Прејди на содржината

Марко Пантелиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Фотографија од Марко Пантелиќ

Марко Пантелиќ (роден на 15 септември 1978 година) е пензиониран српски фудбалер кој играл како напаѓач. Тој ја претставувал Србија на Светското првенство во фудбал во 2010 година.

Клупска кариера

[уреди | уреди извор]

Додека Пантелиќ тренирал за младинците на Црвена звезда во Белград, неговиот татко се вработил во Солун и го однел семејството во Грција. Пантелиќ имал само 16 години кога потпишал професионален договор со ФК Ираклис.[1] На 18 години, тој ја прифатил понудата во Франција да игра за ФК Париз Сен Жермен и набрзо се нашол себеси како тренира и игра заедно со ѕвезди како Раи, Марко Симоне и Леонардо. Поради недоволна минутажа во дресот на ПСЖ, тој се преселил во Лозана за една сезона, постигнувајќи 8 гола на 21 натпревар во швајцарската лига.

Следна станица била неуспешна приказна во Шпанија во Селта Виго. За тоа време, тој бил испратен на позајмица во Штурм Грац во Австрија.

Обилиќ, Смедерево и Црвена звезда

[уреди | уреди извор]

Во летото 2002 година, по двегодишно отсуство од професионалниот фудбал, Пантелиќ се вратил дома во Србија и потпишал со Обилиќ. На едвај 24-годишна возраст, тој во суштина почнувал одново, бидејќи многумина побрзале да го отпишат како уште една перспектива чија кариера била исфрлена од шините со прерано заминувањето во странство. Во јануари 2003 година се преселил во Сартид Смедерево.

Тој брзо се наметнал како лидер на тимот, предводејќи ги до титулата во Купот на Србија и Црна Гора во 2003 година. Блескавите настапи во Смедерево не останале незабележани од Црвена звезда, а во јануари 2004 година, Пантелиќ станал нивното најголемо засилување во средината на сезоната.

Херта БСЦ

[уреди | уреди извор]
Пантелиќ со Херта

Откако обезбеди позајмица во Херта за 250.000 евра на 31 август 2005 година, последниот ден од преодниот рок, тој продолжил да постигнува 11 гола на 28 лигашки натпревари во текот на сезоната 2005-2006. Во април 2006 година, тој трајно се преселил во Херта за дополнителни 1,5 милион евра хонорар и набрзо се етаблирал како еден од најстрашните напаѓачи во тимот на Херта.

Веднаш по потпишувањето на траен договор, тој одговорил со уште подобра сезона со 14 гола од 32 натпревари во сезоната 2006-07. Сезоната 2007-08 донесе постабилна игра со 13 гола од 28 лигашки натпревари. Следната сезона, Пантелиќ често бил на клупата во корист на Андриј Воронин додека Херта се борела за титулата во Бундеслигата. Херта потфрлила и заврши на 4то место.

На 17 март 2009 година, Пантелиќ негирал дека разговарал со други клубови и заедно со неговото одбивање да потпише нов договор со клубот,[2] тој станал слободен агент во текот на летото 2009 година.[3]

На 1 септември 2009 година, по завршувањето на неколку медицински тестови, Пантелиќ потпишал едногодишен договор со холандскиот Ајакс и го добил дресот со број 9.[4] Во текот на сезоната, Пантелиќ постигнал 16 гола и имал 9 асистенции на 25 натпревари. По сезоната, Пантелиќ изразил желба да потпише нов договор со Ајакс, по можност за повеќегодишен договор, но Ајакс претпочитал едногодишен договор. Пантелиќ не ја прифатил понудата на Ајакс за едногодишен договор со опција за друга, бидејќи сакал сигурна иднина за своето семејство.[5] Ајакс го потпишале Мунир Ел Хамдауи како негов наследник.

