Europa (planetoïde)
| (52) Europa | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Planetoïde Europa (links van de E)
| ||||
| Type | Planetoïde van het C-type | |||
| Datum ontdekking | 4 februari 1858
| |||
| Fysische gegevens | ||||
| Diameter | 360×315×240 km;[1] 362×302×252 km[2] | |||
| Massa | 1,65x1019 kg[2] | |||
| Rotatietijd | 5,6328 uur[2] | |||
| Absolute helderheid | +6,31 mag | |||
| Albedo | 0, 058[1]% | |||
| Baangegevens | ||||
| Perihelium | 2,785 AU | |||
| Aphelium | 3,417 AU | |||
| Halve lange as (a) | 3,101 AU | |||
| Excentriciteit (e) | 0,102 | |||
| Lengte klimmende knoop (Ω) | 128,992° | |||
| Argument van het periapsis (ω) | 343,553° | |||
| Middelbare anomalie (M) | 70,730 | |||
| Periode (P) | 1994,629 dagen (5,46 a) | |||
| Dagelijkse beweging (n) | 16,87 km/s | |||
| Inclinatie (i) | 7,466° | |||
| Waarnemingsgegevens | ||||
| Standaardepoche | J2005 | |||
| ||||
(52) Europa is een grote planetoïde in het buitenste deel van de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Europa draait in 5,46 jaar om de zon, in een ellipsvormige baan die ongeveer 7° helt ten opzichte van de ecliptica. De afstand tot de zon varieert tijdens een omloop tussen de 2,785 en 3,417 astronomische eenheden.
Ontdekking en naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Europa werd op 4 februari 1858 ontdekt door de Duitse astronoom Hermann Goldschmidt in Parijs. Het was Goldschmidts tiende ontdekking van een nieuwe planetoïde. In totaal ontdekte hij er veertien.
Europa is genoemd naar Europa, in de Griekse mythologie een Fenicische prinses, die door Zeus in de gedaante van een stier werd ontvoerd naar het eiland Kreta.
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Europa is in volume waarschijnlijk de op zes na grootste planetoïde, maar ze heeft een lage dichtheid, vermoedelijk vanwege een inslag die de planetoïde erg poreus gemaakt heeft.
Haar baan ligt dicht bij die van de Hygieafamilie, maar ze is geen lid van die familie.
Europa wordt door spectraalanalyse ingedeeld bij de C-type planetoïden, wat betekent dat ze een relatief laag albedo heeft en een donker oppervlak. C-planetoïden zijn rijk in organische verbindingen. Het oppervlak van Europa bevat mogelijk olivijnen en pyroxenen.[3]
Europa draait waarschijnlijk in iets meer dan 5,5 uur om haar eigen as. De draaias wijst naar de ecliptische coördinaten (β, λ) = (70°, 55°) of (40°, 255°), met een onzekerheid van 10°.[1] Dat betekent dat de axiale helling 14° of 54° is.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van planetoïden
- Europa (maan), een van de grotere manen van Jupiter
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Europa (planetoïde) in de JPL Small-Body Database
- ↑ a b c Baer, James, Steven R. Chesley (2007). Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris (PDF). Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy 100 (2008): 27–42 (Springer Science+Business Media B.V. 2007). DOI: 10.1007/s10569-007-9103-8. Gearchiveerd van origineel op 24 februari 2011. Geraadpleegd op 15 november 2008.
- ↑ a b c Baer, James, Recent Asteroid Mass Determinations. Personal Website (2008). Gearchiveerd op 8 juli 2013. Geraadpleegd op 29 november 2008.
- ↑ Dotto, E., et al. ISO results on bright Main Belt asteroids: PHT–S observations, Astronomy & Astrophysics, Vol. 358, p. 1133 (2000).