; Dean Cain In 'Lady Dynamite'». Deadline Hollywood. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-02-ին. Վերցված է 2016-07-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ «Netflix's 'Stranger Things' Adds Matthew Modine to Cast (Exclusive)». TheWrap. 2015-10-27. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-10-30-ին. Վերցված է 2016-07-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. ↑ Crossan, Ashley (2016-08-31). «EXCLUSIVE: 'Stranger Things' Actor Joe Keery on Season 2, Steve's Hair and Justice for Barb». Entertainment Tonight. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-01-03-ին. Վերցված է 2017-01-02-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  8. ↑ Petski, Denise (2016-10-14). «'Stranger Things' Netflix Series Adds Two New Regulars, Promotes Two For Season 2». Deadline Hollywood. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-10-16-ին. Վերցված է 2016-10-14-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  9. ↑ Coates, Tyler (2016-08-01). «This 19-Year-Old Unknown Actress Just Became an '80s Cult Icon». Esquire. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-04-ին. Վերցված է 2016-08-04-ին.
  10. ↑ Petski, Denise (2015-09-01). «Ross Patridge Joins cast of Stranger Things». Deadline Hollywood. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-08-ին. Վերցված է 2016-08-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  11. ↑ Nyren, Erin (2017-05-31). «Mark Steger on Portraying the Monster in 'Stranger Things'». Variety. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-06-08-ին. Վերցված է 2017-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  12. ↑ Kubai, Andy (2016-08-19). «'Stranger Things' Real Life Conspiracy and Occult Connections». Screenrant.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-18-ին. Վերցված է 2016-08-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  13. ↑ Randall, Kayla (2016-11). «Two young Louisiana actors are featured in two buzzed-about Netflix shows». 225 Baton Rouge. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-03-06-ին. Վերցված է 2017-03-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

․

․

․

․

․

․

Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա

Astxik Eganyan/Ավազարկղ

Ելենա Ալեքսեևնա Յակովլևա (ռուս.՝ Елена Алексеевна, ), խորհրդային և ռուսական թատրոնի, կինոյի և հնչյունավորման դերասանուհի, հեռուստահաղորդավարուհի․ Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2002 թվական)[1], Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի (2000 թվական)[2], երկու «Նիկա» մրցանակի (1990, 1993 թվականներ), «ՏԷՖԻ» մրցանակի (2004 թվական) և մի քանի «Ոսկե արծիվ» մրցանակի (2005, 2017, 2024 թվականներ) դափնեկիր։

Կենսագրություն

Վաղ տարիներ

Ծնվել է 1961 թվականի մարտի 5-ին Ուկրաինայի ԽՍՀ Ժիտոմիրի մարզի Նովոգրադ-Վոլինսկի քաղաքում:

Հայրը՝ Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Յակովլը զինծառայող է եղել, մայրը՝ Վալերիա Պավլովնա Յակովլևան՝ գիտահետազոտական ինստիտուտի աշխատակից: Ընտանիքը ստիպված էր շատ հաճախ տեղից տեղ տեղափոխվել։ Որպես հետևանք, Ելենա Յակովլևան փոխել է բազմաթիվ դպրոցներ: Դերասանուհու մանկության մեծ մասն անցել է Իրկուտսկի մարզի Նիժնեուդինսկ քաղաքում[3]։

1978 թվականին ավարտել է Խարկովի թիվ 138 միջնակարգ դպրոցը[4]։ Ավարտելուց հետո նա հասցրել է աշխատել և՛ գրադարանավարուհի ԽՄԱ-ում, և՛ քարտեզագիր: Այնուհետև աշխատել Է Խարկովի էլեկտրասարքավորումների գործարանում որպես համալրող։ Աշխատավարձը խնայել է մայրաքաղաք գնալու համար։ Իսկ 1980 թվականին[5], երբ բավականաչափ գումար է կուտակել, մեկնել է Մոսկվա՝ ընդունվելու ԳԻՏԻՍ, քանի որ դեռ մանուկ հասակում որոշել էր դերասանուհի դառնալ[6][7]։ Ելենայի խոսքով ընդունելության քննությանը իր դերասանական ելույթի ժամանակ ընդունելության հանձնաժողովի նախագահն ու անդամները «արցունքների աստիճանի ծիծաղել են» իր հորինած միզանսցենայի վրա։ Նրան ընդունել են առաջին իսկ փորձից[8], բացի այդ, օգնեցին հաջողությամբ հանձնել մնացած քննությունները[9]։ Յակովլևայի դասախոս Վլադիմիր Անդրեևի խոսքով՝ դեռևս ընդունելության քննություններին պարզ էր, որ իրեն մեծ ապագա է սպասվում. ընդունելության ժամանակ կարդալով մենախոսությունը՝ Յակովլևան ծնկի է իջել, և ընդունող հանձնաժողովը նրան լսել է կանգնած: Ինքը՝ Ելենա Յակովլևան, հիշում է իր ընդունելության մասին այսպես․

Սեղանի շուրջ մի փոքրիկ սենյակում հանձնաժողով է նստած, իրենց դիմաց կանգնած եմ ես: Հայտարարում եմ: ««Հարություն», Լև Տոլստոյ»։ Իսկ Տոլստոյը գրել է՝ «Կատյուշա Մասլովան ծնկի է իջել»։ Այսպիսով, ես էլ ծնկի իջա։ Նրանց մոտից ոչինչ չէր երևում, այսպիսով ստիպված էին ոտքի կանգնել, և գրեթե իմ ամբողջ մենախոսությունը նրանք լսեցին կանգնած[10]։

1984 թվականին ավարտում է Ա. Վ. Լունաչարսկու անվան թատերական արվեստի պետական ինստիտուտի դերասանական ֆակուլտետը (ԳԻՏԻՍ) (դասընթացի գեղարվեստական ղեկավար Վլադիմիր Ալեքսեևիչ Անդրեև)[11]։

Կարիերա

Елена Яковлева в образе Насти Каменской, февраль 2000 года

Ավարտելով բուհ-ը՝ ընդունվել Է Մոսկվայի առաջատար թատրոններից մեկը՝ «Սովրեմեննիկ»։ Գալինա Բորիսովնա Վոլչեկի գլխավորությամբ գեղարվեստական խորհրդի անդամները միաձայն քվեարկեցին նրան թատրոնի թատերախմբում ընդգրկելու համար․ սա հազվագյուտ դեպք է:

