Прејди на содржината

Смртност на доенчиња

Од Википедија — слободната енциклопедија

(Бр. на умрени новороденчиња на возраст помала од 1 година на 1000 раѓања)

Карта на светот со стапки на смртност на доенчиња во 2017 година.

Смртност на новороденчиња, или Смртност на доенчиња, ― смрт на доенчиња на возраст под 1 година.[1] Овој број на смртни случаи се мери со стапката на смртност на новороденчиња (ССД), што е веројатноста за смрт на деца под една година на 1000 живородени деца.[2] Стапката на смртност до пет години, која се нарекува стапка на смртност на децата, е исто така важен статистички показател, имајќи предвид дека стапката на смртност на доенчиња се фокусира само на деца под една година.[3]

Во 2013 година, водечка причина за смртност кај новороденчињата во Соединетите Држави биле вродени аномалии.[4] Други водечки причини за смртност на доенчињата се вродена асфиксија, пневмонија, вродени малформации, усложувања при породување како што се абнормална презентација на пролапс на папочната врвца на фетусот, или продолжено породување,[5] неонатална инфекција, пролив, маларија, сипаници и неисхранетост.[6] Една од најчестите причини за смртност на доенчиња што може да се спречат е пушењето за време на бременоста.[7] Недостатокот на пренатална грижа, консумирањето алкохол за време на бременоста и употребата на дрога, исто така, предизвикуваат компликации што може да резултираат со смртност на доенчиња.[8] Многу фактори на животната средина придонесуваат за смртноста на доенчињата, како што се степенот на образование на мајката, условите на животната средина и политичката и медицинската инфраструктура.[9] Подобрувањето на санитарните услови, пристапот до чиста вода за пиење, имунизацијата против заразни болести и други мерки за јавно здравје може да помогне да се намалат високите стапки на смртност кај новороденчињата.

Во 1990 година, на светско ниво умреле 8,8 милиони доенчиња помлади од 1 година.[10] До 2015 година, оваа бројка е речиси преполовена на 4,6 милиони смртни случаи на доенчиња.[11] Во истиот период, стапката на смртност на доенчиња била намалена од 65 смртни случаи на 1.000 живородени на 29 смртни случаи на 1.000.[12] На светско ниво, 5,4 милиони деца починале пред нивниот петти роденден во 2017 година.[13] Во 1990 година, бројот на смртни случаи на деца бил 12,6 милиони.[11] Повеќе од 60% од овие смртни случаи можеле да бидат избегнати со ситни мерки како што се непрекинато доење, вакцини и подобрена исхрана.[14]

Стапката на детска смртност, но не и стапката на смртност на доенчиња, е показател што бил користен за следење на напредокот кон Четвртата цел од Милениумските развојни цели на Обединетите нации за 2015 година. Намалувањето на смртноста кај децата сега е цел на Целите за одржлив развој - цел број 3: Обезбедување здрав живот и промовирање на благосостојба за сите на сите возрасти.[15] Низ целиот свет, стапката на смртност на доенчиња (ССД) драстично флуктуира, а според биотехнологијата и здравствените науки, образованието и очекуваниот животен век во земјата се водечки показател за ССД.[16] Оваа студија била спроведена во 135 земји во текот на 11 години, при што континентот Африка има највисока стапка на смртност на доенчиња од кој било проучуван регион со 68 смртни случаи на 1.000 живородени.[16]

Класификација

[уреди | уреди извор]

Стапката на смртност на доенчиња (ССД) е бројот на смртни случаи на 1.000 живородени деца на возраст под една година. Стапката за даден регион е бројот на деца кои умираат под една година, поделен со бројот на живородени во текот на годината, помножен со 1.000.[17]

Облици на смртност на новороденчиња:

