Pergi ke kandungan

Undang-undang hak asasi manusia antarabangsa

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Undang-undang hak asasi manusia antarabangsa merujukkan pada badan undang-undang antarabangsa direka bentuk untuk mengalakkan dan melindungi hak asasi manusia di peringkat antarabangsa, rantau dan dalam negeri. Sebagai sebentuk undang-undang antarabangsa, undang-undang hak asasi manusia antarabangsa pada asasnya terdiri dari , persetujuan di antara negara berniat untuk mengikat kesan legal antara parti-parti yang telah bersetuju pada mereka; dan Undang-undang, kedaulatan undang-undang berasaskan kelakuan tekal negara-negara bertindak dari mempercayai bahawa undang-undang memerlukan mereka untuk melakukannya dengan cara itu. Kandungan alat antarabangsa hak asasi manusia sementara tidak mengikat secara undang-undangmenyumbang pada pemahaman, pelaksanaan dan pembangunan undang-undang hak asasi manusia antarabangsa dan telah diiktiraf sebagai sumber kewajipan politik.[1]

Penguatkuasaan undang-undang hak asasi manusia antarabangsa boleh berlaku di kedua-dua peringkat domestik, serantau dan antarabangsa. Menyatakan bahawa meratifikasi perjanjian hak asasi manusia komited untuk menghormati hak-hak dan memastikan bahawa undang-undang negara mereka serasi dengan undang-undang antarabangsa. Ketika undang-undangDomestik gagal untuk menyediakan ubat untuk melanggar hak asasi manusia pihak yang mungkin dapat resort untuk mekanisme serantau atau antarabangsa untuk menegakkan hak asasi manusia.

Antarabangsa Hak Asasi Manusia undang-undang erat berkaitan dengan, tetapi berbeza dari undang-undang kemanusiaan antarabangsa. Serupa, kerana norma-norma substantif yang dikandungnya seringkali sama atau berkaitan - contohnya baik memberi perlindungan dari penyeksaan. Berbeza kerana mereka dikawal oleh kerangka undang-undang yang berbeza dan biasanya beroperasi dalam konteks yang berbeza dan menetapkan hubungan yang berbeza. Umumnya, hak asasi manusia difahami untuk mengatur hubungan antara negara dan individu dalam konteks kehidupan biasa. Sementara undang-undang kemanusiaan menetapkan tindakan negara bermusuhan dan pihak-pihak datang ke dalam kenalan dengan, baik bermusuhan dan neutral, dalam konteks konflik bersenjata.

Latar belakang bersejarah

[sunting | sunting sumber]

Sistem Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

[sunting | sunting sumber]

Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menggunakan Pengisytiharan Vienna dan Rancangan Tindakan pada tahun 1993 di mana Suruhanjaya Tinggi PBB untuk Hak Asasi Manusia ditubuhkan. Dan pada tahun 2006, Suruhanjaya Hak Asasi Manusia PBB digantikan oleh Majlis Hak Asasi Manusia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu untuk penguatkuasaan undang-undang hak asasi manusia antarabangsa.

Kenyataan Antarabangsa Hak Asasi Manusia

[sunting | sunting sumber]

Perisytiharan Universal Hak Asasi Manusia

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Perisytiharan Hak Asasi Manusia Sejagat

Perisytiharan Hak Asasi Manusia Sejagat adalah sebuah deklarasi yang tidak mengikat bentuk undang-undang antarabangsa hak asasi manusia. Walaupun beberapa sarjana undang-undang menganggap UDHR sebagai bukti undang-undang antarabangsa adat dan lebih luas UDHR telah menjadi rujukan kepada hak asasi manusia yang dipercayai. Perisytiharan ini telah mewujudkan asas untuk alat hak asasi manusia antarabangsa mengikat bentuk undang-undang antarabangsa hak asasi manusia yang selanjutnya .

