Alexandra Kollontai
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Alexandra Michajlovna Kollontaj, Russisch: Александра Михайловна Коллонтай, gebaore Aleksandra Michajlovna Domontovitsj, Russisch: Александра Михайловна Домонтович, (Sint-Petersburg, 1870 19 maart — Moskou, 9 maart 1952) waor 'ne Russische revolutionair, diplomaat en feminist.
Kollontaj waoërt gebaore es dóchter van generaal Michail Domontovitsj en Alexandra Masalin-Mravinski. Kollontaj sjlaoët zich aan bie de Russische Sociaaldemocratische Arbeiderspartiej en sjlaoët zich bie 't oeteenvalle van die partiej nao ènige aarzeling aan bie de mensjewieke. Nao 'n periode in Scandinavië en de Verenigde Sjtaote te ha dörbrach kieeërde ze in 1914 truuk nao Rusland en sjlaoët ze zich alsnog aan bie de bolsjewieke.
In 1917 brook óp 8 maart in Sint-Petersburg 'n sjtaking oet, oet protest taege de sjlechte arbeidsomsjtandighede in de textielindustrie. De leiding waor in heng van Alexandra Kollontai. Mèt es gevolg hievan verkaoës 't Internationaal Vrówwesecretariaat van de Communistische of Driejde Internationale in 1921, 8 maart definitief töt datum van d'r Internationale Vrówwedaag.
Nao de Russische Revolutie van 1917 waoërt ze beneumd töt Volkscommissaris vör Sociaal Welzijn, en waoërt daarmèt de hoeëgste vrów in de communistische regering. In 1919 richde ze de organisatie Zjenotdel óp öm de laevesömsjtandighede van de Russische vrówwe te verbaeëtere. Ze zat zich oonder aandere in in d'r strijd taege analfabetisme en onderwaes vrówwe över huweleks-, arbeids- en onderwijswètte die nao de revolutie waore ingeveurd. Kollontaj waor èng van de prominaentste vörsjtanders van 't socialistisch feminisme.
In 1923 waoërt ze beneumd töt ambassadeur in Noorwege, oeëmèt ze d'r örsjte vrówweleke ambassadeur van de waelt waor in 1926 in Mexico en in 1930 in Zjwede.
Nao 't èng van d'r Twiede Waeltkreeg lach Kollontaj alle politieke functies neer. Ze sjtórf in 1952.
Waerk
[bewirk | brón bewèrke]Ich habe viele Leben gelebt... ;Dietz verlag Berlin 1982 (Printed in the German Democratic Republic/Best.-Nr. 737 230 3)
Stäölke oet "Ich habe viele Leben gelebt..." blz 227
[bewirk | brón bewèrke]28 juli.
Ljolja Danielsen ist "mit Briefen" (wir benutzen ihre Adresse) bei mir gewesen. Sie hat vier Kinder. Ihr Mann ist ein rechter Träumer, ewig ohne Verdienst (er repariert Uhren). Ihre matrielle Lage ist miserabel.
