Limós

Vila d'Occitània

Limós
Limoux

La plaça de la Republica.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 03′ 28″ N, 2° 13′ 09″ E

Superfícia

32,41 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

740 m
169 m
156 m

Geografia politica

Lengadòc

Rasés

França

Limós (caplòc)

La Region Limosenca, burèu centralizator (caplòc del canton de Limós abans 2015)

Intercom
200071926

CC del Limosenc, residéncia

Cònsol

Pierre Durand
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

10 112 ab.

Evolucion de la populacion

10 625 ab.

Densitat

313,67 ab./km²

Autras informacions

limosenc, limosenca

11300

Limós^[1] (Limoux en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon. Es la capitala del ròdol de Rasés.

Geografia

La comuna, situada a vint quilomètres al sud de la vila de Carcassona, a la dintrada de la nauta val en plen còr de Rasés, es traversada per Aude.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Limós**
Gajan e Viladieus	Sant Martin de Vilareglan	Piussa
Malràs, Ladinha d'Aval		Vilar de Monsenh Ancel, Sant Policarpi
Magria	Cornanèl	Verasan, Alet

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Villa quae dicitur Limosus en 844, Vicus Limosus en 980, Villa de Limous en 1157, limosium en 1229, Limos en 1318, Ville de Lymoux en 1594, Limoux en 1781. Aude separa la vila en doás partidas : la Ville (en francés) ambe la glèisa principala dedicada a Sant Martin [riba esquèrra d'Aude] e la Petite-Ville [riba dreita], en occitan l'Aragou (l'Aragon); Les habitants de la Grande Ville, avec ceux de la Petite, en 1293-1639, Le Bourg Neuf en 1390 [sembla designar l'Aragon] ^[2]. Sant Martin de Limós es la glèisa parroquiala, un archipreirat, un ancian priorat, longtemps en litigi entre l'abadiá de Sant Ilari e la de Prolha, puèi acordat definitivament a la darrèra en 1224 ^[3].
Limós es lo resultat del latin limosus « fangós » ^[4]. Es un etime diferent del celtic lemauson, de lemo, limo « olm » e tanben diferent del celtic *lem-, vengut de *leim-, *lim- « fanga, lòsa, lima », a l'origina del nom de la Limanha (meteissa origina indoeuropèa dins lo darrèr cas).

Marcèlha (nom supausat)

Es una anciana villa e vilatge. Las fòrmas ancianas son : Marcelanum en 1240-1246, Marcilia..., Marcella en 1290, Terminium Beatae Mariae de Marcelano en 1290, Rector de Marcelhano, sine cura en 1351, Massilia en 1521, Marcelhan en 1639 ^[5].
Coma Massilhan, Marcèlha ven del nom latin d'òme Marcellius (o Marcilius ?), ambe'l sufixe -anum^[6]. Lo nom a conegut un reculament d'accent. Nòstra Dòna (o Dama) de Marcèlha es una capèla rurala votiva, un priorat unit primièr al collègi de Narbona, a París, puèi al collègi dels Doctrinaris de Limós d'aquí a la revolucion. Las fòrmas ancianas son : Sancta Maria,... in Flacano en 1101, Beata Maria de Marcelano en 1214, Beata Maria de Marcelhano en 1298, Decimarium Beate Marie de Marcilia en 1290, Notre Dame de Marceille en 1756, etc^[7].

Vendémias

Véser a l'article.

Flaçan

Flaçan correspond probablament al lòc de Flassian, situat sus la mapa IGN al nòrd de la vila, entre le camin grand de Carcassona, Aude e le camin de fèrre.
Flaçan es un ancian priorat, del vocable de Sant Pèire, unit a l'abadiá d'Alet. Las fòrmas ancianas son : Villa Flaccianum en 881, Villa Flactianum en 922, Villa Flacanum en 1101, Flacianum en 1119, Villa Flacianum cum ecclesia en 1162, Flacianum in Reddesio en 1240, Flassianum en 1252, Sanctus Petrus de Flaciano, prope villam Limosi en 1283, Flecianum..., Flesianum en 1360, Flassanum en 1481, Flassa en 1807 ^[8].
Flaçan ven del nom latin d'òme Flaccius, ambe'l sufixe -anum ^[9]^,^[10] (referéncias per d'autres lòcs).

La Canal

La Canal es un mont al nòrd-oèst de Limós e que sus el la vila primitiva èra bastida. Foguet desrocada dos còps, en 1165 e en 1190. Las fòrmas ancianas son : Villa de Podio..., reedificaverunt villam in fortalitio Podii en 1255, La Villa que era al Pueg..., la Villa del Pueg entre 1165-1190 e le sègle XV, Ribes Hautes de Montfort en 1546 ^[11].
Le nom s'explica per la preséncia d'una canonada, d'un passatge d'aiga mai o mens contarotlat, aval de la vila.

