Jump to content

Սերգեյ Միրոնով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Միրոնով
Сергей Миронов
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 14, 1953(1953-02-14) (71 տարեկան)
ԾննդավայրՊուշկին, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Կրոնուղղափառություն
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի պետական լեռնահանքային ինստիտուտ, Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան, Ռուսաստանի պետական ծառայության ակադեմիա, Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ, պետական գործիչ և Պետական Դումայի անդամ
Զբաղեցրած պաշտոններChairman of the Federation Council of Russia?, Պետական Դումայի անդամ, Պետական Դումայի անդամ, Պետական Դումայի անդամ, Chairman of the Federation Council of Russia? և Ֆեդերացիայի խորհրդի անդամ
ԿուսակցությունԱրդար Ռուսաստան և Ռուսաստանի կյանքի կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
Անդամություն7th State Duma of the Russian Federation?, 6th State Duma of the Russian Federation?, Ռուսաստանի Դաշնության 5-րդ գումարման Դաշնային ժողովի Պետական ​​դումա, Legislative Assembly of Saint Petersburg?, Դաշնային Խորհուրդ և 8th State Duma of the Russian Federation?
Կայքmironov.ru
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Sergey Mikhailovich Mironov Վիքիպահեստում

Սերգեյ Միխայլովիչ Միրոնով (ռուս.՝ Сергей Михайлович Миронов, փետրվարի 14, 1953(1953-02-14), Պուշկին, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական և կուսակցական գործիչ։ Ռուսաստանի 6-րդ և 7-րդ գումարումների պետական դումայի պատգամավոր։ Ղեկավարում է Արդար Ռուսաստան կուսակցությունը և այդ կուսակցության խմբակցությունը պետդումայում[1]։ 2001-2011 թվականներին եղել է ռուսական խորհրդարանի վերին պալատի՝ Դաշնային խորհրդի նախագահը։ 2012 թվականին Ռուսաստանում անցկացված նախագահական ընտրություններում ստացել է քվեների ընդամենը 3,86 տոկոսը[2]։

2014 թվականի մարտին Միրոնովը ներառվել է Արևմուտքի պատժամիջոցներին ենթակա անձանց ցանկում՝ ղրիմյան ճգնաժամին իր ենթադրական ուղղակի կամ անուղղակի մասնակցության պատճառով[3][4][5]։ Այդ նույն տարվա հուլիսի 25-ին՝ Դոնբասում հակամարտության բորբոքման շրջանում[6], Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարարությունը քրեական գործ է հարուցել նրա նկատմամբ՝ զինյալ ապստամբներին ֆինանսական աջակցություն տրամադրելու կասկածի հիման վրա[7][8][9][10][11][12]։

Սերգեյ Միրոնովը Ռուսաստանի մարզական զբոսաշրջության (տուրիզմի) ֆեդերացիայի նախագահն է[13]։

  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար III աստիճանի շքանշան[14]
  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար IV աստիճանի շքանշան (2018 թվական)[15]
  • «Ռուսական նավատորմի 300-ամյակը» հոբելյանական մեդալ[16]
  • «Ի հիշատակ Սանկտ Պետերբուրգի 300-ամյակի» հոբելյանական մեդալ (2003 թվական)
  • «Ի հիշատակ Կազանի 1000-ամյակի» հոբելյանական մեդալ (2005 թվական)
  • Պերուի «Վաստակի համար» շքանշանի մեծ խաչի ասպետ (Պերու, 2005)[17][18][19]
  • Պատվո շքանշան (Հարավային Օսիա, 2009 թվական)[20]
  • Սուրբ Սերգիյ Ռադոնեժսկու I աստիճանի շքանշան (Ռուսաստանի ուղղափառ եկեղեցի, 2008 թվական)[21]
  • Սուրբ Սերգիյ Ռադոնեժսկու II աստիճանի շքանշան (Ռուսաստանի ուղղափառ եկեղեցի, 2003 թվական)[22]
  • ԱՊՀ-ի միջխորհրդարանական վեհաժողովի «Համագործակցությում» շքանշան[23]
  • «Մարտական համագործակցության համար» մեդալ (Ռուսաստանի ներքին գործերի նախարարություն, 2005 թվական)[24]
  • Սուրբ Միքայելի I աստիճանի շքանշան (2014 թվական, Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետություն)[25][26]
  • «Ղրիմի և Սոաստոպոլի ազատագրման համար» մեդալ (2014 թվական)[27]
  • Վեց անգամ պարգևատրվել է անձնական զենքով՝ տարբեր տեսակի ատրճանակներով, նագանով[28][29]։

Պատվավոր կոչումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Միրոնովին պատվավոր դոկտորի կամ պրոֆեսորի կոչում են շնորհել՝

