bekwaam

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bekwaam    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·kwaam

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kundig’ voor het eerst aangetroffen in 1265

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bekwaam	bekwamer	bekwaamst
verbogen	bekwame	bekwamere	bekwaamste
partitief	bekwaams	bekwamers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bekwaam

1. (van een persoon) in staat om bepaalde taken goed uit te voeren; competent, capabel, kundig

   • De bekwame arts wist de patiënt goed te behandelen. 

Antoniemen

• onbekwaam, incompetent

Verwante begrippen

• bedreven, behendig, capabel, geschikt, handig, kundig, vaardig

Hyponiemen

• handelingsbekwaam, rechtsbekwaam, vakbekwaam, wilsbekwaam

Afgeleide begrippen

• bekwaamheid, bekwamen

Vertalingen

    1.   

Engels: able (en), competent (en) Duits: geschickt (de), kompetent (de), fähig (de)

Spaans: capaz (es), apto (es) Zweeds: skickligt (sv)

Werkwoord

vervoeging van
bekwamen

bekwaam

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekwamen
   

   • Ik bekwaam. 

2. gebiedende wijs van bekwamen
   

   • Bekwaam! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekwamen
   

   • Bekwaam je? 

Gangbaarheid

• Het woord bekwaam staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekwaam" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.