  • Перинаталната смртност е доцна фетална смрт (22 недела од бременоста до раѓање), или смрт на новороденче до една недела по породувањето.[17]
  • Неонатална смртност е смрт на новороденче што се јавува во рок од 28 дена по породувањето. Неонаталната смрт често се припишува на несоодветен пристап до основна медицинска нега, за време на бременоста и по породувањето. Ова претставува 40-60% од смртноста на доенчињата во земјите во развој.[18]
  • Посленеонатална смртност е смрт на деца на возраст од 29 дена до една година. Главните придонесувачи за посленеонаталната смрт се неухранетост, заразни болести, проблематична бременост, синдром на ненадејна смрт на доенчиња и проблеми со домашната средина.[19]

Причини

[уреди | уреди извор]

Причините за смртност на доенчиња директно доведуваат до смрт.[20] Еколошките и општествените пречки го спречуваат пристапот до основните медицински ресурси и на тој начин придонесуваат за зголемување на стапката на смртност кај новороденчињата; 99% од смртните случаи на доенчиња се случуваат во земјите во развој, а 86% од овие смртни случаи се должат на инфекции, предвремени породувања, компликации при породување и перинатална асфиксија и повреди при раѓање.[17] Најголемо процентуално намалување на смртноста на доенчињата се случува во земјите кои веќе имаат ниски стапки на смртност на доенчиња.[21] Вообичаените причини може да се спречат со евтини мерки. Во Соединетите Држави, примарна детерминанта за ризикот од смртност кај новороденчињата е ниската родилна тежина на доенчињата која што го зголемува ризикот од смртност на доенчиња.[22] Детерминантите на ниската родилна тежина вклучуваат социоекономски, психолошки, еколошки фактори и начини на однесување.[23]

Спречување и исходи

[уреди | уреди извор]

За да се намалат стапките на смртност на доенчиња ширум светот, здравствените работници, владите и невладините организации работеле на создавање установи, програми и политики за да створат подобри здравствени резултати. Тековните напори се насочуваат на развој на човечки ресурси, зајакнување на здравствените информациски системи, испорака на здравствени услуги итн. Подобрувањата во таквите области имаат за цел да ги зголемат регионалните здравствени системи и да помогнат во напорите за намалување на стапката на смртност.

Политика

[уреди | уреди извор]

Намалување на смртноста на доенчињата е можно во која било фаза од развојот на земјата.[21] Намалувањето на стапките е доказ дека една земја напредува во човечкото знаење, општествените установи и физичкиот капитал. Владите можат да ја намалат стапката на смртност со справување со комбинираната потреба за образование (како универзално основно образование), исхрана и пристап до основни здравствени услуги за мајки и доенчиња. Фокусот на политиката има потенцијал да им помогне на оние кои се изложени на најголем ризик од смртност кај новороденчињата и децата, односно помош на тие лица што се од руралните, сиромашните и преселничките категории на население.[24]

Намалувањето на шансите за родени бебиња со мала тежина и заразување со пневмонија може да се постигне со подобрување на квалитетот на воздухот. Подобрувањето на хигиената може да ја спречи смртноста на доенчињата. Домашната технологија за хлорирање, филтрирање и сончева дезинфекција за органско загадување на водата може да ги намали случаите на пролив кај децата до 48%.[17][25][26] Се покажало дека подобрувањата во снабдувањето со храна и санитарните услови функционираат кај најранливите категории на население во Соединетите Држави, од кои едните се црнците. Главно, здравствената состојба на жените треба да остане висока.[27]

Промовирањето на промени во однесувањето, како што е миењето раце со сапун, може значително да ја намали стапката на смртност на доенчиња од дишевни и проливни заболувања.[28] Според УНИЦЕФ, миењето раце со сапун пред јадење и по користење на тоалетот може да спаси повеќе животи на деца со намалување на смртните случаи од пролив и акутни дишевни инфекции.[29]

Фокусирањето на спречување на предвремено и породување со мала тежина кај сите категории на население може да помогне да се поништат случаите на смртност на доенчиња и да се намалат разликите во здравствената заштита во заедниците. Во Соединетите Држави, овие две цели ги намалиле стапките на смртност на доенчињата на регионалното население, допрва треба да се види понатамошен напредок на национално ниво.[30]

