Jump to content

pariendi

E Victionario

Discretiva

pariendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
pariendī
activa gerundium­ genitivo pariō (parere)
Forma Modus flexurae originis
pariendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi pariendus
pariendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi pariendus
pariendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi pariendus
pariendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi pariendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /pa.riˈen.diː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·ri·en·dī — morphologica: pariend-i

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Oenanthe herba nascitur in petris, folio pastinacae, radice magna, numerosa. caulis eius et folia cum melle ac vino nigro pota facilitatem pariendi praestant secundasque purgant, tussim e melle tollunt, urinam cient. radix et vesicae vitiis medetur. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 95, [167] — pariendi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pariendi.