Североисточнокавкаски јазици
Североисточнокавкаски јазици (нашко-дагестански или севернокасписки јазици) — семејство на јазици што се говорат во Русија (Дагестан, Чеченија и Ингушетија), Азербејџан и Грузија. Ова е посебна група, одделна од северозападнокавкаската, чии јазици се наречени и „севернопонтски“.
Јазици
[уреди | уреди извор]Семејство нах
[уреди | уреди извор]- Батски јазик (3400 говорници)
- Вејнашки јазици
- Чеченски јазик (1.360.000 во Русија)
- Ингушетски јазик (450.000 во Русија)
Аварско-андско семејство
[уреди | уреди извор]- Аварски јазик (600.000 говорници)
- Андски јазици
- Андски јазик (10.000)
- Ботлишки јазик (5000)
- Годоберски јазик (3000)
- Каратански јазик (5000)
- Ахвашки јазик (3500)
- Багвалалски јазик (2000)
- Тиндски јазик (6700)
- Чамалалски јазик (5000)
Цеско семејство
[уреди | уреди извор]- Источноцески јазици
- Хинушки јазик (200 говорници)
- Бештански јазик (5000)
- Западноцески јазици
- Цески јазик (15.000)
- Хваршиски јазик (3000)
- Хунзипски јазик (2000)
Лак (изолат)
[уреди | уреди извор]- Лачки јазик (120.000 говорници)
Даргиски дијалекти
[уреди | уреди извор]Хиналуг (изолат)
[уреди | уреди извор]- Хиналушки јазик (2000 говорници)
Лезгинско семејство
[уреди | уреди извор]- Арчски јазик (1000 говорници)
- Удиски јазик (5700)
- Лезгински
- Агулски јазик (17.400)
- Лезгински јазик (450.000)
- Табасарански јазик (96.000)
- Рутулски јазик (20.000)
- Кризки јазик (6000 во 1975)
- Будушки јазик (1000)
- Цахурски јазик (20.073)
- Кавкаски албански јазик
Поврзано
[уреди | уреди извор] | Оваа статија кавкаските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
|