cluster

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cluster    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklʏstər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• clus·ter

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels cluster, in de betekenis van ‘tros, groep’ voor het eerst aangetroffen in 1963

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	cluster	clusters
verkleinwoord	clustertje	clustertjes

Zelfstandig naamwoord

de cluster m , de of het

1. compacte groep van gelijksoortige objecten, verschijnselen, klanken etc.
2. (muziek) een dissonant akkoord van meerdere opeenvolgende tonen
3. (astronomie) een groep sterrenstelsels

Synoniemen

• opeenhoping

Afgeleide begrippen

• clusterbijeenkomst
• clusterbom
• clusterhoofdpijn
• clusterprijs

Vertalingen

    1. een compacte groep van gelijksoortige objecten, verschijnselen, klanken etc   

Duits: Cluster (de) m Engels: cluster (en)

Frans: cluster (fr) m

    2. een dissonant akkoord van meerdere opeenvolgende tonen   

Duits: Cluster (de) m Engels: tone cluster (en)

Frans: cluster (fr) m

    3. een groep sterrenstelsels   

Duits: Galaxienhaufen (de) m Engels: galaxy cluster (en)

Frans: groepe de galaxies (fr) m

Werkwoord

vervoeging van
clusteren

cluster

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Ik cluster. 

2. gebiedende wijs van clusteren
   

   • Cluster! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Cluster je? 

Gangbaarheid

• Het woord cluster staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cluster" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  cluster (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈklʌstə/

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Oudengels clyster, soms ġeclystre, ontwikkeld uit West-Germaans *klustra- met epenthetische -t-, uit *klus(s)ra-, uit *klut-tra-; zie verder Ndl. kliester, klijster.

enkelvoud	meervoud
cluster	clusters

Zelfstandig naamwoord

cluster

1. cluster, groepering

vervoeging
onbepaalde wijs	to  cluster
he/she/it	clusters
verleden tijd	clustered
voltooid deelwoord	clustered
onvoltooid deelwoord	clustering
gebiedende wijs	cluster

Werkwoord

cluster

1. onovergankelijk zich groeperen, een cluster vormen
2. overgankelijk bundelen, tot een cluster maken

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
cluster	le cluster	clusters	les clusters

Zelfstandig naamwoord

cluster m

1. cluster