companhiá
Occitan
Etimologia
De companh amb lo sufix -iá.
Prononciacion
/kumpaˈɲɔ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « companhiá »
Sillabas
com | pa | nhiá (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| companhiá | companhiás |
| [kumpaˈɲɔ] | [kumpaˈɲɔs] |
companhiá femenin
- Preséncia d'una persona amb una autra.
- Unitat militara.
- Amassada de personas o d'animals.
- Societat comerciala.
Variantas dialectalas
- companhia (gascon)