Օտմար Վալտեր

Օտմար Վալտեր
Քաղաքացիությունը	Գերմանիա
Ծննդյան ամսաթիվ	մարտի 6, 1924 կամ մարտի 3, 1924
Ծննդավայր	Կայզերսլաուտերն, Ռայնլանդ Պֆալց
Մահվան ամսաթիվ	հունիսի 16, 2013 (89 տարեկան)
Մահվան վայր	Կայզերսլաուտերն, Ռայնլանդ Պֆալց, Գերմանիա
Հասակ	177 սանտիմետր
Քաշ	77 կիլոգրամ
Դիրք	հարձակվող
Պարգևներ

Օտմար Վալտեր (գերմ.՝ Ottmar Kurt Herrmann Walter;մարտի 6, 1924(1924-03-06)^[1]^[2] կամ մարտի 3, 1924(1924-03-03), Կայզերսլաուտերն, Ռայնլանդ Պֆալց^[3] - հունիսի 16, 2013(2013-06-16)^[1], Կայզերսլաուտերն, Ռայնլանդ Պֆալց, Գերմանիա^[3]), ԳՖՀ ֆուտբոլի հավաքականի և «Կայզերսլաուտերն» ակումբների ֆուտբոլիստ։ Ռմբարկու, որը գործում էր ձախ եզրում և հարձակման կենտրոնում։ 1954 թվականի աշխարհի չեմպիոն։ Գերմանացի ֆուտբոլիստ Ֆրից Վալտերի կրտսեր եղբայրը, ով 1954 թվականի Աշխարհի առաջնությունում եղել է ազգային թիմի կապիտան և հարձակվող։

Կենսագրություն

Օտմար Վալտերը ծնվել է 1924 թվականի մարտի 6-ին՝ Կայզերսլաուտերնում։ 1940 թվականին սկսել է խաղալ «Կայզերսլաուտերն» ակումբի ձախ եզրային հարձակվողի դիրքում, որտեղ կիսապաշտպանի դիրքում խաղում էր նրա ավագ եղբայրը՝ Ֆրիդրիխ (Ֆրից) Վալտերը։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում՝ 1942 և 1943 թվականներին, էպիզոդիկ ֆուտբոլ է խաղացել «Կուկսխաֆեն» և «Խոլշթայն» ծովափնյա քաղաքների թիմերում, քանի որ նա ծառայում էր Նացիստական Գերմանիայի ռազմածովային նավատորմում։

Պատերազմի ավարտից հետո վերադարձել է հարազատ ակումբ, որտեղ խաղացել է մինչև կարիերայի ավարտը։ 1950-1955 թվականներին Գերմանիայի հավաքականի կազմում անցկացրել է 20 խաղ, որոնցում խփել է 10 գոլ^[4]։ Նրանց թվում է 4 գոլ, որոնք խփվել են 1954 թվականի աշխարհի առաջնության շրջանակներում, որտեղ Գերմանիան հաղթել է, այդ թվում՝ երկու գոլը կիսաեզրափակիչում՝Ավստրիայի հավաքականի դեմ խաղում (6:1)։

20-րդ դարում եթե Ֆրից Վալտերը համարվել է Գերմանիայի մեծագույն ֆուտբոլիստ, ապա Օտտմարի կերպարը մասնագետների շրջանում ստվերային էր․ սա հիմնականում պայմանավորված էր Օտտմարի համեմատաբար քիչ խաղերով հավաքականում։ Այնուամենայնիվ, ակումբի և Կայզերսլաուտերնի երկրպագուների համար Օտմար Վալտերը ոչ պակաս նշանակալից լեգենդ է, քան իր ավագ եղբայրը։ Դեռ պատերազմ գնալուց առաջ նա Գերմանիայի առաջնության 45 խաղում կարողացել է խփել 41 գոլ։ Իսկ հետո նրա դիրքերը նույնիսկ բարելավվեցին․ «Կայզերսլաուտերնի» 275 խաղերում Օտմարը խփեց 295 գոլով, այսինքն՝ նա միջինում մեկ խաղում մեկ գոլից ավել է խփել։

Ծանր վնասվածք ստանալով՝ 1956 թվականին Օտմարը ավարտեց ֆուտբոլիստի կարիերան (չնայած այդ տարի հասցրեց ևս մեկ խաղ խաղալ Գերմանիայի երկրորդ հավաքականի կազմում և նույնիսկ հաջողվեց գոլ խփել)։ 1958 թվականին նա պաշտոնապես հայտարարեց իր կարիերայի ավարտի մասին։

Երկար ժամանակ զբաղվել է գազալցակայանի աշխատանքով, որը վարձակալել էր 1954 թվականին։ 1954 թվականին իր բիզնեսը ձախողելուց հետո 1969 թվականին ինքնասպանության փորձ է կատարել^[5]։ Հետագայում նա ասել է, որ դա ընդամենը անհաջողության նկատմամբ տագնապային արձագանք է եղել^[6]։

2004 թվականինն՝ Օտմարի ծննդյան 80-ամյակի կապակցությամբ, Կայզերսլաուտերնի Ֆրից Վալտեր մարզադաշտի հյուսիսային տրիբունան անվանակոչվեց «Օտմար Վալտերի տրիբունա»։

Ձեռքբերումներ

Աշխարհի չեմպիոն (1) 1954
Գերմանիայի չեմպիոն (1) 1951, 1953
Օբերլիգայի պատմության «Հարավ-արևմուտք» լավագույն ռմբարկու՝ 295 գոլ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Discogs — 2000.
↑ ^2,0 ^2,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #1031166416 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ «Boyd, Sir Alexander Walter, (born 16 June 1934)». Oxford University Press. 2007 թ․ դեկտեմբերի 1. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
↑ Heinrich, Jürgen. Fußball — Erfolgsgarant für Pay-TV?. Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften. էջեր 100–112. ISBN 978-3-531-14594-5.
↑ Bitter, Jürgen. Deutschlands Fußball Nationalspieler, Sportverlag, 1997, p. 523.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օտմար Վալտեր» հոդվածին։

[_eae2b23a25817bc8-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Discogs — 2000.

[_5d3842e1e1fc8994-2] 2,0 ^2,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.

[_3fface97b9da8a13-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #1031166416 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[4] «Boyd, Sir Alexander Walter, (born 16 June 1934)». Oxford University Press. 2007 թ․ դեկտեմբերի 1. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)

[5] Heinrich, Jürgen. Fußball — Erfolgsgarant für Pay-TV?. Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften. էջեր 100–112. ISBN 978-3-531-14594-5.

[Bitter_p.523-6] Bitter, Jürgen. Deutschlands Fußball Nationalspieler, Sportverlag, 1997, p. 523.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]