Adam Majewski (lekarz)
Adam Majewski (ur. 24 maja 1907 w Lublinie, zm. 24 maja 1979 w Toruniu[1]) – kapitan lekarz Polskich Sił Zbrojnych, chirurg, a także pisarz.
 w mundurze oficera-lekarza 2 Korpusu Polskiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Ważne dzieła | |
|
Wojna, ludzie i medycyna, Wojenne opowieści porucznika Szemraja | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujSyn Adama, chirurga i działacza społecznego i politycznego Narodowej Demokracji i Elżbiety z d. Jandzyk. Rodzina mieszkała w Lubelskiem, w dzisiejszym Świdniku, w Adampolu, uzdrowiskowej wsi pod Lublinem. Nazwa miejscowości a dziś dzielnicy miasta pochodzi od imienia jego antenata, również Adama Majewskiego[2]. Był absolwentem Gimnazjum i Liceum Stefana Batorego w Lublinie, które ukończył w 1926 roku. Początkowo student Wyższej Szkoły Handlowej (Szkoły Głównej Handlowej) w Warszawie w l. 1927–30, a następnie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1936 roku, a tytuł doktora medycyny 2 lata później. Do momentu wybuchu wojny pracował w klinice chirurgicznej we Lwowie, a następnie w Warszawie[3]. Ogłosił 6 prac naukowych z zakresu chirurgii i torakochirurgii.
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Maltania w Warszawie.
II wojna światowa
edytujW 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie internowany na Węgrzech, skąd zbiegł w lutym 1940 roku i przedostał się do Polskich Sił Zbrojnych we Francji i potem w Wielkiej Brytanii. Brał udział w działaniach Polskich Sił Zbrojnych we Francji, na Środkowym i Bliskim Wschodzie oraz we Włoszech. Podczas włoskiej kampanii był lekarzem 3 batalionu Strzelców Karpackich. Kontuzjowany w czasie bitwy o Monte Cassino[4]. „Okazało się, że mam pękniętą łękotkę. Poza tą sprawą byłem przeziębiony, potłuczony i w najwyższym stopniu wyczerpany”[5]. W kwietniu 1945, po bitwie o Bolonię, został wyznaczony na stanowisko komendanta polowej czołówki chirurgicznej nr 350.
Okres powojenny
edytuj
Po powrocie do kraju w 1947 roku pracował jako lekarz w Toruniu i Lublinie. Autor prac naukowych z dziedziny chirurgii i torakochirurgii oraz wielu książek ze wspomnień wojennych. Jego pierwsza książka „Wojna, Ludzie i Medycyna” ukazała się w 1960 roku. Od 1972 członek ZAiKS, od 1976 członek Związku Literatów Polskich[6].
Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 36-1-28/29)[7].
Dorobek pisarski
edytuj- Wojna, ludzie i medycyna, 1960, Wyd. Lubelskie
- Zaczęło się w Tobruku. Opowieść o Adolfie Bocheńskim 1974, Wyd. Lubelskie
- Wojenne opowieści porucznika Szemraja, 1975, Wyd. Lubelskie
- Lekarz też człowiek, 1979, Wyd. Lubelskie
Ordery i odznaczenia
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jan Bełkot, Majewski Adam, w: Toruński słownik biograficzny, tom 2 (pod redakcją Krzysztofa Mikulskiego), Toruń 2000, s. 167.
- ↑ Pojedziemy ul. Majewskiego. swidnik.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-31)]. www.swidnik.pl [dostęp 2018-10-30]
- ↑ J. Marczuk, Majewski Adam, [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. T. Radzik, J. Skarbek, A.A. Witusik, t. 1, Lublin 1993, s. 174.
- ↑ J. Marczuk, Majewski Adam, [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. T. Radzik, J. Skarbek, A.A. Witusik, t. 1, Lublin 1993, s. 174-175.
- ↑ Adam Majewski, Wojna, ludzie i medycyna s. 408
- ↑ J. Marczuk, Majewski Adam, [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina, red. T. Radzik, J. Skarbek, A.A. Witusik, t. 1, Lublin 1993, s. 175.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF GIEBUŁTOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-04].
Bibliografia
edytuj- Adam Majewski, Wojna, ludzie i medycyna, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1972, wyd. IV.
- Jan Bełkot, Majewski Adam, w: Toruński słownik biograficzny, tom 2 (pod redakcją Krzysztofa Mikulskiego), Toruń 2000, s. 166–167.