Spirala logarytmiczna

typ krzywej płaskiej definiowany na kilka równoważnych sposobów

Spirala logarytmiczna (spirala równokątna lub spirala wzrostu) to krzywa płaska przecinająca pod stałym kątem wszystkie półproste wychodzące z ustalonego punktu, zwanego biegunem spirali.

Krzywa ta często pojawia się w naturze. Pierwszym, który opisał spiralę logarytmiczną był Albrecht Dürer (1525), który nazwał ją „nie kończącą się linią” („ewige linie”). Ponad sto lat później krzywa została omówiona przez Kartezjusza (1638), a później szeroko zbadana przez Jacoba Bernoulliego, który nazwał ją „spira mirabilis” („cudowną spiralą”).

Spiralę logarytmiczną można odróżnić od spirali Archimedesa po tym, że odległości między zwojami spirali logarytmicznej rosną w postępie geometrycznym, podczas gdy w spirali Archimedesa odległości te są stałe.

Równanie spirali – współrzędne biegunowe

edytuj
 
Spirala logarytmiczna w układzie współrzędnych biegunowych (α = 80°)
 
Spirala logarytmiczna w układzie współrzędnych kartezjańskich

We współrzędnych biegunowych, gdy biegun spirali pokrywa się z początkiem układu współrzędnych, spiralę opisuje wzór[1]:

   

lub

   

gdzie:     – stałe liczby rzeczywiste

  – podstawa logarytmu naturalnego

Równanie parametryczne spirali – współrzędne kartezjańskie

edytuj

Równanie spirali   można przekształcić na układ równań parametrycznych we współrzędnych kartezjańskich. Z zależności współrzędnych kartezjańskich   od  

 

otrzymamy równania parametryczne spirali logarytmicznej:

 

gdzie   – stałe,   – parametr równań.

Własności spirali

edytuj

(1) Dla   spirala nawija się na biegun, asymptotycznie zbliżając się do bieguna, gdyż w tym wypadku  

Dla   zwoje spirali rosną nieograniczenie, gdyż w tym wypadku  

(2) Stosunek pochodnej promienia wodzącego   względem kąta   do promienia   jest stały i równy współczynnikowi w wykładniku, tj.

 

wobec czego kąt   pomiędzy spiralą i promieniami (półprostymi) wychodzącymi z bieguna spirali spełnia równość:

 

Kąt ten jest więc stały:

 

(3) Współczynnik   decyduje o tym jak „szybko” oraz w którą stronę spirala się skręca.
(4) Dla   kąt   – spirala przecina promienie prostopadle, co oznacza, że spirala degeneruje się do okręgu (o równaniu  ).

(5) Dla   spirala „rozprostowuje się”, w granicy dążąc do półprostej  
(6) Zmiana znaku współczynnika   równoważna jest zmianie znaku zmiennej   odpowiada to operacji symetrii osiowej względem prostej   i prowadzi do odwzorowania spirali prawoskrętnej w lewoskrętną i odwrotnie.

(7) Współczynnik   jest skalą spirali (w funkcji   występuje jako mnożnik), odpowiada zatem za wielkość krzywej. Zmiana jego wartości odpowiada obracaniu spirali wokół bieguna – ponieważ

 
Przykłady dla  
 

to  -krotne zwiększenie współczynnika   odpowiada obróceniu spirali o kąt  

(7) Odległość od środka kolejnych pętel spirali rośnie w postępie geometrycznym.

(8) Wyruszając z dowolnego punktu   spirali i idąc po niej można okrążyć biegun dowolną liczbę razy nie dochodząc do niego. Jednak droga, którą przemierzyć trzeba od tego punktu do bieguna, jest skończona. Tę własność pierwszy zauważył Evangelista Torricelli. Droga ta wynosi:

 

gdzie   to odległość (po linii prostej) punktu   od bieguna.

Spirale logarytmiczne w przyrodzie

edytuj

W wielu zjawiskach i obiektach w przyrodzie można spotkać się z tworami w kształcie spirali logarytmicznej. Przykłady tego są następujące:

  • Droga, jaką owad leci do źródła światła. Owady zwykły zachowywać stały kąt pomiędzy torem lotu a źródłem światła. Zazwyczaj Księżyc lub Słońce jest jedynym źródłem światła i lecąc według tej reguły, owady poruszają się po linii prostej.
  • Ramiona galaktyki spiralnej. Uważa się, że Droga Mleczna ma 4 główne ramiona, z których każde jest spiralą logarytmiczną o kącie 12°. Ramiona galaktyk spiralnych mają kąty od 10° do 40°.
  • Ramiona tropikalnych cyklonów jak huragany.
  • Wiele biologicznych struktur jak muszle mięczaków. W tym przypadku spiralny kształt jest wynikiem algorytmu: Weź dowolną figurę płaską F0, pomniejsz ją k razy otrzymując F1 i doklej F1 do F0. Następnie pomniejsz F1 k razy otrzymując F2 i doklej F2 do F1 etc. Powtarzanie tego procesu prowadzi do powstania spiralnego kształtu.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. spirala logarytmiczna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].

Linki zewnętrzne

edytuj