Naar inhoud springen

Eastern Conference (NFL)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Eastern Conference (eerder Eastern Division en American Conference) was van 1933 tot en met 1969 een van de twee conferences waaruit de National Football League bestond. De andere divisie was de Western Conference. In de laatste drie jaar van haar bestaan was de Eastern Conference opgedeeld in twee divisies, de Capitol Division en de Century Division.

De volgende teams hebben in de Eastern Conference gespeeld. Teams die nog bestaan zijn vetgedrukt:

Team Stad Periode in Eastern Conference Eastern Conference-titels NFL-titels[1] Eerdere naam
Atlanta Falcons Atlanta, Georgia 1966 geen geen
Boston Yanks Boston, Massachusetts 1944–1948[2] geen geen
Brooklyn Tigers New York, New York 1933–1944[2] geen geen Brooklyn Dodgers (1933–1943)
Cleveland Browns Cleveland, Ohio 1950–1969 11 4 (1950, 1954, 1955, 1964)
Dallas Cowboys Dallas, Texas 1961–1969 2 geen
New Orleans Saints New Orleans, Louisiana 1967–1969 geen geen
New York Bulldogs New York, New York 1949 geen geen
New York Giants New York, New York 1933–1969 14 3 (1934, 1938, 1956)
Philadelphia Eagles Philadelphia, Pennsylvania 1933–1969[3] 4 3 (1948, 1949, 1960)
Pittsburgh Steelers Pittsburgh, Pennsylvania 1933–1943, 1945–1969[4] geen geen Pittsburgh Pirates (1933–1939)
St. Louis Cardinals Saint Louis, Missouri 1950–1969 geen geen Chicago Cardinals (1950–1959)
Washington Redskins Washington, District of Columbia 1933–1969 6[5] 2 (1937, 1942) Boston Redskins (1933–1936)

In 1932 eindigde de competitie in een gedeelde eerste plek tussen de Chicago Bears en de Portsmouth Spartans (tegenwoordig de Detroit Lions). Om te bepalen wie er kampioen zou worden, werd er een beslissingswedstrijd gespeeld tussen beide ploegen. Deze wedstrijd bleek zo populair dat men besloot om elk jaar een kampioenswedstrijd te spelen. Deze finale zou gaan tussen de winnaars van twee divisies: de oostelijke en de westelijke.
De tien ploegen in de NFL werden geografisch ingedeeld; in de Eastern Division zaten de Boston Redskins, de Brooklyn Dodgers, de New York Giants, de Philadelphia Eagles en de Pittsburgh Pirates.

Divisie-indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren 30 en 40

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste tien jaar bleven de oorspronkelijke vijf teams in de Eastern Conference. Wel verhuisden de Redskins in 1937 naar Washington en veranderden de Pirates hun naam naar Pittsburgh Steelers.
In 1943 zaten teams, vanwege de Tweede Wereldoorlog, vaak met (te) weinig spelers om competitief mee te kunnen doen. Vooral de Steelers hadden hier last van en dat jaar fuseerden ze voor één seizoen met de Philadelphia Eagles, onder de naam Philadelphia-Pittsburgh Eagles-Steelers (beter bekend onder het porte-manteau Steagles). Een jaar later keerden de Eagles weer alleen terug, maar de Steelers fuseerden voor nog een seizoen, ditmaal met de Chicago Cardinals uit de Western Division.[6] Deze Chicago-Pittsburgh Cardinals-Steelers (kortweg: Card-Pitt) speelden in de Western Division, maar verloren daar alles.[7] Wel kwam er dit seizoen voor het eerst een nieuw team bij, de Boston Yanks.
In 1945 gingen de Steelers (en de Cardinals) ook weer alleen verder, maar het aantal teams bleef op vijf, omdat de Yanks en de Brooklyn Tigers (de nieuwe naam van de Dodgers) tijdelijk fuseerden; dit was echter vooral op papier zo, want ze bleven Yanks heten en speelden vier van de vijf thuisduels in Boston. Dit bleek het einde van de Tigers, die volgend seizoen niet meer terugkeerden.
De indeling bleef drie seizoenen lang gelijk, tot de Yanks verhuisden naar New York. De nieuwe ploeg, de New York Bulldogs werd echter beschouwd als een nieuw team en geen voortzetting van de Yanks.

