Pierwszy rząd Arsenija Jaceniuka

Pierwszy rząd Arsenija Jaceniukarząd Ukrainy funkcjonujący od 27 lutego do 2 grudnia 2014. Powstał w wyniku wydarzeń Euromajdanu, fali protestów na Ukrainie trwających od końca 2013.

Po wyborach parlamentarnych w 2012 władzę utrzymało zaplecze polityczne prezydenta Wiktora Janukowycza; powstał wówczas drugi rząd Mykoły Azarowa zdominowany przez Partii Regionów. Upadek tego środowiska politycznego nastąpił na skutek wydarzeń Euromajdanu. 28 stycznia 2014 premier podał się do dymisji, która została tego samego dnia przyjęta[1]. Na stronę protestującej opozycji przechodzili kolejni deputowani do Rady Najwyższej, a Wiktor Janukowycz został odsunięty od władzy (nowo wybranemu przewodniczącemu parlamentu Ołeksandrowi Turczynowowi powierzono wykonywanie obowiązków głowy państwa[2]).

Wieczorem 26 lutego 2014 na głównej scenie placu Niepodległości w Kijowie ogłoszono kandydaturę Arsenija Jaceniuka na stanowisko premiera oraz przedstawiono proponowany skład jego gabinetu. M.in. na wicepremierów zgłoszono Borysa Tarasiuka oraz Olhę Bohomołeć (nie objęli tych stanowisk). Tekę ministra spraw zagranicznych powierzono Andrijowi Deszczycy (został wyłącznie p.o. ministra). Torturowany w trakcie protestów Dmytro Bułatow, jeden z liderów Automajdanu został powołany na stanowisko ministra młodzieży i sportu. Tekę ministra spraw wewnętrznych powierzono Arsenowi Awakowowi, który kilka dni wcześniej został pełniącym obowiązki ministra.

Następnego dnia Ołeksandr Turczynow poinformował o powstaniu w Radzie Najwyższej nowej koalicji parlamentarnej o nazwie Wybór Europejski[3], do której zdecydowało się wejść 250 deputowanych[4]. Koalicja ta wysunęła na funkcję premiera Arsenija Jaceniuka, który został zatwierdzony na tym stanowisku przez Radę Najwyższą (za zagłosowało 371 posłów w 450-osobowym parlamencie)[4]. Następnie Rada Najwyższa większością 331 głosów wybrała zaproponowany przez premiera skład rządu[5][6]. Nowy gabinet zmagał się z aneksją Krymu przez Rosję oraz wojną w Donbasie.

27 listopada 2014, po przedterminowych wyborach parlamentarnych i utworzeniu koalicji w Radzie Najwyższej nowej kadencji, premier podał rząd do dymisji. 2 grudnia 2014 parlament zwolnił ministrów z ich obowiązków[7]. Tego samego dnia powołany został drugi gabinet dotychczasowego premiera.

Skład gabinetu

edytuj

Przypisy

edytuj