Ianizari

Ianizari vel Ienizari^[1] (Ottomanice: يڭيچری , Yeniçeri, "copiae novae") fuerunt copiarum Imperii Ottomanici milites praestantissimi. Officio cohortis sultani praetoriae fungebantur et ad summas honores in civitate Ottomanica ascenderunt. Copiae ab Orchane I saeculo decimo quarto instructae et anno 1826 dissolutae sunt.

Hermannus Conringius anno 1730 narrat:^[2] Ab aliis peditibus amictu breviore, mitris niveis acuminatis et ense, quem Cymitharrum vocant, distinguuntur. Eorum praefectus dicitur Aga, qui primus est Aglariorum sive equitum praecipuorum, qui nusquam a latere imperatoris discedunt, ab Aga, i.e. baculo, quem gestant, ita dictorum. Centuriones vero aliique praefecti Baluchi Bassi appellantur.

Novi tirones adhuc pueri vi familiis Christianis extracti sunt (quae res Turcice Devşirme, i.e. collectio puerorum, appellatur), et nemo ad hoc militum genus est receptus, nisi Christianis parentibus natus erat. Deinde in manu tironum (acemi ocağı) exercitati et simul in religionem Islamicam penitus inducti sunt.

Ianizari noti

Sinan Architectus

Nexus interni

Notae

↑ Cf. Du Cange, qui utramque formam praebet
↑ Hermanni Conringii operum tomus IV, p. 461

stipula

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!

[1] Cf. Du Cange, qui utramque formam praebet

[2] Hermanni Conringii operum tomus IV, p. 461

[1]

[2]