Naar inhoud springen

Barum (an der Ilmenau)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Barum
Gemeente in Duitsland Vlag van Duitsland
Wapen van Barum
Barum (Nedersaksen)
Barum
Situering
Deelstaat Vlag van de Duitse deelstaat Nedersaksen Nedersaksen
Landkreis Lüneburg
Samtgemeinde Bardowick
Coördinaten 53° 21′ NB, 10° 24′ OL
Algemeen
Oppervlakte 9,83 km²
Inwoners
(31-12-2020[1])
2.079
(211 inw./km²)
Hoogte 4 m
Burgemeester Frank Isenberg (UWG (lokale lijst))
Overig
Postcode 21357
Netnummer 04133
Kenteken LG
Gemeentekernen 3 Ortsteile
Gemeentenr. 03 3 55 007
Website [https://www.gemeinde-barum.de
Locatie van Barum in Lüneburg
Kaart van Barum
Portaal  Portaalicoon   Duitsland

Barum is een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. De gemeente maakt deel uit van de Samtgemeinde Bardowick in het Landkreis Lüneburg. Barum (an der Ilmenau) telt 2.079 inwoners.[1]

Plaatsen in de gemeente Barum

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Barum, 1.092 inwoners
  • Horburg, 522 inw., direct ten noordwesten van Barum, aan de Neetze
  • St. Dionys, 478 inw., enkele kilometers ten zuiden van Barum, aan de rand van de Lüneburger Heide

Totaal aantal inwoners: 2.092. Peildatum: 1 februari 2022. Bron: website gemeente Barum.

Geografie, infrastructuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook: Samtgemeinde Bardowick.

Barum ligt in een rivierpolderlandschap nabij de Elbe.

Grote verkeerswegen ontbreken, evenals openbaar vervoer van betekenis. Alleen voor vervoer van scholieren, 's morgens vroeg richting de onderwijslocaties in o.a. Lüneburg, en in de namiddag na het uitgaan van de scholen in omgekeerde richting, rijden sporadisch schoolbuslijnen.

Geschiedenis, economie

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1926 is aan de zuidkant van Barum een aantal gouden sieraden uit de Bronstijd (9e of 8e eeuw vóór de jaartelling) opgegraven. Deze schat is in bezit van het Landesmuseum Hannover.

Barum wordt als Berne in 1266, St. Dionys in 1333, en Horburg in 1318 voor het eerst in een document vermeld.

Horburg heette tot 1931 Dreckharburg, niet, omdat het dorp te midden van modder lag, maar omdat er trekschuiten over de Ilmenau langs voeren. Totdat er in 1888 een kanaal voor de vrachtscheepvaart, het Ilmenaukanaal, werd aangelegd, stroomde de Ilmenau door wat daarna de bedding van de Neetze werd. Drecken is het lokale dialectwoord voor trekken. In 1945 en de eerste helft van 1946 , in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, was Horburg tijdelijk een nood-woonlocatie voor krijgsgevangenen, vluchtelingen en displaced persons. De geallieerde bezettingstroepen stonden de Duitse bevolking van het dorp pas in de zomer van 1946 toe, weer naar huis terug te keren.

De dorpen hebben steeds een agrarisch karakter behouden; o.a. de melkveehouderij is nog van enige betekenis. Verder is er na 1970 enig toerisme ontstaan, terwijl ook betrekkelijk veel inwoners van de gemeente woonforensen zijn, die in een grotere plaats elders werken.

Bezienswaardigheden en toerisme

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Evangelisch-lutherse St. Dionysiuskerk, St. Dionys, gebouwd in 1860 in de stijl der neogotiek
  • Kanovaren op het riviertje de Neetze
  • Recreatieplas Barumer See, met camping
  • De langeafstands-fietsroute Ilmenau-Radweg loopt door de gemeente.
  • St. Dionys beschikt over een golfbaan.
Zie de categorie Barum (Landkreis Lüneburg) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.