Naar inhoud springen

Robert Ley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert Ley
Robert Ley (1933)
Robert Ley (1933)
Geboren 15 februari 1890
Niederbreidenbach, Kreis Gummersbach, Rijnprovincie, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden 25 oktober 1945
Neurenberg, Amerikaanse bezettingszone in Duitsland
Kieskring 20[1][2]
Regio Keulen-Aken[1][2]
Land Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Politieke partij NSDAP
Partner Elisabeth Schmidt
Inge Spilcker (1942)
Beroep Dokter[3], scheikundige[4][3]
Religie Evangelist[5], kerkuittreding verklaarde zich later Gottgläubig[6][7]
Handtekening Handtekening
Rijksorganisatieleider van de NSDAP[4]
Aangetreden 10 november 1934[8]
Einde termijn 8 mei 1945
Voorganger Adolf Hitler
Opvolger Ambt opgeheven
Hoofd van het Deutsche Arbeitsfront
Aangetreden 10 mei 1933
Einde termijn 8 mei 1945
Voorganger Ambt opgericht
Opvolger Ambt opgeheven
Stafchef van de Politieke organisatie van de NSDAP
Aangetreden 9 december 1932[2] -
15 december 1932[8]
Einde termijn 10 november 1934[2]
Voorganger Gregor Strasser
Opvolger Ambt opgeheven
Gouwleider van het Zuid-Rijnland[4]
Aangetreden 14 juli 1925[7] -
17 juli 1925[9]
Einde termijn 28 september 1928[7] -
31 mei 1931[9]
Leider(s) Führer
Voorganger Heinrich Haake
Opvolger Ambt opgeheven
Parlementslid in de Rijksdag
Aangetreden 14 september 1930[2][1]
Einde termijn 8 mei 1945[2]
Leider(s) Führer
Gouwleider van het Rijnland
Aangetreden 29 september 1928[7]
Einde termijn 31 april 1941[7][10]
Leider(s) Führer
Voorganger Ambt opgericht
Opvolger Ambt opgeheven
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Dr. Robert Ley (Niederbreidenbach, 15 februari 1890Neurenberg, 25 oktober 1945) was een Duits nazipoliticus.

Ley studeerde scheikunde. In 1924 werd hij lid van de NSDAP (Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij). In 1932 werd hij tot Rijksdaglid gekozen. Na de machtsovername van Adolf Hitler werd Ley benoemd tot leider van het Deutsche Arbeitsfront (DAF), de enige nog toegestane vakbond. Als leider van het Arbeidsfront leidde hij een weelderig bestaan. Veel van zijn taken moesten door anderen vervuld worden omdat hij door zijn alcoholisme vaak verstek liet gaan. Naar Ley's ideeën werden tot 1935 partij-scholen (zogenaamde „Ordensburgen“) voor jonge mannen gebouwd, onder andere Ordensburg Sonthofen en Ordensburg Vogelsang in de Eifel.

Bezeten door fanatisme en alcohol behoorde Ley tot de uiterst radicale vleugel binnen de NSDAP die tot het einde wilde doorvechten. Zo steunde hij eind 1944 de oprichting van de Weerwolven, de Duitse guerrilla's die achter de geallieerde linies zouden moeten doorvechten. Na de capitulatie werd hij gearresteerd en gevangen gezet in Neurenberg. Het was de bedoeling dat hij als oorlogsmisdadiger terecht zou staan tijdens het Proces van Neurenberg maar voordat dit proces begon, in november 1945, pleegde hij zelfmoord door zich op te hangen in zijn cel.[11][12][4]

Lidmaatschapsnummer

[bewerken | brontekst bewerken]
  • NSDAP-nr.: 18 441 (lid geworden maart 1925[9])

Ley bekleedde verschillende rangen in zowel de Sturmabteilung als NSDAP. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Deutsche Heer NSDAP Sturmabteilung NSFK DAF
6 augustus 1914[9] Kriegsfreiwilliger
Vizefeldwebel der Reserve[9]
4 juli 1916[9] Leutnant der Reserve
Maart 1925[9] Ortsgruppenleiter der NSDAP
Maart 1925[9] Stellvertretender Gauführer der NSDAP
17 juli 1925[9] Gauleiter der NSDAP
14 december 1932[8] Amtsleiter der NSDAP
2 juni 1933[9] Reichsleiter der NSDAP
Ehrenarbeitsführer der DAF
30 januari 1937[9] SA-Obergruppenführer[13]
5 maart 1937[9] Reichswerkscharführer der DAF
4 maart 1939[9] NFSK-Gruppenführer
20 april 1940[9] NFSK-Obergruppenführer

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie:

  • (de) Soldaten der Arbeit, 1938.
  • (de) Wir alle helfen dem Führer, 1937.
  • (de) Deutschland ist schöner geworden, 1936.
  • (de) Durchbruch zur sozialen Ehr, 1935.
Zie de categorie Robert Ley van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
De Engelstalige Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Robert Ley.