Նա իր դեբյուտը կատարեց Գիտելի դերում Գալինա Վոլչեկի «Երկուսը ճոճանակի վրա» (1984 թվական) նորացված ներկայացման մեջ, որը հիմնված է Ուիլյամ Գիբսոնի պիեսի վրա, Յակովլևայի առաջին գործընկերը Նիկոլայ Պոպկովն էր:

1986 թվականին Վալերի Ֆոկինը Յակովլևային առաջարկեց անցնել Մոսկվայի Մ. Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոն, որտեղ նա աշխատել է երեք տարի։ Դրանից հետո վերադարձել է «Սովրեմենիկ», և, չնայած որ հազվադեպ դեպք է, նրան հետ են վերցրել[12]։ Սակայն, 2011 թվականի մայիսին քսանյոթ տարի թատրոնում ծառայելուց հետո հիսուն տարեկան հասակում կրկին լքեց այն[13]։ Նրա հետ թատրոնից հեռացել է նաև նրա ամուսինը՝ Վալերի Շալնիխը[14]։ Ելենան այսպես է բացատրել իր հեռանալու պատճառը․

«…Բոլորը մեծանում են, և թատրոնն այլևս այն չէ, ինչ ես խելագարորեն սիրում էի, վերջին տարիներին թատրոնը սկսեց կտրուկ փոխվել, և ոչ դեպի լավը: Թատրոնը բոլորովին այլ է դարձել, ինչպես բոլորն էին…»[15]։

Ելենա Յակովլևայի դեբյուտը կինոյում Գեորգի Յունգվալդ-Խիլկևիչի «Երկուսը մեկ հովանոցի տակ» (1983 թվական) ֆիլմն էր։

1980-ական թվականներին նա շատ է նկարահանվել (Մարիան Վ. Աբդրաշիտովի «Պլումբում կամ Վտանգավոր խաղում», Միլան Ա. Սախարովի «Թռչելու ժամանակն է» ֆիլմում և այլք), այնուամենայնիվ, համամիութենական համբավը նրան հասավ «Ինտերդևոչկա»-ում (1989 թվականին) Տանյա Զայցևայի դերից հետո, ռեժիսոր Պյոտր Տոդորովսկին, որը հիմնված էր Վլադիմիր Կունինի սկանդալային պատմության վրա: Պյոտր Տոդորովսկին հաստատել է այն ժամանակ անհայտ դերասանուհի Ելենա Յակովլևային «գիշերային թիթեռի» դերի համար անսպասելիորեն ամբողջ անձնակազմի խմբի համար, թեև այդ դերի համար լսվել են «խորհրդային կինոյի ամենավիչ գեղեցկուհիները»՝ Իրինա Ռոզանովան, Տատյանա Դոգիլևան, Ինգեբորգա Դապկունայտեն։ Ենթադրվում է, որ դերասանուհին ռեժիսորին գերել է իր հոգով, այլ ոչ թե գեղեցիկ կազմվածքով[16]։ 2014 թվականի փետրվարի 12-ին ստեղծագործական երեկոյի ընթացքում, որը տեղի է ունեցել Կիևի սպաների տան բեմում, Ելենան պատմել է «Ինտերդևոչկա» ֆիլմի թեստերի մասին, որը նա անվանել է պարզապես «անկեղծ զրույց»[17]։

1990-ականներին Տոդորովսկի ավագը նկարահանեց Յակովլևային իր ևս երեք ֆիլմերում՝ «Անկոր, նորից Անկոր» (1992), «Ինչ հրաշալի խաղ է» (1995) և «Ռետրո եռյակ» (1998): Հետագայում նա շատ զղջաց Նիկիտա Միխալկովի «Արևից այրվածները» (1994) ֆիլմում կոմդիվի կնոջ չխաղացած դերի համար, որի համար ռեժիսորը հաստատեց Ինգեբորգա Դապկունայտեն[18]։

Ելենա Յակովլևան հայտնի է «Կամենսկայա» հեռուստասերիալի Նաստյա Կամենսկայայի դերով: Հարցազրույցներից մեկում գրող Ալեքսանդրա Մարինինան նշել է, որ դեմ չէ «Կամենսկայա 7»-ի նոր սերիաների հնարավոր թողարկմանը, սակայն դա կախված է կինոընկերության և հեռուստատեսության նկարահանումներից[19]։

2018 թվականի մարտին Ելենան վերադարձավ «Սովրեմեննիկ» թատրոնի բեմ, որպես հրավիրված դերասանուհի՝ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Գալինա Վոլչեկի խնդրանքով — «փրկել ներկայացումը «Խաղում ենք... Շիլլեր»» ռեժիսոր՝ Ռիմաս Տումինաս, որտեղ նա նորից սկսեց խաղալ շոտլանդացի Մարի Ստյուարտի թագուհու դերը։ 2000 թվականի մարտի 1-ին տեղի է ունեցել այդ ներկայացման պրեմիերան և Ելենան այդ դերի առաջին կատարողն էր[20][21]։

2023 թվականի մարտին նկարահանվել է ՎՏԲ բանկի գովազդում։

Տեսակետներ և հասարակական գործունեություն

2008-2011 թվականներին Ելենա Յակովլևան ՌԴ նախագահին կից մշակույթի և արվեստի խորհրդի անդամ էր[22][23]։

Հանդես է եկել կենդանիների պաշտպանության մասին օրենքի ընդունման օգտին[24], կողմ է արտահայտվել սեռական ծառայությունների ոլորտի օրինականացմանը[25]։

2013 թվականի հոկտեմբերին «Ռոսիյսկայա գազետա»-ի հրապարակած մենախոսության մեջ, Յակովլևան հանդես է եկել Պետական դումա գործունեության քննադատությամբ՝

2023 թվականի հունվարի 7-ին Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինայի ֆոնին Ուկրաինայի պատժամիջոցների ցուցակում ներառվել են այն անձինք, ովքեր «հրապարակայնորեն ագրեսիվ պատերազմի կոչ են անում, արդարացնում և օրինական են ճանաչում Ռուսաստանի զինված ագրեսիան Ուկրաինայի դեմ, Ուկրաինայի տարածքի ժամանակավոր օկուպացիան»: Նախատեսվում է երկրի տարածքում ակտիվների արգելափակում, տնտեսական և ֆինանսական պարտավորությունների կատարման դադարեցում, մշակութային փոխանակումների և համագործակցության դադարեցում, ուկրաինական պետական պարգևներից զրկում[26][27]։

