Ellef Ringnes' øy
| Ellef Ringnes' øy | |||
| øy | |||
 | |||
| Land |  Canada
| ||
|---|---|---|---|
| Del av | Det kanadiske polararkipelet | ||
| Areal | 11 295 km² | ||
| Folketal | 0 | ||
 Ellef Ringnes' øy 78°30′N 102°00′W / 78.5°N 102°W | |||
| Wikimedia Commons: Ellef Ringnes Island | |||
Ellef Ringnes' øy (engelsk: Ellef Ringnes Island) er ei av Sverdrupøyane i arktisk Canada. Ho dekkjer eit landareal på 11 295 km², og er ei av verdas største folketome øyar. På vestkysten av øya ligg verstasjonen Isachsen. Han var bemanna frå 1948, men vart automatisert i 1978.
Den norske polarforskaren Otto Sverdrup utforska øya omkring 1900, og gav ho namn etter Ellef Ringnes, ein av dei som hadde vore med å finansiere Sverdrup sin polar-ekspedisjon. Ei naboøy vart kalla opp etter Amund Ringnes, bror til Ellef. Noreg gjorde krav på øya frå 1902, kravet vart fråfalle i 1930.
Ellef Ringnes' øy er det siste landområdet som har hatt den magnetiske nordpolen. I 1994 fastslo canadiske vitskapsmenn at den magnetiske polen låg på øya. Han har sidan flytta seg ut i Nordishavet, og ligg i dag ca. 400 km nord-nordvest for øya.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Ellef Ringnes' øy» frå Wikipedia på bokmål, den 18. oktober 2009.