  • Նիժնի Նովգորոդի պետհամալսարանը (2005)[30]
  • Բաշկիրական պետհամալսարանը(2006)[31]
  • Հայաստանի գիտությունների ակադեմիան[32]
  • Почётный доктор Российского государственного социального университета[33]
  • Մոնղոլիայի պետական գիտատեխնիկական համալսարանը[34]
  • Հեռավոր Արևելքի հաղորդակցության ուղիների պետական համալսարանը[34]
  • Մոլդովայի սլավոնական համալսարանը (2007)[35]
  • Խակասիայի պետհամալսարանը[36]
  • Պետծառայության հյուսիսարևմտյան ակադեմիան (2004 թվական)[37]
  • Հարավ-ուրալյան համալսարանը (2003 թվական)[38]
  • Պերմի պետական տեխնիկական համալսարանը[34]
  • Բրյանսկի պետհամալսարանը[39]
  • Մոսկվայի մանկավարժական պետհամալսարանը (2007 թվական)[40]
  • Անտառային գործի մոսկովյան պետհամալսարանը (2006)[41]
  • 2006 թվականին Սերգեյ Միրոնովին շնորհվել է Մախաչկալայի պատվավոր քաղաքացու կոչում[34]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Миронов Сергей Михайлович». Государственная Дума (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  2. «Официальные результаты выборов президента РФ 4 марта 2012 года « Субъективные новости». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  3. «EU sanctions list includes Russian commanders, Crimea PM». Reuters. 2014 թ․ մարտի 17. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 18-ին.
  4. www.whitehouse.gov
  5. «Ukraine-related Designations». US Department of Treasury. 2014 թ․ մարտի 20.
  6. «Ukraine crisis: Timeline». BBC News. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  7. «The Ministry of Internal Affairs of Ukraine initiated proceedings against the leader of "Just Russia" Mironov for financing of terrorists». NEWS.PN. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  8. «Executive Order - Blocking Property of Additional Persons Contributing to the Situation in Ukraine». The White House - Office of the Press Secretary.
  9. «Treasury Sanctions Russian Officials, Members Of The Russian Leadership's Inner Circle, And An Entity For Involvement In The Situation In Ukraine». US Department of the Treasury.
  10. Specially Designated Nationals List (SDN)
  11. Shuklin, Peter (2014 թ․ մարտի 21). «Putin's inner circle: who got in a new list of US sanctions». liga.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 20-ին.
  12. President of The United States (2016 թ․ մարտի 19). «Ukraine EO13661» (PDF). Federal Register. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 20-ին.
  13. «Решения ТССР, ФСТ». www.tssr.ru. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  14. «Указ Президента Российской Федерации от 14.02.2008 № 195». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  15. Участники церемонии вручения государственных наград
  16. Миронов Сергей Михайлович // Официальный сайт Совета Федерации
  17. Сергей Миронов и его перуанский коллега одинаково скептически оценивают результаты сотрудничества с МВФ
  18. Сергей Миронов награждён перуанским орденом почёта
  19. «Ордена по разнарядке». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ ապրիլի 30-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 10-ին.
  20. «Указ Президента Республики Южная Осетия от 9 октября 2009 года «О награждении Орденом Почета Миронова С. М.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
  21. Святейший Патриарх Алексий наградил председателя Совета Федерации орденом прп. Сергия Радонежского I степени.
  22. «Сергей Миронов награждён орденом Преподобного Сергия Радонежского». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  23. «Постановление Совета МПА СНГ 13.05.2007 № 19». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 8-ին.
  24. Министр внутренних дел вручил награды членам Совета Федерации.
  25. Захарченко вручил Миронову орден ДНР / БЛОКНОТ
  26. «Глава ДНР Александр Захарченко наградил Сергея Миронова орденом» (ռուսերեն). Официальный сайт пресс-центра Правительства и Народного Совета ДНР. 2015 թ․ դեկտեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 2-ին.
  27. «Медаль за освобождение Севастополя и Крыма получили: Путин, Газманов, Чалый, Шойгу и ещё 128 человек». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 11-ին.
  28. Досье на Миронова С. М. (Аргументы и Факты)
  29. Зачем Миронову три пистолета?
  30. Сергей Миронов стал почётным доктором Нижегородского университета. Արխիվացված 2015-11-17 Wayback Machine / 31.10.2005
  31. Сергею Миронову вручена мантия доктора Башкирского университета.
  32. «Председатель Совета Федерации России Сергей Миронов сегодня удостоен звания почётного доктора Национальной Академии Наук Армении». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  33. «РГСУ: Почётные доктора». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  34. 34,0 34,1 34,2 34,3 «Поздравления и награждения». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  35. Создание на базе Славянского университета молдо-российского вуза — реальная перспектива.
  36. «В День знаний Сергей Миронов посетил учебные заведения Хакасии». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 10-ին.
  37. Сергею Миронову вручена мантия почетного профессора Северо-Западной Академии госслужбы
  38. С. Миронов: «Не ставьте двоек»
  39. «Миронов стал профессором БГУ». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  40. Почетные профессора Университета
  41. «Миронов Сергей Михайлович». Московский государственный университет леса. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 13-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Миронов С. М. Обгон по левому ряду: уроки политической борьбы. — М.: ОЛМА Медиа Групп, 2012. — 224 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-373-04745-6

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Միրոնով» հոդվածին։