Անձնական կյանք

  • Առաջին ամուսինը — Սերգեյ Յուլին (ծնվել է 1957 թվականի ապրիլի 20-ին), դրամատիկական դերասան, Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (1999)[28][29], Չիտայի Անդրբայկալյան տարածաշրջանային դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար: Նրանք ամուսնացան, լինելով ԳԻՏԻՍ-ի ուսանողներ, կես տարի անց բաժանվեցին[30]։
  • Երկրորդ ամուսինը — Վալերի Շալնիխ — (ծնվել է 1956 թվականի ապրիլի 8-ին), «Սովրեմեննիկ» թատրոնի դերասան (1977—2011), Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2006), 1990 թվականի մարտի 3-ին Մոսկվայի Գրիբոյեդովի գրանցման գրասենյակում ամուսինները գրանցել են իրենց ամուսնությունը, իսկ մինչ այդ հինգ տարի ապրել են համակեց ամուսնության մեջ։ Հարսանիքի վկան եղել է դերասան Իգոր Կվաշան[31]։
  • Որդի — Դենիսը (ծնվել է 1992 թվականի նոյեմբերի 7-ին), սովորել է Մոսկվայի Բոլշայա Պոլյանկայի հեռուստատեսության և ռադիոհեռարձակման հումանիտար ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետում, այնուհետև թողել է։ Զբաղվում է բոդիբիլդինգով[32][33]։

Ելենայի սիրված գրողները — Իվան Բունին և Վլադիմիր Նաբոկով[34]։ Հոբբին — ձիավարություն և անվաչմուշկներ[35]։

Ստեղծագործություն

Թատրոն

Մոսկվայի «Սովրեմեննիկ» թատրոն

Տարեթիվ Դերակատարում Ներկայացում Ստեղծագործություն Ստեղծագործության հեղինակ Ռեժիսոր
1984 Աղջիկ «Տուրբինների օրեր» «Տուրբինների օրեր» (պիես) Միխայիլ Բուլգակով Իգոր Կվաշա
1984 Գիտել Մոսկա «Երկուսը ճոճանակի վրա» «Երկուսը ճոճանակի վրա» (պիես) Ուիլյամ Գիբսոն Գալինա Վոլչեկ
1984 Նատալյա Իվանովնա, Անդրեյ Սերգեևիչ Պրոզորովի հարսնացուն / կինը «Երեք քույր» «Երեք քույր» (պիես) Անտոն Չեխով Գալինա Վոլչեկ
1985 Բժշկական բաժնի պետ «Հավերժ տասնինը տարեկան» «Հավերժ տասնինը տարեկան» (վիպակ) Գրիգորի Բակլանով Վալերի Ֆոկին
1986 Գալինա «Երկվորյակ» «Երկվորյակ» (վիպակ) Միխայիլ Ռոշչին Գալինա Վոլչեկ
1988 Մարիա, Կլարա «Աստղերը առավոտյան երկնքում» «Աստղերը առավոտյան երկնքում» (վիպակ) Ալեքսանդր Գալին Գալինա Վոլչեկ
1989 Եվգենիա Սեմյոնովնա Գինցբուրգ, սովետական լրագրող և գրող «Կտրուկ երթուղի» «Կտրուկ երթուղի» (վեպ) Եվգենիա Գինսբուրգ

(Ալեքսանդր Հեթմանի բեմադրությունը)

Գալինա Վոլչեկ
1990 Օլգա («Մուրլին Մուրլո») «Մուրլին Մուրլո» «Մուրլին Մուրլո» (պիես) Նիկոլայ Կոլյադա Գալինա Վոլչեկ
1993 Նատաշա «Տիտղոս» «Տիտղոս» (պիես) Ալեքսանդր Գալին Գալինա Վոլչեկ
1994 Էլիզա Դուլիտլ, ծաղիկների աղջիկ «Պիգմալիոն» «Պիգմալիոն» (պիես) Բեռնարդ Շոու Գալինա Վոլչեկ
1996 Զինա «Մենք գնում, գնում, գնում ենք» «..Մենք գնում, գնում, գնում ենք հեռավոր երկրներ…» (պիես) Նիկոլայ Կոլյադա Գալինա Վոլչեկ
1997 Վարիա, Լյուբով Անդրեևնա Ռանևսկայայի որդեգրած դուստրը «Բալի այգին» «Բալի այգին» (պիես) Անտոն Չեխով Գալինա Վոլչեկ
2000 Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի «Խաղում ենք... Շիլլեր»[36] «Մարիա Ստյուարտ» (պիես) Ֆրիդրիխ Շիլլեր Ռիմաս Տումինաս
2000 Լյուդմիլա «Հեռացիր-հեռացիր» «Հեռացիր-հեռացիր» (պիես) Նիկոլայ Կոլյադա
2004 Մարիա Տիմոֆեևնա Լեբյադկինա («Քրոմոտե»), կապիտան Լեբյադկինի թուլամորթ քույրը, Նիկոլայ Վսեվոլոդովիչ Ստավրոգինի գաղտնի կինը «Դևեր» «Դևեր» (վեպ) Ֆյոդոր Դոստոևսկի Անջեյ Վայդա
2004 Մարֆա Իգնատիևնա Կաբանովա («Կաբանիխա»), հարուստ վաճառական, այրի «Ամպրոպ» «Ամպրոպ» (պիես) Ալեքսանդր Օստրովսկի Նինա Չուսովա
2006 Թամարա «Հինգ երեկո» «Հինգ երեկո» (պիես) Ալեքսանդր Վոլոդին Ալեքսանդր Օգարև
2018 Մարիա Ստյուարտ, Շոտլանդիայի թագուհի «Խաղում ենք... Շիլլեր»[37][38][39] «Մարիա Ստյուարտ» (պիես) Ֆրիդրիխ Շիլլեր Ռիմաս Տումինաս
2021 Ջուլիա Լամբերտ «Թատրոն» «Թատրոն» (վեպ) Վիլյամ Սոմերսեթ Մոեմ Վլադիմիր Պանկով

Մոսկվայի Մ. Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոն

Տարեթիվ Դերակատարում Ներկայացում Ստեղծագործություն Ստեղծագործության հեղինակ Ռեժիսոր
1988 - «Ցտեսություն Հուդա...» «Ցտեսություն Հուդա...» (պիես) Իրենեուշ Իրեդինսկի Բոգդան Հուսակովսկի

(ԼԺՀ)

1988 - «Կոստյումեր» «Կոստյումեր» (պիես) Ռոնալդ Հարվուդ
1988 Մարմնավաճառ-սահմանաչափ «Ձյուն։ Ոչ հեռու բանտից» «Ձյուն։ Ոչ հեռու բանտից» (պիես) Նիկոլայ Կլիմոնտովիչ Անդրեյ Ժիտինկին