Perjanjian hak asasi manusia antarabangsa

[sunting | sunting sumber]

Selain penggunaan dari dua Perjanjian luas diliputi (Perjanjian Antarabangsa mengenai Hak Sivil dan Politik dan Perjanjian Antarabangsa mengenai Hak-Hak Ekonomi, Sosial dan Budaya) pada tahun 1966, beberapa perjanjian yang lain (kepingan undang-undang) telah diterima pakai di peringkat antarabangsa.

Mereka biasanya dikenali sebagai alat hak asasi manusia. Beberapa yang paling ketara antara lain:

Perlindungan dan Institusi Serantau

[sunting | sunting sumber]

Sistem serantau tambahan memuji undang-undang hak asasi manusia antarabangsa dan negara dengan melindungi dan mengalakkan hak asasi manusia dalam bahagian-bahagian khas dunia. Ada tiga alat-alat hak asasi manusia yang telah mendirikan hak asasi manusia pada asas serantau. Ini ialah:

Pertubuhan Negara-Negara Amerika dan Majlis Eropah, seperti PBB, telah juga menggunakan (tetapi tidak seperti PBB, kemudian) perjanjian berasingan(dengan mekanisme pelaksanaan yang lebih lemah) katalog mengandungi ekonomi, sosial dan hak-hak budaya, kerana bertentangan dengan undang-undang tersebut mereka berurusan dengan hak-hak sivil dan politik.

  • Piagam Sosial Eropah untuk Eropah (1961, berlaku sejak tahun 1965, mekanisme aduan dibuat di bawah Protokol Tambahan 1995, berlaku sejak 1998)
  • Protokol San Salvador ke ACHR untuk Amerika (1988, berlaku sejak tahun 1999)

Sistem Afrika

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Hak asasi manusia Afrika

Kesatuan Afrika (AU) adalah sebuah kesatuan antarabangsa yang terdiri daripaa lima puluh tiga buah negara di benua Afrika.[7] Ia ditubuhkan pada tahun 2001 dengan bertujuan untuk membantu memastikan demokrasi, hak asasi manusia, dan ekonomi yang berterusan dalam benua tersebut, terutamanya dengan tindakan menamatkan konflik intra-Afrika dan mencipta pasaran sepunya yang berkesan.[8]

Piagam Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Masyarakat adalah asas manusia di kawasan hak instrumen dan muncul di bawah naungan dari Organisasi Persatuan Afrika (OAU) (sejak digantikan oleh Kesatuan Afrika) . Tujuannya untuk menarik atas Piagam Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Masyarakat diumumkan pada tahun 1979 dan Piagam suara bulat diluluskan pada 1981 Majlis OAU itu. Berdasarkan Perkara 63 (dimana itu adalah untuk "mulai berlaku tiga bulan selepas penerimaan oleh Setiausaha Agung instrumen pengesahan atau pematuhan dari majoriti sederhana" dari negara anggota OAU), syarikat Piagam Afrika tentang Manusia dan Rakyat hak mulai berlaku pada tarikh 21 Oktober 1986 - untuk menghormati 21 Oktober yang dinyatakan sebagai "Hari Hak Asasi Manusia Afrika".[9]

Suruhanjaya Masyarakat Manusia dan Hak Afrika (ACHPR) adalah organ kuasi-kehakiman Kesatuan Afrika yang bertugas memajukan dan melindungi hak asasi manusia dan kolektif (masyarakat) hak-hak seluruh benua Afrika juga sebagai menafsirkan Piagam Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Masyarakat dan mempertimbangkan aduan individual kesalahan Piagam. Suruhanjaya mempunyai tiga bidang luas yang bertanggungjawab:[10]