Istòria

La vila de Limós es ocupada dempuèi lo neolitic. La pèira levada de la Pèira Dreita es un vestigi qu'atèsta aquela ocupacion. La reünion dels dos abitats Flacianum e Limosus es a l'origina de la fondacion al sègle VIII de la vila de Limós.

Al sègle IX, la vila de Limós es mencionada per lo primièr còp dins una carta de Carles II lo Calv. Al sègle X, Limós deven lo caplòc del vescomtat de Rasés. Al sègle XIII, la vila es presa per Simon de Montfòrt e Limós es balhat a un senhor francés, Lambert de Turry. En 1221, lo comte de Fois, Raimon Rogièr, pren la vila. En 1226 comença la « Guèrra de Limós » que marca la resisténcia de la vila sostenguda per Raimon Trencavel e Rogièr Bernat II de Fois fàçia a las tropas de Loís VIII. Limós foguèt annexat per la corona de França entre 1296 e 1376. Als sègles XIV e XVII, la vila es tocada per la pèsta.

En 1891, un aigat istoric causa la mòrt de sèt personas: lo nivèl de l'aiga atenh 7,20 m. Lo 19 d'agost de 1944, la vila es liberada de las tropas d'ocupacion alemandas qu'ocupavan la vila dempuèi lo 28 de novembre de 1942. Lo 1èr de febrièr 1965, Vendémias foguèt annexat a Limós per fusion simpla ^[12]^,^[13].

Administracion

Limós èra caplòc de son canton dempuèi 1793. A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, venguèt burèu centralizator d'un canton, espandit de 23 a 35 comunas e que tornèron batejar per decret del 27 de decembre 2015 Canton de la Région-Limouxine (en francés), doncas Canton de La Region Limosenca.

Caplòc de districte en 1793, Limós es una sosprefectura d'Aude. La vila fasiá partida de la Comunautat de comunas de Limós/ Sant Ilari, n'es ara de la CC del Limosenc (SIREN 200043487).

Lista dels cònsols

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Pierre Durand	PS	cap d'entrepresa, conselhièr departamental (2021-)
20 de març de 1989	2020	Jean-Paul Dupré	PS	deputat (1997-2007, conselhièr general (1994-2001 )
març de 1971	1989	Robert Badoc	PS	conselhièr general (1970-1988), conselhièr regional
julhet de 1952	1971	François Clamens	radical, puèi UNR, puèi UDR	conselhièr general (1958-1970), deputat (1962-1967)
mai de 1952	julhet de 1952	Aristide Constans
octobre de 1947	1952	Pierre Marius Célestin François Pailhès	radical
novembre de 1945	1947	Casimir Lacroux	SFIO	conselhièr general (1945-1951)
agost de 1944	1945	Ernest Thebaut	SFIO
	1944
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 10166, totala: 10816

5 100

5 142

5 723

5 915

6 247

7 105

7 417

7 444

7 776

6 835

6 937

6 770

5 897

6 661

6 283

6 810

6 371

6 684

7 084

7 223

7 010

6 640

7 639

7 797

8 193

7 587

8 334

9 603

10 824

11 101

10 206

9 665

9 411

9 680

9 709

9 781
10 365

2009

2010

10 079
10 671

10 130
10 738

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 10112 abitants e la densitat èra de 312 ab/km².

Cultura

Carnaval de Limós

Dura tres meses, de genièr a març, totas las dimenjadas e la setmana folclorica. Se caracteriza per una alternança de sortidas de bandas de pèiròts unicament sus la plaça principala de la vila. Lo carnaval de Limós es considerat coma lo pus long del mond.

Blanqueta de Limós

La blanqueta de Limós es un vin efervescent de Lengadòc, es un vin d'apelacion d'origina contrarotlada (A.O.C.). La blanqueta de Limós es lo primièr vin efervescent del monde. La proprietat efervescenta d'aquel vin foguèt descobèrta en 1531, mas segon d'autras fonts, foguèt descobèrta al sègle XIV.

Espòrt

XIII Limosenc

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Jules Védrines aviator francés

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11.html
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 212, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f304.item.texteImage
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 403, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f495.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 404, a 2. Limeux
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 225, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f317.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 433, a Marcilhac
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 225, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f317.item.texteImage
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 140, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f232.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 290, a Flacé
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 136
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 191, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f283.item.texteImage
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=19622
↑ https://www.insee.fr/fr/metadonnees/cog/commune/COM11403-vendemies

Portal de Lengadòc

[1] ttps://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11.html

[2] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 212, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f304.item.texteImage

[3] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 403, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f495.item.texteImage

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 404, a 2. Limeux

[5] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 225, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f317.item.texteImage

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 433, a Marcilhac

[7] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 225, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f317.item.texteImage

[8] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 140, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f232.item.texteImage

[9] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 290, a Flacé

[10] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 136

[11] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 191, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f283.item.texteImage

[12] ttps://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=19622

[13] ttps://www.insee.fr/fr/metadonnees/cog/commune/COM11403-vendemies

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]