Naar inhoud springen

Sonny Clark

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sonny Clark
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Conrad Yeatis Clark
Geboren 21 juli 1931
Geboorteplaats HerminieBewerken op Wikidata
Overleden 13 januari 1963
Overlijdensplaats New YorkBewerken op Wikidata
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1953–1962
Genre(s) Jazz, hard bop
Beroep pianist
Instrument(en) piano
Label(s) Blue Note
Verwante artiesten Curtis Fuller, Jackie McLean, Lee Morgan, Hank Mobley, Grant Green, Dexter Gordon, Paul Chambers, Philly Joe Jones, Serge Chaloff, Max Roach, George Duvivier, Dinah Washington, Billie Holiday, Wardell Gray, Bennie Green, Clifford Jordan, Buddy DeFranco, Oscar Pettiford, Art Farmer
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Conrad Yeatis (Sonny) Clark (Herminie, 21 juli 1931 - New York, 13 januari 1963) was een Amerikaanse hard bop-jazzpianist. Hij leefde kort, maar is desondanks op veel platen te horen, als leider, maar vooral als sideman van hardbop-musici als Kenny Burrell, Donald Byrd, Paul Chambers, John Coltrane, Dexter Gordon, Art Farmer, Curtis Fuller, Grant Green, Philly Joe Jones, Clifford Jordan, Jackie McLean, Hank Mobley, Art Taylor, enWilbur Ware.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Clark werd geboren en groeide op in een mijnstadje. Toen hij twaalf was verhuisde hij naar Pittsburgh en in 1951 naar San Francisco, waar hij met de tenorsaxofonist Wardell Gray speelde. In 1953 nam hij met Gray en Teddy Charles zijn eerste plaat op. Dat jaar speelde hij met veel Westcoast-muzikanten, zoals Art Pepper. In de periode 1953-1956 werkte hij samen met klarinettist Buddy DeFranco, waarmee hij in 1954 ook in Europa optrad. Met DeFranco maakte hij tevens opnames, die verschenen op Verve. In 1956 speelde hij met de Lighthouse All Stars van Howard Rumsey. Verder speelde hij in die tijd met Serge Chaloff en Sonny Criss en begeleidde hij in 1957 zangeres Dinah Washington.

In New York werd hij een van de meest opgenomen jazzmusici, als leider en begeleider. Als bandleider nam hij onder meer 'Sonny Clark Trio' (1957), 'Cool Struttin' (1957) en 'Sonny's Crib' (zijn laatste opnames, met John Coltrane, 1959) op, albums die als zijn beste platen worden beschouwd. Hij speelde als sideman op platen van hardbop-muzikanten die opnamen voor (vooral) Blue Note, waaronder Kenny Burrell, Donald Byrd, Grant Green, Jackie McLean, Art Farmer, Hank Mobley, Art Taylor, Dexter Gordon ('Go') en Clifford Jordan. Verder nam hij deel aan opname-sessies van bijvoorbeeld Charles Mingus, Sonny Rollins, Billie Holiday en Lee Morgan.

Clark was verslaafd aan heroïne en stierf aan een overdosis. Na zijn dood werd zijn werk door jazzliefhebbers (vooral in Japan) nog meer gewaardeerd dan tijdens zijn leven.

Discografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]

Met Tina Brooks

Met Serge Chaloff

  • Blue Serge (1956)

Met Buddy DeFranco

  • In a Mellow Mood (1954)
  • Cooking the Blues (1955)
  • Autumn Leaves (1956)
  • Sweet and Lovely (1956)
  • Jazz Tones (1956)

Met Lou Donaldson

Met Curtis Fuller

Met Dexter Gordon

Met Bennie Green

Met Grant Green

Met Johnny Griffin

Met John Jenkins

Met Philly Joe Jones

Met Clifford Jordan

Met Jackie McLean

Met Hank Mobley

Met Lee Morgan

Met Ike Quebec

Met Howard Rumsey's Lighthouse

  • Mexican Passport (1956)
  • Music for Lighthousekeeping (1956)
  • Oboe/Flute (1956)

Met Louis Smith

Met Stanley Turrentine

Met Don Wilkerson

[bewerken | brontekst bewerken]