Зголемувањето на човечките ресурси како што се лекарите, медицинските сестри и другите здравствени работници ќе го зголеми бројот на квалификувани придружници и бројот на луѓе кои ќе можат да се вакцинираат против болести како што се сипаниците. Зголемувањето на бројот на квалификувани професионалци е негативно поврзано со смртноста на мајките, доенчињата и децата. Со додавање на еден лекар на 10.000 луѓе, постои потенцијал за 7,08 помалку смртни случаи на доенчиња на 10.000.[31]

Во одредени делови на Соединетите Држави, посебните современи програми имаат за цел да ги намалат нивоата на смртност кај новороденчињата. Една таква програма која има за цел да ја намали смртноста на доенчињата е „Најдобрата зона за бебиња“ (Best Babies Zonе; BBZ) со седиште на Универзитетот во Калифорнија, Беркли. BBZ го користи пристапот на животниот тек за да ги реши структурните причини за лошите резултати на раѓање и токсичниот стрес во три населби во Соединетите Држави. Со примена на решенија генерирани од заедницата, крајната цел на Најдобра зона за бебиња е да постигне здравствена еднаквост во заедниците кои се несразмерно погодени од смртта на доенчињата.[32]

Пренатална грижа и здравје на мајките

[уреди | уреди извор]

Кога жената ќе забремени, одредени чекори можат да помогнат да се намалат шансите за усложување за време на бременоста. Присуството на редовни прегледи за пренатална нега ќе помогне да се подобрат шансите на бебето да се породи во побезбедни услови и да преживее.[33] Дополнително, земањето суплементи, вклучително и фолна киселина, може да помогне да се намалат шансите за вродени мани, водечка причина за смртност на доенчиња.[34] Многу земји вовеле задолжителна суплементација на фолна киселина во снабдувањето со храна, што значително ја намалило појавата на спина бифида, вродена мана, кај новороденчињата.[35] Слично на тоа, збогатувањето на сол со јод, јодирање на солта, помогнало да бидат намалени негативните исходи при раѓање поврзани со ниските нивоа на јод за време на бременоста.[36]

Апстиненцијата од алкохол исто така може да ги намали шансите да му наштети на фетусот за време на бременоста. Пиењето кое било количество алкохол за време на бременоста може да доведе до нарушувања на спектарот на феталниот алкохол (FASD) или вродени мани поврзани со алкохол (ARBD).[37] Употребата на тутун за време на бременоста, исто така, се покажало дека значително го зголемува ризикот од предвремено раѓање или раѓање со мала тежина, што и двете се водечки причини за смртност на доенчиња.[38] Бремените жени треба да се советуваат со своите лекари за најдобро да се справат со постојните здравствени состојби што ги имаат за да избегнат усложувања како за нивното здравје, така и за фетусот. Дебелите жени се изложени на зголемен ризик од развој на усложувања за време на бременоста, вклучувајќи гестациски дијабетес или прееклампсија. Дополнително, тие се со поголема веројатност да доживеат предвремено породување или да имаат дете со вродени мани.[36][39]

Исхрана

[уреди | уреди извор]

Соодветната исхрана за новороденчињата и доенчињата може да им помогне да бидат здрави и да избегнат здравствени усложувања во раното детство. Американската академија за педијатрија препорачува исклучиво доење на доенчиња во првите 6 месеци од животот, а потоа комбинација на доење и други извори на храна во текот на следните 6 месеци од животот, до 1 година.[40] Доенчињата на возраст под 6 месеци кои се доени исклучиво имаат помал ризик од смртност во споредба со доенчињата кои примаат комбинација на мајчино млеко и друга храна, како и воопшто немаат мајчино млеко.[41] Поради оваа причина, здравствените работници го претпочитаат доењето во однос на вештачкото хранење.