Dalam mengejar tujuan-tujuan ini, Suruhanjaya diberi mandat untuk "mengumpul dokumen, melakukan kajian dan penyelidikan tentang masalah Afrika di bidang hak asasi manusia dan masyarakat,, menetapkan seminar, simposium dan persidangan, menyebarkan maklumat, mendorong lembaga-lembaga nasional dan tempatan yang peduli dengan manusia dan hak-hak-hak masyarakat dan, seharusnya kes ini muncul, memberikan pandangan atau membuat cadangan kepada kerajaan"(Piagam, Art. 45).[10]

Dengan penciptaan Mahkamah Hak Asasi Manusia dan Masyarakat Afrika (di bawah protokol dengan Piagam yang ditubuhkan tahun 1998 dan mula berlaku pada Januari 2004), Suruhanjaya akan mempunyai tugas tambahan mempersiapkan kes untuk diajukan untuk bidang kuasa Mahkamah.[11] Dalam keputusan Julai 2004, Majlis AU memutuskan bahawa Mahkamah masa depan Manusia dan Hak Rakyat akan diintegrasikan dengan Mahkamah Kehakiman Afrika.

Mahkamah Kehakiman Kesatuan Afrika adalah dimaksudkan untuk menjadi "organ penghakiman utama Kesatuan" (Protokol Mahkamah Kehakiman Kesatuan Afrika, Perkara 2.2).[12] Walaupun belum ditetapkan, hal ini dimaksudkan untuk mengambil alih tugas Suruhanjaya Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Rakyat, serta bertindak sebagai mahkamah tertinggi Kesatuan Afrika, menafsirkan semua undang-undang yang diperlukan dan perjanjian. Protokol menetapkan Mahkamah Afrika Manusia dan Hak Rakyat mulai berlaku pada Januari 2004[13] tetapi pembentukan penggabungan dengan Mahkamah Kehakiman telah melambatkan penubuhannya. Protokol pembentukan Mahkamah akan berlaku apabila diratifikasi oleh 15 negara.[14]

Ada banyak negara di Afrika menuduh melanggar hak asasi manusia oleh masyarakat antarabangsa dan NGO.[15]

Sistem Antara Amerika

[sunting | sunting sumber]
Lihat juga: Hak asasi manusia di Amerika Utara dan Hak asasi manusia di Amerika Selatan

Pertubuhan Negara-Negara Benua Amerika (OAS) adalah sebuah pertubuhan antarabangsa, yang beribu pejabat di Washington, D.C., Amerika Syarikat. Ahli-ahli adalah tiga puluh lima negara bebas benua Amerika. Selama zaman 1990-an, dengan berakhirnya Perang Dingin, pemulihan negara-negara Amerika Selatan ke arah pemerintahan berdemokrasi[perlu rujukan] serta globalisasi yang mendadak, OAS melakukan banyak usaha besar untuk mengubah dirinya agar sesuai dengan konteks yang baru. Keutamaan lain pertubuhan ini kini adalah seperti berikut:[16]

  • Penguatan demokrasi
  • Bekerja untuk keamanan
  • Melindungi rumpun manusia
  • Pemberantasan korupsi
  • Hak-hak Masyarakat Adat
  • Mengalakkan pembangunan berterusan

Suruhanjaya Hak Asasi Manusia Antara-Amerika (IACHR) adalah organ autonomi pada Pertubuhan Negara-negara Amerika, juga berpusat di Washington, DC Seiring dengan Mahkamah Hak Asasi Manusia Antara-Amerika, yang berpusat di San José, Costa Rica, itu adalah salah satu badan yang terdiri daripada sistem antara-Amerika untuk promosi dan perlindungan hak asasi manusia.[17] IACHR merupakan badan tetap yang memenuhi dalam sesi reguler dan khusus beberapa kali dalam setahun untuk menyemak dugaan pelanggaran hak asasi manusia di belahan bumi. Its hak asasi manusia tugas berasal dari tiga dokumen:[18]

