Lüttje Kanadagoos
| Lüttje Kanadagoos | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Branta hutchinsii | ||||||||||||||||
| (Richardson, 1832) |
De Lüttje Kanadagoos (Branta hutchinsii) is en Goos ut de Familie vun de Aantenvagels. Se warrt to de Echten Göse, un dor to de Seegöse rekent. Eerst vun 2004 af an warrt se as egene Aart gellen laten. De Unneraarden, de hüdigendags as „Lüttje Kanadagoos“ betekent weert, sünd vördem to de Grote Kanadagoos torekent wurrn. Wetenschoppslüde harrn al vun de 1970er Johre af an jummers wedder verlangt, de Kanadagoos ehre Unneraarden mössen up twee, wenn nich man up dree oder veer Aarden updeelt weern. De American Ornithologist Union hett dat 2004 so beslaten, de British Ornithologists Union is ehr in'n Juni 2005 na folgt.
Wo se tohuse is un wie veel Göse vun düsse Aard dat gifft
[ännern | Bornkood ännern]De lüttje Kanadagoos is in Kanada bit Mexiko un in Japan tohuse. De IUCN taxeert den bestand vun düsse Göse up 100.000 bit 1 Mio. Vagels. Vundeswegen föhrt se de up ehre Rode List unner den Status „gor keen Sorgen“.
Utsehn
[ännern | Bornkood ännern]As de Grote Kanadagoos is ok bi de Lüttje Kanadagoos en witt Kehlband to sehn. De beiden Aarden sünd nich eenfach ut'neen to holen, man in’t Geheel is de Lüttje Kanadagoos en beten lüttjer un hett en korten Hals un en korten Snavel. Vergleken mit de Grote Kanadagoos is ehre Stimm wat höger.
In de Literatur warr hen un wenn seggt, je mehr de Göse na Norden to bröden döen, je mehr bleven se ok bi't neegste Mol bi ehren olen Nistplatz.[1]. De Lüttje Kanadagoos hett ja man bloß wenig Tied, wenn se ehre Jungen glücklich uptehn will, vundeswegen mutt se foorts, wenn se ankamen is, anfangen, dat Nest to boen. Dor wählt se denn faken Plätze, wo dat in't Johr vördem al goot klappt hett.
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ kiek to'n Bispeel bi Rutschke, S. 176
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Jonathan Alderfer (Rutg.): Complete Birds of North America, National Geographic, Washington D.C. 2006, ISBN 0-7922-4175-4