Jaren 50 en 60

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1946 was een concurrerende competitie, de All-America Football Conference (AAFC) opgericht. Deze AAFC bleek de eerste grote concurrent te zijn van de NFL (de tweede en laatste was de American Football League), maar hield het slechts vier seizoenen vol. In 1950 fuseerden beide competities en drie van de zeven AAFC-teams werden lid van de NFL. Het beste team, de Cleveland Browns, kwam in de Eastern Division, die werd hernoemd naar de American Conference (de Western Division werd omgedoopt in National Conference). Daarnaast wisselden de Bulldogs en de Chicago Cardinals van divisie, zodat beide divisies een team zouden hebben in New York en Chicago.
De andere Conference zag in de jaren 50 enkele teams komen en gaan, maar de zes ploegen die in 1950 in de American Conference speelden, zaten daar in 1959 nog, al heette de conference toen inmiddels Eastern Conference.
In 1960 verhuisden de Cardinals naar Saint Louis en in 1961 kwamen de Dallas Cowboys, die een jaar eerder waren opgericht, over van de Western Conference.

Splitsing van de Eastern Conference

[bewerken | brontekst bewerken]

De Atlanta Falcons werden in 1966 in de NFL verwelkomd en werden in de Eastern Conference geplaatst. Dit was het enige jaar dat er acht teams samen zaten in één NFL-divisie of -conference, want in 1967 splitste de NFL beide conferences in vier divisies (twee per conference). Elke divisie bestond uit vier teams en begon met de letter C. In de Eastern Conference waren dit de Capitol Division (die bestond uit de Cowboys, de Eagles, de Redskins en de nieuwe New Orleans Saints) en de Century Division (die bestond uit de Browns, de Giants, de Steelers en de Cardinals). De Falcons vertrokken na hun eerste seizoen naar het oosten.
De winnaars van beide divisies zouden spelen om de Conference-titel en de winnaar daarvan zou, net als vroeger, de strijd aan gaan met de winnaar van de andere conference om het kampioenschap.
Deze indeling met twee divisies per conference duurde drie jaar, tot de fusie tussen de NFL en de AFL. In 1968 wisselden de Saints en de Giants van divisie, maar een jaar later wisselden ze weer terug, zodat men speelde volgens dezelfde indeling als in 1967.

In 1970 fuseerden de NFL en de AFL tot één competitie. Als gevolg hiervan werd er een nieuwe competitie-indeling gemaakt, waarin echter nog wel de oude indeling te zien was. In de NFC East speelden drie teams uit de Capitol Division, aangevuld met de Giants en de Cardinals uit de Century Division. De andere Capitol-teams (de Browns en de Steelers) waren twee van de drie NFL-teams die lid werden van de AFC.[8] De Saints kwamen ten slotte in de NFC West.

Eastern Division

  • 1933–1936: Boston Redskins, Brooklyn Dodgers, New York Giants, Philadelphia Eagles en Pittsburgh Pirates
  • 1937–1942: Brooklyn Dodgers, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers[9] en Washington Redskins
  • 1943: Brooklyn Dodgers, New York Giants, Philadelphia-Pittsburgh Eagles-Steelers en Washington Redskins
  • 1944: Boston Yanks, Brooklyn Tigers, New York Giants, Philadelphia Eagles en Washington Redskins
  • 1945–1948: Boston Yanks,[10] New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers en Washington Redskins
  • 1949: New York Bulldogs, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers en Washington Redskins

