ថ្ងៃពុធរោយផេះ

ថ្ងៃពុធរោយផេះ
	ឈើឆ្កាងដែលសម្គាល់ដោយផេះនៅលើថ្ងាសរបស់អ្នកគោរពបូជា។
ប្រារព្ធដោយ	ព្រះសហគមន៏កាតូលិក
កាលបរិច្ឆេទ	នៅសប្តាហ៍ទីប្រាំពីរមុន បុណ្យចម្លង

ថ្ងៃពុធរោយផេះ គឺជាថ្ងៃបុណ្គឺសំខាន់របស់ គ្រិស្តបរិស័ទ សម្រាប់ការអធិស្ឋាន និង ការតមអាហារ នាពេលចាប់ផ្តើមចូលរដូវសែសិបថ្ងៃ ។

ប្រភពដើម

តាំងពេលពីដើម មានការរំលឹកដល់ការរងទុក្ខលំបាកនិងការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ដោយការរស់នៅដោយបដិសេធខ្លួនឯងមួយរយៈ។ សន្តៈអាថាណាស៊ីអុស នៅឆ្នាំ ៣៣៩ មានអំណរ នៅពេលប្រជាជនក្រុងអ្លេកសានឌ្រា តាមអាហាររយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ លោកបានឃើញពួកគេបានអនុវត្ត នៅក្រុងរ៉ូមនិងកន្លែងផ្សេងៗ។ នៅថ្ងៃពុធរោយផេះពីដើម សម្តេចប៉ាបដើរជើងទទេទៅដល់កន្លែងសន្តី សាប៊ីណានៅក្រុងរ៉ូម “ដើម្បីចាប់ផ្តើមការតមដ៏វិសុទ្ធ, គ្រិស្តបរិស័ទអនុវត្តដូចធ្វើសង្រ្គាម ដែលប្រឆាំង នឹងចិត្តអាក្រក់។

ពិធីសាសនា

ការតមអាហារ

ការតមសាច់ គឺ អាយុ ១៤ ឆ្នាំឡើងទៅ ដោយអនុវត្តដូចតទៅ៖

អាចពិសាបានតែសាច់ត្រីឬសត្វក្នុងទឹក។
ប្រតិបត្តិកិច្ចសទ្ធា ដូចជា ការសូត្រគាំ, ធ្វើដំណើរឈើឆ្កាង, គាល់ព្រះកាយ ជាដើម
ធ្វើកិច្ចការនៃធម៌មេត្តា ដូចជា ជួយអ្នកក្រីក្រ សួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺ។

តមការប្រព្រឹត្តតាមទម្លាប់អត់ល្អ ដូចជា លេងបៀ ឬ ពិសារបារី ឬគ្រឿងស្រវឹង។
ត្រូវចេះសន្សំសំចៃ ឈប់រស់នៅបែបខ្ជីខ្ជាយ។

ការតមអាហារ គឺ អាយុ ១៨ ឆ្នាំដល់អាយុ ៥៩ ឆ្នាំ។ គឺ ឲ្យពិសាឆ្អែតតែមួយពេលបាយ។

ផេះ

ផេះត្រូវប្រសិទ្ធិពរក្នុងអភិបូជា ក្រោយធម្ម ទេសនា។ ផេះដ៏វិសុទ្ធនេះ នឹងត្រូវលាបលើគ្រិស្តបរិស័ទដើម្បីជាសញ្ញានៃការកែប្រែចិត្តគំនិត, ការសងអំពើបាប ការតមអាហារ និងកិច្ចការមនុស្សធម៌។ ផេះ ត្រូវប្រសិទ្ធិពរក្នុងអភិបូជាដំបូងរបស់ថ្ងៃ នេះ។ ប៉ុន្តែផេះនេះអាចរោយបានក្នុងគ្រប់អភិបូជា ក្រោយធម្មទេសនា ហើយសូម្បីតែក្រៅអភិបូជា គ្រប់ពេលដែលគ្រិស្តបរិស័ទត្រូវការ។ តាមធម្មតា លោកបូជាចារ្យ ឬឧបដ្ឋាកអាចរោយផេះដែលជាអនុ អគ្គសញ្ញានេះ ប៉ុន្តែអ្នកជួយពិធីបុណ្យ ឬអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ពិសេស ឬគ្រហស្ថដែលទទួលការ តែងតាំង ក៏អាចរោយផេះបាន ប្រសិនបើលោកអភិបាលវិនិច្ឆ័យហើយថាមានការចំាបាច់។ ផេះនេះ ធ្វើ មកពីស្លឹករ៉ាមដែលយើងប្រើក្នុងថ្ងៃអាទិត្យហែស្លឹកពីឆ្នាំមុន។អាកប្បកិរិយារោយផេះ ជាសញ្ញាអំពីការអន់ថយនិងសេចក្តីស្លាប់ និង សេចក្តីត្រូវការការសង្គ្រោះពី ធម៌ មេត្តាករុណាពីព្រះជាម្ចាស់។ ហើយលើសពីកិច្ចការគ្រាន់តែធ្វើការក្រៅព្រះសហគមន៍បានប្រើផេះ ជា សញ្ញាអំពីការកែប្រែចិត្តគំនិត សម្រាប់រាល់អ្នកបានជ្រមុជទឹក។

ឯកសារយោង