Mahkamah Inter-Amerika tentang Hak Asasi Manusia ditubuhkan pada 1979 dengan tujuan menegakkan dan menafsirkan peruntukan-peruntukan Konvensyen Amerika tentang Hak Asasi Manusia. Dua fungsi utama demikian adjudicatory dan penasihat. Di bawah bekas, itu mendengar dan Peraturan pada kes-kes tertentu melanggar hak asasi manusia yang dimaksudkan itu. Berdasarkan yang terkini, isu-isu pendapat mengenai masalah-masalah tafsiran undang-undang yang perlu mendapat perhatian oleh badan OAS lain atau negara-negara anggota.[19]

Banyak negara di Amerika, seperti Colombia, Kanada, Cuba, Mexico, Amerika Syarikat, dan Venezuela telah dituduh melanggar hak asasi manusia. kemudian ia menemukan hak Huan alam un

Sistem Eropah

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Hak asasi manusia di Eropah

Majlis Eropah, yang ditubuhkan pada tahun 1949, adalah organisasi tertua bekerja untuk integrasi Eropah. Ini adalah sebuah pertubuhan antarabangsa dengan keperibadian undang-undang yang diluluskan di bawah undang-undang antarabangsa awam dan mempunyai kedudukan pemerhati dengan PBB. Kerusi Dewan Eropah di Strasbourg dalam Perancis. Majlis Eropah bertanggungjawab untuk kedua-dua Konvensyen Eropah mengenai Hak Asasi Manusia dan Mahkamah Eropah untuk Hak Asasi Manusia.[20] Ini mengikat lembaga ahli Dewan untuk kod hak asasi manusia yang walaupun ketat, lebih ringan daripada piagam PBB tentang hak asasi manusia.[perlu rujukan] Dewan juga mempromosikan Piagam Eropah untuk Bahasa-Bahasa Setempat atau Minoriti dan Piagam Sosial Eropah.[21] Keahlian terbuka untuk semua negara Eropah yang berusaha integrasi Eropah, menerima prinsip [Peraturan [undang-undang]] dan mampu dan bersedia untuk menjamin demokrasi, hak asasi manusia dan kebebasan.[22]

Majlis Eropah adalah berasingan dari Kesatuan Eropah, namun yang terakhir ini diharapkan dapat menyetujui Konvensyen Eropah dan berpotensi Dewan itu sendiri.[perlu rujukan] Kesatuan Eropah juga mempunyai dokumen-dokumen hak asasi manusia yang berasingan, sedangkan Piagam Hak Dasar Kesatuan Eropah.[23]

Konvensyen Eropah mengenai Hak Asasi Manusia mendefinisikan dan jaminan sejak tahun 1950 hak asasi manusia dan kebebasan asas di Eropah.[24] Semua 47 negara anggota Majlis Eropah telah menandatangani Konvensyen ini dan oleh itu di bawah bidang kuasa Mahkamah HAM Eropah di Strasbourg.[24] Untuk mengelakkan penyeksaan dan perlakuan tidak berperikemanusiaan atau merendahkan martabat (Perkara 3 dari Konvensyen), maka Jawatankuasa untuk Pencegahan Penyiksaan telah ditubuhkan.[25]

Mahkamah Eropah untuk Hak Asasi Manusia adalah satu-satunya mahkamah antarabangsa dengan bidang kuasa untuk menangani kes-kes yang dibawa oleh individu (bukan negara).[24] Pada awal tahun 2010 mahkamah mempunyai backlog lebih dari 120,000 kes dan senarai tunggu berbilang-tahun.[26][27][28] Sekitar 1 dari setiap 20 kes diajukan ke mahkamah dianggap diterima.[29] Pada tahun 2007 mahkamah mengeluarkan 1,503 keputusan. Pada peringkat saat proses, akan mengambil 46 tahun untuk jaminan simpanan untuk jelas.[30]

Pengawasan, pelaksanaan dan penguatkuasaan undang-undang hak asasi manusia

[sunting | sunting sumber]

