Zòna de proteccion: 22 ha. Zòna de respècte: 12 ha.
Bastida en un territòri abitat dempuèi lo Paleolític, la vila emmurallada de Bakó mòstra las emprentas de la preséncia successiva de las culturas zoroástrica, sassànida, araba, persa, shirvani, otomana e russa. La part intramurs (Icheri Shesher) a conservat intacta una granda part de las siás muralles del sègle XII. La Tor de la Vèrge (Giz Galasy) se va erigir dins aquel meteis sègle sus bastiments ancians que datan dels sègles VII a VI aC. Lo Palai dels xahs de Xirvan (sègle XV) es considerat coma una de las jòias de l'arquitectura azerbaitjanèsa. (UNESCO/BPI)[3]
Zòna de proteccion: 537 ha. Zòna de respècte: 3096 ha.
Aquel luòc compren tres zònas d'un altiplà rocós plaçada a la region semidesèrtica qu'ocupa lo centre de l'Azerbaitjan. Dispausa d'un ensems excepcional de mai de sièis mil petroglifos executats al cors d'un periòde de 40.000 ans d'art rupestre. Possedís tanben de vestigis de poblaments, caunas abitadas e luòcs funeraris, que constituisson una pròva de la siá aucupacion intensiva per l'èsser uman en lo periòde humit subsegüent a la darrièra èra glacial, dempuèi lo Paleolític Superior fins a l'Edat Mejana. Lo luòc abasta una superfícia totala de 537 ectaras, que fan partida del territòri protegit, fòrça mai vast, de la Resèrva de Qobustan. (UNESCO/BPI)[4]
