Naar inhoud springen

Partido Independentista Puertorriqueño

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Partido Popular Democrático
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Personen
Partijleider Rubén Berríos Martínez
Zetels
Huis van Afgevaardigden
1 / 51
Senaat
1 / 27
Geschiedenis
Opgericht 20 oktober 1946
Algemene gegevens
Actief in Puerto Rico
Hoofdkantoor San Juan, Puerto Rico
Richting Links - centrum
Ideologie pro-onafhankelijkheid
Sociaaldemocratie
Kleuren Rood
Internationale organisatie COPPPAL
Website www.ppdpr.net
Vlag
Vlag
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Verenigde Staten

De Puerto Ricaanse Onafhankelijkheidspartij (Spaans: Partido Independentista Puertorriqueño - Engels: Puerto Rican Independence Party - afgekort PIP) is een politieke partij op Puerto Rico, die ervoor pleit dat Puerto Rico onafhankelijk wordt van de Verenigde Staten.[1] Met 1 zetel in de Senaat en eveneens 1 zetel in het Huis van Afgevaardigden is het een van de kleinste partijen in het parlement. Tevens is het de op een na oudste van alle geregistreerde partijen in Puerto Rico.[2]

De partij begon als de verkozen vleugel van de Puerto Ricaanse pro-onafhankelijkheidsbeweging. Het is de grootste van de onafhankelijkheidspartijen, en de enige die momenteel verkiesbaar is.

De partij werd opgericht op 20 oktober 1946 door Gilberto Concepción de Gracia (die in 1968 overleed). Hij deed dit omdat hij vond dat de onafhankelijkheidsbeweging was verraden door de Partido Popular Democrático, wiens doel oorspronkelijk ook onafhankelijkheid was.

In de jaren 70 van de 20e eeuw leidde de nieuw verkozen PIP-gouverneurskandidaat Rubén Berríos een protest tegen de U.S. Navy in Culebra.[3] Destijds werd hij hiervoor schuldig bevonden aan binnendringen op verboden terrein, en drie maanden opgesloten.

In 1999 raakten PIP-leiders, vooral Rubén Berríos, betrokken bij de Navy-Vieques protesten die begonnen werden door vele burgers van Vieques. Deze protesten waren gericht tegen de aanwezigheid van het Amerikaanse leger.

Tijdens de gouverneursverkiezingen van 2004 behaalde de PIP maar 2,4% van de stemmen en dreigde de partij erkenning te verliezen als officiële partij. Dankzij een grote handtekeningenactie kon dit worden voorkomen. Bij de parlementsverkiezingen van 2020 behaalde de partij voor de Senaat en het Huis van Afgevaardigden respectievelijk 9,8% en 9,7% van de stemmen.

Partijsymbool

[bewerken | brontekst bewerken]

Het symbool van de PIP is een groene vlag met een wit kruis. Daarom staat de partij ook wel bekend als de “groene partij”, zowel bij het publiek als bij de verkiezingen. De kleur groen staat volgens de PIP voor de hoop op vrijheid, en het witte kruis voor het offer dat daarvoor moet worden gebracht.

Belangrijke partijleiders

[bewerken | brontekst bewerken]