Вакцинации

[уреди | уреди извор]

Центрите за контрола и спречување на болести (ЦКСБ/CDC) ги дефинираат доенчињата како оние на возраст од 1 месец до 1 година.[42] За овие доенчиња, ЦКСБ ги препорачува следните вакцини: Хепатитис Б (ХепБ), Ротавирус (РВ), Хемофилус инфлуенца тип Б (ХИБ), пневмококен конјугат (ПЦВ13), инактивиран полиовирус (ИПВ < 18 години), инфлуенца, варичела, меас, Заушки, рубеола (ММР) и дифтерија, тетанус, ацелуларна пертусис (DTapP < 7 години).[43] Секоја од овие вакцини се дава во одреден опсег на возраст во зависност од вакцинацијата и се бара да се направи во серија од 1 до 3 дози со текот на времето во зависност од вакцинацијата.[43]

Ефикасноста на овие вакцини може да се види веднаш по нивното воведување во општеството.[44] По појавата на пневмококната конјугирана вакцина (PCV13) во Соединетите Држави во 2000 година, Светската здравствена организација (СЗО) објавила дека студиите направени во 2004 година покажале пад од 57% на инвазивните видови на болести отпорни на пеницилин и намалување за 59%. кај повеќе видови отпорни на антибиотици кои би можеле да доведат до смртност кај доенчињата.[44] Ова намалување било уште поголемо за децата под 2-годишна возраст со студии кои откриле намалување од 81% на истите тие соеви.[44]

Како што е споменато во претходниот дел, синдромот на ненадејна смрт на доенчиња (СНСД/SIDS) е водечка причина за смртност на новороденчиња за оние на возраст од 1 месец до 1 година.[45] Имунизацијата, кога се дава во согласност со соодветните упатства, покажало дека го намалува ризикот од СНСД за 50%.[46][47] Поради оваа причина, Американската академија за педијатрија (ААП) и Центарот за контрола и спречување на болести (ЦКСБ) препорачуваат имунизација во согласност со нивните упатства.[46][48]

Општествено-економски фактори

[уреди | уреди извор]

Добро е документирано дека зголеменото образование кај мајките, заедниците и месните здравствени работници резултира со подобро планирање на семејството, подобрување на здравјето на децата и помала стапка на смртност на децата. Областите со висок ризик, како што е Потсахарска Африка, покажале дека зголемувањето на образовното достигнување на жените доведува до намалување на смртноста на доенчињата за околу 35%.[49] Слично на тоа, координираните напори за обука на здравствените работници во заедницата за дијагноза, третман, спречување на неухранетост, пријавување и услуги за упатување ја намалиле смртноста на доенчињата кај децата под 5 години за дури 38%.[50] Кампањите за јавно здравје насочени околу „Првите 1.000 дена“ на зачнување биле успешни во обезбедувањето исплатливи програми за дополнителна исхрана, како и помагање на младите мајки во санитарни услови, хигиена и промоција на доењето.[51] Зголемениот внес на хранливи материи и подобрите санитарни навики имаат позитивно влијание врз здравјето, особено на децата во развој. Образовните достигнувања и кампањите за јавно здравје обезбедуваат знаење и средства за практикување на подобри навики и водат до подобри резултати против стапката на смртност на доенчиња.

Свеста за здравствените услуги, образованието и економските можности обезбедуваат средства за одржување и зголемување на шансите за развој и опстанок. Намалувањето на БДП, на пример, резултира со зголемени стапки на смртност на доенчиња.[52] Негативните ефекти врз приходите на домаќинството го намалуваат износот што се троши за храна и здравствена заштита, што влијае на квалитетот на животот и пристапот до медицински услуги за да се обезбеди целосен развој и опстанок. Напротив, зголемениот приход на домаќинството значи поголем пристап до хранливи материи и здравствена заштита, намалувајќи ги ризиците поврзани со неухранетоста и смртноста на доенчињата.[53] Покрај тоа, зголемените збирни приходи на домаќинствата ќе создадат подобри здравствени установи, водоводна и канализациска инфраструктура за целата заедница.[53]

Разлики во мерки

[уреди | уреди извор]
Стапка на смртност на доенчиња по региони.
Очекуван животен век при раѓање по региони.
Користење на формула за пресметување на стапката на смртност на доенчиња во Македонија во 2021 година.