«Դրամատուրգիայի և ռեժիսուրայի կենտրոն» (ԴԺԿ) թատրոն (Մոսկվա)

Տարեթիվ Դերակատարում Պիես Ռեժիսոր
2017 Յուլիա Միխայլովնա «Հին տուն» Վլադիմիր Պանկով
2018 Մայրիկ (Նաստյա) «Մայրիկ» Վլադիմիր Պանկով
2019 Ելենա Իվանովնա «Արջ» Վլադիմիր Պանկով

Մոսկվայի Ա. Ս. Պուշկինի անվան դրամատիկական թատրոն

Տարեթիվ Դերակատարում Պիես Պիեսի հեղինակ Ռեժիսոր
2017 Շառլոթա Հեյ «Այս գեղեցիկ կյանքը» Քեն Լյուդվիգ Ռոման Սամգին

Ձեռնարկատերեր

«ԱՐՏ-Գործընկեր XXI» միջազգային թատերական գործակալություն (Մոսկվա)

  • 2005 (առ այսօր) — «Թղթե ամուսնություն», ձեռնարկությունների ներկայացումը, որը հիմնված Գաննա Սլուցկիի և Սերգեյ Բոդրով ավագի պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Ալեքսանդր Օգարև) — Դաշա, խնամող[40]
  • 2009 — «Սիրո տարածք», Մայքլ Քրիստոֆերի «Տիկինը սպասում է, կլարնետը խաղում է» պիեսի հիման վրա ձեռնարկատիրական ներկայացում՝ Միխայիլ Միշինի թարգմանությամբ և խմբագրմամբ (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով) — նա[41]
  • 2015 — «Ո՞վ է վախենում Վիրջինիա Վուլֆից», ձեռնարկությունների ներկայացում «Սաունդրամա» ժանրում, որը հիմնված է Էդուարդ Օլբի համանուն պիեսի վրա (ռեժիսյոր՝ Վլադիմիր Պանկով, պրեմիերայի ցուցադրությունները տեղի են ունեցել 2015 թվականի հուլիսի 7-ին և 8-ին «Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն» թատրոնի բեմում) — Ջորջի կին՝ Մարտա[42][43]։

Ֆիլմագրություն

Դերակատարումներ կինոյում

Տարեթիվ Ֆիլմ Դերակատարում
1983 Երկուսը մեկ անձրևանոցի տակ Լերա
1984 Ուժեղ անհատականություն 2 «Ա»-ից Լենա
1986 Պլումբում, կամ վտանգավոր խաղ (հնչյունավորում Աննա Կամենկովան) Մարիա
1987 Թռչելու ժամանակը Միլա
1988 Հավատարիմ կմնանք / Vernymi ostanemsya Վերա
1988 Քայլ Տատյանա
1988 Թռչունի թռիչքը Լեկա Խրապովան իր երիտասարդության տարիներին
1989 Ինտերդևոչկա Տատյանա Նիկոլաևնա Զայցևա-բուժքույր
1989 Սանդուղք Ալյա
1989 Սիրտը քար չէ Վերա Ֆիլիպովնա
1989 Քո խաչը Սերգեի կին՝ Օլգա
1989 Հավերժական ամուսին
1990 Հիսուսի մայրը Քույր Մարիա
1990 Ռուսական ռուլետկա Մալիշկա
1990 Չերնով/Chernov Իրինա-Այրին
1991 Սուխովո-Կոբիլինի գործը ֆրանսուհի
1991 Խենթ կին Կիրիլի մայր՝ Ալեքսանդրա Միխայլովնա
1992 Սև քառակուսի Ռիտա
1992 Անկոր, նորից Անկոն Անյա Կրյուկովա
1992 Դաժանության դաստիարակություն կանանց և շների միջև Աննա
1992 Մեկը միլիոնից Անասնաբուժական հիվանդանոցի բժիշկ՝ Ելենա Մեշչերինա
1993 Վիտկա Շուշերան և ավտոմեքենան Վիտիայի մայր բորտուղեկցորդուհին
1993 Այդ կինը լուսամուտում… Էմմա Իվանովնա
1995 Ինչ հրաշալի խաղ է Հղի հարևան՝ Վերա Մարկելովա
1998 Ռետրո երեքով Ռիտա
1998 Յուկա Քսենիա
2004 Իմ խորթ եղբայր Ֆրանկենշտեյնը Ռիտա
2004 «Գայլի երախի» առեղծվածը Էսմերալդա
2006 Կետ Կամեո
2006 Ոչ ոք չգիտի սեքսի մասին Քեշայի մայրը
2006 Բալի այգի Վարյա
2006 Ես մնում եմ Նատալյա Իվանովնա Տիրսա
2007 Շնորհակալություն սիրո համար Օլգա Արկադևնա Ավերինա
2007 Գիշերային այցելուներ Հայտնի դերասանուհի՝ Իրինա Միխայլովնա Օրլովսկայա
2008 Ադայի ընտանիքը Իվանի կինը
2008 Կարասի Արկադիի կին՝ Լարիսա Լվովնա
2008 Ողջույն, Քինդեր! Սվետլանա
2008 Կյանքը բարելավվում է Սվետա
2010 Ջազ ոճով Իրինայի մայրը՝ բորտուղեկցորդուհի
2010 Ռիտա Մարգարիտա Վալերիևնա
2010 Մայրիկ Մանկապարտեզի տնօրեն՝ Նադեժդա Վասիլևնա Սուվորովա
2012 Փոխանակեք մատանիները Վերա Ստեպանովնա Կրիմովա-Արինայի և Ալեքսեյի մայրը
2012 Հինգ աստղ Ալբինա Սիլաևա
2012 Մաքուր հաղթանակ Կոնստանտինի մայրը
2013 Վալս-Բոստոն Նադեժդա Պետրովնա
2013 Անսպասելի սերը կգա Վերայի մայր՝ Ելենա Դմիտրիևնա
2013 Ընկերների ընկերները Լենա
2014 Առաջին դասարանցու մայրիկի օրագիրը Ագնեսա Պավլովնա, տատիկը
2015 Ամենալավ օրը Տատյանա
2015 Հրաշք երկիր Սեմյոնի կին՝ Լյուբան
2016 Անձնակազմ Զինչենկոյի
2017 Վերջին հերոսը Բաբա Յագա
2017 Նոր տոնածառերը Անդրեյի մայրը
2017 Կաթ տնօրեն
2018 Սևագրություն Կիրիլ Մաքսիմովի մայր՝ Նինա Դմիտրիևնա
2018 Դոմինիկա Դոմինիկա (43 տարեկանում)
2018 Վերջին տոնածառերը Անդրեյի մայրը
2019 Գալակտիկայի դարպասապահ Անտոնի մայրը
2019 Յոթ ընթրիք զոքանչ
2020 Վերջին հերոսը։ Չարի արմատը Բաբա Յագա
2021 Վերջին հերոսը։ Խավարի սուրհանդակ Բաբա Յագա
2022 Հեռավոր մտերիմներ Նադեժդա
2023 Լույս Տատյանա Սերգեևնա
2023 Չեբուրաշկա Շոկոլադի գործարանի սեփականատեր՝ Ռիմա (նախատիպը — Պառավ Շապոկլյակ)
2025 Ֆինիստ։ Առաջին հերոսը Բաբա Յագա

