Naar inhoud springen

Kees Schouhamer Immink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kees Schouhamer Immink
Kees A. Schouhamer Immink
Kees A. Schouhamer Immink
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 18 december 1946
Geboorteplaats Rotterdam
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Informatietheorie, elektronica
Promotor Johan Pieter Marius Schalkwijk[1]
Alma mater Technische Universiteit EindhovenBewerken op Wikidata
Belangrijke prijzen IEEE Medal of Honor (2017)
IEEE Edison Medal (1999)
Emmy Award (2003)
Faraday Medal (2015)
Website

Kornelis Antonie (Kees) Schouhamer Immink (Rotterdam, 18 december 1946) is een Nederlands ingenieur en informatietheoreticus. Hij leverde een bijdrage aan de ontwikkeling van de cd, waarvoor hij tal van buitenlandse onderscheidingen ontving.[2] Door zijn werk aan digitale audio, video en datarecorders is hij een van de vormgevers geweest van de digitale audio en videorevolutie.[3] Immink ontwierp onder meer de codering voor de cd, dvd, blu-raydisk, dcc en andere. Zijn onderzoeken leverden hem circa duizend patenten op.

Immink behaalde in 1974 zijn ingenieursdiploma (elektrotechniek) aan de Technische Universiteit Eindhoven en promoveerde aan dezelfde universiteit in 1984. Van 1967 tot 1998 werkte Immink bij het Philips Natuurkundig Laboratorium in Eindhoven, waar hij in 1994 werd benoemd tot Research Fellow, Philips' hoogste wetenschappelijke onderscheiding. In 1998 startte hij het bedrijf Turing Machines BV.

Hij was een prominent lid van de groep Sony/Philips-ingenieurs die in 1979 de compact disc ontwierp. Hij loste, onder andere, een heikel probleem op door een efficiënte coderingsmethode te vinden die spoorvolging minder gevoelig maakt voor krassen en andere plaatbeschadigingen. Zonder diezelfde methode zouden cd's moeilijk bespeelbaar zijn. Deze methode wordt in de cd en opvolgende generaties optische systemen, dvd, blu-ray toegepast. In 1995 nam Immink vervolgens deel aan de besprekingen met Toshiba om tot een gemeenschappelijke dvd-wereldstandaard te komen. Ook hier werd Imminks ontwerp voor de codering uitgekozen.

In augustus 1998 nam hij ontslag bij het NatLab na dertig jaar dienstverband. Dat iemand zomaar, zonder andere baan, op zijn 51ste weggaat en zegt: Ik ga, ik ben het zat, dat was volkomen buiten de orde.[4] In een Volkskrant-interview[5] vertelde hij dat de afgelopen jaren de sfeer binnen het lab is veranderd, het is er kil en te weinig wetenschappelijk geworden. Zo'n klimaat past niet bij hem, gewend als hij is aan grote creatieve vrijheid, gecombineerd met werken van negen tot negen. Hij richt samen met een oud-directeur van Philips het bedrijf Turing Machines BV op voor de ontwikkeling van computercodes. Het team is succesvol en weet binnen korte tijd een tiental octrooien te verwerven op het gebied van blu-ray disc codering na een samenwerking met de Koreaanse LG.

Naast zijn vele bijdragen aan de praktijkkant heeft hij ook wiskundige bijdragen geleverd aan de oplossing van Informatie Theoretische problemen met betrekking tot ‘constrained’ codes, die vooral toepassing vinden in opslagsystemen. Deze theoretische grondslag heeft bijgedragen tot begrip en efficiëntieverhoging van digitale opslagsystemen.

Andere professionele activiteiten

[bewerken | brontekst bewerken]

Immink was van 1995 tot 2015 deeltijds-hoogleraar bij het Instituut voor Experimentele Wiskunde (IEM) aan de Universiteit van Duisburg-Essen, en gasthoogleraar aan de universiteiten van Princeton en Singapore (NUS). Hij werd verkozen tot lid van geleerde genootschappen, zoals de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW), de Amerikaanse Academie van Wetenschappen (NAE) en de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen (KHMW). Hij was bestuurslid van talrijke internationale verenigingen zoals de IEEE, Audio Engineering Society (AES), Society of Motion Picture and Television Engineers (SMPTE). Hij was tien jaar lid van het hoofdbestuur van de AES, waarvan president in 2004-2005. Hij is erelid van het Nederlands Elektronica en Radio Genootschap (NERG) en gekozen tot fellow van de IEEE, SMPTE, IET en AES.

Wetenschappelijke bijdragen

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij heeft vele praktische en theoretische bijdragen geleverd aan data-geheugens, waaronder optisch (CD, DVD en Blu-ray disc), magnetisch (DCC, HDD) en solid state drive (SSD). Sinds 2017 richt hij zich op DNA-gebaseerde data-opslagsystemen, die een uiterst grote data-capaciteit en levensduur beloven. Hij heeft wetenschappelijke bijdragen geleverd aan de oplossing van Informatie Theoretische problemen met betrekking tot beperkende ‘constrained’ codes, die vooral toepassing vinden in data-opslagsystemen. Deze theoretische grondslag heeft gezorgd voor capaciteitsverhoging van digitale data-opslagsystemen. Hij heeft zes boeken en meer dan 250 wetenschappelijke artikelen[6] geschreven, waaronder ‘’Codes for Mass Data Storage’’[7]

Schouhamer Immink is getrouwd met kunstenares Clazien Immink.

KHMW Schouhamer Immink Prijs

[bewerken | brontekst bewerken]

De KHMW Kees Schouhamer Immink Prijs is door de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen met ingang van 2019 beschikbaar gesteld ter bekroning van oorspronkelijk onderzoek op het terrein van de technische computerkunde en telecommunicatie in brede zin.[8] De twee jaarlijkse prijs is bedoeld als aanmoediging voor een onderzoeker die in het jaar van toekenning niet langer dan vier jaar geleden is gepromoveerd aan een Nederlandse instelling van onderwijs en/of onderzoek.

Onderscheidingen en prijzen

[bewerken | brontekst bewerken]