Мудриот Натан
Мудриот Натан (оригинален германски наслов: Nathan der Weise ) е претстава објавена од Готхолд Ефраим Лесинг во 1779 година.[1] Тоа е жалосна молба за верска толеранција. Никогаш не била изведена за време на животот на Лесинг. За првпат била изведена во 1783 година во театарот „Даббелинш“ во Берлин.[2]
Сместена во Ерусалим за време на Третата крстоносна војна, таа опишува како мудриот еврејски трговец Натан, просветлениот султан Саладин и (првично анонимниот) Темплар, ги надминувале празнините меѓу јудаизмот, исламот и христијанството . Нејзини главни теми се пријателството, толеранцијата, релативизмот на Бога, отфрлањето на чудата и потребата за комуникација.
Парабола на прстенот
[уреди | уреди извор]Централниот дел од делото е „Параболата на прстенот“, раскажано од Натан, кога го прашале Саладин која религија е вистинита : наследен прстен со магична способност да го направи својот сопственик пријатен во очите на Бога и човештвото кое било пренесено од татко на син кој најмногу го сакал. Кога станува збор за татко на три сина кого ги сакал подеднакво, тој го ветил тоа (во „побожна слабост“) на секој од нив. Барајќи начин да го одржи ветувањето, тој имал направено две реплики, кои не можеле да се разликуваат од оригиналот, и пред смртта, им дал прстен на секој од нив.[3]
Белешки
[уреди | уреди извор]- ↑ Kirsch, Adam (Summer 2016). „Saladin, a Knight, and a Jew Walk Onto a Stage“. Jewish Review of Books. Посетено на 6 September 2016.
- ↑ Dale, Geoff (June 17, 2019). „Stratford Festival review: A thought-provoking theatrical experience“. Stratford Beacon Herald (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-09-05. Посетено на September 5, 2019.
- ↑ Shagrir, Iris (1997). „The Parable of the Three Rings: A Revision of Its History“. Journal of Medieval History. 23: 163–177. doi:10.1016/S0304-4181(97)00004-3.