Émile Waldteufel

Émile Waldteufel
	Charles Émile Waldteufel
Algemene informatie
Volledige naam	Charles Émile Waldteufel
Bijnaam	Charles Émile Lévy
Geboren	9 december 1837
Geboorteplaats	Straatsburg
Overleden	12 februari 1915
Overlijdensplaats	Parijs
Land	Frankrijk
Werk
Genre(s)	Klassiek
Beroep	Componist, muziekpedagoog, dirigent
	(en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Charles Émile Waldteufel (eigenlijk: Charles Émile Lévy) (Straatsburg, Elzas, 9 december 1837 – Parijs, 12 februari 1915) was een Frans componist, muziekpedagoog en dirigent.

Levensloop

Zijn ouders waren Lazare Lévy, geboren op 30 januari 1801 in Bischheim, Elzas, -die het pseudoniem Louis Waldteufel gebruikte- en Flora Neubauer, pianiste en lerares voor solozang. De eerste muziekles kreeg hij van zijn ouders, in het bijzonder van zijn moeder. In 1842 vertrokken zijn ouders met hem naar Parijs. Zijn broer Isaac (1832-1884), die als Léon Waldteufel bekend werd, was begonnen viool te studeren aan het Parijse conservatorium. Van 1853 tot 1857 ging ook Charles Émile aan het Conservatoire national supérieur de musique en studeerde daar onder andere samen met Georges Bizet en Jules Massenet piano.

Na zijn studies werkte hij eerst bij een pianobouwer, gaf pianoles en speelde bij soirées. In deze tijd was het orkest van zijn vader een van de bekendste in Parijs. Zij speelden bij belangrijke feesten en gebeurtenissen.

In 1865 werd hij als opvolger van Joseph Ascher hofpianist van de keizerin Eugénie de Montijo, gravin van Teba, de echtgenote van Napoleon III, keizer van Frankrijk. Maar hij speelde niet uitsluitend in Parijs, ook in Biarritz en in Compiègne was hij een veelgevraagd musicus en orkestleider. Vanaf 1867 speelde het Waldteufel-orkest ook in de prachtige hof in de Tuilerieën. Na de Frans-Pruisische Oorlog speelde het orkest ook tijdens de presidentiële feestelijkheden in het Palais Elysée. Alhoewel hij in Parijs in bepaalde kringen bekend was, werd zijn renommee pas groter toen hij al 40 jaar was.

In oktober 1874 speelde hij bij een feest, waar de Prins van Wales, de toekomstige Eduard VII van het Verenigd Koninkrijk, aanwezig was. De Prins was enthousiast over de Manolo-wals van Waldteufel en beloofde hem, dat hij hem in Engeland bekend wilde maken. Daarop volgde een contract met de Londense uitgeverij Hopwood & Crew. Een eigenaar van deze uitgeverij was Charles Coote, dirigent en directeur van de Coote & Tinney’s Band, toen het voornaamste dansorkest van Londen. En zo kwam het, dat de muziek van Waldteufel bij staatsbanketten van Koningin Victoria in het Buckingham Palace gespeeld werd.

Hij maakte concertreizen in 1885 naar Londen en in 1889 naar Berlijn. In 1890 en 1891 dirigeerde hij het bal van de Opera in Parijs.

Hij huwde de zangeres Célestine Dufau, met wie hij twee zonen kreeg.

