Cisèus
De cisèus (var. cisèls, ciseus, estalhons, estalhants, talhants[1]) son un otís que permet de copar netament divèrsei materiaus. Probablament apareguts vèrs 1500 avC en Egipte, lei cisèus se difusèron dins lei regions vesinas e èran d'objèctes corrents en Euròpa e en Asia au sègle IX apC. La concepcion actuala es relativament anciana qu'apareguèt probable au sègle I apC dins l'Empèri Roman.