Lood(II)oxide
Uiterlijk
(Doorverwezen vanaf Loodglit)
Lood(II)oxide | |||||
---|---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | |||||
Lood(II)oxide
| |||||
Algemeen | |||||
Molecuulformule | PbO | ||||
Molmassa | 223,19 g/mol | ||||
CAS-nummer | 1317-36-8 | ||||
Wikidata | Q407879 | ||||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |||||
H-zinnen | H302 - H332 - H351 - H360Df - H362 - H372 - H410 | ||||
EUH-zinnen | geen | ||||
P-zinnen | P201 - P260 - P263 - P280 - P301+P312+P330 - P308+P313 | ||||
EG-Index-nummer | 082-001-00-6 | ||||
VN-nummer | 3288 | ||||
Fysische eigenschappen | |||||
Aggregatietoestand | vast | ||||
Kleur | witgeel | ||||
Dichtheid | 9,5 g/cm³ | ||||
Smeltpunt | 886 °C | ||||
Kookpunt | 1477 °C | ||||
Onoplosbaar in | water | ||||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | |||||
|
Lood(II)oxide (PbO) (ook: loodglit of goudglit) is een wit kristallijn oxide van lood dat voorkomt als het mineraal litharge. Een ander oxide van lood is loodmenie (Pb3O4) dat uit 2- en 4-waardig lood bestaat. Zoals alle loodverbindingen zijn loodoxiden zeer giftig.
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]De stof wordt gebruikt bij de vulkanisatie van rubber. Verder is het van oudsher een belangrijk bestanddeel van kristalglas. Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] worden ook andere toevoegingen hiervoor toegepast.