Saat ini tidak ada mahkamah antarabangsa untuk menetapkan undang-undang antarabangsa hak asasi manusia, bagaimanapun, badan kuasi-Kehakiman ada di bawah beberapa perjanjian PBB (misalnya, Jawatankuasa Hak Asasi Manusia di bawah ICCPR). Mahkamah Jenayah Antarabangsa (ICC) mempunyai bidang kuasa atas jenayah pembunuhan, jenayah perang dan kejahatan terhadap kemanusiaan. Sedangkan Mahkamah Eropah untuk Hak Asasi Manusia, dan Mahkamah Hak Asasi Manusia antara benua-benua Amerika menegakkan undang-undang hak asasi manusia serantau. Walaupun badan-badan antarabangsa yang sama juga memegang bidang kuasa atas kes-kes tentang undang-undang kemanusiaan antarabangsa, adalah penting untuk mengenal pasti bahawa dua rejim undang-undang yang merupakan rangka kerja yang jelas berbeza.[31]

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Hak Asasi Manusia Badan mempunyai beberapa mekanisme penguatkuasaan undang-undang kuasi. Ini termasuk Badan Perjanjian melekat pada tujuh perjanjian yang sedang aktif, dan Majlis Hak Asasi Manusia aduan prosedur, dikenali sebagai mekanisme 1235 dan 1503 [32]

Penguatkuasaan undang-undang antarabangsa hak asasi manusia adalah tanggungjawab negara bangsa, dan merupakan tanggungjawab utama dari Negara untuk membuat hak asasi manusia menjadi kenyataan.

Secara praktikalnya, hak asasi manusia banyak sangat sulit untuk menegakkan undang-undang kerana tidak adanya konsensus mengenai pelaksanaan hak-hak tertentu, tidak adanya peraturan-peraturan nasional yang berkaitan atau badan dikuasakan untuk mengambil tindakan undang-undang untuk menegakkan mereka.[33]

Sebanyak 110 buah institusi hak asasi manusia negara (NHRI) telah dibentuk untuk melindungi, mempromosikan atau monitor hak asasi manusia dengan bidang kuasa di negara tertentu.[34] Meskipun tidak semua institusi ini menepati Prinsip Paris,[35] jumlah dan kesan dari lembaga ini adalah meningkat.[36] Prinsip Paris yang pasti pada Lokakarya Antarabangsa pertama di Lembaga Nasional untuk Promosi dan Perlindungan Hak Asasi Manusia di Paris pada 7-9 Oktober 1991, dan diterima pakai oleh PBB Resolusi Suruhanjaya Hak Asasi Manusia 1992-1954 dan 1992 Resolusi Perhimpunan Agung 48/134 tahun 1993. Prinsip Paris senarai sejumlah tanggungjawab lembaga-lembaga negara.[37]

Bidang kuasa sejagat

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Bidang kuasa sejagat

Bidang kuasa sejagat adalah prinsip kontroversi dalam undang-undang antarabangsa dimana negara mendakwa bidang kuasa jenayah ke atas orang-orang yang diduga kejahatan dilakukan di luar batas-batas negara menuntut, terlepas dari kebangsaan, negara tempat tinggal, atau hubungan lain dengan negara-negara pendakwaan. Negara punggung tuntutan atas dasar bahawa kejahatan yang dilakukan dianggap jenayah terhadap semua, yang setiap negara diberi kuasa untuk menghukum. Konsep bidang kuasa universal Oleh kerana itu berkaitan erat dengan idea bahawa norma-norma antarabangsa tertentu erga omnes, atau berhutang kepada masyarakat seluruh dunia, serta konsep jus cogens. Pada tahun 1993 Belgium mengesahkan undang-undangbidang kuasa sejagatuntuk memberikan bidang kuasa mahkamah atas jenayah terhadap kemanusiaan di negara-negara lain, dan pada tahun 1998 Augusto Pinochet ditangkap di London berikut dakwaan oleh hakim Sepanyol Baltasar Garzón berdasarkan prinsip bidang kuasa sejagat.[38] Prinsip ini disokong oleh Amnesty Antarabangsa dan lain-lain pertubuhan hak asasi manusia kerana mereka percaya jenayah tertentu menimbulkan ancaman bagi masyarakat antarabangsa secara keseluruhan dan masyarakat mempunyai tanggungjawab moral untuk bertindak, tetapi yang lain, termasuk Henry Kissinger berpendapat bahawa "perjanjian luas bahawa pelanggaran hak asasi manusia dan jenayah terhadap kemanusiaan harus dihukum telah menghalang pertimbangan aktif peranan yang tepat daripada mahkamah antarabangsa bidang kuasa Sejagat risiko membuat kezaliman sejagat - yang pada hakim".[39]

