Naar inhoud springen

Lorenzo Insigne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lorenzo Insigne
Lorenzo Insigne
Persoonlijke informatie
Volledige naam Lorenzo Insigne
Geboortedatum 4 juni 1991
Geboorteplaats Frattamaggiore, Italië
Lengte 163 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Toronto FC
Rugnummer 24
Contract tot 30 jun. 2026
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2022
2009–2010
2010–2011
2011–2012
2022–
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië Cavese
Vlag van Italië Foggia
Vlag van Italië Pescara
Vlag van Canada Toronto FC
305(85)
10(0)
33(19)
37(18)
0(0)
Interlands **
2012–2022 Vlag van Italië Italië 45(11)

* Bijgewerkt op 22 mei 2020
** Bijgewerkt op 16 november 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Lorenzo Insigne (Frattamaggiore, 4 juni 1991) is een Italiaans voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij stroomde in 2009 door vanuit de jeugd van Napoli, waar hij in april 2017 zijn contract verlengde tot medio 2022, waarna hij transfervrij naar het Canadese Toronto FC trok. Hij debuteerde in 2012 in het Italiaans voetbalelftal. Zijn broer Roberto is ook actief in het betaald voetbal.[1]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Insigne stroomde in 2009 door vanuit de jeugdopleiding van SSC Napoli. Op 24 januari 2010 maakte Insigne zijn Serie A-debuut voor Napoli in een uitwedstrijd tegen Livorno. In de blessuretijd van de wedstrijd die met 2-0 gewonnen werd, verving Insigne Germán Denis.

Verhuurperiodes

[bewerken | brontekst bewerken]

Snel na zijn debuut verhuurde Napoli Insigne aan Cavese, spelend in de Lega Pro Prima Divisione. Hiervoor speelde hij tien wedstrijden, zonder te scoren. Het seizoen daarna bracht Insigne op huurbasis door bij Foggia, eveneens in de Lega Pro Prima Divisione. Hier maakte hij negentien doelpunten in 33 wedstrijden. In een wedstrijd tegen Lanciano was Insigne goed voor een hattrick.[2] Napoli verhuurde Insigne gedurende het seizoen 2011/12 voor een derde keer, deze keer aan het op dat moment in de Serie B spelende Pescara. Hij maakte achttien doelpunten in 37 wedstrijden en dwong met de club promotie naar de Serie A af.[3]

Terugkeer bij Napoli

[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2012 keerde Insigne terug bij Napoli. Op 16 september maakte hij zijn eerste doelpunt in de Serie A bij een 3–1 zege op Parma. Vier dagen later maakte Insigne zijn Europese debuut in het Europa League-duel met AIK Fotboll. Deze wedstrijd werd met 4–0 gewonnen door Napoli, Insigne was goed voor twee assists. Napoli werd tweede in de Serie A. Insigne speelde in deze competitie 37 wedstrijden en scoorde hierin vijf keer. Op 18 september 2013 speelde hij voor het eerst in de Champions League, tegen Borussia Dortmund. Insigne scoorde de 2–0 in de met 2–1 gewonnen wedstrijd. Op 13 april 2014 speelde Insigne in het competitieduel met AS Roma met de aanvoerdersband om. Op 3 mei won Napoli voor de vijfde keer in haar clubhistorie de Coppa Italia. In de finale werd Fiorentina met 1–3 verslagen. Insigne was in de eerste helft verantwoordelijk voor zowel de 0–1 als de 0–2. In een competitiewedstrijd met datzelfde Fiorentina op 9 november 2014 scheurde Insigne zijn kruisband.[4] Vijf maanden later keerde Insigne terug op het voetbalveld tegen AS Roma. Hij miste ook de Supercoppa, die na een strafschoppenreeks tegen Juventus werd gewonnen. Napoli bereikte dat seizoen de halve finale van de Europa League. Daarin werd het uitgeschakeld door FK Dnipro.