Դերակատարումներ հեռուստասերիալներում

Տարեթիվ Սերիալ Դերակատարում
1994 Պետերբուրգի գաղտնիքները արքայադուստր Աննա Չեչևինսկայա / Չուխա
1998 Պետերբուրգյան գաղտնիքների հանգուցալուծում արքայադուստր Աննա Չեչևինսկայա
1999 Կամենսկայա ոստիկանության մայոր Անաստասիա Կամենսկայա
2002 Կամենսկայա 2 Անաստասիա Կամենսկայա
2003 Կամենսկայա 3 Անաստասիա Կամենսկայա
2005 Կամենսկայա 4 Անաստասիա Կամենսկայա
2005 Կուրսանտներ Էյժբետա Դանիլովնա Վերբիցկայա
2007 Ոճիր և պատիժ Ռոդիոնի մայր Պուլխերիա Ալեքսանդրովնա Ռասկոլնիկովա
2007 Ավելի կարևոր, քան սերը բժիշկ Լիլիա Իվանովնա Բուրցևա
2008 Ժանյակ Սվետլանա Եգորովնա Վերշինինա
2009 Կամենսկայա 5 ոստիկանության փոխգնդապետ Անաստասիա Պավլովնա Կամենսկայա
2009 Կատյա։ Ռազմական պատմություն Կատյաի մորաքույր Կլաուդիա
2009 Սկյութական ոսկի Տատյանա
2009-2012 Նայդյոնիշ Աննա Պավլովնա
2011 Կատյա 2 Կատյաի մորաքույր Կլաուդիա
2011 Կամենսկայա 6 ոստիկանության փոխգնդապետ Անաստասիա Պավլովնա Կամենսկայա
2011 Ես ինքս կգամ Գալինա
2012 Ժուկով Ալեքսանդրա Դիևնա Ժուկովա
2012-2015 Հետաքրքրասեր Վարվառա Վարվարա Իվանովնա Սլուցկայա
2013 Վանգելիա Վանգա (ծեր տարիքում)
2013 Կործանիչ Վալենտինա Պետրովնա
2013 Կանայք եզրին

(սերիա № 10 «Ճակատագրի գործիք»)

կախարդ Օլգա Կրոտովա
2014—2023 Սկլիֆոսոֆսկի Իրինա Ալեքսեևնա Պավլովա (3-րդ եթերաշրջանից) վիրաբույժ, անոթային վիրաբույժ, 53-ից մինչև 82-ը, 85-ից մինչև 145-ը և 161 սերիաները — անհետաձգելի վիրաբուժության բաժանմունքի վարիչ, 82-ից մինչև 84 սերիաները — գլխավոր բժշկի պաշտոնակատար, 146-ից մինչև 160 սերիաները — անոթային վիրաբույժ շտապ վիրաբուժության բաժանմունքում։ Նիկոլայ Պավլովի նախկին կինը, Դմիտրի Ասկերովի նախկին սիրուհին, Անատոլի Ալենիկովի նախկին հարսնացուն։ Արտեմ Պավլովի մայրը։ 176-րդ սերիայում ընկել է ավտոմեքենայի տակ, 190 սերիայից — Կրիվիցկու կինն է։
2014—2016 Այսպիսի աշխատանք Նատալյա Պետրովնա Ստրելնիկովա
2016 Սովորեցրու ինձ ապրել Ռաիսա Գենադիևնա
2022 Չեռնոբիլ Անգելինա Գուսկովա, ռադիոլոգ, ատոմային ճառագայթման գործողության գիտական կոմիտեի փորձագետ
2022 Տիկինը շան հետ Ագաթա Դենիսովնա Մարֆինա
2023 Մաստոդոն Թամարա Նիկոլաևնա Կուլիկ

Հնչյունավորում

Տեսահոլովակներ

Հեռուստատեսություն

  • 1986 — անցկացրել է «Զարթուցիչ» մանկական հեռուստահաղորդման թողարկումներից մեկը («Դետեկտիվ պատմություն հանդիսատեսի նամակների կորստի մասին»)[44]։
  • 2000 — Ելենա Յակովլևան հանդես է եկել որպես հեռուստահաղորդավար: Կլարա Նովիկովայի հետ միասին նա վարում էր ամենօրյա թոք-շոու՝ «Ի՞նչ է ուզում կինը» «РТР» հեռուստաալիքի եթերում[45] (այնուհետև վերանվանվեց «Ռոսիա» հեռուստաալիք) վերապրած մի քանի եթերաշրջաններ և ավարտվեց 2005 թվականին[46][47]։
  • 2013 — փետրվարի 22-ին Ռոսիա 1 հեռուստաալիքում կայացել է «հանդիպման իրավունք» նոր զրույց-հանդես պրեմիերան, որի հաղորդավարն է դարձել Ելենա Յակովլևան[48][49]։ Ավելի վաղ 2012 թվականի սեպտեմբերից դեկտեմբեր, հաղորդումը հեռարձակվել է ուկրաինական «Ինտեր» հեռուստաալիքով[50]։

