optellen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  optellen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·tel·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bijeentellen’ voor het eerst aangetroffen in 1710
• samenstelling van  op bw  en  tellen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
optellen	telde op	opgeteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

optellen

1. overgankelijk (wiskunde) bij elkaar tellen; het samenvoegen van twee of meer termen tot een totaal, de som genoemd

   • Als je twee bij twee optelt, krijg je vier. 

Vertalingen

    1. bij elkaar tellen; het samenvoegen van twee of meer termen tot een totaal, de som genoemd   

Duits: addieren (de), zusammenzählen (de) Engels: add (en) Frans: additionner (fr) Japans: Kanji: 足す (ja) Hiragana: たす (ja) Romaji: tasu (ja)

Papiaments: suma Pools: dodawać (pl) Vietnamees: cộng (vi) Spaans: sumar (es), contar (es)

Gangbaarheid

• Het woord optellen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "optellen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.