Veire
Lo veire o gòt es un material solid amòrf, produch en general quand un material viscós convenent es solidificat rapidament, de tal biais qu'a pas temps de formar una estructura regulara cristallina. Un exemple d'aqueste fenomèn se pòt observar quand se vèrsa de sucre de taula fondut sus una superfícia freja. La resulta n'es la formacion d'un solid amòrf amb una fracturacion de tipe concoïde, que l'estructura cristallina i es absenta al contrari del sucre inicial.
D'un biais comun amb aqueste mot veire s'entend un tipe especific de veire, lo veire silicèu, que s'emplega abitualamente dins los edificis, coma contenidor o dins los elements de decoracion demest d'autras possibilitats.
Jos sa forma pura, es lo veire transparent, relativament dur, practicament inèrt del ponch de vista quimic e biologic e presenta una superfícia plan lissa. Aquestas caracteristicas fan del veire un material d'emplec frequent dins maites sectors, mas a l'encòp es fragil e tend a se copar e en fragments copadisses. Aqueles desavantatges se pòdon melhorar en partida o del tot en apondre d'autres elements o amb de tractaments termics.
Lo veire comun es constituit gaireben exclusivament per de dioxid de silici (SiO2), sonat comunament siliça, valent a dire lo quite compausant del qüars e de sa forma policristallina, la sabla. Jos forma pura, la siliça a un ponch de fusion qu'es a l'entorn de 2 000 °C mas sovent durant la produccion del veire son apondudas d'autras substàncias per far mermar aquesta temperatura. Un d'aquestes elements es la soda (lo carbonat de sòdi Na2CO3) o alara la potassa (lo carbonat de potassi) que fan baissar lo ponch de fusion aperaquí 1 000 °C. Malastrosament la preséncia de soda fa lo veire soluble dins l'aiga (caracteristica de segur pas gaire desiderabla). Per evitar aqueste inconvenient s'i apond a mai de cauç (oxid de calci, CaO) per n'obtenir l'insolubilitat.