In de eerste acht competitiewedstrijden van het seizoen 2015/16 scoorde Insigne zesmaal. In het seizoen daarna maakte Insigne twintig doelpunten in 49 wedstrijden over alle competities, waarvan achttien in de Serie A. Daarmee eindigde Insigne op de zevende plaats van de topscorerslijst. Op 15 februari 2017 scoorde Insigne in de achtste finale van de Champions League tegen uiteindelijk winnaar Real Madrid. Echter verloor Napoli over twee wedstrijden met 6–2. Op 14 oktober 2017 scoorde Insigne tegen AS Roma zijn honderdste doelpunt in clubvoetbal. Nadat Marek Hamšík in februari 2019 vertrok bij Napoli, werd Insigne de eerste aanvoerder.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Vlag van Italië Cavese Lega Pro 10 0 0 0 10 0
Club totaal 10 0 0 0 0 0 0 0 10 0
2010/11 Vlag van Italië Foggia Lega Pro 33 19 0 0 33 19
Club totaal 33 19 0 0 0 0 0 0 33 19
2011/12 Vlag van Italië Pescara Serie B 37 18 1 2 38 20
Club totaal 37 18 1 2 0 0 0 0 38 20
2009/10 Vlag van Italië Napoli Serie A 1 0 0 0 1 0
2012/13 37 5 1 0 5 0 0 0 43 5
2013/14 36 3 5 3 10 3 51 9
2014/15 20 2 1 0 9 0 0 0 30 2
2015/16 37 12 0 0 5 1 42 13
2016/17 37 18 4 1 8 1 49 20
2017/18 37 8 2 1 9 5 48 14
2018/19 28 10 2 0 11 4 41 14
2019/20 37 8 4 3 5 2 46 13
2020/21 35 19 4 0 8 0 1 0 48 19
Club totaal 305 85 23 8 70 16 1 0 399 109
Carrière totaal 385 122 24 10 74 16 1 0 480 148

Bijgewerkt t/m 22 april 2021.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Insigne maakte op 11 september 2012 zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal in de tweede kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 tegen Malta (2–0 winst). Na de rust viel hij in voor Alessandro Diamanti.[5] Hij nam met de Italiaanse jeugdploeg (U21) deel aan het Europees kampioenschap 2013 in Israël, waar Jong Italië in de finale met 4–2 verloor van Jong Spanje. Op 14 augustus 2013, in zijn tweede interland, maakte Insigne zijn eerste doelpunt voor Italië in een vriendschappelijke wedstrijd met Argentinië. Desondanks werd de wedstrijd met 1–2 verloren.

Bondscoach Cesare Prandelli nam Insigne op in de Italiaanse selectie voor het WK 2014 in Brazilië[6] en gaf hem als invaller speeltijd in het tweede groepsduel tegen Costa Rica, dat met 0–1 werd verloren. Italië moest na de groepsfase het toernooi verlaten. Insigne maakte ook deel uit van de Italiaanse ploeg op het EK 2016 in Frankrijk.[7] Italië werd in de kwartfinale na strafschoppen uitgeschakeld door Duitsland. Insigne kreeg in deze wedstrijd een invalbeurt, die hij ook kreeg in de achtste finale tegen Spanje en in de laatste groepswedstrijd tegen Ierland.