Стапката на смртност на доенчиња е многу силно во корелација со, и е меѓу најдобрите предвидувачи за неуспехот на државата.[54] Затоа, стапката за смртност на доенчиња е корисен показател за нивото на здравје или развој на една земја и е компонента на индексот на физичкиот квалитет на живот.

Сепак, начинот на пресметување на стапката на смртност на доенчиња често варира во голема мера помеѓу земјите и се заснова на тоа како тие го дефинираат живо раѓање и колку предвремено родени бебиња се родени во земјата. Известувањето за стапките на смртност на доенчиња може да биде недоследно и може да биде потценето, во зависност од критериумот за живородени деца, системот за витална регистрација и практиките за известување.[55] Пријавената стапка на смртност на доенчиња обезбедува една статистика која го одразува животниот стандард во секоја држава. Промените во стапката на доенечка смртност ги одразуваат општествените и техничките капацитети  на населението на една држава.[21] Светската здравствена организација (СЗО) го дефинира живо раѓање како секое родено новороденче кое покажува независни знаци на живот, вклучително дишење, отчукување на срцето, пулсирање на папочната врвца или дефинитивно движење на мускулите.[56] Оваа дефиниција се користи во Австрија, на пример.[57] Дефиницијата на СЗО се користи и во Германија, но со една мала модификација: движењето на мускулите не се смета за знак на живот.[58] Меѓутоа, многу земји, вклучително и одредени европски држави (на пр. Франција) и Јапонија, се сметаат само за живородени случаи кога доенчето дише при раѓање, што ги прави нивните пријавени бројки на смртност на доенчиња нешто помали и ја зголемува нивната стапка на перинатална смртност.[59] Во Чешка и Бугарија, на пример, критериумите за живи раѓања се уште повисоки.[60]

Историја

[уреди | уреди извор]
Овој дрворез од 1860 година од Јулиус Шнор фон Каролсфелд ја прикажува смртта на првото дете на Батшева со Давид, кој се жалел: „Ќе одам кај него, но тој нема да се врати кај мене“ (2 Самуил 12:23).

Во раните 1900-ти, земјите ширум светот почнале да забележуваат дека има потреба од подобри услуги за детска здравствена заштита. Европа ја започнала оваа постапка, Соединетите Држави заостанале зад нив создавајќи кампања за намалување на стапката на смртност кај новороденчињата. Со оваа програма, тие можеле да го намалат стапката на смртност на доенчиња на 10 смртни случаи наместо 100 смртни случаи на секои 1000 раѓања.[61] Смртноста на доенчињата била гледана и како општвествен проблем кога била забележана како национален проблем. Жените од Соединетите Држави кои биле од средната класа со образовно потекло започнале да создаваат движење кое обезбедувало домување за семејства од пониска класа. Со започнување на ова, тие можеле да основаат јавна здравствена заштита и владини агенции кои биле во можност да направат повеќе санитарни и поздрави средини за доенчињата. Медицинските професионалци помогнале понатаму во каузата за здравјето на доенчињата со создавање на поле за педијатрија што било искусно во медицината за деца.[62]

