Ibuprofèn
|
Ibuprofèn
| |||
|---|---|---|---|
 | |||
| General | |||
| Formula bruta | C13H18O2 | ||
| Nom IUPAC | acid 2-[4-(2-metilpropil)fenil] propanoic | ||
| Numèro CAS | 15687-27-1 | ||
| Còde ATC | M01-AE01 | ||
| Aparéncia | cristals incolòrs | ||
| Farmacologia | |||
| Via d'administracion | orala, rectala, locala | ||
| Metabolisme | epatic | ||
| Mièja-vida | 1.8 - 2oras | ||
| Excrecion | urinària | ||
| Biodisponibilitat | 49 - 73 % segon la dòsi | ||
| Unitats del SI & CNTP, exceptat indicacion contrària.
| |||
| Identificants | |||
| BNF | . | ||
| SUDOC | . | ||
| BNE | . | ||
| GND | . | ||
| VIAF | . | ||
| ISSN | . | ||
| ZDB | . | ||
| Joconde | . | ||
| Mérimée | . | ||
| IMDb | . | ||
| NOR | . | ||
| ISO standard | . | ||
| |||
L'ibuprofèn es la denominacion comuna internacionala de l'acid-alfa-metil-[4-(2-metilpropil)fenil]propanoïc. S'agís de la substància activa d'un medicament AINE (anti inflamatòri non esteroïdian) utilizat per soslatjar los simptòmas de l'artritis, de la dismenorrèa primària, de la pirexia; e coma analgesic, subretot en cas d'inflamacion.
L'ibuprofèn foguèt desvelopat per de cercaires de la firma Boots, dins los ans 1960, en seguida d'un tèst sistematic de las proprietats antipireticas e analgesicas de 600 moleculas potencialas. Es commercializat jos diferents noms comercials, per exemple Brufen, Advil, Nurofen, Upfen, Motrin, Algifen, Algifor...
Indicacions
[modificar | Modificar lo còdi]
L'ibuprofèn es un anti inflamatòri non esteroïdian. Es indicat, per l'adult e l'enfant, dins lo tractament de corta durada de la fèbre o de dolors cama mals de cap, estats gripals, dolors dentàrias, corbaduras e règlas dolorosas.
Es contra indicat per l'enfant en cas de varicela e per la femna presa passar sièis meses, lo paracetamòl essent indica dons aqueles cases[1].
Mecanisme d'accion
[modificar | Modificar lo còdi]L'ibuprofèn es un inibitor de la prostaglandina sintasi, tanben nomenat cyclo oxygenasi (COX). Aquel enzim cataliza la primièra estapa de la sintèsi dels mediators de l'inflamacion: prostaglandinas e tromboxanas. L'ibuprofèn, coma los autres AINE, limita l'activacion d'aquela via.
Efèits segondaris
[modificar | Modificar lo còdi]Los principals efièts segondaris indesirables de l'ibuprofèn son los seguents: gastritis, estomatita (inflamacion de la boca e de las gencivas), dolors abdominalas, veire ulceracion del tub digestiu passat 400 mg. Aparéis escaçament: jaunissa, cefalèas, zonzonaments d'aurelha, somnoléncia e confusion. Fin finala, de manifestacions allergicas cutanèas e d'asma son a vegada observadas. L'ibuprofèn se deu pas associar amb un tractament amb de liti. En cas de dobte, se cal consultar lo mètge. Se deu pas l'utilizar per la femna presa pendent lo tresen trimestre a causa dels riscs cardiovascularis sul fètus, e de biais general lo paracetamòl serà preferit pendent l'emprenhament. Se pòt utilizar lors de l'alachament s'i a pas d'alternativa e après consultacion d'un mètge.
Fotosensibilitat
[modificar | Modificar lo còdi]Pendent una exposicion als UV de tipe A, l'ibuprofèn pòt provocar par fotosensibilizacion de las reaccions fotoquimicas provocant l'ensolelhada.
Estereoquimia
[modificar | Modificar lo còdi]
Sol l'enantiomèra de configuracion S de la molecula possèda una activitat medicamentosa eficaça. En efièt l'enantiomèra R es tres còp mens poderos.
Ligams extèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Notas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ «ADVIL 400 mg - EurekaSante.fr par VIDAL». Eurekasante.fr par Vidal.