Олимпијакос

[уреди | уреди извор]

На 21 август 2010 година, Пантелиќ му се приклучил на Олимпијакос на слободен трансфер. Тој потпишал двегодишен договор вреден 1,6 милиони евра годишно.[6] Својот прв гол го постигнал против Пансераикос. На 11 декември 2011 година, Пантелиќ успеал да постигне четири гола и да обезбеди победа против Керкира.

Репрезентативна кариера

[уреди | уреди извор]

Иако дебитирал за државната репрезентација во 2003 година, Пантелиќ почна да добива почести повици дури во 2006 година кога имал речиси 28 години. Тој ја претставувал Србија на Светското првенство во ФИФА 2010 година и го постигнал својот прв гол на Светското првенство против Австралија во поразот од 2-1. Пантелиќ исто така постигнал три гола во квалификациите за УЕФА Евро 2012. Тој не играл за својата земја од неуспешните квалификации на УЕФА Евро 2012.

Надвор од фудбалот

[уреди | уреди извор]

Пантелиќ е надалеку познат во својата земја по неговото алтер его „Пантела“, кое било создадено кога анонимен уредник на Курир, наводно, почнал да пишува колумни под прекарот „Пантела“ за да ја одрази вистинската духовитост и харизма на Пантелиќ.[7] Феноменот станал толку популарен што анонимните фанови создале профили на Твитер и Фејсбук за да ја имитираат хумористичната личност на Пантелиќ.[8] Самиот Пантелиќ потврди дека не е сопственик на ниту еден профил, но за Курир признал дека неговото алтер его му е смешно и тврди дека дури би сакал да ги запознае луѓето кои стојат зад неговите профили на друштвените мрежи.

Во март 2020 година, Пантелиќ бил позитивен на КОВИД-19.[9]

Признанија

[уреди | уреди извор]

Лозана

  • Швајцарски куп : 1998–99

Сартид Смедерево

  • Куп на Србија и Црна Гора : 2002–03

Црвена звезда Белград

  • Прва лига на Србија и Црна Гора : 2003–04
  • Куп на Србија и Црна Гора: 2003–04

Херта БСЦ

  • Куп на УЕФА Интертото : 2006 година

Ајакс

  • Куп на КНВБ : 2009–10

Олимпијакос

  • Супер лига Грција : 2010–11, 2011–12, 2012–13
  • Куп на Грција : 2011–12, 2012–13

Индивидуални признанија

[уреди | уреди извор]
  • Најдобар спортист на СД Црвена Звезда : 2004 година
  • Прва лига на Србија и Црна Гора Најдобар стрелец: 2004–05
  • Најдобар стрелец во Купот на Грција : 2011–12 (6 гола)
  1. Poslednji kultni heroj: VICE u gostima kod Marka Pantelića
  2. „Pantelic yet to discuss future“. skysports.com. 17 March 2009. Посетено на 13 April 2009.
  3. „Abschied von zwei alternden Stars“ (германски). Welt Hertha Linke. 28 May 2009. Посетено на 28 May 2009.
  4. „Ajax contracteert Pantelic“ (холандски). ajax.nl. 1 September 2009. Архивирано од изворникот на 4 September 2009. Посетено на 1 September 2009.
  5. „Pantelic moet 'goodbye' zeggen tegen Ajax“ (холандски). voetbalprimeur.nl. 3 June 2010. Архивирано од изворникот на 2010-06-06. Посетено на 4 July 2010.
  6. „Olympiakos snap up Pantelic“. sportingreece.com. 20 August 2010. Архивирано од изворникот на 3 October 2011. Посетено на 30 March 2011.
  7. „Pantelić: Hoću da upoznam Pantelu!“ (српски). Kurir. 4 July 2012. Посетено на 17 March 2013.
  8. „FENOMEN GODINE: Brat Pantela“ (српски). Mozzart Sport. 1 January 2012. Посетено на 17 March 2013.
  9. „Marko Pantelić zaražen koronavirusom“. b92.net. Посетено на 16 March 2020.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]