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Infant mortality statistics from the 2009 period linked birth/infant death data set“ (PDF). National Vital Statistics Reports. 61 (8): 1–27. јануари 2013. PMID 24979974.
  2. ↑ Infant Mortality Rate (PDF). Geneva, Switzerland: World Health Organization. 2015. Посетено на 2 ноември 2022.
  3. ↑ „Under-Five Mortality“. UNICEF. Посетено на 2 ноември 2022.
  4. ↑ „Infant Mortality Statistics from the 1999 Period: Linked Birth/Infant Death Data Set“ (PDF). National Vital Statistics Reports. 50 (4): 1–28. Јануари 2002. doi:10.1037/e558952006-001. PMID 11837053. |hdl-access= бара |hdl= (help); Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  5. ↑ „Labor and Delivery Complications -- the Basics“. WebMD. Посетено на 2 ноември 2022.
  6. ↑ „Infant Mortality & Newborn Health“. Women and Children First. Посетено на 2 ноември 2022.
  7. ↑ „A population study of first and subsequent pregnancy smoking behaviors in Ohio“. Journal of Perinatology. 36 (11): 948–953. ноември 2016. doi:10.1038/jp.2016.119. PMID 27467563.
  8. ↑ CDC (2 ноември 2022). „Commit to Healthy Choices to Help Prevent Birth Defects | CDC“. Centers for Disease Control and Prevention (англиски). Посетено на 2020-07-30.
  9. ↑ „Environmental and socio-economic determinants of infant mortality in Poland: an ecological study“. Environmental Health. 14: 61. јули 2015. doi:10.1186/s12940-015-0048-1. PMC 4508882. PMID 26195213.
  10. ↑ „Infant Mortality“. World Health Organization. World Health Organization. 2020. Архивирано од изворникот на 24 март 2014. Посетено на 2 ноември 2022.
  11. ↑ 11,0 11,1 „Child Mortality“. Our World in Data. 10 мај 2013.
  12. ↑ „Mortality rate, infant (per 1,000 live births) | Data“. data.worldbank.org. Посетено на 2 ноември 2022.
  13. ↑ „Children: reducing mortality“. www.who.int (англиски). Посетено на 2 ноември 2022.
  14. ↑ „WHO | Child mortality“. www.who.int. Архивирано од изворникот на 14 март 2011. Посетено на 2 ноември 2022.
  15. ↑ „Sustainable Development Knowledge Platform“. UN-DESA. Посетено на 2 ноември 2022.
  16. ↑ 16,0 16,1 „Correlation Between Human Development Index and Infant Mortality Rate Worldwide“. Biotechnology and Health Sciences. 3 (1). 1 февруари 2016. doi:10.17795/bhs-35330. ISSN 2383-028X. Архивирано од изворникот на 2020-12-02. Посетено на 2022-11-02.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Andrews KM, Brouillette DB, Brouillette RT (2008). „Mortality, Infant“. Encyclopedia of Infant and Early Childhood Development. Elsevier. стр. 343–359. doi:10.1016/B978-012370877-9.00084-0. ISBN 9780123708779.
  18. ↑ „New evidence on birth spacing: promising findings for improving newborn, infant, child, and maternal health“. International Journal of Gynaecology and Obstetrics. 89 (Suppl 1): S1-6. април 2005. doi:10.1016/j.ijgo.2004.12.012. PMID 15820364.
  19. ↑ „Infant Mortality“. Maternal and Infant Health | Reproductive Health. Centers for Disease Control and Prevention. Посетено на 2 ноември 2022.
  20. ↑ „What causes infant mortality?“. www.nichd.nih.gov. Посетено на 2 ноември 2022.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 „Does the level of infant mortality affect the rate of decline? Time series data from 21 countries“. Economics and Human Biology. 5 (1): 74–81. март 2007. doi:10.1016/j.ehb.2006.10.003. PMID 17141591.
  22. ↑ „Weight of all births and infant mortality“. Journal of Epidemiology and Community Health. 35 (3): 185–191. септември 1981. doi:10.1136/jech.35.3.185. PMC 1052154. PMID 7199074.
  23. ↑ Предлошка:Cite ssrn
