Naar inhoud springen

Catherine Harrison

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Catherine Harrison
Roland Garros 2022
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Memphis, TN, VS
Geboortedatum 9 april 1994
Lengte 1,65 m[1]
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 487.967 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 199–151
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 214e (12 september 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 151–103
Titels 1 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 69e (11 juli 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2022)
Laatst bijgewerkt op: 12 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Catherine Harrison (Memphis, 9 april 1994) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon op zesjarige leeftijd met het spelen van tennis.[2] Als student speelde zij voor de UCLA, waar zij antropologie studeerde.[1] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig.

In 2014 won Harrison haar eerste ITF-titel – samen met Mary Weatherholt won zij het dubbelspeltoernooi van Austin, Texas.

Harrison komt voornamelijk uit op ITF-toernooien, en speelde tot en met 2021 geen kwalificaties voor de grandslamtoernooien. Haar WTA-debuut maakte zij in 2011 toen zij een wildcard kreeg voor het toernooi van Memphis.

In augustus 2021 kwam zij binnen op de top 150 van de wereldranglijst in het dubbelspel.

Zij stond in maart 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het dubbelspeltoernooi van Monterrey, samen met landgenote Sabrina Santamaria – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Han Xinyun en Jana Sizikova te verslaan. Daarmee steeg zij naar de top 100 van de wereldranglijst. In mei had zij haar grandslamdebuut op het dubbelspel van Roland Garros, met de Noorse Ulrikke Eikeri aan haar zijde – zij bereikten er de tweede ronde. Een maand later kwalificeerde zij zich ook in het enkelspel voor een grand­slamtoernooi, op Wimbledon – in de eerste ronde versloeg zij de Nederlandse Arantxa Rus.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 938
2011 1201
2013 866 1016
2014 789
2016 1004 426
2017 934 498
2018 715 672
2019 268 272
2020 281 204
2021 254 115
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2022-03-06 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sabrina Santamaria Vlag van China Han Xinyun
Witte vlag Jana Sizikova
1-6, 7-5, [10-6] details
verloren finales
geen

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Catherine Harrison.