Winbarbital – organiczny związek chemiczny należący do grupy barbituranów, stosowany jako środek o działaniu nasennym[1]. Po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1939 roku[2].
Winbarbital
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-etylo-5-[(E)-pent-2-en-2-ylo]-1,3-diazynano-2,4,6-trion
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C11H16N2O3
|
Masa molowa
|
224,26 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
125-42-8
|
PubChem
|
5284636
|
DrugBank
|
DB13377
|
SMILES
|
CC/C=C(\C)/C1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CC
|
|
InChI
|
InChI=1S/C11H16N2O3/c1-4-6-7(3)11(5-2)8(14)12-10(16)13-9(11)15/h6H,4-5H2,1-3H3,(H2,12,13,14,15,16)/b7-6+
|
InChIKey
|
RAFOHKSPUDGZPR-VOTSOKGWSA-N, RAFOHKSPUDGZPR-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05CA09
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
nasenne
|
|
|
- ↑ V.A.V.A. Mueller V.A.V.A., An analysis and evaluation of vinbarbital sodium for obstetric amnesia and analgesia, „American Journal of Obstetrics and Gynecology”, 59 (3), 1950, s. 679–684, DOI: 10.1016/0002-9378(50)90253-5, PMID: 15405833 (ang.).
- ↑ Barbituric acids, patent US 2187703A, 16 stycznia 1940 (ang.).