American Conference (1950–1953) en Eastern Conference

  • 1950–1959: Chicago Cardinals, Cleveland Browns, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers en Washington Redskins
  • 1960: Cleveland Browns, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers, St. Louis Cardinals en Washington Redskins
  • 1961–1965: Cleveland Browns, Dallas Cowboys, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers, St. Louis Cardinals en Washington Redskins
  • 1966: Atlanta Falcons, Cleveland Browns, Dallas Cowboys, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers, St. Louis Cardinals en Washington Redskins
  • 1967–1969: Cleveland Browns, Dallas Cowboys, New Orleans Saints, New York Giants, Philadelphia Eagles, Pittsburgh Steelers, St. Louis Cardinals en Washington Redskins

In dit overzicht zijn de ploegen te vinden die zich voor de Eastern Conference wisten te plaatsen voor de play-offs.

Legenda
Kleur of afkorting Betekenis
Geel Team won NFL-titel en Super Bowl (1966–1969)
Blauw Team won NFL-titel
(SB) Team won de Super Bowl (1966–1969)
(F) Team won NFL-titel, maar verloor Super Bowl (1966–1969)
(HF) Team verloor NFL Championship (1966–1969)
(KF) Team verloor Conference Championship (1967–1969)

1933–1966

Seizoen Winnaar Balans[11] Percentage[12] Beslissingswedstrijd[13]
1933 New York Giants 11-0-3 0,786
1934 New York Giants 8-0-5 0,615
1935 New York Giants 9-0-3 0,750
1936 Boston Redskins 7-0-5 0,583
1937 Washington Redskins 8-0-3 0,727
1938 New York Giants 8-1-2 0,800
1939 New York Giants 9-1-1 0,900
1940 Washington Redskins 9-0-2 0,818
1941 New York Giants 8-0-3 0,727
1942 Washington Redskins 10-0-1 0,909
1943 Washington Redskins 6-1-3 0,667 Versloegen New York Giants (0-28)
1944 New York Giants 8-1-1 0,889
1945 Washington Redskins 8-0-2 0,800
1946 New York Giants 7-1-3 0,700
1947 Philadelphia Eagles 8-0-4 0,667 Versloegen Pittsburgh Steelers (0-21)
1948 Philadelphia Eagles 9-1-2 0,818
1949 Philadelphia Eagles 11-0-1 0,917
1950 Cleveland Browns 10-0-2 0,833 Versloegen New York Giants (8-3)
1951 Cleveland Browns 11-0-1 0,917
1952 Cleveland Browns 8-0-4 0,667
1953 Cleveland Browns 11-0-1 0,917
1954 Cleveland Browns 9-0-3 0,750
1955 Cleveland Browns 9-1-2 0,818
1956 New York Giants 8-1-3 0,727
1957 Cleveland Browns 9-1-2 0,818
1958 New York Giants 9-0-3 0,750 Versloegen Cleveland Browns (10-0)
1959 New York Giants 10-0-2 0,833
1960 Philadelphia Eagles 10-0-2 0,833
1961 New York Giants 10-1-3 0,769
1962 New York Giants 12-0-2 0,857
1963 New York Giants 11-0-3 0,786
1964 Cleveland Browns 10-1-3 0,769
1965 Cleveland Browns 11-0-3 0,786
1966 Dallas Cowboys (HF) 10-1-3 0,769

Capitol Division

Seizoen Winnaar Balans[11] Percentage[12]
1967 Dallas Cowboys (HF) 9-0-5 0,643
1968 Dallas Cowboys (KF) 12-0-2 0,857
1969 Dallas Cowboys (KF) 11-1-2 0,846

Century Division

Seizoen Winnaar Balans[11] Percentage[12]
1967 Cleveland Browns (KF) 9-0-5 0,643
1968 Cleveland Browns (HF) 10-0-4 0,714
1969 Cleveland Browns (HF) 10-1-3 0,769

