នេវីន
នេវីន | |
|---|---|
| နေဝင်း | |
| ប្រធានគណបក្សកម្មវិធីសង្គមនិយមភូមា | |
| ក្នុងការិយាល័យ ៤ កក្កដា ១៩៦២ – ២៩ តុលា ១៩៥៨ | |
| មុន | ការិយាល័យត្រូវបានបង្កើតឡើង |
| បន្ទាប់ | សៀន ល្វីន |
| ទី៤ ប្រធានាធិបតីភូមា | |
| ក្នុងការិយាល័យ ២ មីនា ១៩៧៤ – ៩ វិច្ឆិកា ១៩៨១ | |
| មុន | វីន មឿង (១៩៦២) |
| បន្ទាប់ | សាន យូ |
| ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន | |
| កើត | ស៊ូ មឿង[១] ១០ កក្កដា ១៩១០ ឬ មីនា ១៩១១ ពោងដាល, ខេត្តប៉េគុ, ភូមាក្រោម, ឥណ្ឌា អង់គ្លេស |
| ស្លាប់ | 5 ធ្នូ 2002 (អាយុ 92 ឆ្នាំ) យុាំងហ្គោន, មីយ៉ាន់ម៉ា |
| កន្លែងបញ្ចុះសព | ផេះបានខ្ចាត់ខ្ចាយចូលទៅក្នុង ទន្លេហ្លាំង |
| សញ្ជាតិ | ភូមា |
| គណបក្សនយោបាយ | គណបក្សកម្មវិធីសង្គមនិយមភូមា |
| ពន្ធភាព | ថាន់ យុន ទិន ទិន ឃិន ម៉ៃថាន់ នីនី ម្យីន៍ យ៉ាដាណា ណាតម៉ី |
| កូន | Kyaw Thein Ngwe Soe Aye Aung Sandar Win Phyo Wai Win Kyemon Win |
| សាលាមាតា | សាកលវិទ្យាល័យរ៉ង់ហ្គូន |
| អាជីព | ឧត្តមសេនីយ៍ អ្នកនយោបាយ |
| ហត្ថលេខា |  |
| សេវាយោធា | |
| ភក្ដីភាព |  Myanmar |
| សាខា/សេវាកម្ម |  កងទ័ពមីយ៉ាន់ម៉ា |
| ឆ្នាំកាន់តំណែង | 1931–1974 |
| ឋានៈ |  General |
នេវីន ( ភូមា: နေဝင်း IPA: [nè wɪ́ɰ̃] ; ថ្ងៃទី ១០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩១០ ឬ ១៤ ឬ ២៤ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩១១ ដល់ថ្ងៃទី ៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០០២) គឺជាអ្នកនយោបាយ និង ជាមេបញ្ជាការយោធាភូមា ដែលបានបម្រើការជា នាយករដ្ឋមន្ត្រីភូមា ពីឆ្នាំ ១៩៥៨ ដល់ឆ្នាំ ១៩៦០ និងឆ្នាំ ១៩៦២ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៤ និងជា ប្រធានាធិបតីភូមា ពីឆ្នាំ ១៩៦២ ដល់ឆ្នាំ ១៩៨១។ [២] នេវីន គឺជា មេដឹកនាំផ្តាច់ការយោធា របស់ភូមាក្នុងកំឡុងសម័យ សង្គមនិយមភូមា ពីឆ្នាំ ១៩៦២ ដល់ឆ្នាំ ១៩៨៨។ [lower-alpha ១]
នេវីន បានបង្កើត គណបក្សកម្មវិធីសង្គមនិយមភូមា (BSPP) ហើយបានផ្តួលរំលំ សភាសហភាព ប្រជាធិបតេយ្យរបស់ អ៊ូ នូ នៅក្នុង រដ្ឋប្រហារភូមាឆ្នាំ១៩៦២ ដោយបានបង្កើតប្រទេសភូមាជា រដ្ឋសង្គមនិយមឯកបក្ស ក្រោម មាគ៌ាភូមាឆ្ពោះទៅសង្គមនិយម ។ លោក នេវីន គឺជាមេដឹកនាំ ពិតប្រាកដ របស់ប្រទេសភូមា ជាប្រធានគណបក្សកម្មវិធីសង្គមនិយមភូមា ដែលបម្រើការក្នុងឋានៈផ្លូវការផ្សេងៗជាផ្នែកនៃ រដ្ឋាភិបាលយោធា របស់គាត់ ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ដោយអ្នកគាំទ្ររបស់គាត់ថា អ៊ូ នេវីន ។ [lower-alpha ២] [៣] ការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់ត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយ គោលនយោបាយការបរទេសមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ ភាពឯកោនិយម ការគ្រប់គ្រងដោយបក្សតែមួយ ភាពជាប់គាំងសេដ្ឋកិច្ច និង អបិយជំនឿ ។ [៤] លោក នេវីន បានលាលែងពីតំណែងនៅខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹង ការបះបោរឆ្នាំ៨៨៨៨ ដែលបានផ្តួលរំលំ គណបក្សកម្មវិធីសង្គមនិយមភូមា ហើយត្រូវបានជំនួសដោយ របបយោធា នៃ ក្រុមប្រឹក្សាស្តារនីតិបញ្ញត្តិរដ្ឋ ។ គាត់បានទទួលឥទ្ធិពលតិចតួចនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៩៩០ ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតត្រូវបានគេដាក់ឱ្យស្ថិតនៅក្រោម ការឃុំខ្លួនក្នុងផ្ទះ ដែលគាត់បានស្លាប់នៅឆ្នាំ ២០០២។ [៥]
ក្នុងកិច្ចការបរទេស លោក នេវីន បានអនុវត្តតាមគោលនយោបាយ អព្យាក្រឹតនិយម យ៉ាងតឹងរ៉ឹងក្នុងអំឡុង សង្គ្រាមត្រជាក់ ដោយចូលរួមក្នុង ចលនាមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ និងរក្សាចម្ងាយរបស់គាត់ទាំងពី សហរដ្ឋអាមេរិក និង សហភាពសូវៀត ។ [៦] ម៉្យាងវិញទៀត ទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយនិង សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ពីដំបូងគឺល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែត្រូវបានបែកបាក់ជាបណ្តោះអាសន្ននៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៦៧ និង ១៩៧១ ដោយសារតែការគាំទ្រសម្ងាត់របស់លោកម៉ៅចំពោះ ការបះបោរកុម្មុយនិស្តនៅក្នុងប្រទេសភូមា និងការផ្ទុះនៃកុបកម្មប្រឆាំងចិនដោយ អ្នកគាំទ្ររបប; ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧១ ទំនាក់ទំនងត្រូវបានស្តារឡើងវិញយ៉ាងពេញលេញ ហើយជំនួយសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិននៅតែបន្ត។ [៧]
- ↑ "អ៊ូ នេវីន". Encyclopædia Britannica. Retrieved 10 April 2018.
- ↑ "U Ne Win | Myanmar general and dictator". Encyclopedia Britannica (in អង់គ្លេស).
- ↑ "U Ne Win". Biography.com. Archived from the original on 15 មិថុនា 2018. Retrieved 26 កញ្ញា 2022.
- ↑ Taylor 2015.
- ↑ "Ne Win: Understanding the 'old man'". Frontier Myanmar (in American English). 14 January 2016.
- ↑ Yawnghwe 1990, p. 45-47.
- ↑ Ne Win Military Rule – Neutralism and Seclusion Globalsecurity.org
Cite error: <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found