შინაარსზე გადასვლა

კეიკო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
იმპერატორი კეიკო
景行天皇
იაპონიის იმპერატორი
მმართ. დასაწყისი: 71
მმართ. დასასრული: 130
წინამორბედი: სუინინი
მემკვიდრე: სეიმუ
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 12
გარდ. თარიღი: 130
მამა: იმპერატორი სუინინი

იმპერატორი კეიკო (იაპონ. 景行天皇; დ. 12 — გ. 130) — იაპონიის იმპერატორი [1] მემკვიდრეობის ტრადიციული წესის მიხედვით. [2] ისტორიკოსები იმპერატორ კეიკოს მოიხსენიებენ, როგორც ლეგენდარულ პიროვნებას.

იმპერატორის ცხოვრების და მმართველობის წელი უცნობია.[3] ადრეული ხანის იმპერატორების პირობითი სახელები არ იყო მიღებული „ტრადიციული წესით“ იმპერატორ კამუს მმართველობამდე, რომელიც იამატოს დინასტიის 50-ე მონარქი იყო.[4]

ისტორიკოსების აზრით კეიკო უდავოდ ლეგენდის ნაწილია. კოძიკი მის შესახებ მარტო სახელს და გენეოლოგიას წერს.

მეუღლეები და შვილები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

იმპერატორ კეიკოს 2 მეუღლე და 8 ხარჭა ჰყავდა.

  • იმპერატორის პირველი მეუღლე ჰარიმა ნო ინაბი ონ ოირაცუმე, რომელიც პრინც კუსიცუნოვაკეს, პრინც ოუსუს და პრინც ტაკერუს (იმპერატორ ტიუმაის მამა) იყო;
  • იმპერატორის მეორე მეუღლე იასაკაირიჰიმე, რომელიც კეიკოს 12 შვილის დედა იყო: იმპერატორი სეიმუ, პრინცი იოკირიჰიკო, პრინცი ოსინოვაკე, პრინცი ვაკაიამატონეკო, პრინცი ოსუვაკე, პრინცესა ნუნოსინოჰიმე, პრინცესა იოკირიჰიმე, პრინცესა კაგოიორიჰიმე, პრინცესა კაგოიორიჰიმე, პრინცი ისაკირიჰიკო, პრინცი კიბინეოჰიკო, პრინცესა ტაკაგირიჰიმე და პრინცესა ოტოჰიმე;
  • მუძუჰანოირატუმე, რომელიც პრინცესა იონონოს დედა იყო;
  • იკავაჰიმე, რომელიც პრინც კამუკუშის და ინასეირიჰიკო დედა იყო;
  • აბე ნო ტაკადაჰიმე, რომელიც პრინც ტაკეკუნიკორივაკეს დედა იყო;
  • ჰიმუკა ნო კამინაგაუტანე, რომელიც პრინც ჰიმუკა ნო სოცუჰიკოს დედა იყო;
  • სონოტაკეჰიმე, რომელიც პრინც კუნიტივაკეს, პრინც კუნისევაკეს და პრინც ტოიოტოვაკეს დედა იყო;
  • ჰიმუკა ნო მიჰაკასიჰიმე, რომელიც პრინც ტოიოკუნივაკეს დედა იყო;
  • ინაბინოვაკაირაცუმე, რომელიც პრინც მავაკას და პრინც ჰიკოჰიტოეს დედა იყო;
  • იგოტჰიმე, რომელიც პრინც იგოტოჰიკოს დედა იყო.
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō), 安寧天皇 (3); retrieved 2011-10-19.
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 4; Brown, Delmer M. (1979). Gukanshō, p. 251; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 89; Nussbaum, Louis-Frédéric. (2002). "Traditional order of Tennō" in Japan encyclopedia, pp. 962-963.
  3. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 29.
  4. Aston, William George. (1896). Nihongi, pp. 109.