Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ամ•րոց

Ստուգաբանություն

բնական ամուր տեղ, ամրություն, պնդոց ◆ Ու միշտ ուրախ, հաղթանակով իր ամրոցն է դառնում նա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Վաղը այս պահին կլուսավորվեն ամրոցի բուրգերը։ (Ավետիք Իսահակյան)
արհեստական կերպով ամրացրած դիրք կամ ռազմական կառուցվածք՝ թշնամու հարձակումներից պաշտպանվելու համար, բերդ, ամրություն
(հնց․) իշխանի՝ ֆեոդալի ամրացված շինություն, դղյակ ◆ Ահա մեծի ապարանքը Ու ամրոցը կիսավեր։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) անհաղթահարելի դժվարություն՝ արգելք
(փխբ․) աննվաճ երկիր՝ տերություն
տե՛ս ամբրոց
Ախալցխա՝ փականք, կեղպեք
(ճրտրպ․) (շին․) հաստատուն կառուցվածքներով վաղօրոք ամրացված, մշտական կայազորով ռազմական հենակետ

Բաղադրյալ բառեր
ամրոցաբնակ ամրոցական ամրոցակիր ամրոցաձև ամրոցամերձ ամրոցային ամրոցաշինական ամրոցաշինարարություն ամրոցաշինություն ամրոցապահ ամրոցապարիսպ ամրոցապետ ամրոցատեր ամրոցիկ

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։