Hak substantif

[sunting | sunting sumber]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
Portal Hak asasi manusia

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Human rights, A very short introduction p42 - replace this with a better reference later
  2. ^ "OHCHR". Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-05-30. Dicapai pada 2008-05-30.
  3. ^ Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women
  4. ^ "OHCHR". Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-03-09. Dicapai pada 2008-03-09.
  5. ^ UNICEF - Convention on the Rights of the Child
  6. ^ Convention on the Rights of Persons with Disabilities
  7. ^ "AU Member States". African Union. Dicapai pada 2008-01-03.
  8. ^ "AU in a Nutshell". Dicapai pada 2008-01-03.
  9. ^ African Charter on Human and Peoples' Rights
  10. ^ a b "Mandate of the African Commission on Human and Peoples' Rights". Dicapai pada 2008-01-03.
  11. ^ "Protocol to the African Charter on human and peoples' rights on the establishment of an African court on human and peoples' rights". Dicapai pada 2008-01-03.
  12. ^ "Protocol of the Court of Justice of the African Union" (PDF). African Union. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2011-07-24. Dicapai pada 2011-05-27.
  13. ^ "Open Letter to the Chairman of the African Union (AU) seeking clarifications and assurances that the Establishment of an effective African Court on Human and Peoples' Rights will not be delayed or undermined" (PDF). Amnesty International. 5 August 2004. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada 2008-02-18. Dicapai pada 2011-05-27.
  14. ^ "African Court of Justice". African International Courts and Tribunals. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-07-26. Dicapai pada 2008-01-03.
  15. ^ "Human Rights Watch Africa". Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-08. Dicapai pada 2008-01-03.
  16. ^ "OAS Key Issues". Dicapai pada 2008-01-03.
  17. ^ "Directory of OAS Authorities". Organization of American States. Dicapai pada 2008-01-03.
  18. ^ "What is the IACHR?". Inter-American Commission on Human Rights. Dicapai pada 2008-01-03.
  19. ^ "Inter-American Court on Human Rights homepage". Inter-American Court on Human Rights. Dicapai pada 2008-01-03.
  20. ^ "Gender and reproductive rights home page". Who.int. Dicapai pada 2010-08-29.
  21. ^ "Social Charter". Council of Europe. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-29. Dicapai pada 2008-01-04.
  22. ^ "The Council of Europe in Brief". Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-01-09. Dicapai pada 2008-01-04.
  23. ^ Juncker, Jean-Claude (11 April 2006). "Council of Europe – European Union: "A sole ambition for the European Continent"" (PDF). Council of Europe. Dicapai pada 2008-01-04.
  24. ^ a b c "Historical Background to the European Court of Human Rights". European Court of Human Rights. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-12-22. Dicapai pada 2008-01-04.
  25. ^ "About the European Committee for the Prevention of Torture". European Committee for the Prevention of Torture. Dicapai pada 2008-01-04.
  26. ^ "Virginia Law". Law.virginia.edu. 2008-03-24. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-05-11. Dicapai pada 2010-08-29.
  27. ^ BBC article [1]
  28. ^ "Swiss info article". Swissinfo.ch. Dicapai pada 2010-08-29.
