իզուր
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iˈzuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•զուր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ապարդյուն կերպով, առանց ցանկացած արդյունքին հասնելու ◆ Խնձորենու տակ իզուր փնտրեցի թաշկինակս։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Իզուր կանցնի թե քո աղաչանքը և թե խնդիրքը։
- անտեղի, ավելորդ տեղը, անհարկի ◆ Մարդիկ որ կարծես իզուր են կրում կոչումը մարդու։ Եղիշե Չարենց ◆ Սխալվում ենք, այդ անունը իզուր են կպցրել մեզ։ (Րաֆֆի) ◆ Աթա ապերն այդ խոսքն իզուր ասաց։ (Ակսել Բակունց)
- ոչ իրավացիորեն, հանիրավի ◆ Էնքան իզուր հաց ուտող կա։ (Ակսել Բակունց)
- աննպատակ կերպով, չպատճառաբանված, որևէ նպատակով կամ բանական պատճառով չհիմնավորված
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- զուր, ապարդյուն, վայրապար, ընդունայն
- (հնց․) ընդվայր, տարապարտ, տարապարտուց
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Իզուր տեղը - նույնն է՝ իզուր ◆ Իզուր տեղը մայրիկը իրեն կգցի նրա առաջ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինչու իզուր տեղը մեռնել։ (Րաֆֆի)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։