Composities

1857 Kamiesch, mars, op. 5
1861 Marche Alexandre
1861 Jean qui pleure et Jean qui rit, polka, op. 106
1864 Térésa (Antoinette), wals, op. 133
1866 Dans les bois, polka-mazurka, op. 119
1867 Bella, polka mazurka, op. 113
1868 Désirée, mazurka dédiée à Mademoiselle Désirée Derieux, op. 132
1875 Bien aimés, valse dédiée à Prince et Princess of Wales, op. 143
1876 Grande vitesse, galop, op. 146
1876 Violettes, valse dédiée à Mademoiselle Magdaleine Davillier Regnaud de St. Jean d’Angely, op. 148
1877 Mon rêve, wals, op. 151
1877 Prestissimo, galop, op. 152
1877 Pomone, wals, op. 155
1877 Toujours ou jamais, wals, op. 156
1878 Les sirènes, wals, op. 154
1878 Les folies, polka, op. 157
1878 Très jolie, wals, op. 159
1878 Gaieté, wals, op. 164
1879 Pluie de diamants, wals, op. 160
1879 La berceuse, wals, op. 161
1879 Bella Bocca, polka dédiée à Monsieur Jules Tardiveau, op. 163
1879 Ma charmante, wals, op. 166
1879 Chantilly, wals, op. 171
1880 Amour et Printemps, wals
1880 Minuit, polka dédiée à Madame Emmanuel Bocher, op. 168
1880 Dolorès, wals, op. 170
1881 Jeunesse dorée, wals, op. 175
1882 Joujou polka, op. 135
1882 Je t’aime, wals, op. 177
1882 Naples, wals, op. 179
1882 La Source, wals, op. 180
1882 Les Patineurs, wals, op. 183 (of de Schaatsenrijderswals, verreweg zijn bekendste werk)
1883 Les Sourires dédiée à Mme Maurice Ephrussi née Rotschild, wals, op. 187
1883 Soirée d’été, valse dédiée à Madame Morton, op. 188

1883 En Garde!, militaire polka opgedragen aan General Edmond-Henri-David Hartung (1819-96), op. 189
1883 Les Fleurs, wals, op. 190
1883 L'Estudiantina, wals, op. 191
1885 Trésor d’amour, wals, op. 149
1885 Tout en rose, wals, op. 200
1885 Un premier bouquet, wals, op. 201
1885 Retour des champs, polka, op. 203
1886 Ma Voisine, polka, op. 206
1886 Les Grenadiers, militaire wals, op. 207
1886 Dans les nuages, valse dédiée à Comtesse de Kessler, op. 208
1886 Idylle, valse dédiée à Madame Hoskier, op. 209
1886 La Cinquantaine / Joyeux Paris, polka, op. 215
1886 España, wals, op. 236
1887 Les Bohémians, polka, op. 216
1887 Tendresse, wals, op. 217
1887 Coquetterie, wals, op. 218
1887 Tout ou rien, polka, op. 219
1888 Acclamations, wals, op. 223
1888 Château en Espagne, polka, op. 225
1888 Rococo-Polka, op. 232
1889 Étincelles, op. 229
1889 Roses de Noël, wals, op. 230
1889 Tout Paris, valse a F. M. de Yturbe, op. 240
1889 Ange d’amour, valse dédiée à Marguerite Julie Ovague, op. 241
1890 Nuée d’oiseaux, polka, op. 243
1890 Retour du printemps, wals, op. 244
1891 Invitation à la Gavotte, op. 246
1891 Fontaine Lumineuse, wals, op. 247
1892 Sous la voûte étoilée, wals, op. 253
1893 Souveraine, polka mazurka, op. 255
À toi, wals
Arc-en-Ciel, wals, op. 237
Autrefois, wals, op. 167
Bagatelle, polka, op. 233
Braun oder Blond, wals, op. 162
Chant d'Oiseaux, wals, op. 251
Clarisse, polka mazurka

Deux à Deux, wals, op. 242
Douce souvenance, wals, op. 194
Doux poème
Emma, polka
Fleurs d’Amérique, polka mazurka
Flots de joie, wals
Fui de siècle, wals, op. 250
Hebe, wals, op. 228
Illusion, wals, op. 204
L'Étoile Polaire, wals, op. 238
L'esprit français, polka, op. 182
La Fiancée, wals, op. 245
Les sauterelles, polka à son altesse le Prince Nicolas Dadiani
Les Violettes, wals
Longchamps fleuri, wals, op. 254
Madeleine, dédiée à la marquise de Castellane
Manolo, wals
Modestie, wals, op. 220
Myosotis, wals
Nuit étoilée, wals, op. 231
Rendez-vous, wals
Rêve divin, wals, op. 264
Rêverie, wals, op. 202
Rose et marguerites, wals
Sentiers fleuris
Soir d'Amour
Un jour à Seville, wals, op. 252
Valse Vénitienne
Washington, valse à Monsieur l’Ambassadeur des États-Unis d’Amérique

Publicaties

Jean-Pierre Zeder: Les Waldteufel et la valse française. Strasbourg, 1980.