«hob» բառը հին անգլերենում նշանակում է փոքրիկ, ուրախ էլֆ կամ փերի։ Որոշ ընթերցողներ «hobbit» բառը կապում էին «rabbit» («ճագար») անգլերեն բառի հետ, կամ նույնիսկ «լատ. homo» + «rabbit», այսինքն՝ «մարդ-ճագար»։ Սակայն Թոլքինը այդ տարբերակը բացառեց իր ընթերցողներին ուղղված նամակներում[1]։
Հոբիթները կարճահասակ ժողովուրդ են՝ մարդու հասակի կեսով (մոտավորապես 90 սմ)։ Ի տարբերություն Թզուկների՝ հոբիթները չունեն մորուք։ Նրանք հագնում են վառ գույնի զգեստներ (հիմնականում դեղին և կանաչ), կոշիկներ չեն հագնում, քանի որ նրանց ոտքերն ունեն հաստ մաշկ և խիտ մազածածկույթ։ Գլխի մազերը շատ են և գանգուր։ Ձեռքերի մատները երկար են, դեմքերը՝ ծիծաղկոտ և ուրախ. նրանք ծիծաղում են բավականին շատ, մանավանդ ճաշից հետո (որը նրանք ունենում են օրվա մեջ երկու անգամ)։ Հոբիթները կարողանում են արագ անհետանալ և անձայն տեղաշարժվել, նաև առանց վրիպելու օգտվում են նետից և աղեղից։