Van 1960 tot 1969 speelde de nummer twee van elke conference in de Playoff Bowl. Voor die tijd bestonden de play-offs elk jaar uit één wedstrijd (de finale tussen de kampioenen van beide conferences). Goede teams die geen winnaar waren geworden van hun conference, hadden tot die tijd niets meer om voor te spelen. Daarom werd de Playoff Bowl (eigenlijk heette de wedstrijd Bert Bell Benefit Bowl) in het leven geroepen. De wedstrijd werd elk jaar gespeeld in de Orange Bowl in Miami en de winnaar werd beschouwd als de nummer drie. De opbrengsten van de wedstrijd gingen naar het pensioenfonds voor gestopte spelers.
Omdat de conferences vanaf 1967 werden gesplitst in twee divisies, waarvan de winnaars speelden om het conference-kampioenschap, werd de Playoff Bowl minder belangrijk. Er waren nu immers drie wedstrijden in de play-offs (naast de Playoff Bowl) en de verliezers van de conference-kampioenschappen speelden in de Playoff Bowl. Deze werd hierdoor steeds meer gezien als wedstrijd voor verliezers. Na de fusie tussen de AFL en de NFL werd de Playoff Bowl dan ook niet meer gespeeld en de wedstrijd wordt tegenwoordig door de NFL met terugwerkende kracht beschouwd als een oefenwedstrijd.[14]

Legenda
Kleur of afkorting Betekenis
Bruin Eastern Conference-team won Playoff Bowl
Seizoen Nummer 2 Balans[11] Percentage[12] Opmerking
1960 Cleveland Browns 8-1-3 0,727
1961 Philadelphia Eagles 10-0-4 0,714
1962 Pittsburgh Steelers 9-0-5 0,643
1963 Cleveland Browns 10-0-4 0,714
1964 St. Louis Cardinals 9-2-3 0,750
1965 Dallas Cowboys 7-0-7 0,500 De New York Giants eindigden met dezelfde balans
1966 Philadelphia Eagles 9-0-5 0,643 De Cleveland Browns eindigden met dezelfde balans
1967 Cleveland Browns 9-0-5 0,643
1968 Dallas Cowboys 12-0-2 0,857
1969 Dallas Cowboys 11-1-2 0,846
  • De New York Giants en de Cleveland Browns zijn de succesvolste teams uit de Eastern Conference, samen wonnen ze 25 van de 37 divisie-titels.
  • De beste score voor een Eastern Conference-team in het reguliere seizoen is 0,917 (elf zeges en een nederlaag). Dit werd tweemaal behaald door de Cleveland Browns (in 1951 en 1953) en een keer door de Philadelphia Eagles (in 1949).
  • De slechtste score voor een Eastern Conference-team in het reguliere seizoen is alles verliezen. Dit werd behaald door de Brooklyn Tigers in 1944 (tien duels).
  • De teams in de Eastern Conference waren veel minder succesvol dan die in de Western Conference. Slechts twaalf keer won een team uit het oosten de NFL-titel, tegenover 25 westelijke titels.
  • De Pittsburgh Steelers speelden tijdens het bestaan van de Eastern Conference geen enkele keer in de finale van de NFL, maar hebben wel het meeste Super Bowls (begonnen in 1966) op hun naam staan.
  • De Cleveland Browns waren het eerste team dat zes seizoenen op rij een divisie in de NFL wist te winnen (1950–1955). Dit werd in 1978 geëvenaard door de Minnesota Vikings in de NFC Central en door de Los Angeles Rams in de NFC West. Een jaar later verbeterden de Rams dit record.
  • In 1966 wonnen de Washington Redskins thuis met 72-41 van de New York Giants. Dit is het record voor meeste punten (113) in één wedstrijd.
  • De 72 punten van de Redskins zijn ook een record voor meeste punten voor één team tijdens een wedstrijd in het reguliere seizoen.
  • De Redskins haalden in 1940 echter ook het (negatieve) record voor grootste nederlaag. Ze verloren het kampioenschap (dus geen wedstrijd in het reguliere seizoen) met 0-73 van de Chicago Bears.