სატაცური
| სატაცური | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Asparagus setaceus | |||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||
| |||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||
| Asparagus Tourn. ex L., 1753 | |||||||||||||
| |||||||||||||
სატაცური (ლათ. Asparagus) — მცენარეთა გვარი სატაცურისებრთა ოჯახისა. მრავალწლოვანი, ძალზე დატოტვილი ბალახები, ნახევრად ბუჩქები და ლიანებია. მათი ფოთლები რედუცირებულია ქერქლებად, რომელთა უბეში ჯგუფ-ჯგუფად სხედან ნემსისებრი კლადოდიუმები (სახეცვლილი ღეროები). ზოგ სახეობას ფილოკლადიუმიც აქვს. ნაყოფი კენკრაა. ყვავილი პატარაა, ხშირად ცალსქესიანი,[1] მარტოული ან საგველასებრ ყვავილედში.[2]
300-მდე სახეობა გავრცელებულია ევროპაში, აზიასა და აფრიკაში, უმთავრესად მშრალი ჰავის პირობებში. საქართველოში გვხვდება მხოლოდ 3. სამეურნეო მნიშვნელობა აქვს სამკურნალო სატაცურს (ლათ. Asparagus officinaltis), რომელიც ფართოდაა გავრცელებული და მოჰყავთ როგორც ბოსტნის კულტურა. სატაცურის ზოგი სახეობა (მაგ., ასპარაგუსი) დეკორატიულია,[1] ფართოდ იყენებენ თაიგულებსა და გამწვანებაში.[2]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 134.
- ↑ 2.0 2.1 Левичев И. Г. Спаржа // Большая российская энциклопедия. т. 31. — М., 2016. — стр. 39.