Antechinus swainsonii
| Antechinus swainsonii IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Antechinus swainsonii (Waterhouse, 1840) Originele combinatie Phascogale swainsonii | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Antechinus swainsonii op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Antechinus swainsonii is een roofbuideldier uit het geslacht van de breedvoetbuidelmuizen. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door George Robert Waterhouse in 1840.[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]A. swainsonii is een grote, gedrongen Antechinus met een lange bek, kleine ogen en korte oren. De bovenkant is donkerbruin tot zwart, de onderkant lichtgrijs. De spaarzaam behaarde staart is bruin van kleur. Op grotere hoogte is deze soort groter en donkerder dan bij de kust. De kop-romplengte bedraagt 90 tot 185 mm, de staartlengte 75 tot 120 mm en het gewicht 38 tot 170 g. Vrouwtjes hebben 6 tot 10 mammae.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Het dier leeft op de grond en is grotendeels 's nachts actief. Het dier eet ongewervelden, die uit de grond worden gegraven, maar ook kleine gewervelden. In een hol bouwen vrouwtjes een nest van droge bladeren. Na twee weken paartijd in augustus (of op grote hoogte in september) sterven alle mannetjes.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor in dichte, vochtige vegetatie op Tasmanië. De populaties op het vasteland van Australië worden sinds 2015 tot een aparte soort gerekend: Antechinus mimetes.
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- ↑ (en) Antechinus swainsonii op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 30. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Antechinus swainsonii (Waterhouse, 1840). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 11-06-2023.
· 
· 