  29. ^ "The Guardian". The Guardian. 2008-07-16. Dicapai pada 2010-08-29.
  30. ^ "Breaking news, Ireland". Breakingnews.ie. 2008-01-23. Dicapai pada 2010-08-29.
  31. ^ The Program for Humanitarian Policy and Conflict Research, "Brief Primer on IHL" Accessed at http://en.wikipedia.org/wiki/International_humanitarian_law#Two_Historical_Streams:_The_Law_of_Geneva_and_The_Law_of_The_Hague
  32. ^ OHCHR. "Human Rights Council Complaint Procedure". Dicapai pada 2009-02-06.
  33. ^ See, REDRESS, Enforcement of Awards for Victims of Torture and Other International Crimes May, 2006
  34. ^ National Human Rights Institutions Forum is the official portal for the National Human Rights Institutions and show a list of 119 institutions that can be found at [2]
  35. ^ "Chart of the Status of National Institutions" (PDF). National Human Rights Institutions Forum. 2007. Dicapai pada 2008-01-06. ACCREDITED BY THE INTERNATIONAL COORDINATING COMMITTEE OF NATIONAL INSTITUTIONS FOR THE PROMOTION AND PROTECTION OF HUMAN RIGHTS
    Sesuai dengan Prinsip-prinsip Paris dan ICC Sub-Jawatankuasa Peraturan Prosedur, klasifikasi berikut untuk akreditasi digunakan oleh ICC: A: Pematuhan dengan Prinsip Paris;
    A(R): Accreditation with reserve – granted where insufficient documentation is submitted to confer A status;
    B: Kedudukan Pemerhati - Tidak sepenuhnya sesuai dengan Prinsip-prinsip Paris atau maklumat yang cukup disediakan untuk membuat tekad;
    C: Non-compliant with the Paris Principles.     Unknown parameter |month= ignored (bantuan); line feed character in |quote= at position 270 (bantuan)
  36. ^ HURIDOCS has developed extensive methodologies for monitoring and documenting human rights violations, and more resources can be found at Human Rights Tools Diarkibkan 2015-05-01 di Wayback Machine
  37. ^ National Human Rights Institutions - Implementing Human Rights", Executive Director Morten Kjærum, The Danish Institute for Human Rights, 2003. ISBN 87-90744-72-1, page 6
  38. ^ Ball, Gready (2007) p.70
  39. ^ Kissinger, Henry (July/August 2001). "The Pitfall of Universal Jurisdiction". Foreign Affairs. Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-01-14. Dicapai pada 2011-05-27. Check date values in: |date= (bantuan)

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Templat:International human rights legal instruments

Undang-undang
Sistem perundangan Common law | Undang-undang sivil | Undang-undang adat | Undang-undang agama | Undang-undang sosialis | Undang-undang antarabangsa
Sumber undang-undang Undang-undang statut (Perundangan | Kod sivil | Pentafsiran statut)
Undang-undang bukan statut (Adat | Undang-undang kes | Ekuiti)
Penghukuman Undang-undang umum (Undang-undang jenayah | Undang-undang perlembagaan | Undang-undang pentadbiran)
Undang-undang khusus (Undang-undang sivil | Undang-undang kewajipan | Kontrak | Tort | Wasiat dan Pegangan)
Mahkamah (Sistem perseteruan | Sistem penyiasiatan | Bukti | Kehakiman | Peguam)
Falsafah perundangan Falsafah undang-undang | Undang-undang semulajadi | Perundangan positivisme | Perundangan formal | Perundangan realiti | Penafsiran undang-undang | Teori perundangan feminis | Undang-undang dan ekonomi | Pengajian undang-undang kritikal | Perbandingan undang-undang
Lihat juga:Senarai cabang undang-undang
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Undang-undang_hak_asasi_manusia_antarabangsa&oldid=6087538"