Պարգևներ և կոչումներ

Պետական պարգևներ՝

  • 1995 — արվեստի բնագավառում ունեցած վաստակի համար ստացել է «Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ»-ի պատվավոր կոչումը[51][52]։
  • 2001 — 2000 թվականի գրականության և արվեստի բնագավառում Ռուսաստանի Դաշնության Պետական մրցանակի դափնեկիր (թատերական արվեստի բնագավառում) դասական և ժամանակակից խաղացանկի դերերի կատարման համար[53]։ 2001 թվականի հունիսի 12-ին Մոսկվայի Կրեմլի Մեծ պալատում «Սովրեմեննիկ» մրցանակը դերասանուհի Ելենա Յակովլևային հանձնել է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը[54]։
  • 2002 — արվեստի բնագավառում ունեցած մեծ վաստակի համար ստացել է «Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ»-ի պատվավոր կոչումը[55]։
  • 2006 — թատերական արվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և ստեղծագործական հաջողությունների համար ստացել է Պատվո Շքանշան[56]։

Այլ մրցանակներ, խրախուսանքներ և հանրային ճանաչում՝

  • Ինտերդևոչկայի ֆիլմի համար՝
  • 1989 — Տոկիոյի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ՝ «Լավագույն դերասանուհի»։
  • 1989 — «Սովետսկի էկրան» ամսագրի ընթերցողների հարցման արդյունքներով ճանաչվել է «Տարվա լավագույն դերասանուհի»։
  • 1990 — «Նիկա» մրցանակի դափնեկիր «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում։
  • 1990 — «Համաստեղություն» կինոյի դերասանների միջազգային փառատոնի մրցանակ՝ «Լավագույն գլխավոր դերասանուհի» անվանակարգում:
  • 1990 — Շանհայի հեռուստատեսային ֆիլմերի միջազգային փառատոնի մրցանակ «Լավագույն դերասանուհի» «Սիրտը քար չէ» ֆիլմում:
  • 1990 — Հռոմի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ «Սանդուղք» ֆիլմում ստացել է «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում:
  • Անկոր, նորից Անկոր ֆիլմի համար՝
  • 1993 — «Նիկա» մրցանակի դափնեկիր «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում։
  • 1993 — «Համաստեղություն» կինոյի դերասանների միջազգային փառատոնի մրցանակ։
  • 1994 — հայրենական կինոյի «Կանանց աշխարհ» փառատոնի մրցանակ — «Հմայքի և հույսի լույսի համար»։
  • 1999 — մանկական կինոյի VII միջազգային կինոփառատոնի «Արտեկ-99» մրցանակ — «Լավագույն դերասանուհի» «Յուկա» ֆիլմում դերակատարման համար։
  • 1999 — «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» թերթի թատերական մրցանակի դափնեկիր — «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի»։
  • 2000 — «Արտեկ-2000» մանկական կինոյի VIII միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ — «Լավագույն դերասանուհի»։
  • «Կամենսկայա» հեռուստասերիալի համար՝
  • 2000 — «Միասին՝ երրորդ հազարամյակում» I միջազգային հեռուստատեսային կինոֆորումի մրցանակի դափնեկիր — «Լավագույն դերասանուհի»՝ «Մի խանգարեք դահիճին» ֆիլմում դերակատարման համար։
  • 2002 — X համառուսաստանյան կինոփառատոնի մրցանակ «Վիվատ կինո Ռուսաստան» (Սանկտ Պետերբուրգ) «Հեռուստասերիալի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում։
  • 2002 — «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» թերթի «Տարվա դեմքեր 2002» մրցանակի դափնեկիր — «Տարվա դերասանուհի»։
  • 2003 — «Օրենք և հասարակություն» (V) իրավապահ թեմաներով դետեկտիվ ֆիլմերի և հեռուստածրագրերի միջազգային փառատոնի դափնեկիր «դետեկտիվ ֆիլմում/սերիալում (դերասան / դերասանուհի) օրենքի ներկայացուցիչ» անվանակարգում «Կամենսկայա-2» սերիալում ունեցած դերի համար[57]։
  • 2004 — ՏԷՖԻ մրցանակի դափնեկիր «հեռուստատեսային ֆիլմում/սերիալում կանացի դերի կատարող» անվանակարգում «Կամենսկայա-3» սերիալում դերի համար[58]։
  • Ներկայացում «Խաղում ենք... Շիլլեր», «Սովրեմեննիկ» թատրոնի բեմում՝
  • 2000 — «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» թերթի թատերական մրցանակի դափնեկիր — «Լավագույն դերասանուհի»։
  • 2000 — «Բալթիկայի տուն» X միջազգային փառատոնի ժյուրիի հատուկ մրցանակ «Դերասանական զուգերգի համար» «Մարինա Նեյոլովայի» հետ։
  • 2002 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2002 թվականի «Լավագույն դերասանուհի»։
  • 2003 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2003 թվականի «Լավագույն դերասանուհի»։
  • 2003 — Ռուսական կինոփառատոնի «Սիրել ռուսերեն» մրցանակը — «Ամենաէլեգանտ դերասանուհին»։
  • «Իմ խորթ եղբայր Ֆրանկենշտեյնը» ֆիլմի համար՝
  • 2004 — «Կինոտավր» Ռուսական բաց կինոփառատոնի նախագահական խորհրդի մրցանակ «Դերասանական անսամբլի համար»[59]։
  • 2005 — 2004 թվականի «Ոսկե արծիվ» ազգային կինոմրցանակի դափնեկիր «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում։
  • 2004 — «Գելափ Մեդիա» հարցում «Յոթ օր» ամսագրի պատվերով — 2004 թվականի «Լավագույն դերասանուհի»։
  • 2013 — Կինոյի և հեռուստատեսության պրոդյուսերների ասոցիացիայի մասնագիտական մրցանակ հեռուստատեսային կինոյի ոլորտում (Ապկիտ) «հեռուստատեսային ֆիլմի / սերիալի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում («Ժուկով» հեռուստասերիալ)[60]։
  • «Ամենալավ օրը» ֆիլմի համար՝
  • 2017 — 2016 թվականի «Ոսկե արծիվ» ազգային կինոմրցանակի դափնեկիր «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում[61]։
  • 2024 — «Ոսկե արծիվ» 2023 թվականի «Հեռուստատեսության լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում («Շնիկով տիկինը»)։

Վավերագրական ֆիլմեր և հեռուստահաղորդումներ

  • «Ելենա Յակովլևա․, «ԻնտերԼենոչկա»» («Առաջին ալիք», 2011)[62][63]
  • «Ելենա Յակովլևա․, «Կինը եզրին»» («ՏՎ Ցենտր», 2016)[64]
  • «Ելենա Յակովլևա․, «Դեբյուտից մինչև համառուսաստանյան ճանաչում»» («Միր», 2021)[65]