Interlands van Lorenzo Insigne voor Vlag van Italië Italië
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Italië SSC Napoli
1. 11 september 2012 Vlag van Italië ItaliëMalta Vlag van Malta 2 – 0 Kwalificatie WK 2014
2. 14 augustus 2013 Vlag van Italië ItaliëArgentinië Vlag van Argentinië 1 – 2 Vriendschappelijk Goal 75'
3. 6 september 2013 Vlag van Italië ItaliëBulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 0 Kwalificatie WK 2014
4. 15 oktober 2013 Vlag van Italië ItaliëArmenië Vlag van Armenië 2 – 2 Kwalificatie WK 2014
5. 4 juni 2014 Vlag van Italië ItaliëLuxemburg Vlag van Luxemburg 1 – 1 Vriendschappelijk
6. 20 juni 2014 Vlag van Costa Rica Costa RicaItalië Vlag van Italië 1 – 0 WK 2014
7. 24 maart 2016 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
8. 29 maart 2016 Vlag van Duitsland DuitslandItalië Vlag van Italië 4 – 1 Vriendschappelijk
9. 29 mei 2016 Vlag van Italië ItaliëSchotland Vlag van Schotland 1 – 0 Vriendschappelijk
10. 22 juni 2016 Vlag van Italië ItaliëIerland Vlag van Ierland 0 – 1 EK 2016
11. 27 juni 2016 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 2 – 0 EK 2016
12. 2 juli 2016 Vlag van Duitsland DuitslandItalië Vlag van Italië 1 – 1 (6 – 5 n.s.) EK 2016
13. 12 november 2016 Vlag van Liechtenstein LiechtensteinItalië Vlag van Italië 0 – 4 Kwalificatie WK 2018
14. 24 maart 2017 Vlag van Italië ItaliëAlbanië Vlag van Albanië 2 – 0 Kwalificatie WK 2018
15. 7 juni 2017 Vlag van Uruguay UruguayItalië Vlag van Italië 3 – 0 Vriendschappelijk
16. 11 juni 2017 Vlag van Italië ItaliëLiechtenstein Vlag van Liechtenstein 5 – 0 Kwalificatie WK 2018 Goal 35'
17. 2 september 2017 Vlag van Spanje SpanjeItalië Vlag van Italië 3 – 0 Kwalificatie WK 2018
18. 5 september 2017 Vlag van Italië ItaliëIsraël Vlag van Israël 1–0 Kwalificatie WK 2018
19. 6 oktober 2017 Vlag van Italië ItaliëNoord-Macedonië Vlag van Noord-Macedonië 1 – 1 Kwalificatie WK 2018
20. 9 oktober 2017 Vlag van Albanië AlbaniëItalië Vlag van Italië 0 – 1 Kwalificatie WK 2018
21. 10 november 2017 Vlag van Zweden ZwedenItalië Vlag van Italië 1 – 0 Kwalificatie WK 2018
22. 23 maart 2018 Vlag van Argentinië ArgentiniëItalië Vlag van Italië 2 – 0 Vriendschappelijk
23. 27 maart 2018 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk Goal 27' (pen.)
24. 28 mei 2018 Vlag van Italië ItaliëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 – 1 Vriendschappelijk
25. 1 juni 2018 Vlag van Frankrijk FrankrijkItalië Vlag van Italië 3 – 1 Vriendschappelijk
26. 4 juni 2018 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
27. 7 september 2018 Vlag van Italië ItaliëPolen Vlag van Polen 1 – 1 Nations League 2018/19
28. 10 oktober 2018 Vlag van Italië ItaliëOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 1 Vriendschappelijk
29. 14 oktober 2018 Vlag van Polen PolenItalië Vlag van Italië 0 – 1 Nations League 2018/19
30. 17 november 2018 Vlag van Italië ItaliëPortugal Vlag van Portugal 0 – 0 Nations League 2018/19
31. 8 juni 2019 Vlag van Griekenland GriekenlandItalië Vlag van Italië 0 – 3 Kwalificatie EK 2020 Goal 30'
32. 11 juni 2019 Vlag van Italië ItaliëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 – 1 Kwalificatie EK 2020 Goal 49'
33. 12 oktober 2019 Vlag van Italië ItaliëGriekenland Vlag van Griekenland 2 – 0 Kwalificatie EK 2020
34. 15 november 2019 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaItalië Vlag van Italië 0 – 3 Kwalificatie EK 2020 Goal 37'

Bijgewerkt op 22 mei 2020.[8]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Pescara
Kampioen Serie B 1x 2011/12
Vlag van Italië Napoli
Coppa Italia 2x 2013/14,2019/20
Supercoppa 1x 2014
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Italië Italië
EK voetbal 1x Goud 2020