Formule 1 in 1955

6e Formule 1-seizoen (1955)
	Volgende: 1956 Vorige: 1954
	De wereldkampioen Formule 1 1955, Juan Manuel Fangio
Algemene informatie
Races	7
Coureurs	82
Verdedigend; kampioen	Juan Manuel Fangio (coureurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Juan Manuel Fangio 40 ; (3e titel)
2e plaats	Stirling Moss 23
3e plaats	Eugenio Castellotti 12
Portaal	Autosport

Het Formule 1-seizoen 1955 was het zesde FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 16 januari en eindigde op 11 september na zeven races.

Juan Manuel Fangio won zijn derde wereldtitel in een Mercedes.

Kalender

GP nr.	Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
42	1	GP van Argentinië	Autódromo 17 de Octubre	Buenos Aires	16 januari
43	2	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	22 mei
44	3	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	Indianapolis (Indiana)	30 mei
45	4	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	5 juni
46	5	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	19 juni
47	6	GP van Groot-Brittannië	Aintree Circuit	Aintree	16 juli
48	7	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	11 september

Afgelast

De Grands Prix van Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en Spanje werden afgelast na de verschrikkelijke ramp in de 24 uur van Le Mans op 11 juni 1955.^[1]^[2]

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Originele datum
6	GP van Frankrijk	Circuit Reims-Gueux	Reims	3 juli
8	GP van Duitsland	Nürburgring Nordschleife	Nürburg	31 juli
9	GP van Zwitserland	Stratencircuit Bremgarten	Bern	21 augustus
11	GP van Spanje	Circuit Pedralbes	Barcelona	23 oktober

Resultaten en klassement

Grands Prix

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Argentinië	José Froilán González	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Verslag
2	GP van Monaco	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Maurice Trintignant	Ferrari	E	Verslag
3	Indianapolis 500	Jerry Hoyt	Bill Vukovich	Bob Sweikert	Kurtis Kraft-Offenhauser	F	Verslag
4	GP van België	Eugenio Castellotti	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Verslag
5	GP van Nederland	Juan Manuel Fangio	Roberto Mieres	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Verslag
6	GP van Groot-Brittannië	Stirling Moss	Stirling Moss	Stirling Moss	Mercedes	C	Verslag
7	GP van Italië	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Verslag

Puntentelling

Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.

Positie	;1e	2e	3e	4e	5e	^S
Punten	8	6	4	3	2	1

Klassement bij de coureurs

Slechts de beste vijf van de zeven resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.

Pos.	Coureur	ARG	MON	500	BEL	NED	GBR	ITA	Punten
1	Juan Manuel Fangio	1^S	DNF^P⁽^S⁾		1^S	1^P	2	1^P	40 (41)
2	Stirling Moss	4^ / DNF	9		2	2	1^P_S	DNF^S	23
3	Eugenio Castellotti	DNF^	2		DNF^P	5	6^ / DNF	3	12
4	Maurice Trintignant	2^ / 3^ / DNF	1		6	DNF	DNF	8	11¹⁄₃
5	Nino Farina	2^ / 3^	4		3			DNS	10¹⁄₃
6	Piero Taruffi		8^		DNS		4	2	9
7	Bob Sweikert			1					8
8	Roberto Mieres	5	DNF		5^	4^S	DNF	7	7
9	Jean Behra	6^ / DNF^ / DNF	3^ / DNF^		5^ / DNF	6	DNF	4	6
10	Luigi Musso	7^ / DNF^	DNF		7	3	5	DNF	6
11	Karl Kling	4^ / DNF			DNF	DNF	3	DNF	5
12	Jimmy Davies			3					4
13	Tony Bettenhausen			2^					3
13	Paul Russo			2^					3
15	Paul Frère		8^		4				3
16	Johnny Thomson			4					3
17	José Froilán González	2^P^							2
18	Cesare Perdisa		3^ / DNF^		8				2
19	Luigi Villoresi	DNF^ / DNF	5					DNS	2
20	Carlos Menditeguy	DNF^ / DNF						5	2
21	Umberto Maglioli	3^						6	1¹⁄₃
22	Hans Herrmann	4^	DNQ						1
23	Walt Faulkner			5^					1
23	Bill Homeier			5^					1
25	Bill Vukovich			DNF^S					1
26	Mike Hawthorn		DNF		DNF	7	6^	10	0
27	Harry Schell	6^ / 7^ / DNF^	DNF		DNS		9^ / DNF	DNF	0
28	Louis Chiron		6						0
28	Andy Linden			6					0
30	Jacques Pollet		7			10		DNF	0
31	Sergio Mantovani	7^ / DNF^							0
	Al Herman			7					0
	Mike Sparken						7		0
34	Hernando da Silva Ramos					8	DNF	DNF	0
35	Lance Macklin		DNQ				8		0
36	Pat O'Connor			8					0
37	Louis Rosier		DNF		9	9			0
38	Ken Wharton						9^	DNF	0
39	Jimmy Daywalt			9					0
39	John Fitch							9	0
41	Pat Flaherty			10					0
42	Duane Carter			11					0
42	Johnny Claes				DNS	11			0
44	Chuck Weyant			12					0
45	Eddie Johnson			13					0
46	Jim Rathmann			14					0
	Robert Manzon		DNF			DNF	DNF		0
	Horace Gould					DNF	DNF	DNF	0
	Alberto Ascari	DNF	DNF						0
	Élie Bayol	DNF	DNF						0
	André Simon		DNF				DNF		0
	Peter Collins						DNF	DNF	0
	Peter Walker					DNF	DNF^		0
	Jesus Iglesias	DNF							0
	Pablo Birger	DNF							0
	Alberto Uria	DNF							0
	Clemar Bucci	DNF^							0
	Don Freeland			DNF					0
	Cal Niday			DNF					0
	Art Cross			DNF					0
	Shorty Templeman			DNF					0
	Sam Hanks			DNF					0
	Keith Andrews			DNF					0
	Johnnie Parsons			DNF					0
	Eddie Russo			DNF					0
	Ray Crawford			DNF					0
	Jimmy Bryan			DNF					0
	Jack McGrath			DNF					0
	Al Keller			DNF					0
	Rodger Ward			DNF					0
	Johnny Boyd			DNF					0
	Ed Elisian			DNF					0
	Jerry Hoyt			DNF^P					0
	Fred Agabashian			DNF					0
	Jimmy Reece			DNF					0
	Kenneth McAlpine						DNF		0
	Jack Brabham						DNF		0
	Roy Salvadori						DNF		0
	Leslie Marr						DNF		0
	Tony Rolt						DNF^		0
	Jean Lucas							DNF	0
	Ted Whiteaway		DNQ						0
Pos.	Coureur	ARG	MON	500	BEL	NED	GBR	ITA	Punten

Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
^P Pole position
^S Snelste ronde

^ Positie gedeeld door meerdere coureurs van dezelfde wagen.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Six decades on, a look back at the tragedy of the 1955 24 Hours of Le Mans. hemmimgs.com (11 juni 2015). Gearchiveerd op 13 augustus 2022. Geraadpleegd op 13 augustus 2022.
↑ (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1] (en) Six decades on, a look back at the tragedy of the 1955 24 Hours of Le Mans. hemmimgs.com (11 juni 2015). Gearchiveerd op 13 augustus 2022. Geraadpleegd op 13 augustus 2022.

[2] (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 35.

[1]

[2]