․

․

․

․

․

  1. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 14 января 2002 года № 34 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». kremlin.ru. Официальный сайт Президента Российской Федерации. Արխիվացված օրիգինալից 2018-06-12-ին. Վերցված է 2013-02-16-ին.
  2. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 6 июня 2001 года № 655 «О присуждении Государственных премий Российской Федерации в области литературы и искусства 2000 года» // ru.wikisource.org
  3. ↑ Автор и ведущий: Борис Корчевников. Видео. Программа «Судьба человека». «Судьба Елены Яковлевой» (выпуск от 19 января 2018 года) Արխիվացված է Նոյեմբեր 9, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт телеканала «Россия-1» // russia.tv
  4. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Судьба человека на russia%tv2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  5. ↑ Автор и ведущая: Оксана Пушкина. Видео. Программа «Зеркало для героя. Елена Яковлева» (выпуск от 8 апреля 2016 года). Официальный сайт телекомпании «НТВ» // ntv.ru (8 апреля 2016 года)
  6. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Судьба человека на russia%tv4» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  7. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Зеркало для героя на ntv%ru3» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  8. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Зеркало для героя на ntv%ru2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  9. ↑ Елена Яковлева: «Первой моей ролью был крик за кулисами». — Знаменитая актриса рассказала о секретах творческой и семейной жизни Արխիվացված է Մայիս 1, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Комсомольская правда» // kp.ru (27 февраля 2014 года)
  10. ↑ Биографический документальный фильм «Елена Яковлева. ИнтерЛеночка» Արխիվացված է Հոկտեմբեր 29, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт «Первого канала» // 1tv.ru (2 октября 2011 года)
  11. ↑ ГИТИС. Актёрский факультет. Наши выпускники (1950 — настоящее время) Արխիվացված է Նոյեմբեր 25, 2020 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт Российского института театрального искусства — ГИТИСа // gitis.net
  12. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Зеркало для героя на ntv%ru4» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  13. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Судьба человека на russia%tv3» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  14. ↑ Елена Яковлева: «Я не любимица Галины Волчек. У нас были хорошие, уважительные отношения» (+ аудио. Радио «КП». Елена Яковлева: «Решение уйти из театра зрело давно, но я оттягивала») Արխիվացված է Նոյեմբեր 16, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Комсомольская правда» // kp.ru (18 ноября 2011 года)
  15. ↑ Александр Ярошенко. Современница. Монолог актрисы Елены Яковлевой, записанный в дни наводнения в Приамурье Արխիվացված է Նոյեմբեր 5, 2016 Wayback Machine-ի միջոցով:. «Российская газета» // rg.ru (10 октября 2013 года)
  16. ↑ Анжелика Заозёрская. «Сердце не камень»: 5 трагических героинь Елены Яковлевой Արխիվացված է Նոյեմբեր 9, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Вечерняя Москва» // vm.ru (5 марта 2014 года)
  17. ↑ Елена Яковлева рассказала о пробах к картине «Интердевочка» (видео). Актриса устроила свой творческий вечер в Киеве Արխիվացված է Ապրիլ 7, 2014 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Сегодня» (Украина) // segodnya.ua (12 февраля 2014 года)
  18. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «autogenerated8» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  19. ↑ Анна Велигжанина (2011-12-01). «Александра Маринина: «Каменская-7»? Я не против!»» (ռուսերեն). Газета «Комсомольская правда» // kp.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2017-02-13-ին. Վերցված է 2017-06-10-ին.
  20. ↑ Новости. 23 марта в спектакле «Играем… Шиллера!» роль Марии Стюарт вновь исполнит Елена Яковлева! Официальный сайт Московского театра «Современник» // sovremennik.ru (21 марта 2018 года)
  21. ↑ Приглашённые артисты. Елена Яковлева. Биография, роли в театре, фотографии Արխիվացված է Նոյեմբեր 9, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт Московского театра «Современник» // sovremennik.ru
  22. ↑ «Президент утвердил новых советников по культуре». «Правда.Ру» // pravda.ru. 2008-03-19. Արխիվացված օրիգինալից 2015-04-02-ին.
  23. ↑ Наталия Маргиева (2011-07-21). «Медведев исключил из совета по культуре и искусству Михалкова и Пиотровского». «Комсомольская правда» // kp.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2015-07-21-ին.
  24. ↑ «Защита животных — это и защита людей». «Новая газета» // novayagazeta.ru. 2004-01-29. Արխիվացված օրիգինալից 2021-01-22-ին.
  25. ↑ Денис Зинченко (2014-05-16). «Елена Яковлева: Проституцию надо легализовать». Газета «Собеседник» // sobesednik.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2015-04-02-ին.
  26. ↑ «Хроника: театр во время боевых действий. Месяц 11». Театр (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023-01-17-ին. Վերցված է 2023-01-17-ին.
  27. ↑ «ЯКОВЛЕВА Елена Алексеевна - биография, досье, активы». Война и санкции (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023-05-30-ին. Վերցված է 2023-05-30-ին.
  28. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 1 апреля 1999 года № 408 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Արխիվացված է Նոյեմբեր 11, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով: // bestpravo.com
  29. ↑ С. А. Юлин Արխիվացված է Նոյեմբեր 5, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով: // ez.chita.ru (Энциклопедия Забайкалья).
  30. ↑ Муж Елены Яковлевой откровенно рассказал о жене и конфликте в «Современнике» (Валерий Шальных. Коллекция. «Караван историй»). // 7days.ru (6 мая 2013 года)
  31. ↑ Елена Яковлева и Валерий Шальных: «Это счастье, что мы до сих пор не развелись». У супружеской пары хрустальная свадьба — 15 лет со дня бракосочетания Արխիվացված է Նոյեմբեր 16, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Комсомольская правда» // kp.ru (3 марта 2005 года)
  32. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «autogenerated102» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  33. ↑ «Какой красавчик!» Елена Яковлева показала сына без татуировок. — Актриса поздравила Дениса с днём рождения Արխիվացված է Նոյեմբեր 9, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. // 7days.ru (8 ноября 2019 года)
