Jump to content

munienda

E Victionario

Discretiva

munienda dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

mūnienda

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
mūnienda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi mūniendus
mūnienda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi mūniendus
mūnienda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi mūniendus
mūnienda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi mūniendus
mūnienda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi mūniendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /muːniˈen.da/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·ni·en·da — morphologica: mun-iend-a

mūniendā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
mūniendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi mūniendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /muːniˈen.daː/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·ni·en·dā — morphologica: mun-iend-a

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58...+17
C. Plinius Secundus
23–79
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Incredibile est, quae ego illos sciam oppositis Gallorum castris in aestivis fecisse, quos ille latro, nisi aliquid firmius fuerit, societate vitiorum deleniet. Res est aut tribuniciis aut privatis consiliis munienda; nam isti duo vix sunt digni, quibus alteri Caesenam, alteri Cossutianarum tabernarum fundamenta credas. Te, ut dixi, fero oculis. Ego vos a. d. III K. videbo tuosque oculos, etiamsi te veniens in medio foro videro, dissuaviabor. Me ama et vale. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

class.

  • coactus ergo periculo militum praetor receptui cani iussit, ne obiceret incautos furentibus desperatione ac rabie. dirempto proelio, ne tum quidem ad quietem versi, sed undique omnes ad munienda et obmolienda, quae ruinis strata erant, concurrerunt. huic operi intentis supervenit Q. Antonius a praetore missus, qui castigata pertinacia eorum maiorem curam Romanis quam illis ostenderet esse, ne in perniciem urbis pugnaretur; si absistere furore vellent, potestatem iis dari eadem condicione, qua prius C. Livii in fidem venissent, se tradendi. —Ab urbe condita Titi Livii [3]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • coquitur ad medicinae usus patinis fictilibus substrato sulpure minuto, lamnis inpositis tenuibus opertisque sulpure et ferro mixtis. cum coquatur, munienda in eo opere foramina spiritus convenit; alioqui plumbi fornacium halitus noxius sentitur. et pestilens est, canibus ocissime, omnium vero metallorum muscis et culicibus, quam ob rem non sunt ea taedia in metallis. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Spatium urbis in regiones vicosque divisit instituitque, ut illas annui magistratus sortito tuerentur, hos magistri e plebe cuiusque viciniae lecti. adversus incendia excubias nocturnas vigilesque commentus est; ad coercendas inundationes alveum Tiberis laxavit ac repurgavit completum olim ruderibus et aedificiorum prolationibus coartatum. quo autem facilius undique urbs adiretur, desumpta sibi Flaminia via Arimino tenus munienda reliquas triumphalibus viris ex manubiali pecunia sternendas distribuit. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber sextus decimus. Ep. 26 [2] — munienda
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: munienda.
  3. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVII, caput 32, [7] — munienda
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXXIV, cap. 50, [167] — munienda
  5. 5.0 5.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus. Divus Augustus. XXX. [1] — munienda