  24. ↑ „The effect of changes in health sector resources on infant mortality in the short-run and the long-run: a longitudinal econometric analysis“. Social Science & Medicine. 68 (11): 1918–25. јуни 2009. doi:10.1016/j.socscimed.2009.03.023. PMID 19362762.
  25. ↑ Nussbaum M (2011). Creating Capabilities. The Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05054-9.
  26. ↑ „Global inequality, water pollution, and infant mortality“. The Social Science Journal. 41 (2): 279–288. 2004. doi:10.1016/j.soscij.2004.01.008.
  27. ↑ „The first injustice: socioeconomic disparities, health services technology, and infant mortality“. Annual Review of Sociology. 23: 147–70. 1997. doi:10.1146/annurev.soc.23.1.147. PMID 12348279.
  28. ↑ „Effect of washing hands with soap on diarrhoea risk in the community: a systematic review“. The Lancet. Infectious Diseases. 3 (5): 275–81. мај 2003. doi:10.1016/S1473-3099(03)00606-6. PMID 12726975.
  29. ↑ „The State of the World's Children 2008. Child Survival. UNICEF“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-12-08. Посетено на 2022-11-02.
  30. ↑ „The challenge of infant mortality: have we reached a plateau?“. Public Health Reports. 124 (5): 670–81. 2009. doi:10.1177/003335490912400509. PMC 2728659. PMID 19753945.
  31. ↑ „Primary care physicians and infant mortality: Evidence from Brazil“. PLOS ONE. 14 (5): e0217614. 2019-05-31. Bibcode:2019PLoSO..1417614R. doi:10.1371/journal.pone.0217614. PMC 6544253. PMID 31150468.
  32. ↑ „Best Babies Zone - ACPHD“. www.acphd.org. Посетено на 2 ноември 2022.
  33. ↑ „WHO Recommendations on Antenatal Care for a Positive Pregnancy Experience in Kenya“. SSRN Working Paper Series. 2019. doi:10.2139/ssrn.3449460. ISSN 1556-5068.
  34. ↑ CDC (3 јуни 2020). „Commit to Healthy Choices to Help Prevent Birth Defects | CDC“. Centers for Disease Control and Prevention (англиски). Посетено на 2 ноември 2022.
  35. ↑ „Global Birth Prevalence of Spina Bifida by Folic Acid Fortification Status: A Systematic Review and Meta-Analysis“. American Journal of Public Health. 106 (1): e24-34. јануари 2016. doi:10.2105/AJPH.2015.302902. PMC 4695937. PMID 26562127.CS1-одржување: display-автори (link)
  36. ↑ 36,0 36,1 „Effect of women's nutrition before and during early pregnancy on maternal and infant outcomes: a systematic review“. Paediatric and Perinatal Epidemiology. 26 (Suppl 1): 285–301. јули 2012. doi:10.1111/j.1365-3016.2012.01281.x. PMID 22742616.
  37. ↑ „The association of mild, moderate, and binge prenatal alcohol exposure and child neuropsychological outcomes: a meta-analysis“. Alcoholism: Clinical and Experimental Research. 38 (1): 214–26. јануари 2014. doi:10.1111/acer.12214. PMID 23905882.
  38. ↑ „Short and long term health effects of parental tobacco smoking during pregnancy and lactation: a descriptive review“. Journal of Translational Medicine. 13: 327. октомври 2015. doi:10.1186/s12967-015-0690-y. PMC 4608184. PMID 26472248.CS1-одржување: display-автори (link)
  39. ↑ „Risks associated with obesity in pregnancy, for the mother and baby: a systematic review of reviews“ (PDF). Obesity Reviews. 16 (8): 621–38. август 2015. doi:10.1111/obr.12288. PMID 26016557. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  40. ↑ „Breastfeeding and the use of human milk“. Pediatrics. 129 (3): e827–e841. март 2012. doi:10.1542/peds.2011-3552. PMID 22371471.
  41. ↑ „Optimal breastfeeding practices and infant and child mortality: a systematic review and meta-analysis“. Acta Paediatrica. 104 (467): 3–13. декември 2015. doi:10.1111/apa.13147. PMID 26249674. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  42. ↑ „Center of Disease Control and Development: Child Development“. CDC.gov. 4 февруари 2021.