  34. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «autogenerated83» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  35. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «autogenerated84» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  36. ↑ «Спектакль «Играем… Шиллера!». Сценический вариант трагедии Ф. Шиллера «Мария Стюарт» в постановке Римаса Туминаса. Премьера состоялась 1 марта 2000 года». Официальный сайт Московского театра «Современник» // sovremennik.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-05-12-ին. Վերցված է 2013-02-14-ին. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |deadlink= (օգնություն)
  37. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «О возвращении в «Современник» на sovremennik%ru2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  38. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Биография на sovremennik%ru2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  39. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ ««Играем… Шиллера!» на sovremennik%ru2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  40. ↑ Антрепризный спектакль «Бумажный брак» по пьесе Ганны Слуцки и Сергея Бодрова-старшего. Режиссёр — Александр Огарёв. Информация о спектакле, видеоролик, фотографии Արխիվացված է Սեպտեմբեր 21, 2020 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт Международного театрального агентства «Арт-Партнёр XXI» (Москва) // artpartner.ru
  41. ↑ Антрепризный спектакль «Территория любви» по пьесе Майкла Кристофера. Режиссёр — Владимир Панков. Информация о спектакле, видеоролик, фотографии Արխիվացված է Մայիս 11, 2020 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт Международного театрального агентства «Арт-Партнёр XXI» (Москва) // artpartner.ru
  42. ↑ Ольга Свистунова. Елена Яковлева предстанет перед зрителями в новой театральной роли. — Народная артистка России сыграет главную роль в спектакле «Кто боится Вирджинии Вульф?» Արխիվացված է Նոյեմբեր 13, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով: Информационное агентство России «ТАСС» // tass.ru (6 июля 2015 года)
  43. ↑ Мария Юрченко. Не так страшен Олби, как его играют. — На сцене театра «Содружество актёров Таганки» показали антрепризный спектакль «Кто боится Вирджинии Вульф?» по Эдварду Олби. Летнюю премьеру представили режиссёр Владимир Панков, студия «SounDrama» и театральное агентство «Арт-партнёр XXI» Արխիվացված է Նոյեմբեր 12, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Культура» // portal-kultura.ru (14 июля 2015 года)
  44. ↑ «Будильник. Детективная история о пропаже писем зрителей (1986) — YouTube». Արխիվացված օրիգինալից 2022-06-24-ին. Վերցված է 2022-06-24-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 63 (օգնություն)
  45. ↑ Антонина Крюкова (2000-09-14). «Желания женщины остаются за кадром». Газета Труд // trud.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018-04-01-ին. Վերցված է 2018-03-31-ին.
  46. ↑ Ведущие: Дмитрий Дибров и Дмитрий Губин. Видео. Программа «Временно доступен. Елена Яковлева» (выпуск от 6 марта 2011 года; продолжительность — 00:51:48) Արխիվացված է Նոյեմբեր 9, 2019 Wayback Machine-ի միջոցով:. Официальный сайт телекомпании «ТВ Центр» // tvc.ru
  47. ↑ Три дня из жизни Елены Яковлевой Արխիվացված է Հոկտեմբեր 22, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:. // elena-yakovleva.ru
  48. ↑ «Право на встречу» с Еленой Яковлевой Արխիվացված է Հոկտեմբեր 22, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով:. Газета «Комсомольская правда» в Уфе // ufa.kp.ru (21 февраля 2013 года)
  49. ↑ О чём будет программа Елены Яковлевой «Право на встречу»? Արխիվացված է Հոկտեմբեր 22, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով: Газета «Аргументы и факты» // aif.ru (02 марта 2013 года)
  50. ↑ ««Интер» не даёт зрителям «Права на встречу»». Сайт «Медианяня» // mediananny.com. 2012-12-14. Արխիվացված օրիգինալից 2022-02-27-ին. Վերցված է 2018-06-07-ին.
  51. ↑ Русский драматический театр: энциклопедия / Под общ. ред. М. И. Андреева, Н. Э. Звенигородской, А. В. Мартыновой и др. — М.: Большая российская энциклопедия, 2001. — 568 с.: ил. — ISBN 5-85270-167-X.
  52. ↑ «Указ Президента Российской Федерации декабря 1995 года № 1325 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». kremlin.ru. Официальный сайт Президента Российской Федерации. Արխիվացված օրիգինալից 2021-01-16-ին. Վերցված է 2013-02-16-ին.
  53. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «autogenerated23» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  54. ↑ Москва, Кремль, Екатерининский зал. Церемония вручения Государственных премий и премий Президента. Արխիվացված է Հոկտեմբեր 29, 2013 Wayback Machine-ի միջոցով: // archive.kremlin.ru (12 июня 2001 года)
  55. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «34-20022» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  56. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 14 апреля 2006 года № 368 "О награждении государственными наградами Российской Федерации работников государственного учреждения культуры города Москвы «Московский театр „Современник“»" // ru.wikisource.org
  57. ↑ Победители V Международного кинофестиваля «Закон и общество». Արխիվացված է Մարտ 28, 2012 Wayback Machine-ի միջոցով: // detectivefest.ru
  58. ↑ «Победители конкурса «ТЭФИ—2004»». Фонд «Академия российского телевидения» // tefi.ru — Национальный телевизионный конкурс «ТЭФИ». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-16-ին. Վերցված է 2013-10-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  59. ↑ «Призёры Открытого российского кинофестиваля «Кинотавр» (2004 год)». // kinotavr.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-23-ին. Վերցված է 2013-11-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  60. ↑ «Лауреаты Профессионального приза Ассоциации продюсеров кино и телевидения в области телевизионного кино 2012». // rusproducers.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-04-16-ին. Վերցված է 2014-04-26-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  61. ↑ «Лауреаты «Золотого орла 2017»: «Рай» — лучший фильм года». «The Hollywood Reporter Russia» // thr.ru. 2017-01-27. Արխիվացված օրիգինալից 2017-01-28-ին. Վերցված է 2017-01-28-ին.
  62. ↑ ««Елена Яковлева. ИнтерЛеночка». Документальный фильм». www.1tv.ru (ռուսերեն). Первый канал. 2011-03-06. Արխիվացված օրիգինալից 2021-08-03-ին. Վերցված է 2021-08-03-ին.
  63. ↑ ««Елена Яковлева. ИнтерЛеночка». Документальный фильм». www.1tv.com (ռուսերեն). Первый канал. 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2021-10-31-ին. Վերցված է 2021-10-31-ին.
  64. ↑ ««Елена Яковлева. Женщина на грани». Документальный фильм». www.tvc.ru (ռուսերեն). ТВ Центр. 2016. Արխիվացված օրիգինալից 2021-08-03-ին. Վերցված է 2021-08-03-ին.
  65. ↑ ««Елена Яковлева. От дебюта до всероссийского признания». Телепередача». mirtv.ru (ռուսերեն). Мир. 2021-03-06. Արխիվացված օրիգինալից 2021-09-24-ին. Վերցված է 2021-09-24-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Astxik_Eganyan/Ավազարկղ&oldid=9685626» էջից