Naar inhoud springen

Lucrezia de' Medici

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Portret van Lucrezia de' Medici door Agnolo Bronzino

Lucrezia de' Medici (Florence, 7 juni 154521 april 1562) was de dochter van Cosimo I de' Medici en Eleonora van Toledo.

Lucrezia was de eerste echtgenote van Alfonso II d'Este, Hertog van Modena en Ferrara, met wie zij in 1558 trouwde. Pas twee jaar later verhuisde zij naar Ferrara. Haar plotselinge dood leidde tot geruchten dat zij door haar man zou zijn vergiftigd, waarvoor overigens geen sluitend bewijs is.

Lucrezia zou het onderwerp zijn van het gedicht My Last Duchess van de Engelse dichter Robert Browning.

Haar leven is het onderwerp van de roman van Maggie O'FARRELL, Het huwelijksportret, Nijgh & Van Ditmar, 2022.

Kwartierstaat

[bewerken | brontekst bewerken]

Giovanni de' Medici il Popolano
(1498-1526)

Catherina Sforza
(ca. 1463-1509)
 

Jacopo Salviati
(1461-1533)

Lucrezia de' Medici
(1470-1550)
 

Fadrique Álvarez de Toledo
(1478-1506)

Isabel de Zúñiga y Pimentel
(1470–1520)
 

Luis Pimentel y Pacheco
(1467-1497)

Juana Osorio y Bazán
(1472-1491)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Giovanni dalle Bande Nere
(1498−1526)
 
 
 

Maria Salviati
(1499-1543)
 
 
 
 
 

Pedro Álvarez de Toledo
(1484-1553)
 
 
 

Maria Osorio Pimentel
(1490-1539)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Cosimo I de' Medici
(1519-1574)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Eleonora van Toledo
(1522-1562)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bianca (Bia) de' Medici
(ca. 1537-1542)
 

Francesco I de' Medici
(1541-1587)
 

Isabella
(1542-1576)
 

Giovanni
(1543-1562)
 

Lucrezia de' Medici
(1545-1562)
 

Ferdinando I de' Medici
(1549-1609)
 

Pietro de' Medici
(1554-1604)