Naar inhoud springen

Bloedhond (hondenras)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bloedhond
Hondenras
Bloedhond
Basisinformatie
Andere namen Sint-hubertushond
Oorsprong België
Classificatie FCI: Groep 6 Sectie 1 #84
Zie ook de lijst van FCI-nummers
Eigenschappen
Schofthoogte Reu: 65-72 cm
Teef: 58-66 cm
Gewicht Reu: 46-54 kg
Teef: 40-48 kg
Hoofd metacefaal
Bloedhond
Lijst van hondenrassen

De bloedhond is een hondenras dat afkomstig is uit België, waar bisschop Hubertus van Luik volgens een legende een hele meute van deze honden zou hebben gehouden. Ze worden daarom ook wel sint-hubertushond genoemd. Door zijn uiterlijk en kwaliteiten als speurhond was het ras geliefd bij de Franse koningen. Willem de Veroveraar bracht hem in 1066 naar Engeland, waar het ras door selectief fokken werd veredeld tot de Britse bloodhound van nu.

De bloedhond is een speurhond met een sterk ontwikkeld reukvermogen. De hond wordt daarom gebruikt voor het opsporen van mensen. Vroeger werd hij vooral bij de hertenjacht ingezet. Hij kan een enkele dagen oud geurspoor nog volgen. De bloedhond is regelmatig ingekruist met andere rassen, met het doel het reukvermogen van die rassen te verbeteren.

Een volwassen reu heeft een schofthoogte die varieert tussen 65 en 72 centimeter. Een teef is ongeveer 58 à 66 centimeter hoog. De kleur is zwart met rode aftekeningen, ook rood of geel-rood met zwarte aftekeningen.

De bloedhond is een rustige hond die gehecht raakt aan zijn baas. Hij is tolerant naar andere huisdieren toe, maar kan wel gereserveerd en koppig zijn. Het dier is gevoelig voor complimenten en correcties en wordt zelden agressief.[1]

De bloedhond heeft een hoog risico op erfelijke aandoeningen, met name is er vaak sprake van gewrichtsklachten en chronische huidproblemen.[2] Een gezonde bloedhond kan 8 à 10 jaar oud worden.[3]

Vergelijkbare hondenrassen

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Bloedhond van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.