  43. ↑ 43,0 43,1 „CDC Recommended Child and Adolescent Immunization Schedule for ages 18 years or younger, United States, 2020“ (PDF). CDC.gov.
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 „WHO | Vaccination greatly reduces disease, disability, death and inequity worldwide“. WHO. Архивирано од изворникот на 27 февруари 2008. Посетено на 2 ноември 2022.
  45. ↑ „Sudden Unexpected Infant Death and Sudden Infant Death Syndrome“. www.cdc.gov (англиски). 28 јануари 2020. Посетено на 2 ноември 2022.
  46. ↑ 46,0 46,1 „SIDS and Other Sleep-Related Infant Deaths: Evidence Base for 2016 Updated Recommendations for a Safe Infant Sleeping Environment“. Pediatrics. 138 (5): e20162940. ноември 2016. doi:10.1542/peds.2016-2940. PMID 27940805.
  47. ↑ Stratton KR (2001). Immunization safety review measles-mumps-rubella vaccine and autism. National Academy Press. ISBN 0-309-07447-9. OCLC 928430099.
  48. ↑ „Immunizations“. AAP.org (англиски). Посетено на 2 ноември 2022.
  49. ↑ „Women's education, infant and child mortality, and fertility decline in rural and urban sub-Saharan Africa“. Demographic Research. 37: 669–708. 2017-09-13. doi:10.4054/demres.2017.37.21. ISSN 1435-9871.
  50. ↑ „Nationwide implementation of integrated community case management of childhood illness in Rwanda“. Global Health: Science and Practice. 2 (3): 328–41. август 2014. doi:10.9745/GHSP-D-14-00080. PMC 4168626. PMID 25276592.CS1-одржување: display-автори (link)
  51. ↑ „Adolescent Rights and the "First 1,000 days" Global Nutrition Movement: A View from Guatemala“. Health and Human Rights. 20 (1): 295–301. јуни 2018. PMC 6039738. PMID 30008571.
  52. ↑ „Aggregate Income Shocks and Infant Mortality in the Developing World“ (PDF). The Review of Economics and Statistics. 93 (3): 847–856. 2011. doi:10.1162/REST_a_00084. JSTOR 23016081.
  53. ↑ 53,0 53,1 „Reducing Child Malnutrition: How Far Does Income Growth Take Us?“. The World Bank Economic Review. 17 (1): 107–131. 1 јуни 2003. doi:10.1093/wber/lhg012. ISSN 0258-6770. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  54. ↑ „Improving Forecasts of State Failure“. World Politics. 53 (4): 623–58. 2011. doi:10.1353/wp.2001.0018. JSTOR 25054167. SSRN 1082922.
  55. ↑ „Global Infant Mortality: Correcting for Undercounting“. World Development. 38 (4): 467–81. 2010. doi:10.1016/j.worlddev.2009.11.013.
  56. ↑ „Neonatal mortality rate (per 1000 live births)“. Архивирано од изворникот на 21 декември 2011. Посетено на 2 ноември 2022.. WHO. 2011
  57. ↑ Allmer, Gertrude.Bundesgesetz über den Hebammenberuf (Federal law on the midwifery profession). pflegerecht.at
  58. ↑ PStV – Einzelnorm. Gesetze-im-internet.de. Посетено на 2 ноември 2022.
  59. ↑ Healy B (24 септември 2006). „Behind the Baby Count“. U.S. News & World Report. Архивирано од изворникот на 24 август 2007. Посетено на 2 ноември 2022.
  60. ↑ Demographic Statistics: Definitions and Methods of Collection in 31 European Countries (by European Communities, 2003) Архивирано на 13 декември 2013 г.. (PDF). Посетено на 2 ноември 2022.
  61. ↑ „The early history of the infant mortality rate in America: "A reflection upon the past and a prophecy of the future"“. Pediatrics. 103 (2): 478–85. февруари 1999. doi:10.1542/peds.103.2.478. PMID 9925845.
  62. ↑ „Infant mortality: its history and social construction“. American Journal of Preventive Medicine. 9 (6 Suppl): 17–26. ноември 1993. doi:10.1016/S0749-3797(18)30661-5. PMID 8123283.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Состојби настанати во перинаталниот период / фетални болести
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Смртност_на_доенчиња&oldid=5225839“